ျမင့္ေမာင္
ဗုဒၶဟူးေန႔၊ ဂ်ဴလုိင္လ 23 2008
နယူးေဒလီ။ ။ တကိုယ္လံုး ဓာတ္ဆီေလာင္းထားသည့္ ျမန္မာလူငယ္တဦးသည္ မေလးရွားႏိုင္ငံ ၿမ့ဳိေတာ္ ကြာလာလမ္ပူရွိ ျမန္မာသံ႐ံုးကို ဝင္ေရာက္ မီး႐ႈိ႕သျဖင့္ ယမန္ေန႔က ရဲက ဖမ္းဆီးခဲ့သည္။
ယမန္ေန႔ ေန႔လယ္ပိုင္းက ျမန္မာလူငယ္ ကိုေစာေနာင္သည္ ျမန္မာသံ႐ံုး အတြင္းသို႔ ဓာတ္ဆီပံုးတပံုးကို မီး႐ႈိ႕ ပစ္သြင္းခဲ့ေသာ္လည္း လမ္းခုလပ္၌ပင္ ေပါက္ကြဲသြားၿပီးေနာက္ မိမိကိုယ္ကို မီး႐ႈိ႕ၿပီး သံ႐ံုးဝန္းအတြင္း ဝင္ေရာက္ရန္ ႀကိဳးပမ္းစဥ္ မေလးရွား ရဲမ်ားက ဖမ္းဆီးခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
“သူက ဓာတ္ဆီပံုးကို ပစ္သြင္းလိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ မေအာင္ျမင္ဘူး။ မေအာင္ျမင္ေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို မီး႐ႈိ႕ဖို႔ ႀကိဳးစားေနတုန္း မေလး အရပ္ဝတ္ ရဲေတြက ဖမ္းလိုက္တာပါ” ဟု ကြာလာလမ္ပူ အေျခစိုက္ ျမန္မာအလုပ္သမား အခြင့္အေရး ေစာင့္ေရွာင္ေရးအဖြဲ႔မွ ကိုရဲမင္းထြန္းက မဇၩိမကို ေျပာသည္။
သံ႐ံုးကို မီး႐ႈိ႕ရန္ ႀကိဳးစားသူသည္ မူးယစ္ေဆးဝါး သံုးစြဲထားေၾကာင္းႏွင့္ မည္သည့္ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ ယခုလို လုပ္ရပ္မ်ဳိး ျပဳလုပ္ရသည္ကို မသိရေသးေၾကာင္း ရဲဘက္က ေျပာဆိုသည္ဟု သူက ေျပာဆိုသည္။
သူက “ရဲအရာရွိေတြ ေျပာတာက အခ်ိန္မေရြး ႏွိမ္ႏွင္းလို႔ ရတယ္။ မင္းတို႔က တဆင့္တက္ၿပီး အၾကမ္းဖက္တာေတြ လုပ္လာရင္ လက္မခံဘူးလို႔ ေျပာတယ္။ က်ေနာ္က ဒီကိစၥမ်ဳိးအတြက္ တာဝန္ယူမယ္လို႔ေတာ့ ျပန္မေျပာဘူးေလ။ ဒါေပမဲ့ အတိုက္အခံေတြရဲ့ သေဘာထားကို၊ အရိပ္အကဲကိုၾကည့္ရင္ ခင္ဗ်ားတို႔ သေဘာေပါက္ေလာက္တယ္လို႔ ျပန္ေျဖခဲ့တယ္။ က်ေနာ္တို႔အေနနဲ႔ အၾကမ္းဖက္လုပ္ရပ္ေတြ မလုပ္ဘူးဆိုတာ ခင္ဗ်ားတို႔ နားလည္မွာပါလို႔ ေျပာခဲ့တယ္” ဟု ဆက္ေျပာသည္။
ယမန္ေန႔က အခင္းျဖစ္ပြားမႈႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ျမန္မာသံ႐ံုးကမူ ယခုအခ်ိန္အထိ သတင္းထုတ္ျပန္ျခင္း မရွိေသးပါ။
အခင္းျဖစ္ပြားမႈႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ပိုမိုသိရွိႏုိင္ရန္အတြက္ ျမန္မာသံ႐ံုးသို႔ ဆက္သြယ္ေမးျမန္းရာတြင္ တာဝန္က် ဝန္ထမ္းတဦးက ေျဖၾကားပိုင္ခြင့္ မရွိေၾကာင္း ေျပာဆိုကာ ဖုန္းခ်သြားခဲ့သည္။
ျမန္မာအလုပ္သမားတဦးက “ျမန္မာသံ႐ံုး အတိုက္ခိုက္ခံရတဲ့အတြက္ မေလးရွားေရာက္ ျမန္မာ့ ဒီမိုကေရစီအေရး အတိုက္အခံေတြ၊ အဖြဲ႔အစည္းေတြအတြက္ မေလးရွား အာဏာပိုင္ေတြနဲ႔ ဆက္ဆံေရး ထိခိုင္ႏိုင္စရာ ရွိတယ္” ဟု ခန္႔မွန္းေျပာဆုိသည္။
၂ဝဝ၆ ခုႏွစ္ ဧၿပီလ ၂၁ ရက္ေန႔ကလည္း ေငြေရးေၾကးေရး အ႐ႈပ္အရွင္းေၾကာင့္ သံအမႈထမ္း တဦးသည္ သံ႐ံုးအတြင္း၌ ကိုယ့္ကိုယ္ကို မီး႐ႈိ႕၍ အဆံုးစီရင္ခဲ့ဖူးသည္။
Thursday, July 24, 2008
Tuesday, July 22, 2008
ကားေမွာက္၍ ေနာ္အုန္းလွ ျပင္းထန္စြာ ဒဏ္ရာရ
ျမင့္ေမာင္
အဂၤါေန႔၊ ဂ်ဴလုိင္လ 22 2008
နယူးေဒလီ။ ။ ႏုိင္ငံေရးလႈပ္ရွားတက္ႂကြသူ ေဒၚေနာ္အုန္းလွသည္ ယမန္ေန႔က ေမွာ္ဘီၿမ့ဳိနယ္အတြင္းရွိ ေအာင္ဆန္းေက်းရြာသို႔အသြား လုိက္ပါလာသည့္ ေမာ္ေတာ္ ကား တိမ္းေမွာက္သျဖင့္ ရန္ကုန္ ျပည္သူ႔ေဆးရံုႀကီး တြင္ အေရးေပၚ လူနာအျဖစ္ ေဆးကုသခံေနရသည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ အဂၤါေန႔တိုင္း ဆုေတာင္းပဲြမ်ား ျပဳလုပ္ေနသည့္ ေမွာ္ဘီၿမ့ဳိသူ ေဒၚေနာ္အုန္းလွသည္ ဒဏ္ရာျပင္းထန္စြာရကာ ေဆး႐ံုႀကီးသို႔ ယမန္ေန႔ ညေန ၄ နာရီခန္႔တြင္ ေရာက္ရွိလာၿပီး ေနာက္ က်ား၊မ ေဆာင္ - ကုတင္နံပါတ္ ၁ ၊ ခြဲစိတ္ကုသေဆာင္ ၅၊၆ တြင္ အေရးေပၚ လူနာအျဖစ္ ကုသခံေနရ ျခင္းျဖစ္သည္။
“သူ ရတဲ့ ဒဏ္ရာကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ ျပင္းထန္ပါတယ္။ ဦးေခါင္းမွာ ကြဲၿပီးေတာ့ ၁၇ ႏွစ္ခ်က္ ခ်ဳပ္လိုက္ရတယ္။ ဝဲဘက္ ညႇပ္႐ိုးက်ဳိးသြားတယ္။ ခါးဆစ္႐ိုိုးကလည္း ေက်သြားတယ္။ ျပင္းထန္တဲ့ ဒဏ္ရာေတြနဲ႔ သူ႔ကို ကုတင္ေပၚမွာ ေတြ႔ရတယ္။ သူက သတိၱေကာင္းတဲ့ အမ်ဳိးသမီးဆိုေတာ့ သူ႔ကို လာေတြ႔တဲ့ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ဝင္ေတြကို စကား ေျပာဆို ႏိုင္ေပမယ့္ ဒဏ္ရာက အေတာ္ကို ျပင္းထန္တယ္” ဟု ေဆး႐ံုသို႔ ကိုယ္တိုင္သြားေရာက္ခဲ့သူ ရန္ကုန္ အန္အယ္ဒီ အဖြဲ႔ဝင္တဦးက မဇၩိမကို ေျပာသည္။
မြန္းလဲြ ၂ နာရီခန္႔က ေမွာ္ဘီၿမ့ဳိနယ္ ေအာင္ဆန္းေက်းရြာတြင္ အဂၤါေန႔တိုင္း ျပဳလုပ္ေနက် အတိုက္အခံေခါင္းေဆာင္ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ သံဃာေတာ္မ်ားကို ဆြမ္းကပ္ရန္ႏွင့္ ဝါဆုိသကၤန္း ကပ္လွဴ ပဲြအတြက္ လိုင္းနံပါတ္ ၁၃၈ ၊ တိုက္ႀကီး-ရန္ကုန္ ကားလိုင္း (ဟိုင္းလပ္စ္ကား ပ၊၈၆၇၉) ႏွင့္ စီးနင္း လိုက္ပါ သြားစဥ္ ေအာင္ဆန္းရြာအနီးတြင္ ကားတိမ္းေမွာက္ျခင္းျဖစ္သည္။
ေဒၚေနာ္အုန္းလွႏွင့္ ခရီးသည္တဦးသည္ အေရးေပၚ လူနာအျဖစ္ ကုသခံေနရသလို၊ ၅ ဦးသည္ သာမန္ ထိခုိက္ ဒဏ္ရာမ်ား ရရွိကာ၊ သူနာျပဳဆရာမ တဦးမွာမူ အေျခအေနဆိုးရြားေၾကာင္း သိရသည္။
၂ဝဝ၄ ခုႏွစ္ ဇူလုိင္လမွ စတင္ကာ ေဒၚေနာ္အုန္းလွ ဦးေဆာင္သည့္ ဘုရားဖူးအဖဲြ႔သည္ ရန္ကုန္ၿမ့ဳိ ေရႊတိဂံုဘုရားသို႔ အပတ္စဥ္ သြားေရာက္ကာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္္ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ဝတ္ျပဳ ဆုေတာင္းေလ့ရွိခဲ့သည္။
၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလတြင္ ျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ ေရႊဝါေရာင္လႈပ္ရွားမႈတြင္လည္း တက္ႂကြစြာ ပါဝင္ခဲ့သျဖင့္ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ေမွာ္ဘီၿမ့ဳိျပင္ပသို႔ ခရီးမထြက္ရန္ ေျခခ်ဳပ္ခ်ထားျခင္းခံခဲ့ရသည္။ ယခင္ကတည္းက အ႐ိုး၊ အေၾကာကု ဆရာမ်ားႏွင့္ ကုသေနခဲ့ရသူ ေဒၚေနာ္အုန္းလွသည္ ေျခခ်ဳပ္က်ခံရၿပီးေနာက္ ျပသေနက် ဆရာမ်ားထံ သြားေရာက္ ကုသခြင့္ မရခဲ့ေပ။
ယေန႔တြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လြတ္ေျမာက္ေရး ဆုေတာင္းပဲြ ၄ ႏွစ္ေျမာက္ျဖစ္သျဖင့္ ေအာင္ဆန္းေက်းရြာ ေရႊေမွာ္ တင္ေစတီအတြင္းရွိ ဘုရားႀကီးေက်ာင္းတိုက္မွ သံဃာေတာ္မ်ားထံ ဆြမ္း၊ သကၤန္းကပ္လွဴရန္ သြားေရာက္ေနစဥ္ ယခုလုိ ကားေမွာက္ခဲ့ရျခင္းလည္းျဖစ္သည္။
သို႔ေသာ္ အဂၤါေန႔တိုင္း ကပ္လွဴသည့္ အစီအစဥ္ႏွင့္ ဝါဆိုသကၤန္း ကပ္လွဴပြဲကို က်န္ရွိသူမ်ားက ဆက္လက္၍ ျပဳလုပ္ခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။
အဂၤါေန႔၊ ဂ်ဴလုိင္လ 22 2008
နယူးေဒလီ။ ။ ႏုိင္ငံေရးလႈပ္ရွားတက္ႂကြသူ ေဒၚေနာ္အုန္းလွသည္ ယမန္ေန႔က ေမွာ္ဘီၿမ့ဳိနယ္အတြင္းရွိ ေအာင္ဆန္းေက်းရြာသို႔အသြား လုိက္ပါလာသည့္ ေမာ္ေတာ္ ကား တိမ္းေမွာက္သျဖင့္ ရန္ကုန္ ျပည္သူ႔ေဆးရံုႀကီး တြင္ အေရးေပၚ လူနာအျဖစ္ ေဆးကုသခံေနရသည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ အဂၤါေန႔တိုင္း ဆုေတာင္းပဲြမ်ား ျပဳလုပ္ေနသည့္ ေမွာ္ဘီၿမ့ဳိသူ ေဒၚေနာ္အုန္းလွသည္ ဒဏ္ရာျပင္းထန္စြာရကာ ေဆး႐ံုႀကီးသို႔ ယမန္ေန႔ ညေန ၄ နာရီခန္႔တြင္ ေရာက္ရွိလာၿပီး ေနာက္ က်ား၊မ ေဆာင္ - ကုတင္နံပါတ္ ၁ ၊ ခြဲစိတ္ကုသေဆာင္ ၅၊၆ တြင္ အေရးေပၚ လူနာအျဖစ္ ကုသခံေနရ ျခင္းျဖစ္သည္။
“သူ ရတဲ့ ဒဏ္ရာကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ ျပင္းထန္ပါတယ္။ ဦးေခါင္းမွာ ကြဲၿပီးေတာ့ ၁၇ ႏွစ္ခ်က္ ခ်ဳပ္လိုက္ရတယ္။ ဝဲဘက္ ညႇပ္႐ိုးက်ဳိးသြားတယ္။ ခါးဆစ္႐ိုိုးကလည္း ေက်သြားတယ္။ ျပင္းထန္တဲ့ ဒဏ္ရာေတြနဲ႔ သူ႔ကို ကုတင္ေပၚမွာ ေတြ႔ရတယ္။ သူက သတိၱေကာင္းတဲ့ အမ်ဳိးသမီးဆိုေတာ့ သူ႔ကို လာေတြ႔တဲ့ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ဝင္ေတြကို စကား ေျပာဆို ႏိုင္ေပမယ့္ ဒဏ္ရာက အေတာ္ကို ျပင္းထန္တယ္” ဟု ေဆး႐ံုသို႔ ကိုယ္တိုင္သြားေရာက္ခဲ့သူ ရန္ကုန္ အန္အယ္ဒီ အဖြဲ႔ဝင္တဦးက မဇၩိမကို ေျပာသည္။
မြန္းလဲြ ၂ နာရီခန္႔က ေမွာ္ဘီၿမ့ဳိနယ္ ေအာင္ဆန္းေက်းရြာတြင္ အဂၤါေန႔တိုင္း ျပဳလုပ္ေနက် အတိုက္အခံေခါင္းေဆာင္ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ သံဃာေတာ္မ်ားကို ဆြမ္းကပ္ရန္ႏွင့္ ဝါဆုိသကၤန္း ကပ္လွဴ ပဲြအတြက္ လိုင္းနံပါတ္ ၁၃၈ ၊ တိုက္ႀကီး-ရန္ကုန္ ကားလိုင္း (ဟိုင္းလပ္စ္ကား ပ၊၈၆၇၉) ႏွင့္ စီးနင္း လိုက္ပါ သြားစဥ္ ေအာင္ဆန္းရြာအနီးတြင္ ကားတိမ္းေမွာက္ျခင္းျဖစ္သည္။
ေဒၚေနာ္အုန္းလွႏွင့္ ခရီးသည္တဦးသည္ အေရးေပၚ လူနာအျဖစ္ ကုသခံေနရသလို၊ ၅ ဦးသည္ သာမန္ ထိခုိက္ ဒဏ္ရာမ်ား ရရွိကာ၊ သူနာျပဳဆရာမ တဦးမွာမူ အေျခအေနဆိုးရြားေၾကာင္း သိရသည္။
၂ဝဝ၄ ခုႏွစ္ ဇူလုိင္လမွ စတင္ကာ ေဒၚေနာ္အုန္းလွ ဦးေဆာင္သည့္ ဘုရားဖူးအဖဲြ႔သည္ ရန္ကုန္ၿမ့ဳိ ေရႊတိဂံုဘုရားသို႔ အပတ္စဥ္ သြားေရာက္ကာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္္ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ဝတ္ျပဳ ဆုေတာင္းေလ့ရွိခဲ့သည္။
၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလတြင္ ျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ ေရႊဝါေရာင္လႈပ္ရွားမႈတြင္လည္း တက္ႂကြစြာ ပါဝင္ခဲ့သျဖင့္ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ေမွာ္ဘီၿမ့ဳိျပင္ပသို႔ ခရီးမထြက္ရန္ ေျခခ်ဳပ္ခ်ထားျခင္းခံခဲ့ရသည္။ ယခင္ကတည္းက အ႐ိုး၊ အေၾကာကု ဆရာမ်ားႏွင့္ ကုသေနခဲ့ရသူ ေဒၚေနာ္အုန္းလွသည္ ေျခခ်ဳပ္က်ခံရၿပီးေနာက္ ျပသေနက် ဆရာမ်ားထံ သြားေရာက္ ကုသခြင့္ မရခဲ့ေပ။
ယေန႔တြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လြတ္ေျမာက္ေရး ဆုေတာင္းပဲြ ၄ ႏွစ္ေျမာက္ျဖစ္သျဖင့္ ေအာင္ဆန္းေက်းရြာ ေရႊေမွာ္ တင္ေစတီအတြင္းရွိ ဘုရားႀကီးေက်ာင္းတိုက္မွ သံဃာေတာ္မ်ားထံ ဆြမ္း၊ သကၤန္းကပ္လွဴရန္ သြားေရာက္ေနစဥ္ ယခုလုိ ကားေမွာက္ခဲ့ရျခင္းလည္းျဖစ္သည္။
သို႔ေသာ္ အဂၤါေန႔တိုင္း ကပ္လွဴသည့္ အစီအစဥ္ႏွင့္ ဝါဆိုသကၤန္း ကပ္လွဴပြဲကို က်န္ရွိသူမ်ားက ဆက္လက္၍ ျပဳလုပ္ခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။
Monday, July 21, 2008
အန္အယ္လ္ဒီ႐ံုးတြင္ အာဇာနည္ေန႔ အခမ္းအနား က်င္းပ
ျမင့္ေမာင္(မဇၩိမသတင္းဌာန)
စေနေန႔၊ ဂ်ဴလုိင္လ 19 2008
နယူးေဒလီ။ ။ အာဏာပိုင္မ်ား ေစာင့္ၾကည့္ေနသည့္ၾကားက အတိုက္အခံ ႏုိင္ငံေရးပါတီ အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္သည္ အာဇာနည္ေန႔ အခမ္းအနားကို က်င္းပေနဆဲ ျဖစ္သည္။
အနည္းဆုံး အင္အား တေထာင္ေက်ာ္ရွိေသာ ၾကံ့ခုိင္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရး၊ စြမ္းအားရွင္၊ လံုထိန္းရဲႏွင့္ မီးသတ္တို႔က အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ႐ံုးတဝိုက္ႏွင့္ ပါတီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေနအိမ္ရွိရာ လမ္းမကို ပိတ္ဆို႔ ေစာင့္ၾကပ္ေနခဲ့သည္။ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္႐ံုးသို႔ သြားရာလမ္းမ်ားတြင္ ယာဥ္သြားလာမႈ ပိတ္ပင္ထားျပီး လမ္းေလွ်ာက္၍သာ ျဖတ္သန္း သြားလာခြင့္ရွိျပီး ေဒၚစုေနအိမ္ သြားရာလမ္းကို အျပင္လူ ျဖတ္သြားလာခြင့္ ပိတ္ပင္ထားသည္။
သို႔ေသာ္လည္း ၆၁ ႏွစ္ေျမာက္ အာဇာနည္ေန႔ အခမ္းအနားက်င္းပရာ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ဝင္ ၄ဝဝ ခန္႔ တက္ေရာက္ခဲ့ၾကသည္ဟု တက္ေရာက္ခဲ့သူ ပါတီဝင္ လူငယ္တဦးက ေျပာသည္။
“က်ေနာ္တို႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာရွိတဲ့ ဓမၼ႐ံုမွာ စြမ္းအားရွင္ႏွင့္ ၾကံ့ဖြံ႔မ်ားကားမ်ား ၈ စီးေလာက္ရွိၿပီး ေက်ာက္ဆည္ ဓမၼာ႐ံုး လံုထိန္းကားေတြ ရပ္ထားတယ္။ ေရႊဂံုတိုင္လမ္းကို ႐ံုးဘက္ကိုဝင္တဲ့ ကားလမ္းကို ပိတ္ထားတယ္။ ျပည္လမ္းကေန ရံုးဘက္ကိုဝင္တဲ့ လမ္းကို ပိတ္ထားတယ္။ ထြက္ရင္ ထြက္လို႔ ရတယ္။ အဲဒီဘက္မွာလည္း စြမ္းအားရွင္ႏွင့္ ႀကံ့ဖြံ႔မ်ားကားမ်ား ၁၅ စီးေလာက္ ရပ္ထားတယ္” ဟု အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ သတင္း ႏွင့္ ျပန္ၾကားေရး အဖြဲ႔ဝင္ ေဒါက္တာဝင္းႏိုင္က ေျပာသည္။
“ထူးျခာတာကေတာ့ ရပ္မိရပ္ဖေတြ လိုေျပာေပမဲ့လည္း လာတဲ့သူေတြက စနစ္တက် ကားေတြဘာေတြနဲ႔ စုစည္းၿပီးေတာ့ လာၾကတယ္ဆိုေတာ့ လူတစု အဖြဲ႔တခုကေနၿပီးေတာ့ စီစဥ္တဲ့ သေဘာရွိတယ္။ အရင္တုန္းက ကားနံပါတ္ေတြကို ဒိုင္နာေတြမွာ အရင္တုန္းက ေဗ်ာင္ေရးထားေပမဲ့လည္း အခုဟာက နံပါတ္ျပားေတြ ျဖဳတ္ထားတယ္။ လိုင္းနာမည္ကိုလည္း စတစ္ကာနဲ႔ ပိတ္ထားတယ္” ဟု သူက ဆက္ေျပာသည္။
ေရႊတိဂံုဘုရားသို႔ တက္ရာလမ္းေၾကာင္းမ်ားတြင္လည္း အစစ္အေဆးမ်ား ပိုက္စိတ္တိုက္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ျပီး ရန္ကုန္ျမိဳ့ လူစည္ကားရာ ေနရာမ်ားတြင္ လံုထိန္းမ်ားက ေစာင့္ဆိုင္းေနခဲ့ၾကသည္။
ဗိုလ္ိခ်ဳပ္ျပတိုက္ကို ယေန႔ ဖြင့္လွစ္ထားခဲ့ရာ လာေရာက္ ၾကည့္ရႈသူမ်ား ရွိခဲ့သည္။ ျပတိုက္အေပၚထပ္သို႔ တက္ေရာက္ခြင့္ကို ပိတ္ပင္ထားခဲ့ျပီး နာဂစ္မုန္တုိင္းေၾကာင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ေနခဲ့ေသာ အိမ္သည္ ပ်က္စီး ထိခိုက္မႈမ်ား ရွိခဲ့သည္ဟု ျပတိုက္ တာဝန္ရွိသူမ်ား အေျပာအရ သိရသည္။
စေနေန႔၊ ဂ်ဴလုိင္လ 19 2008
နယူးေဒလီ။ ။ အာဏာပိုင္မ်ား ေစာင့္ၾကည့္ေနသည့္ၾကားက အတိုက္အခံ ႏုိင္ငံေရးပါတီ အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္သည္ အာဇာနည္ေန႔ အခမ္းအနားကို က်င္းပေနဆဲ ျဖစ္သည္။
အနည္းဆုံး အင္အား တေထာင္ေက်ာ္ရွိေသာ ၾကံ့ခုိင္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရး၊ စြမ္းအားရွင္၊ လံုထိန္းရဲႏွင့္ မီးသတ္တို႔က အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ႐ံုးတဝိုက္ႏွင့္ ပါတီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေနအိမ္ရွိရာ လမ္းမကို ပိတ္ဆို႔ ေစာင့္ၾကပ္ေနခဲ့သည္။ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္႐ံုးသို႔ သြားရာလမ္းမ်ားတြင္ ယာဥ္သြားလာမႈ ပိတ္ပင္ထားျပီး လမ္းေလွ်ာက္၍သာ ျဖတ္သန္း သြားလာခြင့္ရွိျပီး ေဒၚစုေနအိမ္ သြားရာလမ္းကို အျပင္လူ ျဖတ္သြားလာခြင့္ ပိတ္ပင္ထားသည္။
သို႔ေသာ္လည္း ၆၁ ႏွစ္ေျမာက္ အာဇာနည္ေန႔ အခမ္းအနားက်င္းပရာ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ဝင္ ၄ဝဝ ခန္႔ တက္ေရာက္ခဲ့ၾကသည္ဟု တက္ေရာက္ခဲ့သူ ပါတီဝင္ လူငယ္တဦးက ေျပာသည္။
“က်ေနာ္တို႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာရွိတဲ့ ဓမၼ႐ံုမွာ စြမ္းအားရွင္ႏွင့္ ၾကံ့ဖြံ႔မ်ားကားမ်ား ၈ စီးေလာက္ရွိၿပီး ေက်ာက္ဆည္ ဓမၼာ႐ံုး လံုထိန္းကားေတြ ရပ္ထားတယ္။ ေရႊဂံုတိုင္လမ္းကို ႐ံုးဘက္ကိုဝင္တဲ့ ကားလမ္းကို ပိတ္ထားတယ္။ ျပည္လမ္းကေန ရံုးဘက္ကိုဝင္တဲ့ လမ္းကို ပိတ္ထားတယ္။ ထြက္ရင္ ထြက္လို႔ ရတယ္။ အဲဒီဘက္မွာလည္း စြမ္းအားရွင္ႏွင့္ ႀကံ့ဖြံ႔မ်ားကားမ်ား ၁၅ စီးေလာက္ ရပ္ထားတယ္” ဟု အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ သတင္း ႏွင့္ ျပန္ၾကားေရး အဖြဲ႔ဝင္ ေဒါက္တာဝင္းႏိုင္က ေျပာသည္။
“ထူးျခာတာကေတာ့ ရပ္မိရပ္ဖေတြ လိုေျပာေပမဲ့လည္း လာတဲ့သူေတြက စနစ္တက် ကားေတြဘာေတြနဲ႔ စုစည္းၿပီးေတာ့ လာၾကတယ္ဆိုေတာ့ လူတစု အဖြဲ႔တခုကေနၿပီးေတာ့ စီစဥ္တဲ့ သေဘာရွိတယ္။ အရင္တုန္းက ကားနံပါတ္ေတြကို ဒိုင္နာေတြမွာ အရင္တုန္းက ေဗ်ာင္ေရးထားေပမဲ့လည္း အခုဟာက နံပါတ္ျပားေတြ ျဖဳတ္ထားတယ္။ လိုင္းနာမည္ကိုလည္း စတစ္ကာနဲ႔ ပိတ္ထားတယ္” ဟု သူက ဆက္ေျပာသည္။
ေရႊတိဂံုဘုရားသို႔ တက္ရာလမ္းေၾကာင္းမ်ားတြင္လည္း အစစ္အေဆးမ်ား ပိုက္စိတ္တိုက္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ျပီး ရန္ကုန္ျမိဳ့ လူစည္ကားရာ ေနရာမ်ားတြင္ လံုထိန္းမ်ားက ေစာင့္ဆိုင္းေနခဲ့ၾကသည္။
ဗိုလ္ိခ်ဳပ္ျပတိုက္ကို ယေန႔ ဖြင့္လွစ္ထားခဲ့ရာ လာေရာက္ ၾကည့္ရႈသူမ်ား ရွိခဲ့သည္။ ျပတိုက္အေပၚထပ္သို႔ တက္ေရာက္ခြင့္ကို ပိတ္ပင္ထားခဲ့ျပီး နာဂစ္မုန္တုိင္းေၾကာင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ေနခဲ့ေသာ အိမ္သည္ ပ်က္စီး ထိခိုက္မႈမ်ား ရွိခဲ့သည္ဟု ျပတိုက္ တာဝန္ရွိသူမ်ား အေျပာအရ သိရသည္။
အာဇာနည္ေန႔ကို မျဖစ္မေန က်င္းပသြားမည္ဟု အန္အယ္ဒီ ေျပာၾကား
သန္းထုိက္ဦး၊ ျမင့္ေမာင္
ေသာၾကာေန႔၊ ဂ်ဴလုိင္လ 18 2008
ခ်င္းမုိင္။ ။ အာဏာပိုင္မ်ားဘက္မွ ေႏွာက္ယွက္ ကန္႔သတ္မည့္ အရိပ္ေရာင္မ်ား ရွိေနေသာ္လည္း မနက္ျဖန္ က်ေရာက္မည့္ အာဇာနည္ေန႔ အခမ္းအနားကို ေအာင္ျမင္သည္အထိ က်င္းပသြားမည္ဟု အတိုက္အခံ ႏုိင္ငံေရး ပါတီႀကီးက ေျပာဆိုလုိက္သည္။
ရန္ကုန္တိုင္း ဗဟန္းၿမ့ဳိနယ္ရွိ အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (အန္အယ္ဒီ) ဗဟို႐ုံးခ်ဳပ္၊ ေရႊတိဂံု၊ ဆူေလးဘုရား အနီးတဝိုက္ႏွင့္ အာဇာနည္ကုန္းတြင္ လံုျခံဳေရး ရဲတပ္ဖဲြ႔ဝင္မ်ား တုိးျမႇင့္ ခ်ထားေသာ္လည္း မနက္ျဖန္ က်ေရာက္မည့္ ၆၁ ႏွစ္ေျမာက္ အာဇာနည္ေန႔ အခမ္းအနားကုိ ႐ုံးခ်ဳပ္တြင္ မျဖစ္မေန က်င္းပရန္ စီစဥ္ထားရွိျခင္း ျဖစ္သည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ၆၃ ႏွစ္ေျမာက္ေမြးေန႔ က်င္းပစဥ္ကကဲ့သို႔ပင္ ၾကံ့ခိုင္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးမ်ားက ဝင္ေရာက္ ရိုက္ႏွက္ျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္သကဲ့သို႔ ယခုလည္း အလားတူ လုပ္လာမည္ဟူေသာ စိုးရိမ္ခ်က္မႈမ်ားလည္း တက္ႂကြ လႈပ္ရွားသူမ်ားအၾကား ျဖစ္ေပၚေနသည္။
“က်ေနာ္တို႔ အစဥ္အလာအတိုင္း ႏိုင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြကို ဂုဏ္ျပဳတဲ့အေနနဲ႔ လုပ္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေႏွာင့္ယွက္ လာႏိုင္စရာေတြေတာ့ ရွိတယ္။ သို႔ေသာ္လည္း ေႏွာင့္ယွက္ျခင္း မေႏွာင့္ယွက္ျခင္းက သူတို႔အပိုင္းေပါ့။ က်ေနာ္တို႔က ဥပေဒနဲ႔အညီ က်ေနာ္တို႔ ႐ံုးခန္းထဲမွာ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြကို ဂုဏ္ျပဳမယ့္ အခမ္းအနားကို မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ၾကမယ္၊ ေအာင္ျမင္ေအာင္ လုပ္မယ္” ဟု အန္အယ္ဒီ သတင္းႏွင့္ ျပန္ၾကားေရးမွ ေဒါက္တာဝင္းႏိုင္က မဇၩိမကို ေျပာသည္။
ၿပီးခဲ့သည့္ ဇြန္လ ၁၉ ရက္ေန႔က ပါတီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ေမြးေန႔ပဲြ အခမ္းအနားကို ႐ံုးခ်ဳပ္တြင္ က်င္းပရာ အာဏာပိုင္မ်ား၏ ေရွ့ေမွာက္၌ပင္ ႀကံ့ဖံြ႔ႏွင့္ စြမ္းအားရွင္မ်ားက ႐ံုးဝန္းအတြင္း ဝင္ေရာက္ကာ ပါတီဝင္ ႏွစ္ဦးႏွင့္ အခမ္းအနား တက္ေရာက္လာသူ ႏွစ္ဦးသည္ ႐ိုက္ႏွက္ဖမ္းဆီး ေခၚေဆာင္ခံခဲ့ရသည္။
ႏွစ္စဥ္ ရန္ကုန္ျမိဳ့တြင္ က်င္းပျမဲျဖစ္ေသာ ႏိုင္ငံေတာ္အဆင့္ အခမ္းအနားကို ျမိဳ့အဆင့္သို႔သာ ေလ်ာ့ခ်လိုက္သည္။ ယဥ္ေက်းမႈဝန္ႀကီး အစား ရန္ကုန္ျမိဳ့ေတာ္ဝန္သာ တက္ေရာက္မည္ဟု ဒီပီေအ သတင္းတပုဒ္က ေဖာ္ျပထားသည္။ ႏို္င္ငံျခား သံတမန္မ်ားကိုလည္း ဖိတ္ၾကားျပီးမွ ျပန္လည္ ပယ္ဖ်က္ခဲ့သည္။
ထိုသို႔ ျဖစ္ထြန္းမႈမ်ားက အတိုက္အခံ ႏိုင္ငံေရး လႈပ္ရွားသူမ်ားက အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ပါတီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ဖခင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတကြ လြတ္လပ္ေရး သူရဲေကာင္း ၉ ဦးကို ဂါရဝျပဳျခင္းအေပၚ အာဏာပိုင္မ်ားဘက္မွ ေႏွာက္ယွက္ရာတြင္ မျမင္ေတြ႔လိုေစလိုသျဖင့္ လုပ္ေဆာင္သည္ဟု အတိုက္အခံ အသိုင္းအဝိုင္းတြင္ ယံုၾကည္ေနၾကသည္။
ေဒါက္တာဝင္းႏုိင္က “နအဖ စစ္အစိုးရ အေနနဲ႔ လံုျခံဳေရးတင္းက်ပ္တဲ့ အဆင့္ထက္ တင္းက်ပ္ၿပီးေတာ့ ရန္စက်ဳးေက်ာ္ အၾကမ္းဖက္ ႐ိုက္ႏွက္တဲ့ အဆင့္မ်ဳိးထိ ေရာက္လာတာပါ။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္တို႔ကေတာ့ လူေတြကို ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္းနဲ႔ အခမ္းအနားကို ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္နဲ႔ ၿပီးဖို႔ ရည္ရြယ္ထားတယ္” ဟု ေျပာသည္။
အာဏာပိုင္မ်ားက ယေန႔တြင္မူ ႐ံုးခ်ဳပ္ အနီးတဝိုက္တြင္ ရဲတပ္ဖဲြ႔ဝင္မ်ားျဖင့္ လံုျခံဳေရးကို တိုးျမႇင့္ခ်ထားသည္။
မနက္ျဖန္ နံနက္အေစာပုိင္းတြင္ ႐ုံးခ်ဳပ္၌ သံဃာေတာ္မ်ားအား အာ႐ုဏ္ဆြမ္း ကပ္လွဴၿပီး ၁ဝ နာရီ ၃၇ မိနစ္တြင္ က်ဆံုးသြားေသာ အာဇာနည္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားကုိ အေလးျပဳမည္ျဖစ္ကာ ေန႔လယ္ ၁၂ နာရီတြင္ အခမ္းအနားကို စတင္ က်င္းပသြားမည္ဟု သိရသည္။
အခမ္းအနားသို႔ ႏုိင္ငံျခား သံတမန္မ်ား၊ ဝါရင့္ႏိုင္ငံေရးသမားႀကီးမ်ား၊ ျပည္သူ႔လြတ္ေတာ္ ကုိယ္စားျပဳ ေကာ္မတီ (စီအာပီပီ) အဖြဲ႔ဝင္မ်ား၊ အျခား ႏိုင္ငံေရး ပါတီမ်ားႏွင့္ ျပည္တြင္းျပည္ပ သတင္းေထာက္မ်ား တက္ေရာက္ရန္အတြက္ ဖိတ္ၾကားၿပီး ျဖစ္သည္။
ေဒါက္တာဝင္းႏုိင္က “သူတို႔ ဝင္ၿပီးေတာ့ ႐ိုက္တယ္၊ ႏွက္တယ္။ ေျပာရရင္ေတာ့ အင္ဒိုနီးရွားက မဂၢါဝဒီ ဆူကာႏုိပူႀတီတို႔ ပါတီကို ႐ံုးထဲ အၾကမ္းဖက္ ဝင္ေရာက္ ႐ိုက္ႏွက္တာမ်ဳိးေတြ၊ အခု ဇင္ဘာေဘြမွာ ျဖစ္ေနတဲ့ အတိုက္အခံ ပါတီဝင္ေတြကို ႐ိုက္ႏွက္တာမ်ဳိးေတြ ရွိေနတယ္ဆိုေတာ့ သူတို႔ လုပ္ခ်င္လည္း လုပ္မွာေပါ့။ ေဒၚစုေမြးေန႔တုန္းက သက္ေသျပေနတာက ႐ံုးထဲဝင္ေရာက္ ဖမ္းဆီးတာေတြ ရွိခဲ့တယ္ဆိုေတာ့ လက္စလက္န ရွိေနတဲ့ သူေတြကို မလုပ္ဘူးလို႔ေတာ့ မေျပာႏိုင္ဘူး” ဟု ေျပာသည္။
ဝါရင့္ ႏိုင္ငံေရး သမားႀကီးမ်ားအဖဲြ႔မွ သခင္ခ်န္ထြန္းက ဓေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ သြားလာေနတုန္းလည္း ႐ိုက္လာတာပဲ။ ဒီပဲယင္းမွာတုန္းကလည္း လူဦးေရ အမ်ားႀကီး ေသတာတို႔၊ ကားေတြ အမ်ားႀကီး မီး႐ႈိ့ခံရတာတို႔၊ အမ်ားႀကီးပဲ။ ဒါေတြက သမုိင္းမွာ မေကာင္းတဲ့ အခ်က္ေတြပဲ၊ အမဲကြက္ႀကီးေတြပဲ။ ေဖ်ာက္ဖ်က္လို႔မရတဲ့ ကိစၥေတြပဲ။ ဒါမ်ဳိးေတြကို အမွန္ကေတာ့ မလုပ္သင့္ဘူးလို႔ ယူဆပါတယ္။ အစိုးရအေနနဲ႔၊ တပ္မေတာ္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြအေနနဲ႔လည္း ထိန္းသိမ္းေပးဖို႔၊ ေစာင့္ေရွာက္ေပးဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္” ဟု ေျပာသည္။
ၿဗိတိသွ် ကုိလိုနီ နယ္ခ်ဲ့လက္ေအာက္မွ ျမန္မာႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရးရခါနီး ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္ ၁၉ ရက္ေန႔တြင္ ရန္ကုန္ၿမ့ဳိ ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္လမ္းရွိ အတြင္းဝန္မ်ား႐ုံး၌ အစိုးရအဖြဲ႔ဝင္မ်ား အစည္းအေဝး က်င္းပေနစဥ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းႏွင့္တကြ ေခါင္းေဆာင္ႀကီး ၉ ဦးမွာ ၿပဳိင္ဘက္ ႏိုင္ငံေရးသမား ဂဠဳန္ဦးေစာ၏ လူမ်ားက လုပ္ႀကံ သတ္ျဖတ္ျခင္း ခံခဲ့ရသည္။
လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္မႈေၾကာင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၊ ဦးဘဝင္း၊ မန္းဘခိုင္၊ စပ္စံထြန္း၊ ဦးရာဇတ္၊ ဒီးဒုတ္ဦးဘခ်ဳိ၊ သခင္ျမ၊ ဦးအုန္းေမာင္ႏွင့္ ရဲေဘာ္ကုိေထြးတို႔ က်ဆံုးခဲ့ရသည္။
ေသာၾကာေန႔၊ ဂ်ဴလုိင္လ 18 2008
ခ်င္းမုိင္။ ။ အာဏာပိုင္မ်ားဘက္မွ ေႏွာက္ယွက္ ကန္႔သတ္မည့္ အရိပ္ေရာင္မ်ား ရွိေနေသာ္လည္း မနက္ျဖန္ က်ေရာက္မည့္ အာဇာနည္ေန႔ အခမ္းအနားကို ေအာင္ျမင္သည္အထိ က်င္းပသြားမည္ဟု အတိုက္အခံ ႏုိင္ငံေရး ပါတီႀကီးက ေျပာဆိုလုိက္သည္။
ရန္ကုန္တိုင္း ဗဟန္းၿမ့ဳိနယ္ရွိ အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (အန္အယ္ဒီ) ဗဟို႐ုံးခ်ဳပ္၊ ေရႊတိဂံု၊ ဆူေလးဘုရား အနီးတဝိုက္ႏွင့္ အာဇာနည္ကုန္းတြင္ လံုျခံဳေရး ရဲတပ္ဖဲြ႔ဝင္မ်ား တုိးျမႇင့္ ခ်ထားေသာ္လည္း မနက္ျဖန္ က်ေရာက္မည့္ ၆၁ ႏွစ္ေျမာက္ အာဇာနည္ေန႔ အခမ္းအနားကုိ ႐ုံးခ်ဳပ္တြင္ မျဖစ္မေန က်င္းပရန္ စီစဥ္ထားရွိျခင္း ျဖစ္သည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ၆၃ ႏွစ္ေျမာက္ေမြးေန႔ က်င္းပစဥ္ကကဲ့သို႔ပင္ ၾကံ့ခိုင္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးမ်ားက ဝင္ေရာက္ ရိုက္ႏွက္ျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္သကဲ့သို႔ ယခုလည္း အလားတူ လုပ္လာမည္ဟူေသာ စိုးရိမ္ခ်က္မႈမ်ားလည္း တက္ႂကြ လႈပ္ရွားသူမ်ားအၾကား ျဖစ္ေပၚေနသည္။
“က်ေနာ္တို႔ အစဥ္အလာအတိုင္း ႏိုင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြကို ဂုဏ္ျပဳတဲ့အေနနဲ႔ လုပ္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေႏွာင့္ယွက္ လာႏိုင္စရာေတြေတာ့ ရွိတယ္။ သို႔ေသာ္လည္း ေႏွာင့္ယွက္ျခင္း မေႏွာင့္ယွက္ျခင္းက သူတို႔အပိုင္းေပါ့။ က်ေနာ္တို႔က ဥပေဒနဲ႔အညီ က်ေနာ္တို႔ ႐ံုးခန္းထဲမွာ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြကို ဂုဏ္ျပဳမယ့္ အခမ္းအနားကို မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ၾကမယ္၊ ေအာင္ျမင္ေအာင္ လုပ္မယ္” ဟု အန္အယ္ဒီ သတင္းႏွင့္ ျပန္ၾကားေရးမွ ေဒါက္တာဝင္းႏိုင္က မဇၩိမကို ေျပာသည္။
ၿပီးခဲ့သည့္ ဇြန္လ ၁၉ ရက္ေန႔က ပါတီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ေမြးေန႔ပဲြ အခမ္းအနားကို ႐ံုးခ်ဳပ္တြင္ က်င္းပရာ အာဏာပိုင္မ်ား၏ ေရွ့ေမွာက္၌ပင္ ႀကံ့ဖံြ႔ႏွင့္ စြမ္းအားရွင္မ်ားက ႐ံုးဝန္းအတြင္း ဝင္ေရာက္ကာ ပါတီဝင္ ႏွစ္ဦးႏွင့္ အခမ္းအနား တက္ေရာက္လာသူ ႏွစ္ဦးသည္ ႐ိုက္ႏွက္ဖမ္းဆီး ေခၚေဆာင္ခံခဲ့ရသည္။
ႏွစ္စဥ္ ရန္ကုန္ျမိဳ့တြင္ က်င္းပျမဲျဖစ္ေသာ ႏိုင္ငံေတာ္အဆင့္ အခမ္းအနားကို ျမိဳ့အဆင့္သို႔သာ ေလ်ာ့ခ်လိုက္သည္။ ယဥ္ေက်းမႈဝန္ႀကီး အစား ရန္ကုန္ျမိဳ့ေတာ္ဝန္သာ တက္ေရာက္မည္ဟု ဒီပီေအ သတင္းတပုဒ္က ေဖာ္ျပထားသည္။ ႏို္င္ငံျခား သံတမန္မ်ားကိုလည္း ဖိတ္ၾကားျပီးမွ ျပန္လည္ ပယ္ဖ်က္ခဲ့သည္။
ထိုသို႔ ျဖစ္ထြန္းမႈမ်ားက အတိုက္အခံ ႏိုင္ငံေရး လႈပ္ရွားသူမ်ားက အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ပါတီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ဖခင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတကြ လြတ္လပ္ေရး သူရဲေကာင္း ၉ ဦးကို ဂါရဝျပဳျခင္းအေပၚ အာဏာပိုင္မ်ားဘက္မွ ေႏွာက္ယွက္ရာတြင္ မျမင္ေတြ႔လိုေစလိုသျဖင့္ လုပ္ေဆာင္သည္ဟု အတိုက္အခံ အသိုင္းအဝိုင္းတြင္ ယံုၾကည္ေနၾကသည္။
ေဒါက္တာဝင္းႏုိင္က “နအဖ စစ္အစိုးရ အေနနဲ႔ လံုျခံဳေရးတင္းက်ပ္တဲ့ အဆင့္ထက္ တင္းက်ပ္ၿပီးေတာ့ ရန္စက်ဳးေက်ာ္ အၾကမ္းဖက္ ႐ိုက္ႏွက္တဲ့ အဆင့္မ်ဳိးထိ ေရာက္လာတာပါ။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္တို႔ကေတာ့ လူေတြကို ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္းနဲ႔ အခမ္းအနားကို ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္နဲ႔ ၿပီးဖို႔ ရည္ရြယ္ထားတယ္” ဟု ေျပာသည္။
အာဏာပိုင္မ်ားက ယေန႔တြင္မူ ႐ံုးခ်ဳပ္ အနီးတဝိုက္တြင္ ရဲတပ္ဖဲြ႔ဝင္မ်ားျဖင့္ လံုျခံဳေရးကို တိုးျမႇင့္ခ်ထားသည္။
မနက္ျဖန္ နံနက္အေစာပုိင္းတြင္ ႐ုံးခ်ဳပ္၌ သံဃာေတာ္မ်ားအား အာ႐ုဏ္ဆြမ္း ကပ္လွဴၿပီး ၁ဝ နာရီ ၃၇ မိနစ္တြင္ က်ဆံုးသြားေသာ အာဇာနည္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားကုိ အေလးျပဳမည္ျဖစ္ကာ ေန႔လယ္ ၁၂ နာရီတြင္ အခမ္းအနားကို စတင္ က်င္းပသြားမည္ဟု သိရသည္။
အခမ္းအနားသို႔ ႏုိင္ငံျခား သံတမန္မ်ား၊ ဝါရင့္ႏိုင္ငံေရးသမားႀကီးမ်ား၊ ျပည္သူ႔လြတ္ေတာ္ ကုိယ္စားျပဳ ေကာ္မတီ (စီအာပီပီ) အဖြဲ႔ဝင္မ်ား၊ အျခား ႏိုင္ငံေရး ပါတီမ်ားႏွင့္ ျပည္တြင္းျပည္ပ သတင္းေထာက္မ်ား တက္ေရာက္ရန္အတြက္ ဖိတ္ၾကားၿပီး ျဖစ္သည္။
ေဒါက္တာဝင္းႏုိင္က “သူတို႔ ဝင္ၿပီးေတာ့ ႐ိုက္တယ္၊ ႏွက္တယ္။ ေျပာရရင္ေတာ့ အင္ဒိုနီးရွားက မဂၢါဝဒီ ဆူကာႏုိပူႀတီတို႔ ပါတီကို ႐ံုးထဲ အၾကမ္းဖက္ ဝင္ေရာက္ ႐ိုက္ႏွက္တာမ်ဳိးေတြ၊ အခု ဇင္ဘာေဘြမွာ ျဖစ္ေနတဲ့ အတိုက္အခံ ပါတီဝင္ေတြကို ႐ိုက္ႏွက္တာမ်ဳိးေတြ ရွိေနတယ္ဆိုေတာ့ သူတို႔ လုပ္ခ်င္လည္း လုပ္မွာေပါ့။ ေဒၚစုေမြးေန႔တုန္းက သက္ေသျပေနတာက ႐ံုးထဲဝင္ေရာက္ ဖမ္းဆီးတာေတြ ရွိခဲ့တယ္ဆိုေတာ့ လက္စလက္န ရွိေနတဲ့ သူေတြကို မလုပ္ဘူးလို႔ေတာ့ မေျပာႏိုင္ဘူး” ဟု ေျပာသည္။
ဝါရင့္ ႏိုင္ငံေရး သမားႀကီးမ်ားအဖဲြ႔မွ သခင္ခ်န္ထြန္းက ဓေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ သြားလာေနတုန္းလည္း ႐ိုက္လာတာပဲ။ ဒီပဲယင္းမွာတုန္းကလည္း လူဦးေရ အမ်ားႀကီး ေသတာတို႔၊ ကားေတြ အမ်ားႀကီး မီး႐ႈိ့ခံရတာတို႔၊ အမ်ားႀကီးပဲ။ ဒါေတြက သမုိင္းမွာ မေကာင္းတဲ့ အခ်က္ေတြပဲ၊ အမဲကြက္ႀကီးေတြပဲ။ ေဖ်ာက္ဖ်က္လို႔မရတဲ့ ကိစၥေတြပဲ။ ဒါမ်ဳိးေတြကို အမွန္ကေတာ့ မလုပ္သင့္ဘူးလို႔ ယူဆပါတယ္။ အစိုးရအေနနဲ႔၊ တပ္မေတာ္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြအေနနဲ႔လည္း ထိန္းသိမ္းေပးဖို႔၊ ေစာင့္ေရွာက္ေပးဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္” ဟု ေျပာသည္။
ၿဗိတိသွ် ကုိလိုနီ နယ္ခ်ဲ့လက္ေအာက္မွ ျမန္မာႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရးရခါနီး ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္ ၁၉ ရက္ေန႔တြင္ ရန္ကုန္ၿမ့ဳိ ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္လမ္းရွိ အတြင္းဝန္မ်ား႐ုံး၌ အစိုးရအဖြဲ႔ဝင္မ်ား အစည္းအေဝး က်င္းပေနစဥ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းႏွင့္တကြ ေခါင္းေဆာင္ႀကီး ၉ ဦးမွာ ၿပဳိင္ဘက္ ႏိုင္ငံေရးသမား ဂဠဳန္ဦးေစာ၏ လူမ်ားက လုပ္ႀကံ သတ္ျဖတ္ျခင္း ခံခဲ့ရသည္။
လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္မႈေၾကာင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၊ ဦးဘဝင္း၊ မန္းဘခိုင္၊ စပ္စံထြန္း၊ ဦးရာဇတ္၊ ဒီးဒုတ္ဦးဘခ်ဳိ၊ သခင္ျမ၊ ဦးအုန္းေမာင္ႏွင့္ ရဲေဘာ္ကုိေထြးတို႔ က်ဆံုးခဲ့ရသည္။
အာဇာနည္ေန႔ အခမ္းအနားမ်ား အတိုက္အခံမ်ား က်င္းပ
ျမင့္ေမာင္(မဇၩိမသတင္းဌာန)
စေနေန႔၊ ဂ်ဴလုိင္လ 19 2008
ခ်င္းမုိင္။ ။ ၆၁ ႏွစ္ေျမာက္ အာဇာနည္ေန႔ အခမ္းအနားကို ရန္ကုန္ၿမ့ဳိရွိ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္႐ံုးနည္းတူ အျခား ၿမ့ဳိနယ္မ်ားတြင္လည္း အခမ္းအနားမ်ားကို က်င္းပၾကသည္။
ရန္ကုန္ၿမ့ဳိ ဗဟန္းၿမ့ဳိနယ္ရွိ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္႐ံုးတြင္ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္၊ အဖြဲ႔ဝင္မ်ား၊ မိတ္ဖက္ ႏုိင္ငံေရးပါတီ အသီးသီးမွ ကို္ယ္စားလွယ္မ်ား၊ ဝါရင့္ႏိုင္ငံေရး သမားႀကီးမ်ား၊ သံရံုးဝန္ထမ္းမ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံျခား သတင္းေထာက္ တက္ေရာက္ၾကသည္။
မိတၳီလာ၊ ေရနံေခ်ာင္း၊ မႏၱေလး၊ ေအာင္လံ၊ ေမွာ္ဘီျမိဳ့နယ္မ်ားရွိ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ႐ံုးမ်ားတြင္ က်င္းပသလို အိႏၵိယႏိုင္ငံႏွင့္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံမ်ားတြင္လည္း အတုိက္အခံမ်ားက အာဇာနည္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားကို ေအာက္ေမ့ ဂါရဝျပဳ အခမ္းအနားမ်ား က်င္းပခဲ့ၾကသည္။
မိတၳီလာျမိဳ့ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္က လြမ္းသူပန္းေခြကို အာဇာနည္ေက်ာက္တုိင္တြင္ လုပ္ရန္ ခြင့္ေတာင္းျခငး္ကို အာဏာပိုင္မ်ားက ပိတ္ပင္၍ ဘုန္းႀကီးဆြမ္းကပ္ျခင္းႏွင့္ ႐ံုးတြင္း အခမ္းအနားသာ ျပဳလုပ္ခဲ့ရသည္။
“အာဏာပိုင္ေတြက ေနျပည္ေတာ္နဲ႔ ဗဟိုက လြဲၿပီးေတာ့ ဘယ္မွ လုပ္ဖို႔ အစီအစဥ္ မရွိပါဘူးေျပာတယ္။” ဟု မိတၳီလာ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ အတြင္းေရးမႉး ေဒၚျမင့္ျမင့္ေအးက ေျပာသည္။
အာဏာပိုင္မ်ားက မိတၱီလာၿမ့ဳိတြင္ လံုျခံဳေရးမ်ား ထူးကဲစြာခ်ထားျပီး လမ္းမ်ားတြင္ စစ္ေဆးမႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။
အလားတူပင္ ေရနံေခ်ာင္းမွာလည္း အာဇာနည္ေန႔ အခမ္းအနားကို ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကသည္။
“က်ဆံုးသြားတဲ့ အာဇာနည္မ်ားရဲ့ ကိုယ္က်ဳိးစြန္႔ စိတ္ဓာတ္ကို ေနာင္လာေနာက္သားေတြ သိဖို႔လုပ္ရမယ္ ေဖာ္ထုတ္ရမယ္။ ေက်းဇူးကို ဆပ္ရမယ္။ မစားဘဲနဲ႔ စြန္႔သြားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြ ကို မစြန္႔ဘဲနဲ႔ စားတဲ့ လူေတြကို ဘာလို႔ မနာလိုေနရတာလဲ မသိဘူး” ဟု ေရနံေခ်ာင္း အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ဒုဥကၠဌ ျဖစ္တဲ့ ေဒၚခင္ေစာေဌးက ေျပာသည္။
အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ဝင္မ်ားက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ားကို ျပန္လြတ္ေပးရန္ ထပ္မံ ေတာင္းဆိုလိုက္ျပီး ဖ်က္သိမ္းခံ ႏုိင္ငံေရး ပါတီမ်ားအား တရားဝင္ ျပန္လည္ဖြဲ႔စည္းခြင့္၊ စည္း႐ုံး လႈံ႔ေဆာ္ခြင့္မ်ား ေပးရန္ ေတာင္းဆိုခဲ့ၾကသည္။
စေနေန႔၊ ဂ်ဴလုိင္လ 19 2008
ခ်င္းမုိင္။ ။ ၆၁ ႏွစ္ေျမာက္ အာဇာနည္ေန႔ အခမ္းအနားကို ရန္ကုန္ၿမ့ဳိရွိ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္႐ံုးနည္းတူ အျခား ၿမ့ဳိနယ္မ်ားတြင္လည္း အခမ္းအနားမ်ားကို က်င္းပၾကသည္။
ရန္ကုန္ၿမ့ဳိ ဗဟန္းၿမ့ဳိနယ္ရွိ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္႐ံုးတြင္ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္၊ အဖြဲ႔ဝင္မ်ား၊ မိတ္ဖက္ ႏုိင္ငံေရးပါတီ အသီးသီးမွ ကို္ယ္စားလွယ္မ်ား၊ ဝါရင့္ႏိုင္ငံေရး သမားႀကီးမ်ား၊ သံရံုးဝန္ထမ္းမ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံျခား သတင္းေထာက္ တက္ေရာက္ၾကသည္။
မိတၳီလာ၊ ေရနံေခ်ာင္း၊ မႏၱေလး၊ ေအာင္လံ၊ ေမွာ္ဘီျမိဳ့နယ္မ်ားရွိ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ႐ံုးမ်ားတြင္ က်င္းပသလို အိႏၵိယႏိုင္ငံႏွင့္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံမ်ားတြင္လည္း အတုိက္အခံမ်ားက အာဇာနည္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားကို ေအာက္ေမ့ ဂါရဝျပဳ အခမ္းအနားမ်ား က်င္းပခဲ့ၾကသည္။
မိတၳီလာျမိဳ့ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္က လြမ္းသူပန္းေခြကို အာဇာနည္ေက်ာက္တုိင္တြင္ လုပ္ရန္ ခြင့္ေတာင္းျခငး္ကို အာဏာပိုင္မ်ားက ပိတ္ပင္၍ ဘုန္းႀကီးဆြမ္းကပ္ျခင္းႏွင့္ ႐ံုးတြင္း အခမ္းအနားသာ ျပဳလုပ္ခဲ့ရသည္။
“အာဏာပိုင္ေတြက ေနျပည္ေတာ္နဲ႔ ဗဟိုက လြဲၿပီးေတာ့ ဘယ္မွ လုပ္ဖို႔ အစီအစဥ္ မရွိပါဘူးေျပာတယ္။” ဟု မိတၳီလာ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ အတြင္းေရးမႉး ေဒၚျမင့္ျမင့္ေအးက ေျပာသည္။
အာဏာပိုင္မ်ားက မိတၱီလာၿမ့ဳိတြင္ လံုျခံဳေရးမ်ား ထူးကဲစြာခ်ထားျပီး လမ္းမ်ားတြင္ စစ္ေဆးမႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။
အလားတူပင္ ေရနံေခ်ာင္းမွာလည္း အာဇာနည္ေန႔ အခမ္းအနားကို ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကသည္။
“က်ဆံုးသြားတဲ့ အာဇာနည္မ်ားရဲ့ ကိုယ္က်ဳိးစြန္႔ စိတ္ဓာတ္ကို ေနာင္လာေနာက္သားေတြ သိဖို႔လုပ္ရမယ္ ေဖာ္ထုတ္ရမယ္။ ေက်းဇူးကို ဆပ္ရမယ္။ မစားဘဲနဲ႔ စြန္႔သြားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြ ကို မစြန္႔ဘဲနဲ႔ စားတဲ့ လူေတြကို ဘာလို႔ မနာလိုေနရတာလဲ မသိဘူး” ဟု ေရနံေခ်ာင္း အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ဒုဥကၠဌ ျဖစ္တဲ့ ေဒၚခင္ေစာေဌးက ေျပာသည္။
အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ဝင္မ်ားက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ားကို ျပန္လြတ္ေပးရန္ ထပ္မံ ေတာင္းဆိုလိုက္ျပီး ဖ်က္သိမ္းခံ ႏုိင္ငံေရး ပါတီမ်ားအား တရားဝင္ ျပန္လည္ဖြဲ႔စည္းခြင့္၊ စည္း႐ုံး လႈံ႔ေဆာ္ခြင့္မ်ား ေပးရန္ ေတာင္းဆိုခဲ့ၾကသည္။
အန္အယ္ဒီ ပါတီဝင္ ၆ ဦး ျပန္လည္ လြတ္ေျမာက္လာ
သန္းထုိက္ဦး၊ ျမင့္ေမာင္
တနလၤာေန႔၊ ဂ်ဴလုိင္လ 21 2008
ခ်င္းမုိင္။ ။ မၾကာေသးခင္က ဖမ္းဆီးခံရသူ ရန္ကုန္တိုင္း အမ်ဳိးသား ဒီမုိကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ဝင္ ၆ ဦးႏွင့္ က်ဴရွင္ဆရာ တဦးကို ဇူလုိင္လ ၁၉ ရက္ေန႔ ညေနပုိင္းတြင္ အာဏာပိုင္မ်ားက ျပန္လႊတ္ေပးခဲ့သည္။
ဇူလုိင္လ ၁၉ ရက္ေန႔တြင္ က်ေရာက္သည့္ ၆၁ ႏွစ္ေျမာက္ အာဇာနည္ေန႔ မတိုင္ခင္ ႏွစ္ရက္အတြင္း နယ္ေျမခံ အထူး ရဲတပ္ဖြဲ႔ဝင္မ်ားက ေမးျမန္းရန္ရွိသည္ ဟုဆုိကာ သူတို႔ကို ေနအိမ္မ်ားမွ ရန္ကုန္ၿမ့ဳိ ျပည္ထဲေရး႐ံုးခ်ဳပ္ႏွင့္ နီးစပ္ရာ ရဲစခန္းမ်ားတြင္ ထိန္းသိမ္းၿပီးေနာက္ ျပန္လႊတ္လိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။
“ၾကည့္ရတာက သူတုိ႔က ထိန္းခ်ဳပ္တာေပါ့ေနာ္။ အဲဒီ (အာဇာနည္ကုန္း) ကုိ မေရာက္ေအာင္၊ လႈပ္ရွားမႈ မရွိေအာင္ ထိန္းခ်ဳပ္တဲ့ သေဘာပဲ။ မနက္ျဖန္ ဘယ္သြားဖို႔ ရွိလဲေပါ့။ က်ေနာ္က သြားမယ္၊ ႏွစ္တုိင္း ခ်ီတက္ေနက်ပဲ၊ အာဇာနည္ကုန္းအထိ သြားအေလးျပဳမယ္ေပါ့ေနာ္။ အဲဒီေလာက္ပါပဲ” ဟု တံြေတးမွ က်ဴရွင္ဆရာ ဦးေအာင္ေဖက မဇၩိမကို ေျပာသည္။
သူက ဆက္ၿပီး “က်ေနာ္က ေမးတယ္။ အဲဒီထဲက ဒု-ရဲအုပ္ တေယာက္ကို ေမးတယ္ေပါ့ေနာ္။ ဒီလိုပဲ ေခၚလို႔ ရလားလို႔ဆိုေတာ့ - မဟုတ္ဘူးတဲ့၊ က်ေနာ္တို႔က အဲဒီလို ႏုိင္ငံေရးနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ မသကၤာတဲ့အခါမ်ိဳးမွ ေခၚေမးလို႔ ရတာေပါ့ေနာ္။ သူတုိ႔က အဲဒီလို ေျပာတယ္။ ၂၄ နာရီအတြင္းမွာ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ျခင္း မရွိဘဲနဲ႔ ေခၚေမးလို႔ ရတယ္တဲ့” ဟု ေျပာသည္။
အဖဲြ႔ခ်ဳပ္ လူငယ္တာဝန္ခံ (၁) ကိုသီဟန္ (ဒဂံုၿမ့ဳိသစ္)၊ မထက္ထက္ဦးေဝ (ေရႊျပည္သာ)၊ ရန္ကုန္တုိင္း လူမႈအေထာက္အကူျပဳ အဖဲြ႔ဝင္ ကိုျမင့္ေဌး (တာေမြ)၊ အဖဲြ႔ခ်ဳပ္ လူငယ္အဖြဲ႔ ကိုဝင္းျမင့္ေမာင္ (ခရမ္းၿမ့ဳိ)၊ လူမႈအေထာက္အကူျပဳအဖဲြ႔ဝင္ ဦးသိန္းျမင့္ထြန္း (ဒဂံုၿမ့ဳိသစ္)၊ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္လူငယ္ တာဝန္ခံ (၂) ကုိေက်ာ္ေဇယ် (ေမာင္းမကန္) ႏွင့္ က်ဴရွင္ဆရာ ဦးေအာင္ေဖ (တြံေတး) တို႔ကို ယခုလ ၁၇ ရက္ႏွင့္ ၁၈ ရက္ေန႔မ်ားတြင္ ဖမ္းဆီးခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
ဦးသိန္းျမင့္ထြန္းကမူ သူ႔ကို ဇူလိုင္လ ၁၈ ရက္ ည ၁၂ နာရီခန္႔တြင္ ေတာင္ဒဂံု ရဲစခန္းသုိ႔ စတင္ေခၚေဆာင္ၿပီး ေနာက္ရက္တြင္ ျပည္ထဲေရး ႐ံုးခ်ဳပ္သို႔ ေခၚေဆာင္ကာ အေနာက္ပိုင္းခ႐ိုင္ မူးယစ္အထူးတပ္ဖဲြ႔က စစ္ေဆးခဲ့သည္ဟု ေျပာသည္။
သူက “စခန္းေရာက္ေတာ့ SP ကားနဲ႔ ျပည္ထဲေရးကို ေခၚသြားတာ။ က်ေနာ္နဲ႔အတူ ကိုသီဟန္ကို ျပည္ထဲေရး႐ံုးမွာ အခန္းတခန္းစီ ထားပါတယ္။ ဟုိေရာက္ေတာ့ မူးယစ္အထူးမွာ ထားတယ္။ မူးယစ္ေဆးဝါးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ရပ္ကြက္ထဲမွာ မူးယစ္ေဆးဝါး ေရာင္းတာေတြ ၾကားလားလို႔ပဲ ေမးတယ္။ က်ေနာ္က ႏိုင္ငံေရးသမားမို႔လို႔ ဘာမွမသိဘူးလို႔ ျပန္ေျပာလိုက္တယ္” ဟု ေျပာသည္။
ေမာင္းမကန္ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္လူငယ္ တာဝန္ခံ (၂) ကိုေက်ာ္ေဇယ်ကို ဇူလိုင္လ ၁၈ ရက္ေန႔ ည ၉ နာရီခဲြခန္႔တြင္ ေျမာက္ဥကၠာပၿမ့ဳိနယ္ ျပည္သူ႔ရဲစခန္းသို႔ ေခၚေဆာင္သြားၿပီး ေနာက္တရက္တြင္ ဒုရဲအုပ္ ရဲဝန္ထမ္းတဦးက အန္အယ္ဒီ လူငယ္အခ်ဳိ့ႏွင့္ စြမ္းအားျမႇင့္ ျမန္မာေက်ာင္းသား စစ္သည္ေတာ္မ်ားအေၾကာင္း သူ႔ကို ေမးျမန္းခဲ့သည္ဟု ဆိုသည္။
ကိုေက်ာ္ေဇယ်က “ေရႊျပည္သာမွာ ေဖာက္ခြဲတဲ့ ရယက ႐ံုး ဗံုးေဖာက္ကြဲတဲ့ ကိစၥေတြေမးတယ္။ အဲဒါေတြ မသိေၾကာင္း၊ သူတို႔ေျပာမွ သိေၾကာင္း ေျပာျပတယ္။ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္အေနနဲ႔လည္း အဲဒီလို လုပ္ရပ္ေတြကို ဆန္႔က်င္ေၾကာင္း၊ က်ေနာ္တို႔အေနနဲ႔လည္း မသက္ဆိုင္တဲ့အေၾကာင္း ေျပာျပတယ္” ဟု ေျပာသည္။
“(အာဇာနည္ႀကီးမ်ား က်ဆံုးခ်ိန္) မနက္ ၁ဝ နာရီ ၃၇ မိနစ္မွာ စစ္ေဆးေနတဲ့ အေတာအတြင္းမွာပဲ က်ေနာ္ ထၿပီးေတာ့ အေလးျပဳလိုက္ပါတယ္။ ေဘးနားမွာ စစ္ေနတဲ့ သူေတြအားလံုး ထၿပီးေတာ့ အေလးျပဳၾကပါတယ္” ဟု သူက ဆက္ေျပာသည္။
အားလံုးကို ခံဝန္ကတိ လက္မွတ္ေရးထုိးျခင္းႏွင့္ တစံုတရာ လႈပ္ရွားမႈ မျပဳလုပ္ရန္ ဖိအားေပးျခင္း မရွိဘဲ ျပန္လႊတ္လိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။
တနလၤာေန႔၊ ဂ်ဴလုိင္လ 21 2008
ခ်င္းမုိင္။ ။ မၾကာေသးခင္က ဖမ္းဆီးခံရသူ ရန္ကုန္တိုင္း အမ်ဳိးသား ဒီမုိကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ဝင္ ၆ ဦးႏွင့္ က်ဴရွင္ဆရာ တဦးကို ဇူလုိင္လ ၁၉ ရက္ေန႔ ညေနပုိင္းတြင္ အာဏာပိုင္မ်ားက ျပန္လႊတ္ေပးခဲ့သည္။
ဇူလုိင္လ ၁၉ ရက္ေန႔တြင္ က်ေရာက္သည့္ ၆၁ ႏွစ္ေျမာက္ အာဇာနည္ေန႔ မတိုင္ခင္ ႏွစ္ရက္အတြင္း နယ္ေျမခံ အထူး ရဲတပ္ဖြဲ႔ဝင္မ်ားက ေမးျမန္းရန္ရွိသည္ ဟုဆုိကာ သူတို႔ကို ေနအိမ္မ်ားမွ ရန္ကုန္ၿမ့ဳိ ျပည္ထဲေရး႐ံုးခ်ဳပ္ႏွင့္ နီးစပ္ရာ ရဲစခန္းမ်ားတြင္ ထိန္းသိမ္းၿပီးေနာက္ ျပန္လႊတ္လိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။
“ၾကည့္ရတာက သူတုိ႔က ထိန္းခ်ဳပ္တာေပါ့ေနာ္။ အဲဒီ (အာဇာနည္ကုန္း) ကုိ မေရာက္ေအာင္၊ လႈပ္ရွားမႈ မရွိေအာင္ ထိန္းခ်ဳပ္တဲ့ သေဘာပဲ။ မနက္ျဖန္ ဘယ္သြားဖို႔ ရွိလဲေပါ့။ က်ေနာ္က သြားမယ္၊ ႏွစ္တုိင္း ခ်ီတက္ေနက်ပဲ၊ အာဇာနည္ကုန္းအထိ သြားအေလးျပဳမယ္ေပါ့ေနာ္။ အဲဒီေလာက္ပါပဲ” ဟု တံြေတးမွ က်ဴရွင္ဆရာ ဦးေအာင္ေဖက မဇၩိမကို ေျပာသည္။
သူက ဆက္ၿပီး “က်ေနာ္က ေမးတယ္။ အဲဒီထဲက ဒု-ရဲအုပ္ တေယာက္ကို ေမးတယ္ေပါ့ေနာ္။ ဒီလိုပဲ ေခၚလို႔ ရလားလို႔ဆိုေတာ့ - မဟုတ္ဘူးတဲ့၊ က်ေနာ္တို႔က အဲဒီလို ႏုိင္ငံေရးနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ မသကၤာတဲ့အခါမ်ိဳးမွ ေခၚေမးလို႔ ရတာေပါ့ေနာ္။ သူတုိ႔က အဲဒီလို ေျပာတယ္။ ၂၄ နာရီအတြင္းမွာ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ျခင္း မရွိဘဲနဲ႔ ေခၚေမးလို႔ ရတယ္တဲ့” ဟု ေျပာသည္။
အဖဲြ႔ခ်ဳပ္ လူငယ္တာဝန္ခံ (၁) ကိုသီဟန္ (ဒဂံုၿမ့ဳိသစ္)၊ မထက္ထက္ဦးေဝ (ေရႊျပည္သာ)၊ ရန္ကုန္တုိင္း လူမႈအေထာက္အကူျပဳ အဖဲြ႔ဝင္ ကိုျမင့္ေဌး (တာေမြ)၊ အဖဲြ႔ခ်ဳပ္ လူငယ္အဖြဲ႔ ကိုဝင္းျမင့္ေမာင္ (ခရမ္းၿမ့ဳိ)၊ လူမႈအေထာက္အကူျပဳအဖဲြ႔ဝင္ ဦးသိန္းျမင့္ထြန္း (ဒဂံုၿမ့ဳိသစ္)၊ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္လူငယ္ တာဝန္ခံ (၂) ကုိေက်ာ္ေဇယ် (ေမာင္းမကန္) ႏွင့္ က်ဴရွင္ဆရာ ဦးေအာင္ေဖ (တြံေတး) တို႔ကို ယခုလ ၁၇ ရက္ႏွင့္ ၁၈ ရက္ေန႔မ်ားတြင္ ဖမ္းဆီးခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
ဦးသိန္းျမင့္ထြန္းကမူ သူ႔ကို ဇူလိုင္လ ၁၈ ရက္ ည ၁၂ နာရီခန္႔တြင္ ေတာင္ဒဂံု ရဲစခန္းသုိ႔ စတင္ေခၚေဆာင္ၿပီး ေနာက္ရက္တြင္ ျပည္ထဲေရး ႐ံုးခ်ဳပ္သို႔ ေခၚေဆာင္ကာ အေနာက္ပိုင္းခ႐ိုင္ မူးယစ္အထူးတပ္ဖဲြ႔က စစ္ေဆးခဲ့သည္ဟု ေျပာသည္။
သူက “စခန္းေရာက္ေတာ့ SP ကားနဲ႔ ျပည္ထဲေရးကို ေခၚသြားတာ။ က်ေနာ္နဲ႔အတူ ကိုသီဟန္ကို ျပည္ထဲေရး႐ံုးမွာ အခန္းတခန္းစီ ထားပါတယ္။ ဟုိေရာက္ေတာ့ မူးယစ္အထူးမွာ ထားတယ္။ မူးယစ္ေဆးဝါးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ရပ္ကြက္ထဲမွာ မူးယစ္ေဆးဝါး ေရာင္းတာေတြ ၾကားလားလို႔ပဲ ေမးတယ္။ က်ေနာ္က ႏိုင္ငံေရးသမားမို႔လို႔ ဘာမွမသိဘူးလို႔ ျပန္ေျပာလိုက္တယ္” ဟု ေျပာသည္။
ေမာင္းမကန္ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္လူငယ္ တာဝန္ခံ (၂) ကိုေက်ာ္ေဇယ်ကို ဇူလိုင္လ ၁၈ ရက္ေန႔ ည ၉ နာရီခဲြခန္႔တြင္ ေျမာက္ဥကၠာပၿမ့ဳိနယ္ ျပည္သူ႔ရဲစခန္းသို႔ ေခၚေဆာင္သြားၿပီး ေနာက္တရက္တြင္ ဒုရဲအုပ္ ရဲဝန္ထမ္းတဦးက အန္အယ္ဒီ လူငယ္အခ်ဳိ့ႏွင့္ စြမ္းအားျမႇင့္ ျမန္မာေက်ာင္းသား စစ္သည္ေတာ္မ်ားအေၾကာင္း သူ႔ကို ေမးျမန္းခဲ့သည္ဟု ဆိုသည္။
ကိုေက်ာ္ေဇယ်က “ေရႊျပည္သာမွာ ေဖာက္ခြဲတဲ့ ရယက ႐ံုး ဗံုးေဖာက္ကြဲတဲ့ ကိစၥေတြေမးတယ္။ အဲဒါေတြ မသိေၾကာင္း၊ သူတို႔ေျပာမွ သိေၾကာင္း ေျပာျပတယ္။ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္အေနနဲ႔လည္း အဲဒီလို လုပ္ရပ္ေတြကို ဆန္႔က်င္ေၾကာင္း၊ က်ေနာ္တို႔အေနနဲ႔လည္း မသက္ဆိုင္တဲ့အေၾကာင္း ေျပာျပတယ္” ဟု ေျပာသည္။
“(အာဇာနည္ႀကီးမ်ား က်ဆံုးခ်ိန္) မနက္ ၁ဝ နာရီ ၃၇ မိနစ္မွာ စစ္ေဆးေနတဲ့ အေတာအတြင္းမွာပဲ က်ေနာ္ ထၿပီးေတာ့ အေလးျပဳလိုက္ပါတယ္။ ေဘးနားမွာ စစ္ေနတဲ့ သူေတြအားလံုး ထၿပီးေတာ့ အေလးျပဳၾကပါတယ္” ဟု သူက ဆက္ေျပာသည္။
အားလံုးကို ခံဝန္ကတိ လက္မွတ္ေရးထုိးျခင္းႏွင့္ တစံုတရာ လႈပ္ရွားမႈ မျပဳလုပ္ရန္ ဖိအားေပးျခင္း မရွိဘဲ ျပန္လႊတ္လိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။
Friday, July 18, 2008
အာဇာနည္မ်ားအတြက္ ငွက္လႊတ္ပဲြက်င္းပ
ျမင့္ေမာင္
ေသာၾကာေန႔၊ ဂ်ဴလုိင္လ 18 2008
နယူးေဒလီ။ ။ တရားမွ်တမႈအတြက္ တုိက္ပဲြဝင္ရင္း က်ဆံုးခဲ့သည့္ ေက်ာင္းသားျပည္သူမ်ားႏွင့္ လက္ရွိ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ားအတြက္ ရည္စူးကာ ေကာင္းမႈကုသိုလ္ ျပဳသည့္အေနျဖင့္ ဝါဆိုသကၤန္းကပ္ပြဲႏွင့္ ငွက္လႊတ္ပြဲကို ယမန္ေန႔က ရန္ကုန္ရွိ ႏုိင္ငံေရး တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူ လူငယ္ ၁၅ ဦးက ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။
ဝါဆိုလျပည့္ေန႔ က်ေရာက္သည့္ ယမန္ေန႔က နံနက္ ၆ နာရီခန္႔တြင္ သံဃာေတာ္မ်ားကို သကၤန္းကပ္လွဴၿပီး နံနက္ ၁၁ နာရီခန္႔တြင္ မဟာဝိဇယ ေစတီေတာ္၌ စာကေလးေကာင္ေရ ၁၅ ေကာင္ လႊတ္ေပးကာ က်ဆံုးေလၿပီးေသာ ေက်ာင္းသားမ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ား လြတ္ေျမာက္ရန္အတြက္ ရည္ရြယ္ၿပီး မဟာဝိဇယ ေစတီေတာ္တြင္ ေကာင္းမႈကုသိုလ္ ျပဳခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။
“ေခတ္အဆက္ဆက္မွာ က်ဆံုးသြားတဲ့ ေက်ာင္းသားျပည္သူေတြကို ရည္စူးၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ရဲေဘာ္အိမ္မွာ မနက္ ၆ နာရီက အာ႐ံုဆြမ္းနဲ႔ ဝါဆိုသကၤန္းကို ကပ္လွဴခဲ့တယ္။ ေန႔လယ္ ၁၁ မွာ အဖမ္းဆီးခံ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြ လြတ္ေျမာက္ဖို႔ ရည္စူးၿပီး ငွက္ေတြ လႊတ္ခဲ့တယ္” ဟု အမည္မေဖာ္လိုသူ လူငယ္တဦးက ေျပာသည္။
သူက ဆက္ၿပီး “က်ေနာ္တို႔ ေရႊတိဂံုေစတီ အေနာက္ဘက္မုဒ္မွာ ျပဳလုပ္ဖို႔ ရည္ရြယ္ထားေပမယ့္ လံုျခံဳေရး အရပ္ဝတ္ ေထာက္လွမ္းေရး၊ အရပ္ဝတ္နယ္ထိန္းနဲ႔ ရဲအရပ္ဝတ္ေတြက ေစာင့္ေနတဲ့အတြက္ မဟာဝိဇယကို ေျပာင္းလဲ လုပ္လိုက္တယ္” ဟု ေျပာသည္။
မနက္ျဖန္တြင္ က်ေရာက္မည့္ ၆၁ ႏွစ္ေျမာက္ အာဇာနည္ေန႔ နီးကပ္လာသည္ႏွင့္အမွ် ရန္ကုန္ၿမ့ဳိရွိ လူစည္ကားသည့္ ေနရာမ်ား၊ လမ္းဆံုလမ္းခြမ်ားတြင္ လက္နက္ကိုင္ စစ္သားမ်ားကို လံုျခံဳေရး တိုးခ်ဲ့ခ်ထားသလုိ၊ ဆူးေလဘုရားႏွင့္ ေရႊတိဂံုဘုရား အနီးတြင္လည္း အရပ္ဝတ္ လံုျခံဳေရးမ်ား ထူထပ္စြာ ခ်ထားေၾကာင္း အဖဲြ႔ဝင္ အျခား လူငယ္တဦးကလည္း ယခုလို ေျပာျပသည္။
သူက “ဘုရားေတြမွာ အရပ္ဝတ္ နယ္ထိန္းတခ်ဳိ့နဲ႔ အရပ္ဝတ္ရဲေတြကုိ ေတြ႔ရပါတယ္။ ဘာမွေတာ့ မျဖစ္ပါဘူး။ က်ေနာ္တို႔ ဒီကေန႔ ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ လုပ္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ လံုျခံဳေရးေတြကေတာ့ မေန႔ကစၿပီး ထပ္တိုးလုိက္တာကို ေတြ႔ရတယ္။ လမ္းေထာင့္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ စစ္သားေတြ လိုက္ခ်ထားတယ္” ဟု ေျပာသည္။
ေသာၾကာေန႔၊ ဂ်ဴလုိင္လ 18 2008
နယူးေဒလီ။ ။ တရားမွ်တမႈအတြက္ တုိက္ပဲြဝင္ရင္း က်ဆံုးခဲ့သည့္ ေက်ာင္းသားျပည္သူမ်ားႏွင့္ လက္ရွိ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ားအတြက္ ရည္စူးကာ ေကာင္းမႈကုသိုလ္ ျပဳသည့္အေနျဖင့္ ဝါဆိုသကၤန္းကပ္ပြဲႏွင့္ ငွက္လႊတ္ပြဲကို ယမန္ေန႔က ရန္ကုန္ရွိ ႏုိင္ငံေရး တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူ လူငယ္ ၁၅ ဦးက ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။
ဝါဆိုလျပည့္ေန႔ က်ေရာက္သည့္ ယမန္ေန႔က နံနက္ ၆ နာရီခန္႔တြင္ သံဃာေတာ္မ်ားကို သကၤန္းကပ္လွဴၿပီး နံနက္ ၁၁ နာရီခန္႔တြင္ မဟာဝိဇယ ေစတီေတာ္၌ စာကေလးေကာင္ေရ ၁၅ ေကာင္ လႊတ္ေပးကာ က်ဆံုးေလၿပီးေသာ ေက်ာင္းသားမ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ား လြတ္ေျမာက္ရန္အတြက္ ရည္ရြယ္ၿပီး မဟာဝိဇယ ေစတီေတာ္တြင္ ေကာင္းမႈကုသိုလ္ ျပဳခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။
“ေခတ္အဆက္ဆက္မွာ က်ဆံုးသြားတဲ့ ေက်ာင္းသားျပည္သူေတြကို ရည္စူးၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ရဲေဘာ္အိမ္မွာ မနက္ ၆ နာရီက အာ႐ံုဆြမ္းနဲ႔ ဝါဆိုသကၤန္းကို ကပ္လွဴခဲ့တယ္။ ေန႔လယ္ ၁၁ မွာ အဖမ္းဆီးခံ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြ လြတ္ေျမာက္ဖို႔ ရည္စူးၿပီး ငွက္ေတြ လႊတ္ခဲ့တယ္” ဟု အမည္မေဖာ္လိုသူ လူငယ္တဦးက ေျပာသည္။
သူက ဆက္ၿပီး “က်ေနာ္တို႔ ေရႊတိဂံုေစတီ အေနာက္ဘက္မုဒ္မွာ ျပဳလုပ္ဖို႔ ရည္ရြယ္ထားေပမယ့္ လံုျခံဳေရး အရပ္ဝတ္ ေထာက္လွမ္းေရး၊ အရပ္ဝတ္နယ္ထိန္းနဲ႔ ရဲအရပ္ဝတ္ေတြက ေစာင့္ေနတဲ့အတြက္ မဟာဝိဇယကို ေျပာင္းလဲ လုပ္လိုက္တယ္” ဟု ေျပာသည္။
မနက္ျဖန္တြင္ က်ေရာက္မည့္ ၆၁ ႏွစ္ေျမာက္ အာဇာနည္ေန႔ နီးကပ္လာသည္ႏွင့္အမွ် ရန္ကုန္ၿမ့ဳိရွိ လူစည္ကားသည့္ ေနရာမ်ား၊ လမ္းဆံုလမ္းခြမ်ားတြင္ လက္နက္ကိုင္ စစ္သားမ်ားကို လံုျခံဳေရး တိုးခ်ဲ့ခ်ထားသလုိ၊ ဆူးေလဘုရားႏွင့္ ေရႊတိဂံုဘုရား အနီးတြင္လည္း အရပ္ဝတ္ လံုျခံဳေရးမ်ား ထူထပ္စြာ ခ်ထားေၾကာင္း အဖဲြ႔ဝင္ အျခား လူငယ္တဦးကလည္း ယခုလို ေျပာျပသည္။
သူက “ဘုရားေတြမွာ အရပ္ဝတ္ နယ္ထိန္းတခ်ဳိ့နဲ႔ အရပ္ဝတ္ရဲေတြကုိ ေတြ႔ရပါတယ္။ ဘာမွေတာ့ မျဖစ္ပါဘူး။ က်ေနာ္တို႔ ဒီကေန႔ ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ လုပ္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ လံုျခံဳေရးေတြကေတာ့ မေန႔ကစၿပီး ထပ္တိုးလုိက္တာကို ေတြ႔ရတယ္။ လမ္းေထာင့္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ စစ္သားေတြ လိုက္ခ်ထားတယ္” ဟု ေျပာသည္။
အာဇာနည္ေန႔ကို မျဖစ္မေန က်င္းပသြားမည္ဟု အန္အယ္ဒီ ေျပာၾကား
သန္းထုိက္ဦး၊ ျမင့္ေမာင္
ေသာၾကာေန႔၊ ဂ်ဴလုိင္လ 18 2008
ခ်င္းမုိင္။ ။ အာဏာပိုင္မ်ားဘက္မွ ေႏွာက္ယွက္ ကန္႔သတ္မည့္ အရိပ္ေရာင္မ်ား ရွိေနေသာ္လည္း မနက္ျဖန္ က်ေရာက္မည့္ အာဇာနည္ေန႔ အခမ္းအနားကို ေအာင္ျမင္သည္အထိ က်င္းပသြားမည္ဟု အတိုက္အခံ ႏုိင္ငံေရး ပါတီႀကီးက ေျပာဆိုလုိက္သည္။
ရန္ကုန္တိုင္း ဗဟန္းၿမ့ဳိနယ္ရွိ အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (အန္အယ္ဒီ) ဗဟို႐ုံးခ်ဳပ္၊ ေရႊတိဂံု၊ ဆူေလးဘုရား အနီးတဝိုက္ႏွင့္ အာဇာနည္ကုန္းတြင္ လံုျခံဳေရး ရဲတပ္ဖဲြ႔ဝင္မ်ား တုိးျမႇင့္ ခ်ထားေသာ္လည္း မနက္ျဖန္ က်ေရာက္မည့္ ၆၁ ႏွစ္ေျမာက္ အာဇာနည္ေန႔ အခမ္းအနားကုိ ႐ုံးခ်ဳပ္တြင္ မျဖစ္မေန က်င္းပရန္ စီစဥ္ထားရွိျခင္း ျဖစ္သည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ၆၃ ႏွစ္ေျမာက္ေမြးေန႔ က်င္းပစဥ္ကကဲ့သို႔ပင္ ၾကံ့ခိုင္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးမ်ားက ဝင္ေရာက္ ရိုက္ႏွက္ျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္သကဲ့သို႔ ယခုလည္း အလားတူ လုပ္လာမည္ဟူေသာ စိုးရိမ္ခ်က္မႈမ်ားလည္း တက္ႂကြ လႈပ္ရွားသူမ်ားအၾကား ျဖစ္ေပၚေနသည္။
“က်ေနာ္တို႔ အစဥ္အလာအတိုင္း ႏိုင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြကို ဂုဏ္ျပဳတဲ့အေနနဲ႔ လုပ္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေႏွာင့္ယွက္ လာႏိုင္စရာေတြေတာ့ ရွိတယ္။ သို႔ေသာ္လည္း ေႏွာင့္ယွက္ျခင္း မေႏွာင့္ယွက္ျခင္းက သူတို႔အပိုင္းေပါ့။ က်ေနာ္တို႔က ဥပေဒနဲ႔အညီ က်ေနာ္တို႔ ႐ံုးခန္းထဲမွာ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြကို ဂုဏ္ျပဳမယ့္ အခမ္းအနားကို မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ၾကမယ္၊ ေအာင္ျမင္ေအာင္ လုပ္မယ္” ဟု အန္အယ္ဒီ သတင္းႏွင့္ ျပန္ၾကားေရးမွ ေဒါက္တာဝင္းႏိုင္က မဇၩိမကို ေျပာသည္။
ၿပီးခဲ့သည့္ ဇြန္လ ၁၉ ရက္ေန႔က ပါတီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ေမြးေန႔ပဲြ အခမ္းအနားကို ႐ံုးခ်ဳပ္တြင္ က်င္းပရာ အာဏာပိုင္မ်ား၏ ေရွ့ေမွာက္၌ပင္ ႀကံ့ဖံြ႔ႏွင့္ စြမ္းအားရွင္မ်ားက ႐ံုးဝန္းအတြင္း ဝင္ေရာက္ကာ ပါတီဝင္ ႏွစ္ဦးႏွင့္ အခမ္းအနား တက္ေရာက္လာသူ ႏွစ္ဦးသည္ ႐ိုက္ႏွက္ဖမ္းဆီး ေခၚေဆာင္ခံခဲ့ရသည္။
ႏွစ္စဥ္ ရန္ကုန္ျမိဳ့တြင္ က်င္းပျမဲျဖစ္ေသာ ႏိုင္ငံေတာ္အဆင့္ အခမ္းအနားကို ျမိဳ့အဆင့္သို႔သာ ေလ်ာ့ခ်လိုက္သည္။ ယဥ္ေက်းမႈဝန္ႀကီး အစား ရန္ကုန္ျမိဳ့ေတာ္ဝန္သာ တက္ေရာက္မည္ဟု ဒီပီေအ သတင္းတပုဒ္က ေဖာ္ျပထားသည္။ ႏို္င္ငံျခား သံတမန္မ်ားကိုလည္း ဖိတ္ၾကားျပီးမွ ျပန္လည္ ပယ္ဖ်က္ခဲ့သည္။
ထိုသို႔ ျဖစ္ထြန္းမႈမ်ားက အတိုက္အခံ ႏိုင္ငံေရး လႈပ္ရွားသူမ်ားက အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ပါတီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ဖခင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတကြ လြတ္လပ္ေရး သူရဲေကာင္း ၉ ဦးကို ဂါရဝျပဳျခင္းအေပၚ အာဏာပိုင္မ်ားဘက္မွ ေႏွာက္ယွက္ရာတြင္ မျမင္ေတြ႔လိုေစလိုသျဖင့္ လုပ္ေဆာင္သည္ဟု အတိုက္အခံ အသိုင္းအဝိုင္းတြင္ ယံုၾကည္ေနၾကသည္။
ေဒါက္တာဝင္းႏုိင္က “နအဖ စစ္အစိုးရ အေနနဲ႔ လံုျခံဳေရးတင္းက်ပ္တဲ့ အဆင့္ထက္ တင္းက်ပ္ၿပီးေတာ့ ရန္စက်ဳးေက်ာ္ အၾကမ္းဖက္ ႐ိုက္ႏွက္တဲ့ အဆင့္မ်ဳိးထိ ေရာက္လာတာပါ။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္တို႔ကေတာ့ လူေတြကို ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္းနဲ႔ အခမ္းအနားကို ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္နဲ႔ ၿပီးဖို႔ ရည္ရြယ္ထားတယ္” ဟု ေျပာသည္။
အာဏာပိုင္မ်ားက ယေန႔တြင္မူ ႐ံုးခ်ဳပ္ အနီးတဝိုက္တြင္ ရဲတပ္ဖဲြ႔ဝင္မ်ားျဖင့္ လံုျခံဳေရးကို တိုးျမႇင့္ခ်ထားသည္။
မနက္ျဖန္ နံနက္အေစာပုိင္းတြင္ ႐ုံးခ်ဳပ္၌ သံဃာေတာ္မ်ားအား အာ႐ုဏ္ဆြမ္း ကပ္လွဴၿပီး ၁ဝ နာရီ ၃၇ မိနစ္တြင္ က်ဆံုးသြားေသာ အာဇာနည္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားကုိ အေလးျပဳမည္ျဖစ္ကာ ေန႔လယ္ ၁၂ နာရီတြင္ အခမ္းအနားကို စတင္ က်င္းပသြားမည္ဟု သိရသည္။
အခမ္းအနားသို႔ ႏုိင္ငံျခား သံတမန္မ်ား၊ ဝါရင့္ႏိုင္ငံေရးသမားႀကီးမ်ား၊ ျပည္သူ႔လြတ္ေတာ္ ကုိယ္စားျပဳ ေကာ္မတီ (စီအာပီပီ) အဖြဲ႔ဝင္မ်ား၊ အျခား ႏိုင္ငံေရး ပါတီမ်ားႏွင့္ ျပည္တြင္းျပည္ပ သတင္းေထာက္မ်ား တက္ေရာက္ရန္အတြက္ ဖိတ္ၾကားၿပီး ျဖစ္သည္။
ေဒါက္တာဝင္းႏုိင္က “သူတို႔ ဝင္ၿပီးေတာ့ ႐ိုက္တယ္၊ ႏွက္တယ္။ ေျပာရရင္ေတာ့ အင္ဒိုနီးရွားက မဂၢါဝဒီ ဆူကာႏုိပူႀတီတို႔ ပါတီကို ႐ံုးထဲ အၾကမ္းဖက္ ဝင္ေရာက္ ႐ိုက္ႏွက္တာမ်ဳိးေတြ၊ အခု ဇင္ဘာေဘြမွာ ျဖစ္ေနတဲ့ အတိုက္အခံ ပါတီဝင္ေတြကို ႐ိုက္ႏွက္တာမ်ဳိးေတြ ရွိေနတယ္ဆိုေတာ့ သူတို႔ လုပ္ခ်င္လည္း လုပ္မွာေပါ့။ ေဒၚစုေမြးေန႔တုန္းက သက္ေသျပေနတာက ႐ံုးထဲဝင္ေရာက္ ဖမ္းဆီးတာေတြ ရွိခဲ့တယ္ဆိုေတာ့ လက္စလက္န ရွိေနတဲ့ သူေတြကို မလုပ္ဘူးလို႔ေတာ့ မေျပာႏိုင္ဘူး” ဟု ေျပာသည္။
ဝါရင့္ ႏိုင္ငံေရး သမားႀကီးမ်ားအဖဲြ႔မွ သခင္ခ်န္ထြန္းက ဓေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ သြားလာေနတုန္းလည္း ႐ိုက္လာတာပဲ။ ဒီပဲယင္းမွာတုန္းကလည္း လူဦးေရ အမ်ားႀကီး ေသတာတို႔၊ ကားေတြ အမ်ားႀကီး မီး႐ႈိ့ခံရတာတို႔၊ အမ်ားႀကီးပဲ။ ဒါေတြက သမုိင္းမွာ မေကာင္းတဲ့ အခ်က္ေတြပဲ၊ အမဲကြက္ႀကီးေတြပဲ။ ေဖ်ာက္ဖ်က္လို႔မရတဲ့ ကိစၥေတြပဲ။ ဒါမ်ဳိးေတြကို အမွန္ကေတာ့ မလုပ္သင့္ဘူးလို႔ ယူဆပါတယ္။ အစိုးရအေနနဲ႔၊ တပ္မေတာ္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြအေနနဲ႔လည္း ထိန္းသိမ္းေပးဖို႔၊ ေစာင့္ေရွာက္ေပးဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္” ဟု ေျပာသည္။
ၿဗိတိသွ် ကုိလိုနီ နယ္ခ်ဲ့လက္ေအာက္မွ ျမန္မာႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရးရခါနီး ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္ ၁၉ ရက္ေန႔တြင္ ရန္ကုန္ၿမ့ဳိ ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္လမ္းရွိ အတြင္းဝန္မ်ား႐ုံး၌ အစိုးရအဖြဲ႔ဝင္မ်ား အစည္းအေဝး က်င္းပေနစဥ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းႏွင့္တကြ ေခါင္းေဆာင္ႀကီး ၉ ဦးမွာ ၿပဳိင္ဘက္ ႏိုင္ငံေရးသမား ဂဠဳန္ဦးေစာ၏ လူမ်ားက လုပ္ႀကံ သတ္ျဖတ္ျခင္း ခံခဲ့ရသည္။
လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္မႈေၾကာင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၊ ဦးဘဝင္း၊ မန္းဘခိုင္၊ စပ္စံထြန္း၊ ဦးရာဇတ္၊ ဒီးဒုတ္ဦးဘခ်ဳိ၊ သခင္ျမ၊ ဦးအုန္းေမာင္ႏွင့္ ရဲေဘာ္ကုိေထြးတို႔ က်ဆံုးခဲ့ရသည္။
ေသာၾကာေန႔၊ ဂ်ဴလုိင္လ 18 2008
ခ်င္းမုိင္။ ။ အာဏာပိုင္မ်ားဘက္မွ ေႏွာက္ယွက္ ကန္႔သတ္မည့္ အရိပ္ေရာင္မ်ား ရွိေနေသာ္လည္း မနက္ျဖန္ က်ေရာက္မည့္ အာဇာနည္ေန႔ အခမ္းအနားကို ေအာင္ျမင္သည္အထိ က်င္းပသြားမည္ဟု အတိုက္အခံ ႏုိင္ငံေရး ပါတီႀကီးက ေျပာဆိုလုိက္သည္။
ရန္ကုန္တိုင္း ဗဟန္းၿမ့ဳိနယ္ရွိ အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (အန္အယ္ဒီ) ဗဟို႐ုံးခ်ဳပ္၊ ေရႊတိဂံု၊ ဆူေလးဘုရား အနီးတဝိုက္ႏွင့္ အာဇာနည္ကုန္းတြင္ လံုျခံဳေရး ရဲတပ္ဖဲြ႔ဝင္မ်ား တုိးျမႇင့္ ခ်ထားေသာ္လည္း မနက္ျဖန္ က်ေရာက္မည့္ ၆၁ ႏွစ္ေျမာက္ အာဇာနည္ေန႔ အခမ္းအနားကုိ ႐ုံးခ်ဳပ္တြင္ မျဖစ္မေန က်င္းပရန္ စီစဥ္ထားရွိျခင္း ျဖစ္သည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ၆၃ ႏွစ္ေျမာက္ေမြးေန႔ က်င္းပစဥ္ကကဲ့သို႔ပင္ ၾကံ့ခိုင္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးမ်ားက ဝင္ေရာက္ ရိုက္ႏွက္ျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္သကဲ့သို႔ ယခုလည္း အလားတူ လုပ္လာမည္ဟူေသာ စိုးရိမ္ခ်က္မႈမ်ားလည္း တက္ႂကြ လႈပ္ရွားသူမ်ားအၾကား ျဖစ္ေပၚေနသည္။
“က်ေနာ္တို႔ အစဥ္အလာအတိုင္း ႏိုင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြကို ဂုဏ္ျပဳတဲ့အေနနဲ႔ လုပ္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေႏွာင့္ယွက္ လာႏိုင္စရာေတြေတာ့ ရွိတယ္။ သို႔ေသာ္လည္း ေႏွာင့္ယွက္ျခင္း မေႏွာင့္ယွက္ျခင္းက သူတို႔အပိုင္းေပါ့။ က်ေနာ္တို႔က ဥပေဒနဲ႔အညီ က်ေနာ္တို႔ ႐ံုးခန္းထဲမွာ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြကို ဂုဏ္ျပဳမယ့္ အခမ္းအနားကို မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ၾကမယ္၊ ေအာင္ျမင္ေအာင္ လုပ္မယ္” ဟု အန္အယ္ဒီ သတင္းႏွင့္ ျပန္ၾကားေရးမွ ေဒါက္တာဝင္းႏိုင္က မဇၩိမကို ေျပာသည္။
ၿပီးခဲ့သည့္ ဇြန္လ ၁၉ ရက္ေန႔က ပါတီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ေမြးေန႔ပဲြ အခမ္းအနားကို ႐ံုးခ်ဳပ္တြင္ က်င္းပရာ အာဏာပိုင္မ်ား၏ ေရွ့ေမွာက္၌ပင္ ႀကံ့ဖံြ႔ႏွင့္ စြမ္းအားရွင္မ်ားက ႐ံုးဝန္းအတြင္း ဝင္ေရာက္ကာ ပါတီဝင္ ႏွစ္ဦးႏွင့္ အခမ္းအနား တက္ေရာက္လာသူ ႏွစ္ဦးသည္ ႐ိုက္ႏွက္ဖမ္းဆီး ေခၚေဆာင္ခံခဲ့ရသည္။
ႏွစ္စဥ္ ရန္ကုန္ျမိဳ့တြင္ က်င္းပျမဲျဖစ္ေသာ ႏိုင္ငံေတာ္အဆင့္ အခမ္းအနားကို ျမိဳ့အဆင့္သို႔သာ ေလ်ာ့ခ်လိုက္သည္။ ယဥ္ေက်းမႈဝန္ႀကီး အစား ရန္ကုန္ျမိဳ့ေတာ္ဝန္သာ တက္ေရာက္မည္ဟု ဒီပီေအ သတင္းတပုဒ္က ေဖာ္ျပထားသည္။ ႏို္င္ငံျခား သံတမန္မ်ားကိုလည္း ဖိတ္ၾကားျပီးမွ ျပန္လည္ ပယ္ဖ်က္ခဲ့သည္။
ထိုသို႔ ျဖစ္ထြန္းမႈမ်ားက အတိုက္အခံ ႏိုင္ငံေရး လႈပ္ရွားသူမ်ားက အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ပါတီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ဖခင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတကြ လြတ္လပ္ေရး သူရဲေကာင္း ၉ ဦးကို ဂါရဝျပဳျခင္းအေပၚ အာဏာပိုင္မ်ားဘက္မွ ေႏွာက္ယွက္ရာတြင္ မျမင္ေတြ႔လိုေစလိုသျဖင့္ လုပ္ေဆာင္သည္ဟု အတိုက္အခံ အသိုင္းအဝိုင္းတြင္ ယံုၾကည္ေနၾကသည္။
ေဒါက္တာဝင္းႏုိင္က “နအဖ စစ္အစိုးရ အေနနဲ႔ လံုျခံဳေရးတင္းက်ပ္တဲ့ အဆင့္ထက္ တင္းက်ပ္ၿပီးေတာ့ ရန္စက်ဳးေက်ာ္ အၾကမ္းဖက္ ႐ိုက္ႏွက္တဲ့ အဆင့္မ်ဳိးထိ ေရာက္လာတာပါ။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္တို႔ကေတာ့ လူေတြကို ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္းနဲ႔ အခမ္းအနားကို ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္နဲ႔ ၿပီးဖို႔ ရည္ရြယ္ထားတယ္” ဟု ေျပာသည္။
အာဏာပိုင္မ်ားက ယေန႔တြင္မူ ႐ံုးခ်ဳပ္ အနီးတဝိုက္တြင္ ရဲတပ္ဖဲြ႔ဝင္မ်ားျဖင့္ လံုျခံဳေရးကို တိုးျမႇင့္ခ်ထားသည္။
မနက္ျဖန္ နံနက္အေစာပုိင္းတြင္ ႐ုံးခ်ဳပ္၌ သံဃာေတာ္မ်ားအား အာ႐ုဏ္ဆြမ္း ကပ္လွဴၿပီး ၁ဝ နာရီ ၃၇ မိနစ္တြင္ က်ဆံုးသြားေသာ အာဇာနည္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားကုိ အေလးျပဳမည္ျဖစ္ကာ ေန႔လယ္ ၁၂ နာရီတြင္ အခမ္းအနားကို စတင္ က်င္းပသြားမည္ဟု သိရသည္။
အခမ္းအနားသို႔ ႏုိင္ငံျခား သံတမန္မ်ား၊ ဝါရင့္ႏိုင္ငံေရးသမားႀကီးမ်ား၊ ျပည္သူ႔လြတ္ေတာ္ ကုိယ္စားျပဳ ေကာ္မတီ (စီအာပီပီ) အဖြဲ႔ဝင္မ်ား၊ အျခား ႏိုင္ငံေရး ပါတီမ်ားႏွင့္ ျပည္တြင္းျပည္ပ သတင္းေထာက္မ်ား တက္ေရာက္ရန္အတြက္ ဖိတ္ၾကားၿပီး ျဖစ္သည္။
ေဒါက္တာဝင္းႏုိင္က “သူတို႔ ဝင္ၿပီးေတာ့ ႐ိုက္တယ္၊ ႏွက္တယ္။ ေျပာရရင္ေတာ့ အင္ဒိုနီးရွားက မဂၢါဝဒီ ဆူကာႏုိပူႀတီတို႔ ပါတီကို ႐ံုးထဲ အၾကမ္းဖက္ ဝင္ေရာက္ ႐ိုက္ႏွက္တာမ်ဳိးေတြ၊ အခု ဇင္ဘာေဘြမွာ ျဖစ္ေနတဲ့ အတိုက္အခံ ပါတီဝင္ေတြကို ႐ိုက္ႏွက္တာမ်ဳိးေတြ ရွိေနတယ္ဆိုေတာ့ သူတို႔ လုပ္ခ်င္လည္း လုပ္မွာေပါ့။ ေဒၚစုေမြးေန႔တုန္းက သက္ေသျပေနတာက ႐ံုးထဲဝင္ေရာက္ ဖမ္းဆီးတာေတြ ရွိခဲ့တယ္ဆိုေတာ့ လက္စလက္န ရွိေနတဲ့ သူေတြကို မလုပ္ဘူးလို႔ေတာ့ မေျပာႏိုင္ဘူး” ဟု ေျပာသည္။
ဝါရင့္ ႏိုင္ငံေရး သမားႀကီးမ်ားအဖဲြ႔မွ သခင္ခ်န္ထြန္းက ဓေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ သြားလာေနတုန္းလည္း ႐ိုက္လာတာပဲ။ ဒီပဲယင္းမွာတုန္းကလည္း လူဦးေရ အမ်ားႀကီး ေသတာတို႔၊ ကားေတြ အမ်ားႀကီး မီး႐ႈိ့ခံရတာတို႔၊ အမ်ားႀကီးပဲ။ ဒါေတြက သမုိင္းမွာ မေကာင္းတဲ့ အခ်က္ေတြပဲ၊ အမဲကြက္ႀကီးေတြပဲ။ ေဖ်ာက္ဖ်က္လို႔မရတဲ့ ကိစၥေတြပဲ။ ဒါမ်ဳိးေတြကို အမွန္ကေတာ့ မလုပ္သင့္ဘူးလို႔ ယူဆပါတယ္။ အစိုးရအေနနဲ႔၊ တပ္မေတာ္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြအေနနဲ႔လည္း ထိန္းသိမ္းေပးဖို႔၊ ေစာင့္ေရွာက္ေပးဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္” ဟု ေျပာသည္။
ၿဗိတိသွ် ကုိလိုနီ နယ္ခ်ဲ့လက္ေအာက္မွ ျမန္မာႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရးရခါနီး ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္ ၁၉ ရက္ေန႔တြင္ ရန္ကုန္ၿမ့ဳိ ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္လမ္းရွိ အတြင္းဝန္မ်ား႐ုံး၌ အစိုးရအဖြဲ႔ဝင္မ်ား အစည္းအေဝး က်င္းပေနစဥ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းႏွင့္တကြ ေခါင္းေဆာင္ႀကီး ၉ ဦးမွာ ၿပဳိင္ဘက္ ႏိုင္ငံေရးသမား ဂဠဳန္ဦးေစာ၏ လူမ်ားက လုပ္ႀကံ သတ္ျဖတ္ျခင္း ခံခဲ့ရသည္။
လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္မႈေၾကာင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၊ ဦးဘဝင္း၊ မန္းဘခိုင္၊ စပ္စံထြန္း၊ ဦးရာဇတ္၊ ဒီးဒုတ္ဦးဘခ်ဳိ၊ သခင္ျမ၊ ဦးအုန္းေမာင္ႏွင့္ ရဲေဘာ္ကုိေထြးတို႔ က်ဆံုးခဲ့ရသည္။
“ေဖေဖသို ့”
“ေဖေဖသို ့”
ဂမ္ဘာရီျပန္လာျပီတဲ့
ဘန္ကီမြန္း အျမန္၀င္တြန္းမတဲ့
ေရတပ္ေတြနဲ ့ အေသႏွက္ေလမတဲ့။
NLD ျပန္တြယ္မည္တဲ့
CRPP ညီညာညာခ်ီျပီတဲ့
ျပည္ပကလူေတြလည္း ေျခၾကြခမယူပဲလာဦးမတဲ့ေလ။
ေမွ်ာ္လိုက္ရတာ လည္ပင္းေတြခမ်ာ
အီဖယ္ေမွ်ာ္စင္ၾကီးလို…
ေနျပည္ေတာ္ေရာက္သြားတဲ့ သစ္ကုလားအုပ္ၾကီးလို…
တကယ္ေတာ့ ေရႊဥထြက္တဲ့ငန္းလိုပါ.
ေခါငး္ေလးတခါခါနဲ ့အလွီးခံဖို ့အဆင္သင့္။
ျပီးေတာ့လည္းေလ..
ေစ်းဦးမေပါက္ေသးတဲ့အပ်က္မ အငတ္ေလး
ဟိုဟိုဒီဒီေငးေနမိသလိုေပါ့
ကၽြန္ေတာ္တို ့ျပည္သူေတြခမ်ာမွာေလ...
ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္းေရစိုဆန္စားဖို ့
ဒီမုဒိမ္းသမားဆီပဲ ေကာ့ေကာ့ေပးလိုက္ရတာအေမာ
သူကလည္း ေငါ့ေငါ့ဆြဲတယ္ဟ
စိတ္ၾကမ္းလူၾကမ္းတပ္သားၾကီးဆိုေတာ့။
ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေရ…အေဖေရ
သားတို ့သမီးတို ့မျမင္ဘူးတဲ့အေဖေရ
အေဖေျပာခဲ့တဲ့ဟိုႏိုင္ငံၾကီးေလ
သူတို ့ေတြ အေဖ့စကားအတိုင္း
မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္္ ၀ိုင္းၾကိဳးစားေနလိုက္ၾကပံုမ်ား
ထႏိုင္ရင္ ထၾကည့္ပါဦးလားအေဖရယ္။
အေဖ့သားေတြသမီးေတြ…
ကန္သင္းရိုးေပၚပက္လက္ကေလးေခြလို ့….
အမည္မေဖာ္ရဲေသာယေန ့ေခတ္စာဆို
“ဘယ္ႏွစ္ႏွစ္ေျမာက္မွန္းေသခ်ာမသိေတာ့တဲ့…
အေမ့ကိုရဖို ့ အေဖတို ့ကို ….အေဖ့ညီအကိုေတြ၀ိုင္းရွင္းလိုက္တဲ့ေန ့အတြက္ေပါ့”
ဂမ္ဘာရီျပန္လာျပီတဲ့
ဘန္ကီမြန္း အျမန္၀င္တြန္းမတဲ့
ေရတပ္ေတြနဲ ့ အေသႏွက္ေလမတဲ့။
NLD ျပန္တြယ္မည္တဲ့
CRPP ညီညာညာခ်ီျပီတဲ့
ျပည္ပကလူေတြလည္း ေျခၾကြခမယူပဲလာဦးမတဲ့ေလ။
ေမွ်ာ္လိုက္ရတာ လည္ပင္းေတြခမ်ာ
အီဖယ္ေမွ်ာ္စင္ၾကီးလို…
ေနျပည္ေတာ္ေရာက္သြားတဲ့ သစ္ကုလားအုပ္ၾကီးလို…
တကယ္ေတာ့ ေရႊဥထြက္တဲ့ငန္းလိုပါ.
ေခါငး္ေလးတခါခါနဲ ့အလွီးခံဖို ့အဆင္သင့္။
ျပီးေတာ့လည္းေလ..
ေစ်းဦးမေပါက္ေသးတဲ့အပ်က္မ အငတ္ေလး
ဟိုဟိုဒီဒီေငးေနမိသလိုေပါ့
ကၽြန္ေတာ္တို ့ျပည္သူေတြခမ်ာမွာေလ...
ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္းေရစိုဆန္စားဖို ့
ဒီမုဒိမ္းသမားဆီပဲ ေကာ့ေကာ့ေပးလိုက္ရတာအေမာ
သူကလည္း ေငါ့ေငါ့ဆြဲတယ္ဟ
စိတ္ၾကမ္းလူၾကမ္းတပ္သားၾကီးဆိုေတာ့။
ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေရ…အေဖေရ
သားတို ့သမီးတို ့မျမင္ဘူးတဲ့အေဖေရ
အေဖေျပာခဲ့တဲ့ဟိုႏိုင္ငံၾကီးေလ
သူတို ့ေတြ အေဖ့စကားအတိုင္း
မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္္ ၀ိုင္းၾကိဳးစားေနလိုက္ၾကပံုမ်ား
ထႏိုင္ရင္ ထၾကည့္ပါဦးလားအေဖရယ္။
အေဖ့သားေတြသမီးေတြ…
ကန္သင္းရိုးေပၚပက္လက္ကေလးေခြလို ့….
အမည္မေဖာ္ရဲေသာယေန ့ေခတ္စာဆို
“ဘယ္ႏွစ္ႏွစ္ေျမာက္မွန္းေသခ်ာမသိေတာ့တဲ့…
အေမ့ကိုရဖို ့ အေဖတို ့ကို ….အေဖ့ညီအကိုေတြ၀ိုင္းရွင္းလိုက္တဲ့ေန ့အတြက္ေပါ့”
Thursday, July 17, 2008
စစ္တပ္နဲ႔ စစ္ဗိုလ္ ... (ေဆာင္းပါး)
ကလိုေစးထူး
ၾကာသပေတးေန႔၊ ဂ်ဴလုိင္လ 17 2008
လက္ရိွ ျမန္မာျပည္ ႏိုင္ငံေရး အေနအထားအရ စစ္တပ္ကို ျပည္သူလူထုဘက္ကို ပါလာေအာင္၊ တနည္း စစ္တပ္နဲ႔ျပည္သူ တသားတည္း ရိွလာေအာင္ စစ္တပ္ထဲက စစ္သားေတြရဲ႕ အေျခအေနေတြနဲ႔ ရပ္တည္ရမႈ အေနအထားကုိ တေစ့တေစာင္း ေလ့လာႏိုင္ဖို႔အတြက္ `စစ္တပ္ထဲမွာ´ ဆိုတဲ့ ေဆာင္းပါးကို က်ေနာ္ ေရးခဲ့ဖူးပါတယ္။
လတ္တေလာ ေႏွာင္းပုိင္းကာလေတြထဲမွာ အထူးသျဖင့္ စက္တင္ဘာ ေရႊ၀ါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရး ေနာက္ပိုင္းကာလေတြနဲ႔ နာဂစ္မုန္တုိင္း အျဖစ္ဆိုး ေနာက္ပိုင္း ကာလေတြမွာ အမွတ္ရရ သတိထားစရာ အျဖစ္ကေတာ့ အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာေတြေပၚ (အထူးသျဖင့္ ျမန္မာဘေလာ့ဂ္ စာမ်က္ႏွာေတြေပၚမွာ) အယူအဆေရးရာ အရပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ရပ္တည္ခ်က္အရပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ေရးသားလာတဲ့ ျမန္မာစစ္တပ္ အရာရိွငယ္ တခ်ဳိ႕ (တခ်ဳိ႕) ထပ္မံ ေပၚလာတာပါပဲ။ အဲဒီ ပုဂၢိဳလ္ေတြရဲ့ ေျပာပုံဆုိပုံ၊ သူတုိ႔ ေရးတဲ့စာေတြေၾကာင့္ အခုစာကို ဆက္ေရးမိတာပါ။
ဒီေတာ့ စစ္တပ္ထဲက အရာရိွခ်င္းအတူတူ အဲဒီလူ တခ်ဳိ႕ (တခ်ဳိ႕) က ဘာ့လုိ႔မ်ား အဲဒီေလာက္ေတာင္ ေမာက္မာျပီး တျခား အရာရိွေတြက ဘာေၾကာင့္ ယဥ္ေက်းရတာလဲ ဆိုတာကို ေတြးမိျပီး၊ မိမိနဲ႔ ထိေတြ႔ဆက္ဆံရတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္မွာပဲျဖစ္ျဖစ္ အလြန္အင္မတန္ လိုက္ေလ်ာညီေထြ ျဖစ္လွစြာ ေနထုိင္တတ္တဲ့ အရာရိွေတြလို စစ္တပ္ အရာရိွတုိင္း ဘာေၾကာင့္ မေနထုိင္ႏိုင္တာလဲ ဆုိတာေလးကို ေလ့လာၾကည့္ခ်င္တာပါ။
***
အပြင့္နဲ႔ အရစ္ …
အပြင့္နဲ႔ အရစ္ဆိုတာက တျခားေတာ့ မဟုတ္ပါ။ စစ္ဗိုလ္နဲ႔ တျခားအဆင့္ စစ္သားေတြကို ရည္ညႊန္းခ်င္တာပါပဲ။ စစ္ဗိုလ္နဲ႔ တျခားအဆင့္ရဲ႕ ကြာျခားခ်က္ေပါင္း ေျမာက္ျမားစြာ ရိွတဲ့အနက္ အဓိက အက်ဆုံး ကြာျခားခ်က္တခုကို ျပပါဆုိရင္ `ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္´ ပါပဲ။ စစ္တပ္ထဲကို တိုင္းျပည္ကုိ ခ်စ္လြန္လြန္းလို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ တျခားအေၾကာင္းနဲ႕ပဲျဖစ္ျဖစ္ ေရာက္လာေရာက္လာ ဘယ္အဆင့္နဲ႔ တပ္ထဲကို ၀င္လာတာလဲ ဆိုတာဟာ စစ္သားေတြရဲ႕ မတူညီတဲ့ `ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္´ ေတြရဲ႕ အစပါပဲ။ အဲဒီ မတူညီတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြကို အေျခခံရင္းနဲ႔ပဲ အရာရိွဆုိးေတြရဲ႕ ႐ိုင္းစိုင္းတဲ့ အေတြးအေခၚ၊ အက်င့္ဆုိးေတြ အစပ်ိဳးပါတယ္။
စစ္ဗိုလ္ခ်င္း အတူတူမွာေတာင္ တျခားအဆင့္ကေနတဆင့္ စစ္ဗိုလ္ျဖစ္လာတဲ့ လူေတြနဲ႔ စစ္တကၠသိုလ္ ဗုိလ္ေလာင္း သင္တန္းဆင္း စစ္ဗိုလ္ေတြရဲ႕ စစ္တပ္တြင္း ေနရာရမႈဟာ မသိမသာျဖစ္ေစ၊ သိသိသာသာႀကီး ျဖစ္ေစ ျခားနားခ်က္ေတြ ရိွပါတယ္။ ဒါက တခ်က္ပါ။ ဒါကို `စစ္တပ္ထဲမွာ´ ေဆာင္းပါးမွာ က်ေနာ္ တင္ျပခဲ့ၿပီးပါၿပီ။
စစ္တပ္ထဲမွာ တျခားအဆင့္ ဆိုတာက စစ္ဗိုလ္ျဖစ္ဖို႔ လမ္းရိွတယ္ဆိုတာ မွန္ေပမယ့္ ေသေသခ်ာခ်ာ တြက္ဆ ေလ့လာၾကည့္ရင္ အဲဒီ စစ္ဗိုလ္ျဖစ္ဖို႔ လမ္းဟာလည္း အရာရိွစစ္ဗိုလ္နဲ႔ ပလဲနံသင့္ျခင္းဟာ အဓိကအခ်က္ ျဖစ္ေနျပန္တာပါပဲ။ စစ္ဗိုလ္ မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ တျခားအဆင့္ တေယာက္ကေတာ့ ေႏွးေကြးလြန္းလွတဲ့ ရာထူး တိုးျမွင့္ခံရမႈေတြနဲ႔သာ ဘ၀ရဲ႕ အခ်ိန္အေတာ္မ်ားမ်ားကုိ စစ္တပ္ထဲမွာ ကုန္ဆုံးရေလ့ရိွတာ မ်ားပါတယ္။ ဒီေတာ့ စစ္စည္းကမ္းအရ ဘာျပစ္မႈမွ မရိွတာနဲ႔တင္ကို အခ်ိန္ကာလ အပုိင္းအျခားအလုိက္ ရာထူးတိုးျမွင့္ခံရတဲ့ စစ္ဗိုလ္ေတြရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဟာ စစ္တပ္ထဲမွာ အေတာက္ပႀကီး ေတာက္ပလုိ႔ ေနပါေတာ့တယ္။
စစ္တပ္ထဲမွာ ရာထူးအဆင့္အလိုက္ စနစ္တက် စီမံကြပ္ကဲရတာမို႔ တျခားအဆင့္ စစ္သည္ေတြဟာ အရာရိွေတြရဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္ခံ လူတန္းစား ျဖစ္ရတာဟာ ေျပာစရာကိစၥ မဟုတ္ေပမယ့္ အဲဒီ လုပ္ပိုင္ခြင့္ အာဏာအေပၚမွာ တလြဲဆံပင္ေကာင္း ယစ္မူးမႈက စိုးရိမ္စရာျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလို စစ္ဗိုလ္မ်ဳိးဟာ သူတို႔ရဲ႕ တပ္တြင္းမွာလည္း လက္ေအာက္ငယ္သားေတြရဲ႕ ႐ိုေသေလးစားမႈ အစစ္အမွန္ကို ရေလ့မရိွပါဘူး။ ျပန္မေျပာသာလို႔၊ ျပႆနာတက္မွာ စိုးလို႔သာ ၿငိမ္ခံေနရတယ္ စိတ္ထဲမွာေတာ့ ေႁမြတေကာင္ကို ရြံေၾကာက္ ျဖစ္သလုိ သေဘာထားေလ့ ရိွပါတယ္။
စစ္တပ္ထဲမွာ စစ္သည္ေတာ္တို႔ လိုက္နာျပဳက်င့္အပ္တဲ့ က်င့္၀တ္ ၆၀ ဆိုတာ ရိွပါတယ္။ စစ္တပ္ထဲက ဘယ္လို အဆင့္အတန္း ရာထူးမ်ဳိးကိုမဆို စစ္စည္းကမ္းအရ အေရးယူဖုိ႔ ကိစၥေပၚလာရင္ အဲဒီ စစ္သည္ေတာ္က်င့္၀တ္ ၆၀ စာအုပ္ထဲမွာပါတဲ့ စစ္စည္းကမ္း၊ ဥပေဒပုဒ္မေတြနဲ႔ အေရးယူေလ့ရိွပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ စစ္စည္းကမ္း ေဖာက္ဖ်က္တာခ်င္း အတူတူ အရာရိွစစ္ဗိုလ္မ်ားဟာ ေတာ္႐ုံတန္႐ုံနဲ႔ အေရးယူခံရေလ့ မရိွတတ္ပါဘူး။ အင္မတန္ မဖုံးႏိုင္မဖိႏိုင္ ေပၚလာတဲ့ ျပစ္မႈ ကိစၥမ်ဳိးေတြက်မွပဲ အရာရိွေတြကုိ စစ္စည္းကမ္းအရ အေရးယူေလ့ရိွသလို အေရးယူတဲ့အခါမွာလည္း အတတ္ႏိုင္ဆုံး ေလွ်ာ့ေပါ့တဲ့ ျပစ္ဒဏ္ကုိသာ ေပးေလ့ရိွပါတယ္။ ယုတ္စြအဆုံး အရပ္ဘက္ ေထာင္တန္းက်သြားရင္ေတာင္ အဲဒီ ေထာင္က်သြားတဲ့ စစ္ဗိုလ္ဟာ စစ္တပ္ထဲက ရာထူးအရိွန္ လက္က်န္ေလးကို လာဘ္ေငြ အတန္အသင့္ ျဖည့္တင္းၿပီးေတာ့ ေထာင္မင္းသား လုပ္လို႔ ရပါေသးတယ္။ အဲဒီလိုမ်ိဳး အေျခအေနေတြေၾကာင့္ အေျခခံ စိတ္ဓာတ္မေကာင္းတဲ့ အရာရိွဆိုးေတြကို အဆိပ္ပင္ေရေလာင္းသလို ျဖစ္ေစေတာ့တာပါပဲ။
အဲဒီစိတ္ထားေတြကို လက္ကိုင္ထားၿပီး ျပည္သူေတြနဲ႔ ထိေတြ႔ရတဲ့ `ငါလို တပ္မေတာ္အရာရိွကို …၊ မင္းလိုေကာင္က…´ `ငါ့ကို ဘာေကာင္မွတ္ေနလဲ၊ ဗိုလ္ႀကီးကြ၊ ဗိုလ္မွဴးကြ´ ဆိုတဲ့ အေျပာမ်ိဳးေတြ၊ ႐ိုင္းပ်မႈမ်ိဳးေတြကုိ ၾကားခဲ့ရဖူးတာေတြဟာ သူတုိ႔ စစ္တပ္ထဲမွာ အပစား ေပးခံရတာေၾကာင့္လည္း ပတ္သက္ေနတာပါ။
လက္ရိွ အေနအထားအရ တျခားအဆင့္ စစ္သားေတြမွာထက္စာရင္ ပညာအရည္အခ်င္း၊ ႀကံ့ခိုင္မႈစြမ္းရည္၊ ဉာဏ္ရည္ေတြအျပင္ အရပ္အေမာင္းနဲ႔ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ကအစ စိစစ္ေရြးခ်ယ္ထားတဲ့ အရာရိွ စစ္ဗိုလ္ေတြအတြက္ စစ္တပ္ဟာ `ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ တေလွႀကီးနဲ႔ ေနရာ´ လို႔ေတာင္ ေျပာလုိ႔ရပါတယ္။ အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္ ဗိုလ္ႀကီးဘ၀ကေန အဆင့္ထပ္မတက္ႏိုင္ေတာ့တဲ့ စစ္ဗိုလ္ကလည္း ေထာက္ပို႔တပ္ရင္းလို၊ ေလ့က်င့္ေရးတပ္ရင္းလိုမ်ဳိး ၀င္ေငြေျဖာင့္တဲ့ တပ္ရင္းေတြမွာ သက္ေတာင့္သက္သာ တာ၀န္ထမ္းခြင့္က ရိွေနပါေသးတယ္။
အာဏာ
`ေငြ´ထက္ ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ အရာကေတာ့ `အာဏာ´ ပါပဲ။
ပင္ကို အေျခခံစိတ္ဓာတ္ မရင့္က်က္သူအတြက္ `ေငြ´ ဟာ သူ႔ဘ၀ကို ပ်က္စီးေစႏိုင္တာ မွန္ေပမယ့္ အဲဒီလူလက္ထဲကုိ `အာဏာ´ သာ ေရာက္သြားရင္ေတာ့ သူ႔တေယာက္ထဲတင္ကိုသာမက သူနဲ႔ ပတ္သက္လႈပ္ရွားရတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္ကုိပါ ႐ိုက္ခတ္မႈေတြ ရိွလာေတာ့တာပါပဲ။
အရပ္ထဲမွာေနတုန္းက အလြန္အင္မတန္ ႐ိုး႐ုိးကုပ္ကုပ္ ေနတတ္ေပမယ့္ ဗုိလ္သင္တန္းေအာင္လို႔ သင္တန္းဆင္းလုိ႔ အရာရိွေပါက္စ ျဖစ္လာၿပီဆုိရင္ပဲ `အာဏာ´ ဆုိတဲ့ တံလ်ပ္က ေတာ္႐ုံတန္႐ုံ စိတ္ဓာတ္မခိုင္မာသူေတြရဲ႕ စိတ္ကို စတင္ ျမဴဆြယ္လိုက္ပါတယ္။ စစ္တပ္ရဲ႕ စည္းကမ္းက်နတဲ့ စစ္စည္းကမ္းအရ လမ္းသြားရင္းနဲ႔ ဆုံမိရင္ေတာင္ တျခားအဆင့္ ျဖစ္သူက အရာရိွကို အေလးျပဳ အ႐ိုအေသေပးရတာမို႔ ပင္ကုိစိတ္ဓာတ္ မခိုင္မာသူရဲ႕ ေျမာက္ႂကြႂကြ စိတ္ကို အဲဒါေလးကအစ လႈပ္ႏွဲ႔ယူပါတယ္။
စစ္တပ္ထဲမွာ တခါတရံမွာ အေျခအေနအရ ေအာက္လက္ငယ္သား တေယာက္ေယာက္ကို ပါး႐ိုက္၊ နား႐ိုက္ ကန္ေက်ာက္ရတာမ်ဳိးေတြ ရိွတတ္ပါတယ္။ (စစ္စည္းကမ္းဥပေဒေတြ ဘာေတြနဲ႔ အေရးမယူခ်င္လို႔ တပည့္လက္သားကုိ ဆုံးမတဲ့ သေဘာမ်ဳိး) ကုိယ္ထိလက္ေရာက္ ႐ိုက္ႏွက္ဆုံးမရတာကို စစ္တပ္ သေဘာသဘာ၀မို႔ ေျပာစရာ မရိွေပမယ့္ ေဘးထြက္ဆိုးက်ဳိး အေနနဲ႔ကေတာ့ စစ္ဗိုလ္ဆုိးတခ်ဳိ႕ဟာ အဲဒါကို အရသာ ေတြ႔သြားတတ္တာပါပဲ။ တကယ္ေတာ့ လက္ရိွ ျမန္မာစစ္တပ္ထဲမွာ `စစ္ေျပးမႈ´ ေတြ အရမ္းမ်ားေနရတာဟာ အဲဒီလို အရာရွိေတြရဲ႕ လက္ခ်က္လည္း ပါပါတယ္။
ဒီလို ေျပာလို႔၊ ေရးလို႔ `ဒါျဖင့္ စစ္တပ္ထဲမွာ စစ္ဗိုလ္တုိင္းက အဲဒီလိုပဲ ျဖစ္ေနတယ္လို႔ ေျပာခ်င္သလား´ လို႔ ေမးစရာ ရိွပါတယ္။ မဟုတ္ပါဘူး။ အာဏာေတြ ဘယ္လိုပဲ ရလာရလာ၊ ရာထူးေတြ ဘယ္လိုပဲ ၾကီးလာၾကီးလာ ပင္ကုိယ္စိတ္ဓာတ္ အေျခခံေကာင္းသူဟာ သူတုိ႔ စစ္တပ္ထဲမွာလည္း အလြန္အင္မတန္ အ႐ိုေသခံရတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းျဖစ္သလို အရပ္ဘက္ ျပည္သူေတြနဲ႔ ထိေတြ႔ဆက္ဆံရတဲ့ အခါမွာလည္း နမူနာယူစဖြယ္ ျဖစ္ေအာင္ ေနထုိင္ေလ့ရိွပါတယ္။
စစ္တပ္ထဲမွာကေတာ့ `ေခၚရင္လာ၊ ခုိင္းရင္လုပ္၊ ခံမေျပာနဲ႔´ ဆိုတဲ့ မူအတိုင္း အဆင္ေျပသလိုလုိ ရိွေနေပမယ့္ ျပင္ပက ျပည္သူေတြကို အဲဒီ စိတ္ဓာတ္ေတြနဲ႔ ဆက္ဆံတဲ့အခါမွာေတာ့ ဘယ္လိုမွ အဆင္မေျပေတာ့ပါဘူး။ ေတြ႔သမွ်လူကို ကုိယ့္လက္ေအာက္ငယ္သားလို သေဘာထားၿပီး `ဒီေကာင္က ဘာေကာင္မို႔လဲ၊ ငါတုိ႔မွာ ဒီအဆင့္ရဖုိ႔အတြက္ မနည္းႀကိဳးစားလာရတာ၊ ငါ့ကို ဘာေကာင္ထင္ေနလဲ´ ဆုိတဲ့ အေပါက္မ်ဳိး ခ်ဳိးဖုိ႔ကို ၀န္မေလးေတာ့ဘူး။ အခု က်ေနာ္တုိ႔ ႏိုင္ငံ ဒီအေျခအေနဆိုက္ေနရတာဟာ အဲဒီလုိ လူစားေတြက ႏိုင္ငံရဲ႕ အျမင့္ဆုံးအာဏာကို ရယူထားလုိ႔ပါပဲ။
ဒါဟာ ဘာလဲဆုိေတာ့ ေငြထက္ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ `အာဏာ´ ကို မျမင္ဖူး၊ မူး ျမစ္ ထင္ၾကတာပါပဲ။
လူပါး စစ္ဗိုလ္ …
`လူပါး´ လို႔ သုံးႏႈန္းတာဟာ တကယ္ေတာ့ ေလွာင္ေျပာင္တဲ့ သေဘာမဟုတ္ပါဘူး။ ပါးရည္နပ္ရည္ ရိွတာ၊ အထက္ကိုဆိုလည္း အထက္ကို၊ ေအာက္ကုိဆိုလည္း ေအာက္ကိုအေလ်ာက္ လိုက္ေလ်ာညီေထြ ျဖစ္ေအာင္ အလိုက္သင့္ ေနထိုင္တတ္တဲ့ စစ္ဗိုလ္မ်ဳိးကို ရည္ညႊန္းလိုတာေၾကာင့္ လူပါး လို႔ သုံးတာပါပဲ။
ဘာမွ မစဥ္းစား မဆင္ျခင္တဲ့ စစ္ဗိုလ္ေတြ စစ္တပ္ထဲမွာ ေျမာက္ျမားစြာ ရိွေနသလို အေျခအေနအမွန္ကို ေကာင္းစြာ သေဘာေပါက္တဲ့ အနည္းငယ္ေသာ လူပါးစစ္ဗိုလ္ေတြလည္း ျမန္မာစစ္တပ္ထဲမွာ ရိွေနတာ အမွန္ပါ။ ခက္တာက အဲဒီလို စစ္ဗိုလ္ေတြ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္မွာ ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ား ေနရာရလာမွာလဲ၊ အဲဒီစစ္ဗိုလ္ေတြကေရာ `အာဏာ´ ရဲ့ လႈပ္ႏွဲ႔မႈကို ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာအထိ စစ္တပ္ထဲမွာ ေတာင့္ခံႏိုင္မလဲ ဆိုတာက ေမးခြန္းထုတ္စရာပါ။
က်ေနာ္ရဲ႕ ဇာတိေျမ ကရင္ျပည္နယ္က အေရွ႕ေတာင္တုိင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္ (ရတခ) ရဲ႕ ထိန္းခ်ဳပ္မႈေအာက္မွာ ရိွေလေတာ့ ရတခ တိုင္းမွဴးေပါင္းစုံ တာ၀န္ယူဖူးတဲ့အနက္ ထူးျခားတဲ့ လူပါးစစ္ဗိုလ္ တုိင္းမွဴးႏွစ္ေယာက္ကို ႀကဳံဖူးပါတယ္။
တေယာက္ကေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ကက္စိန္ပါ။ သူ တိုင္းမွဴးျဖစ္တဲ့ အခ်ိန္မွာပဲ ႀကံ႕ဖြတ္အသင္းေတြကို စတင္ဖြဲ႔စည္းၾကတာမို႔ က်ေနာ္တုိ႔ၿမိဳ႕ရဲ႕ ႀကံ႕ဖြတ္အသင္း႐ုံး ဆုိင္းပုဒ္တင္ပြဲကို သူကုိယ္တုိင္ လာၿပီး ဖဲႀကိဳးျဖတ္ဖြင့္လွစ္သလို ၿမိဳ႕နယ္ခန္းမမွာလည္း အသင္း၀င္ေတြကို သူ႔ရဲ႕ ၾသ၀ါဒကို ခံဖို႔အတြက္ နယ္ေျမခံတပ္ရင္းမွဴးက ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြကို စုစည္းထားပါတယ္။ တိုင္းမွဴးေရာက္လာေတာ့ ေန႔လည္ ၁၁ နာရီေက်ာ္ပါၿပီ။ သူက `သားတုိ႔ သမီးတုိ႔ ထမင္းစားၿပီးၾကၿပီလား´ လို႔ ေမးပါတယ္။ အားလုံး တညီတညႊတ္တည္းပဲ `မစားရေသးပါဘူး´ လို႔ေျဖေတာ့ သူက တပ္ရင္းမွဴးကို `မင္း ကေလးေတြကို ဘယ္အခ်ိန္ကတည္းက ခန္းမထဲကို ေခၚထားတာလဲ၊ အလကား ဒုကၡေပးထားတယ္´ လို႔ ဆူပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အစည္းအေ၀းကို မစေသးဘဲ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြကို ထမင္းျပန္အစားခိုင္းၿပီးေတာ့ ေန႔လည္ ၁၂ နာရီခြဲမွ ျပန္စပါတယ္။ အေပၚယံၾကည့္လိုက္ရင္ေတာ့ ဘာမွမဟုတ္ဘူးလို႔ ထင္ႏိုင္ေပမယ့္ တိုင္းမွဴး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကက္စိန္ရဲ႕ အဲဒီ အျပဳအမူေလးကိုပဲ က်ေနာ္တို႔ ၿမိဳ႕သားေတြမွာ ခ်ီးမြမ္းလို႔ မဆုံးပါဘူး။
ေနာက္တေယာက္ကေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ သီဟသူရ သူရစစ္ေမာင္ပါ။ ေခတ္အဆက္ဆက္က တုိင္းမွဴးေတြ လက္ထက္တုန္းက ဘယ္ေတာ့မွ မၿပီးခဲ့တဲ့ ေမာ္လၿမိဳင္သြား ကားလမ္းကုိ အဲဒီတုိင္းမွဴး တက္ၿပီး သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ ကတၱရာ ေက်ာက္ခင္းလမ္းအျဖစ္ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ဖြင့္လွစ္လိုက္ေတာ့ ၿမိဳ႕ခံျပည္သူေတြက သူ႔ကို အလြန္ သေဘာက်ၾကပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ သူ႔ရဲ႕ စစ္တပ္ထဲမွာလည္း လက္ေအာက္ငယ္သားေတြကုိ ေက်ာသားရင္းသာ မခြဲျခားဘဲ အင္မတန္မွ ေစာင့္ေရွာက္တတ္လိ႔ု စစ္သားေတြရဲ႕ ခ်စ္ခင္ေလးစားမႈကုိလည္း တျခားတုိင္းမွဴးေတြထက္ ပုိရပါတယ္။ ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ႕ေပၚမွာဆိုရင္လည္း ၿမိဳ႕ရဲ႕ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး လုပ္ငန္းေတြကို (ျပည္သူေတြကို မထိခိုက္ေစရဘဲ) တကယ္ အလုပ္လုပ္ခဲ့တာေတြ ရိွတာေၾကာင့္ ဒုတိယဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး တင္ဦးနဲ႔အတူတူ ရဟတ္ယာဥ္ ပ်က္က်တဲ့အထဲမွာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္စစ္ေမာင္ ပါသြားေတာ့ ေမာ္လၿမိဳင္ ေစ်းႀကီးက လူေတြ ေတာ္ေတာ္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ၾကတယ္လို႕ ၾကားသိရဖူးပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ လူပါးစစ္ဗိုလ္ေတြကို သူတုိ႔ရဲ႕ လက္ေအာက္ငယ္သားေတြ ေလးစားေနတာ၊ ျပည္သူေတြကလည္း မုန္းမေနတာဟာ သိပ္ခက္ခဲ နက္နဲေနတဲ့ ေသာ့ခ်က္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ လက္ထဲမွာ ရိွေနတဲ့ `အာဏာ´ ဆုိတဲ့ အရာကို တခ်ိဳ႕အခ်ိန္ေတြမွာ ေခတၱခဏ ေမ့ထားၿပီးေသာ္လည္းေကာင္း၊ အဲဒီ အာဏာကို အလြဲသုံးစား မလုပ္တာဟာလည္းေကာင္း အစရိွတဲ့ ပါးနပ္မႈေတြေၾကာင့္ပါပဲ။
အပြင့္ဆိုသည္မွာ …
ပုခုံးေပၚမွာ အပြင့္ေသးေသး တပြင့္ စၿပီး ရလိုက္တယ္ ဆုိတာဟာ တကယ္တမ္း ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားလိုက္မယ္ဆိုရင္ အဲဒါဟာ `ျပည္သူ႔၀န္´ ဆိုတဲ့ ထမ္းတံပုိးကုိ သူတို႔ ပုခုံးေပၚ တင္ေပးလိုက္တာနဲ႔ အတူတူပါပဲ။ တပြင့္ကေန ႏွစ္ပြင့္၊ ႏွစ္ပြင့္ကေန သုံးပြင့္၊ သုံးပြင့္ကေန တေခြ …၊ အဲဒီလိုနဲ႔ အပြင့္အေရာင္ ပုိေျပာင္လာေလေလ၊ အပြင့္ေတြ ပိုမ်ားလာေလေလ ပုခုံးေပၚက ထမ္းတံပိုးႀကီးက ႀကီးလာေလေလ ဆုိတာမ်ဳိးပဲ ျဖစ္ရမွာပါ။ အခုကေတာ့ ပုခုံးေပၚက အပြင့္ကို ထမ္းတံပိုးလုိ႔ သေဘာထားတဲ့ စစ္ဗိုလ္ေတြအစား `တန္ခိုး အရိွန္အ၀ါ´ လုိ႔ သေဘာထားၾကတဲ့ စစ္ဗိုလ္ေတြ ပိုမ်ားေနရတာေၾကာင့္ စစ္တပ္မွာ နာမည္ပ်က္ရပါတယ္။ အဲဒီ နာမည္ပ်က္မႈေတြကို ျပန္ၿပီး အဖတ္ဆယ္ဖုိ႔ ဆိုတာကလည္း ပုခုံးေပၚမွာ အပြင့္ေတြ ပိုင္ဆိုင္ထားတဲ့ အဲဒီ စစ္ဗိုလ္ေတြမွာပဲ တာ၀န္ရိွပါတယ္။
စစ္တပ္နဲ႔ စစ္ဗိုလ္ …
`စစ္တပ္ဆိုတာဟာ တိုင္းျပည္အတြက္ မရိွမျဖစ္ အဖြဲ႔အစည္း´ ဆုိတာကို စစ္ဗိုလ္တုိင္းက ေျပာေလ့ရိွပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီလိုသာ ေျပာလိုက္တယ္ စစ္တပ္သိကၡာတက္ေအာင္ ဘာလုပ္သင့္သလဲ ဆုိတာကိုေတာ့ စစ္တပ္ရဲ႕ အႀကီးအကဲဆိုသူ ေခါင္းေဆာင္ စစ္ဗိုလ္ကအစ ေကာင္းစြာ သေဘာေပါက္ျခင္း မရိွပါဘူး။ အဲဒီလို ေခါင္းေဆာင္ရဲ့ သစၥာေတာ္ကို ခံေနရတဲ့ စစ္ဗိုလ္ အယုတ္အလတ္ အျမတ္မေရြးေတြကေရာ ေနာင္တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ သူတို႔တေတြရဲ့ လက္ထဲကို စစ္တပ္ေရာက္လာခဲ့ရင္ ဘာဆက္လုပ္ၾကမလဲ ….။
အထက္မွာ က်ေနာ္ တင္ျပခဲ့သလို `ငါတို႔မွာ ဒီအဆင့္ရဖို႔ မနည္းႀကိဳးစားလာရတာ… အခု ငါတို႔ အလွည့္ေရာက္ၿပီ၊ က်န္တဲ့ေကာင္ေတြ နာဖို႔သာျပင္ထား´ ဆုိတဲ့ အေတြးမ်ိဳးနဲ႔ စစ္ဗိုလ္ေတြ စစ္တပ္ထဲမွာ မ်ားသထက္ မ်ားလာတာကိုေတာ့ မလိုလားတာ အမွန္ပါ။
စစ္တပ္ထဲက စစ္သားေဟာင္းၾကီး တဦးရဲ႕ စကားတခြန္းကို ဖတ္မွတ္ဖူးခဲ့တာ မွတ္သားစရာ ေကာင္းလွတာမို႔ ျပန္လည္ ေဖာက္သည္ခ်ပါရေစ …။
`ငါ့သားမ်ား စစ္ထဲ၀င္ရင္ေလ …၊ သူ႔ကို ေျပာလိုက္စမ္းပါကြာ၊ စစ္တပ္ဆိုတာဟာ ေယာက္်ားေကာင္း ေယာက်္ားျမတ္ေတြကို ေမြးထုတ္ေပးတဲ့ ေက်ာင္းႀကီးေပါ့´
ကလိုေစးထူး
ၾကာသပေတးေန႔၊ ဂ်ဴလုိင္လ 17 2008
လက္ရိွ ျမန္မာျပည္ ႏိုင္ငံေရး အေနအထားအရ စစ္တပ္ကို ျပည္သူလူထုဘက္ကို ပါလာေအာင္၊ တနည္း စစ္တပ္နဲ႔ျပည္သူ တသားတည္း ရိွလာေအာင္ စစ္တပ္ထဲက စစ္သားေတြရဲ႕ အေျခအေနေတြနဲ႔ ရပ္တည္ရမႈ အေနအထားကုိ တေစ့တေစာင္း ေလ့လာႏိုင္ဖို႔အတြက္ `စစ္တပ္ထဲမွာ´ ဆိုတဲ့ ေဆာင္းပါးကို က်ေနာ္ ေရးခဲ့ဖူးပါတယ္။
လတ္တေလာ ေႏွာင္းပုိင္းကာလေတြထဲမွာ အထူးသျဖင့္ စက္တင္ဘာ ေရႊ၀ါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရး ေနာက္ပိုင္းကာလေတြနဲ႔ နာဂစ္မုန္တုိင္း အျဖစ္ဆိုး ေနာက္ပိုင္း ကာလေတြမွာ အမွတ္ရရ သတိထားစရာ အျဖစ္ကေတာ့ အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာေတြေပၚ (အထူးသျဖင့္ ျမန္မာဘေလာ့ဂ္ စာမ်က္ႏွာေတြေပၚမွာ) အယူအဆေရးရာ အရပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ရပ္တည္ခ်က္အရပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ေရးသားလာတဲ့ ျမန္မာစစ္တပ္ အရာရိွငယ္ တခ်ဳိ႕ (တခ်ဳိ႕) ထပ္မံ ေပၚလာတာပါပဲ။ အဲဒီ ပုဂၢိဳလ္ေတြရဲ့ ေျပာပုံဆုိပုံ၊ သူတုိ႔ ေရးတဲ့စာေတြေၾကာင့္ အခုစာကို ဆက္ေရးမိတာပါ။
ဒီေတာ့ စစ္တပ္ထဲက အရာရိွခ်င္းအတူတူ အဲဒီလူ တခ်ဳိ႕ (တခ်ဳိ႕) က ဘာ့လုိ႔မ်ား အဲဒီေလာက္ေတာင္ ေမာက္မာျပီး တျခား အရာရိွေတြက ဘာေၾကာင့္ ယဥ္ေက်းရတာလဲ ဆိုတာကို ေတြးမိျပီး၊ မိမိနဲ႔ ထိေတြ႔ဆက္ဆံရတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္မွာပဲျဖစ္ျဖစ္ အလြန္အင္မတန္ လိုက္ေလ်ာညီေထြ ျဖစ္လွစြာ ေနထုိင္တတ္တဲ့ အရာရိွေတြလို စစ္တပ္ အရာရိွတုိင္း ဘာေၾကာင့္ မေနထုိင္ႏိုင္တာလဲ ဆုိတာေလးကို ေလ့လာၾကည့္ခ်င္တာပါ။
***
အပြင့္နဲ႔ အရစ္ …
အပြင့္နဲ႔ အရစ္ဆိုတာက တျခားေတာ့ မဟုတ္ပါ။ စစ္ဗိုလ္နဲ႔ တျခားအဆင့္ စစ္သားေတြကို ရည္ညႊန္းခ်င္တာပါပဲ။ စစ္ဗိုလ္နဲ႔ တျခားအဆင့္ရဲ႕ ကြာျခားခ်က္ေပါင္း ေျမာက္ျမားစြာ ရိွတဲ့အနက္ အဓိက အက်ဆုံး ကြာျခားခ်က္တခုကို ျပပါဆုိရင္ `ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္´ ပါပဲ။ စစ္တပ္ထဲကို တိုင္းျပည္ကုိ ခ်စ္လြန္လြန္းလို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ တျခားအေၾကာင္းနဲ႕ပဲျဖစ္ျဖစ္ ေရာက္လာေရာက္လာ ဘယ္အဆင့္နဲ႔ တပ္ထဲကို ၀င္လာတာလဲ ဆိုတာဟာ စစ္သားေတြရဲ႕ မတူညီတဲ့ `ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္´ ေတြရဲ႕ အစပါပဲ။ အဲဒီ မတူညီတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြကို အေျခခံရင္းနဲ႔ပဲ အရာရိွဆုိးေတြရဲ႕ ႐ိုင္းစိုင္းတဲ့ အေတြးအေခၚ၊ အက်င့္ဆုိးေတြ အစပ်ိဳးပါတယ္။
စစ္ဗိုလ္ခ်င္း အတူတူမွာေတာင္ တျခားအဆင့္ကေနတဆင့္ စစ္ဗိုလ္ျဖစ္လာတဲ့ လူေတြနဲ႔ စစ္တကၠသိုလ္ ဗုိလ္ေလာင္း သင္တန္းဆင္း စစ္ဗိုလ္ေတြရဲ႕ စစ္တပ္တြင္း ေနရာရမႈဟာ မသိမသာျဖစ္ေစ၊ သိသိသာသာႀကီး ျဖစ္ေစ ျခားနားခ်က္ေတြ ရိွပါတယ္။ ဒါက တခ်က္ပါ။ ဒါကို `စစ္တပ္ထဲမွာ´ ေဆာင္းပါးမွာ က်ေနာ္ တင္ျပခဲ့ၿပီးပါၿပီ။
စစ္တပ္ထဲမွာ တျခားအဆင့္ ဆိုတာက စစ္ဗိုလ္ျဖစ္ဖို႔ လမ္းရိွတယ္ဆိုတာ မွန္ေပမယ့္ ေသေသခ်ာခ်ာ တြက္ဆ ေလ့လာၾကည့္ရင္ အဲဒီ စစ္ဗိုလ္ျဖစ္ဖို႔ လမ္းဟာလည္း အရာရိွစစ္ဗိုလ္နဲ႔ ပလဲနံသင့္ျခင္းဟာ အဓိကအခ်က္ ျဖစ္ေနျပန္တာပါပဲ။ စစ္ဗိုလ္ မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ တျခားအဆင့္ တေယာက္ကေတာ့ ေႏွးေကြးလြန္းလွတဲ့ ရာထူး တိုးျမွင့္ခံရမႈေတြနဲ႔သာ ဘ၀ရဲ႕ အခ်ိန္အေတာ္မ်ားမ်ားကုိ စစ္တပ္ထဲမွာ ကုန္ဆုံးရေလ့ရိွတာ မ်ားပါတယ္။ ဒီေတာ့ စစ္စည္းကမ္းအရ ဘာျပစ္မႈမွ မရိွတာနဲ႔တင္ကို အခ်ိန္ကာလ အပုိင္းအျခားအလုိက္ ရာထူးတိုးျမွင့္ခံရတဲ့ စစ္ဗိုလ္ေတြရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဟာ စစ္တပ္ထဲမွာ အေတာက္ပႀကီး ေတာက္ပလုိ႔ ေနပါေတာ့တယ္။
စစ္တပ္ထဲမွာ ရာထူးအဆင့္အလိုက္ စနစ္တက် စီမံကြပ္ကဲရတာမို႔ တျခားအဆင့္ စစ္သည္ေတြဟာ အရာရိွေတြရဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္ခံ လူတန္းစား ျဖစ္ရတာဟာ ေျပာစရာကိစၥ မဟုတ္ေပမယ့္ အဲဒီ လုပ္ပိုင္ခြင့္ အာဏာအေပၚမွာ တလြဲဆံပင္ေကာင္း ယစ္မူးမႈက စိုးရိမ္စရာျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလို စစ္ဗိုလ္မ်ဳိးဟာ သူတို႔ရဲ႕ တပ္တြင္းမွာလည္း လက္ေအာက္ငယ္သားေတြရဲ႕ ႐ိုေသေလးစားမႈ အစစ္အမွန္ကို ရေလ့မရိွပါဘူး။ ျပန္မေျပာသာလို႔၊ ျပႆနာတက္မွာ စိုးလို႔သာ ၿငိမ္ခံေနရတယ္ စိတ္ထဲမွာေတာ့ ေႁမြတေကာင္ကို ရြံေၾကာက္ ျဖစ္သလုိ သေဘာထားေလ့ ရိွပါတယ္။
စစ္တပ္ထဲမွာ စစ္သည္ေတာ္တို႔ လိုက္နာျပဳက်င့္အပ္တဲ့ က်င့္၀တ္ ၆၀ ဆိုတာ ရိွပါတယ္။ စစ္တပ္ထဲက ဘယ္လို အဆင့္အတန္း ရာထူးမ်ဳိးကိုမဆို စစ္စည္းကမ္းအရ အေရးယူဖုိ႔ ကိစၥေပၚလာရင္ အဲဒီ စစ္သည္ေတာ္က်င့္၀တ္ ၆၀ စာအုပ္ထဲမွာပါတဲ့ စစ္စည္းကမ္း၊ ဥပေဒပုဒ္မေတြနဲ႔ အေရးယူေလ့ရိွပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ စစ္စည္းကမ္း ေဖာက္ဖ်က္တာခ်င္း အတူတူ အရာရိွစစ္ဗိုလ္မ်ားဟာ ေတာ္႐ုံတန္႐ုံနဲ႔ အေရးယူခံရေလ့ မရိွတတ္ပါဘူး။ အင္မတန္ မဖုံးႏိုင္မဖိႏိုင္ ေပၚလာတဲ့ ျပစ္မႈ ကိစၥမ်ဳိးေတြက်မွပဲ အရာရိွေတြကုိ စစ္စည္းကမ္းအရ အေရးယူေလ့ရိွသလို အေရးယူတဲ့အခါမွာလည္း အတတ္ႏိုင္ဆုံး ေလွ်ာ့ေပါ့တဲ့ ျပစ္ဒဏ္ကုိသာ ေပးေလ့ရိွပါတယ္။ ယုတ္စြအဆုံး အရပ္ဘက္ ေထာင္တန္းက်သြားရင္ေတာင္ အဲဒီ ေထာင္က်သြားတဲ့ စစ္ဗိုလ္ဟာ စစ္တပ္ထဲက ရာထူးအရိွန္ လက္က်န္ေလးကို လာဘ္ေငြ အတန္အသင့္ ျဖည့္တင္းၿပီးေတာ့ ေထာင္မင္းသား လုပ္လို႔ ရပါေသးတယ္။ အဲဒီလိုမ်ိဳး အေျခအေနေတြေၾကာင့္ အေျခခံ စိတ္ဓာတ္မေကာင္းတဲ့ အရာရိွဆိုးေတြကို အဆိပ္ပင္ေရေလာင္းသလို ျဖစ္ေစေတာ့တာပါပဲ။
အဲဒီစိတ္ထားေတြကို လက္ကိုင္ထားၿပီး ျပည္သူေတြနဲ႔ ထိေတြ႔ရတဲ့ `ငါလို တပ္မေတာ္အရာရိွကို …၊ မင္းလိုေကာင္က…´ `ငါ့ကို ဘာေကာင္မွတ္ေနလဲ၊ ဗိုလ္ႀကီးကြ၊ ဗိုလ္မွဴးကြ´ ဆိုတဲ့ အေျပာမ်ိဳးေတြ၊ ႐ိုင္းပ်မႈမ်ိဳးေတြကုိ ၾကားခဲ့ရဖူးတာေတြဟာ သူတုိ႔ စစ္တပ္ထဲမွာ အပစား ေပးခံရတာေၾကာင့္လည္း ပတ္သက္ေနတာပါ။
လက္ရိွ အေနအထားအရ တျခားအဆင့္ စစ္သားေတြမွာထက္စာရင္ ပညာအရည္အခ်င္း၊ ႀကံ့ခိုင္မႈစြမ္းရည္၊ ဉာဏ္ရည္ေတြအျပင္ အရပ္အေမာင္းနဲ႔ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ကအစ စိစစ္ေရြးခ်ယ္ထားတဲ့ အရာရိွ စစ္ဗိုလ္ေတြအတြက္ စစ္တပ္ဟာ `ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ တေလွႀကီးနဲ႔ ေနရာ´ လို႔ေတာင္ ေျပာလုိ႔ရပါတယ္။ အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္ ဗိုလ္ႀကီးဘ၀ကေန အဆင့္ထပ္မတက္ႏိုင္ေတာ့တဲ့ စစ္ဗိုလ္ကလည္း ေထာက္ပို႔တပ္ရင္းလို၊ ေလ့က်င့္ေရးတပ္ရင္းလိုမ်ဳိး ၀င္ေငြေျဖာင့္တဲ့ တပ္ရင္းေတြမွာ သက္ေတာင့္သက္သာ တာ၀န္ထမ္းခြင့္က ရိွေနပါေသးတယ္။
အာဏာ
`ေငြ´ထက္ ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ အရာကေတာ့ `အာဏာ´ ပါပဲ။
ပင္ကို အေျခခံစိတ္ဓာတ္ မရင့္က်က္သူအတြက္ `ေငြ´ ဟာ သူ႔ဘ၀ကို ပ်က္စီးေစႏိုင္တာ မွန္ေပမယ့္ အဲဒီလူလက္ထဲကုိ `အာဏာ´ သာ ေရာက္သြားရင္ေတာ့ သူ႔တေယာက္ထဲတင္ကိုသာမက သူနဲ႔ ပတ္သက္လႈပ္ရွားရတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္ကုိပါ ႐ိုက္ခတ္မႈေတြ ရိွလာေတာ့တာပါပဲ။
အရပ္ထဲမွာေနတုန္းက အလြန္အင္မတန္ ႐ိုး႐ုိးကုပ္ကုပ္ ေနတတ္ေပမယ့္ ဗုိလ္သင္တန္းေအာင္လို႔ သင္တန္းဆင္းလုိ႔ အရာရိွေပါက္စ ျဖစ္လာၿပီဆုိရင္ပဲ `အာဏာ´ ဆုိတဲ့ တံလ်ပ္က ေတာ္႐ုံတန္႐ုံ စိတ္ဓာတ္မခိုင္မာသူေတြရဲ႕ စိတ္ကို စတင္ ျမဴဆြယ္လိုက္ပါတယ္။ စစ္တပ္ရဲ႕ စည္းကမ္းက်နတဲ့ စစ္စည္းကမ္းအရ လမ္းသြားရင္းနဲ႔ ဆုံမိရင္ေတာင္ တျခားအဆင့္ ျဖစ္သူက အရာရိွကို အေလးျပဳ အ႐ိုအေသေပးရတာမို႔ ပင္ကုိစိတ္ဓာတ္ မခိုင္မာသူရဲ႕ ေျမာက္ႂကြႂကြ စိတ္ကို အဲဒါေလးကအစ လႈပ္ႏွဲ႔ယူပါတယ္။
စစ္တပ္ထဲမွာ တခါတရံမွာ အေျခအေနအရ ေအာက္လက္ငယ္သား တေယာက္ေယာက္ကို ပါး႐ိုက္၊ နား႐ိုက္ ကန္ေက်ာက္ရတာမ်ဳိးေတြ ရိွတတ္ပါတယ္။ (စစ္စည္းကမ္းဥပေဒေတြ ဘာေတြနဲ႔ အေရးမယူခ်င္လို႔ တပည့္လက္သားကုိ ဆုံးမတဲ့ သေဘာမ်ဳိး) ကုိယ္ထိလက္ေရာက္ ႐ိုက္ႏွက္ဆုံးမရတာကို စစ္တပ္ သေဘာသဘာ၀မို႔ ေျပာစရာ မရိွေပမယ့္ ေဘးထြက္ဆိုးက်ဳိး အေနနဲ႔ကေတာ့ စစ္ဗိုလ္ဆုိးတခ်ဳိ႕ဟာ အဲဒါကို အရသာ ေတြ႔သြားတတ္တာပါပဲ။ တကယ္ေတာ့ လက္ရိွ ျမန္မာစစ္တပ္ထဲမွာ `စစ္ေျပးမႈ´ ေတြ အရမ္းမ်ားေနရတာဟာ အဲဒီလို အရာရွိေတြရဲ႕ လက္ခ်က္လည္း ပါပါတယ္။
ဒီလို ေျပာလို႔၊ ေရးလို႔ `ဒါျဖင့္ စစ္တပ္ထဲမွာ စစ္ဗိုလ္တုိင္းက အဲဒီလိုပဲ ျဖစ္ေနတယ္လို႔ ေျပာခ်င္သလား´ လို႔ ေမးစရာ ရိွပါတယ္။ မဟုတ္ပါဘူး။ အာဏာေတြ ဘယ္လိုပဲ ရလာရလာ၊ ရာထူးေတြ ဘယ္လိုပဲ ၾကီးလာၾကီးလာ ပင္ကုိယ္စိတ္ဓာတ္ အေျခခံေကာင္းသူဟာ သူတုိ႔ စစ္တပ္ထဲမွာလည္း အလြန္အင္မတန္ အ႐ိုေသခံရတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းျဖစ္သလို အရပ္ဘက္ ျပည္သူေတြနဲ႔ ထိေတြ႔ဆက္ဆံရတဲ့ အခါမွာလည္း နမူနာယူစဖြယ္ ျဖစ္ေအာင္ ေနထုိင္ေလ့ရိွပါတယ္။
စစ္တပ္ထဲမွာကေတာ့ `ေခၚရင္လာ၊ ခုိင္းရင္လုပ္၊ ခံမေျပာနဲ႔´ ဆိုတဲ့ မူအတိုင္း အဆင္ေျပသလိုလုိ ရိွေနေပမယ့္ ျပင္ပက ျပည္သူေတြကို အဲဒီ စိတ္ဓာတ္ေတြနဲ႔ ဆက္ဆံတဲ့အခါမွာေတာ့ ဘယ္လိုမွ အဆင္မေျပေတာ့ပါဘူး။ ေတြ႔သမွ်လူကို ကုိယ့္လက္ေအာက္ငယ္သားလို သေဘာထားၿပီး `ဒီေကာင္က ဘာေကာင္မို႔လဲ၊ ငါတုိ႔မွာ ဒီအဆင့္ရဖုိ႔အတြက္ မနည္းႀကိဳးစားလာရတာ၊ ငါ့ကို ဘာေကာင္ထင္ေနလဲ´ ဆုိတဲ့ အေပါက္မ်ဳိး ခ်ဳိးဖုိ႔ကို ၀န္မေလးေတာ့ဘူး။ အခု က်ေနာ္တုိ႔ ႏိုင္ငံ ဒီအေျခအေနဆိုက္ေနရတာဟာ အဲဒီလုိ လူစားေတြက ႏိုင္ငံရဲ႕ အျမင့္ဆုံးအာဏာကို ရယူထားလုိ႔ပါပဲ။
ဒါဟာ ဘာလဲဆုိေတာ့ ေငြထက္ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ `အာဏာ´ ကို မျမင္ဖူး၊ မူး ျမစ္ ထင္ၾကတာပါပဲ။
လူပါး စစ္ဗိုလ္ …
`လူပါး´ လို႔ သုံးႏႈန္းတာဟာ တကယ္ေတာ့ ေလွာင္ေျပာင္တဲ့ သေဘာမဟုတ္ပါဘူး။ ပါးရည္နပ္ရည္ ရိွတာ၊ အထက္ကိုဆိုလည္း အထက္ကို၊ ေအာက္ကုိဆိုလည္း ေအာက္ကိုအေလ်ာက္ လိုက္ေလ်ာညီေထြ ျဖစ္ေအာင္ အလိုက္သင့္ ေနထိုင္တတ္တဲ့ စစ္ဗိုလ္မ်ဳိးကို ရည္ညႊန္းလိုတာေၾကာင့္ လူပါး လို႔ သုံးတာပါပဲ။
ဘာမွ မစဥ္းစား မဆင္ျခင္တဲ့ စစ္ဗိုလ္ေတြ စစ္တပ္ထဲမွာ ေျမာက္ျမားစြာ ရိွေနသလို အေျခအေနအမွန္ကို ေကာင္းစြာ သေဘာေပါက္တဲ့ အနည္းငယ္ေသာ လူပါးစစ္ဗိုလ္ေတြလည္း ျမန္မာစစ္တပ္ထဲမွာ ရိွေနတာ အမွန္ပါ။ ခက္တာက အဲဒီလို စစ္ဗိုလ္ေတြ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္မွာ ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ား ေနရာရလာမွာလဲ၊ အဲဒီစစ္ဗိုလ္ေတြကေရာ `အာဏာ´ ရဲ့ လႈပ္ႏွဲ႔မႈကို ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာအထိ စစ္တပ္ထဲမွာ ေတာင့္ခံႏိုင္မလဲ ဆိုတာက ေမးခြန္းထုတ္စရာပါ။
က်ေနာ္ရဲ႕ ဇာတိေျမ ကရင္ျပည္နယ္က အေရွ႕ေတာင္တုိင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္ (ရတခ) ရဲ႕ ထိန္းခ်ဳပ္မႈေအာက္မွာ ရိွေလေတာ့ ရတခ တိုင္းမွဴးေပါင္းစုံ တာ၀န္ယူဖူးတဲ့အနက္ ထူးျခားတဲ့ လူပါးစစ္ဗိုလ္ တုိင္းမွဴးႏွစ္ေယာက္ကို ႀကဳံဖူးပါတယ္။
တေယာက္ကေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ကက္စိန္ပါ။ သူ တိုင္းမွဴးျဖစ္တဲ့ အခ်ိန္မွာပဲ ႀကံ႕ဖြတ္အသင္းေတြကို စတင္ဖြဲ႔စည္းၾကတာမို႔ က်ေနာ္တုိ႔ၿမိဳ႕ရဲ႕ ႀကံ႕ဖြတ္အသင္း႐ုံး ဆုိင္းပုဒ္တင္ပြဲကို သူကုိယ္တုိင္ လာၿပီး ဖဲႀကိဳးျဖတ္ဖြင့္လွစ္သလို ၿမိဳ႕နယ္ခန္းမမွာလည္း အသင္း၀င္ေတြကို သူ႔ရဲ႕ ၾသ၀ါဒကို ခံဖို႔အတြက္ နယ္ေျမခံတပ္ရင္းမွဴးက ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြကို စုစည္းထားပါတယ္။ တိုင္းမွဴးေရာက္လာေတာ့ ေန႔လည္ ၁၁ နာရီေက်ာ္ပါၿပီ။ သူက `သားတုိ႔ သမီးတုိ႔ ထမင္းစားၿပီးၾကၿပီလား´ လို႔ ေမးပါတယ္။ အားလုံး တညီတညႊတ္တည္းပဲ `မစားရေသးပါဘူး´ လို႔ေျဖေတာ့ သူက တပ္ရင္းမွဴးကို `မင္း ကေလးေတြကို ဘယ္အခ်ိန္ကတည္းက ခန္းမထဲကို ေခၚထားတာလဲ၊ အလကား ဒုကၡေပးထားတယ္´ လို႔ ဆူပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အစည္းအေ၀းကို မစေသးဘဲ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြကို ထမင္းျပန္အစားခိုင္းၿပီးေတာ့ ေန႔လည္ ၁၂ နာရီခြဲမွ ျပန္စပါတယ္။ အေပၚယံၾကည့္လိုက္ရင္ေတာ့ ဘာမွမဟုတ္ဘူးလို႔ ထင္ႏိုင္ေပမယ့္ တိုင္းမွဴး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကက္စိန္ရဲ႕ အဲဒီ အျပဳအမူေလးကိုပဲ က်ေနာ္တို႔ ၿမိဳ႕သားေတြမွာ ခ်ီးမြမ္းလို႔ မဆုံးပါဘူး။
ေနာက္တေယာက္ကေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ သီဟသူရ သူရစစ္ေမာင္ပါ။ ေခတ္အဆက္ဆက္က တုိင္းမွဴးေတြ လက္ထက္တုန္းက ဘယ္ေတာ့မွ မၿပီးခဲ့တဲ့ ေမာ္လၿမိဳင္သြား ကားလမ္းကုိ အဲဒီတုိင္းမွဴး တက္ၿပီး သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ ကတၱရာ ေက်ာက္ခင္းလမ္းအျဖစ္ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ဖြင့္လွစ္လိုက္ေတာ့ ၿမိဳ႕ခံျပည္သူေတြက သူ႔ကို အလြန္ သေဘာက်ၾကပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ သူ႔ရဲ႕ စစ္တပ္ထဲမွာလည္း လက္ေအာက္ငယ္သားေတြကုိ ေက်ာသားရင္းသာ မခြဲျခားဘဲ အင္မတန္မွ ေစာင့္ေရွာက္တတ္လိ႔ု စစ္သားေတြရဲ႕ ခ်စ္ခင္ေလးစားမႈကုိလည္း တျခားတုိင္းမွဴးေတြထက္ ပုိရပါတယ္။ ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ႕ေပၚမွာဆိုရင္လည္း ၿမိဳ႕ရဲ႕ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး လုပ္ငန္းေတြကို (ျပည္သူေတြကို မထိခိုက္ေစရဘဲ) တကယ္ အလုပ္လုပ္ခဲ့တာေတြ ရိွတာေၾကာင့္ ဒုတိယဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး တင္ဦးနဲ႔အတူတူ ရဟတ္ယာဥ္ ပ်က္က်တဲ့အထဲမွာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္စစ္ေမာင္ ပါသြားေတာ့ ေမာ္လၿမိဳင္ ေစ်းႀကီးက လူေတြ ေတာ္ေတာ္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ၾကတယ္လို႕ ၾကားသိရဖူးပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ လူပါးစစ္ဗိုလ္ေတြကို သူတုိ႔ရဲ႕ လက္ေအာက္ငယ္သားေတြ ေလးစားေနတာ၊ ျပည္သူေတြကလည္း မုန္းမေနတာဟာ သိပ္ခက္ခဲ နက္နဲေနတဲ့ ေသာ့ခ်က္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ လက္ထဲမွာ ရိွေနတဲ့ `အာဏာ´ ဆုိတဲ့ အရာကို တခ်ိဳ႕အခ်ိန္ေတြမွာ ေခတၱခဏ ေမ့ထားၿပီးေသာ္လည္းေကာင္း၊ အဲဒီ အာဏာကို အလြဲသုံးစား မလုပ္တာဟာလည္းေကာင္း အစရိွတဲ့ ပါးနပ္မႈေတြေၾကာင့္ပါပဲ။
အပြင့္ဆိုသည္မွာ …
ပုခုံးေပၚမွာ အပြင့္ေသးေသး တပြင့္ စၿပီး ရလိုက္တယ္ ဆုိတာဟာ တကယ္တမ္း ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားလိုက္မယ္ဆိုရင္ အဲဒါဟာ `ျပည္သူ႔၀န္´ ဆိုတဲ့ ထမ္းတံပုိးကုိ သူတို႔ ပုခုံးေပၚ တင္ေပးလိုက္တာနဲ႔ အတူတူပါပဲ။ တပြင့္ကေန ႏွစ္ပြင့္၊ ႏွစ္ပြင့္ကေန သုံးပြင့္၊ သုံးပြင့္ကေန တေခြ …၊ အဲဒီလိုနဲ႔ အပြင့္အေရာင္ ပုိေျပာင္လာေလေလ၊ အပြင့္ေတြ ပိုမ်ားလာေလေလ ပုခုံးေပၚက ထမ္းတံပိုးႀကီးက ႀကီးလာေလေလ ဆုိတာမ်ဳိးပဲ ျဖစ္ရမွာပါ။ အခုကေတာ့ ပုခုံးေပၚက အပြင့္ကို ထမ္းတံပိုးလုိ႔ သေဘာထားတဲ့ စစ္ဗိုလ္ေတြအစား `တန္ခိုး အရိွန္အ၀ါ´ လုိ႔ သေဘာထားၾကတဲ့ စစ္ဗိုလ္ေတြ ပိုမ်ားေနရတာေၾကာင့္ စစ္တပ္မွာ နာမည္ပ်က္ရပါတယ္။ အဲဒီ နာမည္ပ်က္မႈေတြကို ျပန္ၿပီး အဖတ္ဆယ္ဖုိ႔ ဆိုတာကလည္း ပုခုံးေပၚမွာ အပြင့္ေတြ ပိုင္ဆိုင္ထားတဲ့ အဲဒီ စစ္ဗိုလ္ေတြမွာပဲ တာ၀န္ရိွပါတယ္။
စစ္တပ္နဲ႔ စစ္ဗိုလ္ …
`စစ္တပ္ဆိုတာဟာ တိုင္းျပည္အတြက္ မရိွမျဖစ္ အဖြဲ႔အစည္း´ ဆုိတာကို စစ္ဗိုလ္တုိင္းက ေျပာေလ့ရိွပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီလိုသာ ေျပာလိုက္တယ္ စစ္တပ္သိကၡာတက္ေအာင္ ဘာလုပ္သင့္သလဲ ဆုိတာကိုေတာ့ စစ္တပ္ရဲ႕ အႀကီးအကဲဆိုသူ ေခါင္းေဆာင္ စစ္ဗိုလ္ကအစ ေကာင္းစြာ သေဘာေပါက္ျခင္း မရိွပါဘူး။ အဲဒီလို ေခါင္းေဆာင္ရဲ့ သစၥာေတာ္ကို ခံေနရတဲ့ စစ္ဗိုလ္ အယုတ္အလတ္ အျမတ္မေရြးေတြကေရာ ေနာင္တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ သူတို႔တေတြရဲ့ လက္ထဲကို စစ္တပ္ေရာက္လာခဲ့ရင္ ဘာဆက္လုပ္ၾကမလဲ ….။
အထက္မွာ က်ေနာ္ တင္ျပခဲ့သလို `ငါတို႔မွာ ဒီအဆင့္ရဖို႔ မနည္းႀကိဳးစားလာရတာ… အခု ငါတို႔ အလွည့္ေရာက္ၿပီ၊ က်န္တဲ့ေကာင္ေတြ နာဖို႔သာျပင္ထား´ ဆုိတဲ့ အေတြးမ်ိဳးနဲ႔ စစ္ဗိုလ္ေတြ စစ္တပ္ထဲမွာ မ်ားသထက္ မ်ားလာတာကိုေတာ့ မလိုလားတာ အမွန္ပါ။
စစ္တပ္ထဲက စစ္သားေဟာင္းၾကီး တဦးရဲ႕ စကားတခြန္းကို ဖတ္မွတ္ဖူးခဲ့တာ မွတ္သားစရာ ေကာင္းလွတာမို႔ ျပန္လည္ ေဖာက္သည္ခ်ပါရေစ …။
`ငါ့သားမ်ား စစ္ထဲ၀င္ရင္ေလ …၊ သူ႔ကို ေျပာလိုက္စမ္းပါကြာ၊ စစ္တပ္ဆိုတာဟာ ေယာက္်ားေကာင္း ေယာက်္ားျမတ္ေတြကို ေမြးထုတ္ေပးတဲ့ ေက်ာင္းႀကီးေပါ့´
ကလိုေစးထူး
အစြယ္လိုသူမ်ား - အာဇာနည္ေန႔ အထိမ္းအမွတ္ ေဆာင္းပါး
မင္းဟန္
ၾကာသပေတးေန႔၊ ဂ်ဴလုိင္လ 17 2008
(၆၁) ႏွစ္ေျမာက္ အာဇာနည္ေန႔ အထိမ္းအမွတ္ ေဆာင္းပါး
“အမ်ဳိးသားသူရဲေကာင္း တေယာက္ဟာ ဒီတုိင္းျပည္မွာ သိပ္တာရွည္မခံဘူး။ ရန္သူမ်ားတယ္။ အမ်ားဆံုး သံုးႏွစ္ပဲ ခံမယ္။ က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့ --- ေနာက္ (၁၈) လထက္ မပိုဘူးလို႔ ယူဆတယ္”
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း
(ေမာရစ္ေကာလစ္၏ Last And First in Burma စာအုပ္၊ စာမ်က္ႏွာ ၂၆၉၊ ၂၇၀) မွ
(၁)
၁၉၄၈ ခုႏွစ္၊ ေမလ (၈) ရက္။
အင္းစိန္ေထာင္ ---။
“ဂ်ဳိင္း” ----။
က်ယ္ေလာင္သည့္ ေဒါက္ျဖဳတ္သံေၾကာင့္ အုတ္ရိုးနီနီေပၚမွ က်ီးမ်ားလန္႔၍ ထပ်ံကုန္ၾကသည္။ ေရာင္နီက မေပၚေသး။ အင္းစိန္ေထာင္၀င္းအတြင္း အေမွာင္ထုက ႀကီးစုိးေနဆဲ။ အင္းစိန္ေထာင္၏ ႀကိဳးစင္ရွိရာတြင္မူ လ်ပ္စစ္မီးေရာင္မ်ားေၾကာင့္ လင္းလင္းပပ ရွိ၍ေနသည္။ ေဒါက္ျဖဳတ္သံႏွင့္အတူ ႀကိဳးစင္ေပၚမွ ျဖဴျဖဴအရိပ္ ေလးခုသည္ ႀကိဳးစင္တြင္း အတြင္းသို႔ ရိပ္ခနဲ ထိုးဆင္းသြားသည္။ လ်ပ္တျပတ္ ----။ ႀကိဳးတုိင္မွ တြဲေလာင္းက်ေနသည့္ ႀကိဳးေလးေခ်ာင္းက ေလးလံသည့္ အရာ၀တၱဳမ်ားအား ဆြဲထားရသည့္အတြက္ “ တန္း” ၍ ေနသည္။ မလႈပ္ရွား ----။ ၿငိမ္သက္လ်က္။
အင္းစိန္ေထာင္ႀကီးႏွင့္ (၁၂) မိုင္ခန္႔ ေ၀းကြာသည့္ ရန္ကုန္ေထာင္ ႀကိဳးစင္အတြင္း၌လည္း က်ယ္ေလာင္သည့္ ေဒါက္ျဖဳတ္သံ --- ။ ၿပီးလ်င္ ---- ႀကိဳးစင္တုိင္မွ ႀကိဳးစင္တြင္း၊ အတြင္းသို႔ တြဲေလာင္းက်ေနသည့္ ႀကိဳးႏွစ္ေခ်ာင္းသည္လည္း ---။ မလႈပ္ရွား ---၊ ၿငိမ္သက္လ်က္ ---။
(၂)
၁၉၄၅ ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လ (၁၉) ရက္။
ေနသူရိန္ ကဇာတ္ရုံ ၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ႔။
စစ္ၿပီးစ --- ရန္ကုန္ၿမိ့ဳသည္ နာတာရွည္ သူနာတေယာက္၏ နာလန္ထ လူနာကဲ့သို႔ ျဖစ္၍ေနသည္။ အားအင္ကမရွိ ။ ဟိုနားထိလည္းနာ၊ ဒီနားထိလည္းနာႏွင့္ အရာရာသည္ ယိုယြင္း၍ ေန၏။ ယမ္းေငြ႔မ်ားက အုပ္ဆိုင္းဆဲ။ လမ္းမထက္ ေသြးကြက္မ်ားက မုတ္သုန္မိုးအား အာခံ၍ ေနဆဲ။ မုတ္သုန္မိုးသည္ စစ္၏ ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္တုိ႔အား မေဆးေၾကာ မသုတ္သင္ႏုိင္ေသး။ အုပ္မႈိင္းေသာ မိုးသားတိမ္ထုတုိ႔၏ ေအာက္၌ ေနသူရိန္ကဇာတ္ရုံၾကီးသည္ ယခင္က အထီးတည္း ။ ယခုမူ ----။
“(ဖ ဆ ပ လ) အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ရဲ့ ကိုယ္စား က်ေနာ္ ဒီလူထု အစည္းအေ၀းႀကီးမွာ အဆုိသံုးရပ္ကို တင္သြင္းသြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ပထမဦးစြာ ဗမာ့ တပ္မေတာ္သစ္ကို မ်ဳးိခ်စ္ ဗမာ့တပ္မေတာ္သားမ်ားႏွင့္သာ ဖြဲ႔စည္းသြားရန္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒုတိယ အဆိုအေနနဲ႔ လြတ္လပ္တဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ တရပ္ ေရးဆြဲႏိုင္ေရးအတြက္ တုိင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္္ေတာ္တရပ္ ေခၚယူသြားေရး ျဖစ္္ပါတယ္။ တတိယ အေနနဲ႔ ျမန္မာတႏိုင္ငံလံုး၊ လံုး၀လြတ္လပ္တဲ့ ႏိုင္ငံတခု ျဖစ္ဖုိ႔အတြက္ ႀကိဳးပမ္း လုပ္ေဆာင္ၾကတဲ့အခါမွာ အဖြဲ႔အစည္းေပါင္းစံု တုိင္းရင္းသားေပါင္းစုံ စည္းလံုးညီွညႊတ္ၾကဖုိ႔ လိုပါတယ္။ ---- ဒီအတြက္ အားလံုး ညီညီညႊတ္ညႊတ္နဲ႔ လုပ္ကိုင္သြားၾကရန္ ျဖစ္ပါတယ္။”
ေနသူရိန္ လူထု အစည္းအေ၀းပြဲႀကီးသို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းမွ တင္သြင္းေသာ အဆုိျပဳသံႏွင့္ ေထာက္ခံသည့္ ၾသဘာသံမ်ားသည္ ကဇာတ္ရုံႀကီးအတြင္းမွ လ်ံထြက္၍လာသည္။ `ဤမွ ---- ကန္ေတာ္ႀကီးေရျပင္ကို ျဖတ္တိုက္၍ ျမန္မာႏိုင္ငံ တနံတလ်ားသို႔ ----။
ေနသူရိန္ လူထု အစည္းအေ၀းပြဲႀကီးက ဗမာ့လြတ္လပ္ေရး တုိက္ပြဲအား လက္နက္ကိုင္ တုိက္ပြဲမွ လူထုတိုက္ပြဲ သဏၭာန္ဆီသို႔ ခ်ဳိးေကြ႔လိုက္သည္။
(၃)
၁၉၄၅ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလ( ၂)ရက္။
ကာလကတၱားၿမိဳ့ ၊ အိႏၵိယႏုိင္ငံ။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေလာ့လူ၀ီ ေမာင့္ဘတ္တန္က ဗမာ့တပ္မေတာ္သစ္ ဖြဲ႔စည္းေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေဆြးေႏြးရန္ ျမန္မာကိုယ္စားလွယ္ အဖြဲ႔ကို ဖိတ္ေခၚသည္။ သူက ၿဗိတိသွ် အစိုးရ၏ အေရွ့ေတာင္အာရွ မဟာမိတ္တပ္ေပါင္းစု စစ္္ေသနာပတိခ်ဳပ္။ ၿပီးေနာက္ ျမန္မာ့အေရးအား မွန္မွန္ကန္ကန္ အကဲျဖတ္ႏို္င္သည့္ စစ္ဘက္ အရာရွိတဦး ျဖစ္သည္။ ျမန္မာ ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔တြင္ ဘီဒီေအမွ ဗိုလ္လက်္ာ၊ ဗိုလ္ေဇယ်၊ ဗိုလ္ေက်ာ္ေဇာ၊ ဗိုလ္ေဇာ္မင္း၊ ဗုိလ္ေန၀င္း၊ ဗိုလ္ေမာင္ေမာင္တို႔ ပါၿပီး ႏိုင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္မ်ားမွ ဦးဘေဘ၊ ဦးၫိုထြန္း၊ သခင္သန္းထြန္းႏွင့္ ေစာဘဦးႀကီးတုိ႔ ပါသည္။ အဖြဲ႔၏ေခါင္းေဆာင္က ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ျဖစ္္သည္။ ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔သည္ ရန္ကုန္မွ ကာလကတၱား ----။ ကာလကတၱားမွတဆင့္ သိရီိလကၤာႏိုင္ငံ ကႏၷီသို႔ သြားၾကမည္။ ျမန္မာကိုယ္စားလွယ္ အဖြ႔ဲသည္ ကာလကတၲားတြင္ ခတၱနားသည္။ ထုိစဥ္က သခင္သိန္းေဖ (ဦးသိန္းေဖျမင့္) သည္ ကာလကတၲားတြင္ ရွိေနသည္။ သခင္သန္းထြန္း၊ သခင္သိန္းေဖ (ဦးသိန္းေဖျမင့္) ေတြ႔ဆံုၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ အနာဂတ္အေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေဆြးေႏြးၾကသည္။ အနာဂတ္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအား မည္သည့္ အခန္းက႑မွ ပါ၀င္ေစမည္နည္း။ စစ္ေခါင္းေဆာင္လား။ ႏုိင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္လား။ အျမင္ႏွစ္မ်ဳိး ကြဲ၍ေနသည္။ သခင္စိုး၊ သခင္သန္းထြန္း စသည့္ ကြန္ျမဳနစ္မ်ားက ေအာင္ဆန္းသည္ ႏို္င္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္ တဦးရွိသင့္သည့္ အရည္အခ်င္း ေပါင္းစံုမရွိ။ ႏိုင္ငံေရး ပရိယာယ္ မကြ်မ္းက်င္။ လူမႈဆက္ဆံေရး ညံ့ဖ်င္းသည္။ ထုိေၾကာင့္ တပ္မေတာ္ထဲတြင္သာ ေနသင့္သည္။ ဤအျမင္ကို ဗိုလ္လက်ာ္ႏွင့္ သခင္သိန္းေဖ (ဦးသိန္းေဖျမင့္) တုိ႔က လက္မခံ။ ေအာင္ဆန္းသည္သာ အမ်ဳိးသားေရး အင္အားစု အေပါင္းကို ညီညႊတ္ေသာ တပ္ဦးတရပ္ ျဖစ္လာေစရန္ စြမ္းေဆာင္ၿပီး ေခါင္းေဆာင္မႈ ေပးႏိုင္မည့္ တဦးတည္းေသာ ပုဂၢဳိလ္ျဖစ္သည္။ ထုိေၾကာင့္ စစ္တပ္မွ ထြက္ၿပီး ႏိုင္ငံေရးတြင္သာ တာ၀န္ယူရမည္။
အဆံုးအျဖတ္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္အေပၚတြင္သာ တည္ေတာ့၏။ ဗမာ့မ်ဳိးခ်စ္ တပ္မေတာ္သစ္တြင္ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္အဆင့္ႏွင့္ ( ဒုတိယ တပ္မေတာ္ စစ္ေဆးေရး အရာရွိခ်ဳပ္) ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအား ရာထူးလက္ခံရန္ ေမာင့္ဘတ္တန္က လမ္းေၾကာင္းျပန္၏။ မည္သို႔နည္း ----။
(၄)
၁၉၄၅ ခုႏွစ္၊ ေအာက္တိုဘာလ (၁၉)ရက္။
အလံုလမ္း ၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ့။
ဘုရင္ခံ ဆာေဒၚမန္စမစ္သည္ ၁၉၄၅ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလ (၁၆) ရက္ေန႔တြင္ ရန္ကုန္သို႔ ေရာက္ရွိလာသည္။ အိႏၵိယႏိုင္ငံ ဆင္းမလားမွ ျပန္လာျခင္း ျဖစ္ၿပီး ဘုရင္ခံသည္ ရန္ကုန္ ျပန္ေရာက္ၿပီး ေနာက္တေန႔မွာပင္ ၎၏အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ပံုစံသစ္အား ထုတ္ျပန္ ေၾကျငာေတာ့သည္။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးက မသစ္ဆန္း။ မဲျပာပုဆိုးပင္။ ဘုရင္ခံ အမႈေဆာင္ ေကာင္စီကို အဖြဲ႔၀င္ (၁၅) ဦးႏွင့္ ဖြဲ႔စည္းမည္။ ဘုရင္ခံအလုိက် ခန္႔ႏိုင္၏။ ထုတ္ပယ္ႏိုင္၏။ စကၠဴျဖဴစာတမ္း၏ အစြမ္းသတၱိျဖင့္ ကိုလိုနီိစနစ္အား ထိန္းသိမ္းရန္သာ ျဖစ္သည္။ မိုးေႏွာင္ရက္က်န္ ရန္ကုန္ၿမိဳ့က ၿငိမ္သက္လ်က္။
ဘုရင္ခံ ဆာေဒၚမန္စမစ္ႏွင့္ ( ဖ ဆ ပ လ) အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ ေဆြးေႏြးပြဲက အခ်ိန္မၾကာ ---။ ဘုရင္ခံက (ဖ ဆ ပ လ) အား ဘုရင္ခံ၏ အမႈေဆာင္ေကာင္စီ အဖြဲ႔တြင္ ပါ၀င္ရန္ ကမ္းလွမ္းသည္။ (ဖ ဆ ပ လ) မွ ဘုရင္ခံအမႈေဆာင္ ေကာင္စီအား ၾကားျဖတ္ယာယီ အမ်ဳိးသား အစိုးရအေနျဖင့္ ဖြဲ႔စည္းရန္ ရည္ရြယ္၏။ အမႈေဆာင္ေကာင္စီ (၁၅)ေနရာတြင္ (၁၁) ေနရာအား (ဖ ဆ ပ လ) သို႔ ေပးရန္ ေတာင္းဆိုသည္။ ျပည္ထဲေရး ဌာနကိုလည္း (ဖ ဆ ပ လ) ေကာင္စီ၀င္ တဦးမွ တာ၀န္ယူမည္။ ဘုရင္ခံမွ ခ်က္ခ်င္း အေျဖမေပးႏိုင္။ မၾကာမွီ အေၾကာင္းျပန္ေပးပါမည္ဟု ယဥ္ေက်းစြာျဖင့္ ဆုိသည္။ ၿပီးၿပီ။ ေဆြြးေႏြးပြဲက ဤမွ်သာ ---။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၊ သခင္သန္းထြန္း၊ ႏွင့္ ဦးဘေဘတုိ႔ ဘုရင္ခံအား ႏႈတ္ဆက္ၿပီး ဘုရင္ခံ၏ အိမ္ေတာ္မွ ထြက္ခဲ့ၾကသည္။ အလံုလမ္းမႀကီးက စန္႔စန္႔ႀကီး ၀ပ္ဆင္း၍ ေနသည္။ မိုးစက္မ်ားက သူ႔အေပၚ၌ ခုန္ေပါက္၍ ေနၾကသည္။ တပါတ္ခန္႔ ၾကာသည့္အခါ၌ ဘုရင္ခံမွ အေၾကာင္းျပန္သည္။ ( ဖ ဆ ပ လ)၏ ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားအား ျငင္းပယ္သည့္အေၾကာင္း ----။ ၿပီးလွ်င္ --- ဘုရင္ခံသည္ အလိုေတာ္ရိမ်ားႏွင့္ စကၠဴျဖဴစာတမ္းအား ထုဆစ္ေတာ့၏။ ဆာေပၚထြန္း နန္းရင္း၀န္ ျဖစ္လာသည္။
(၅)
၁၉၄၆ခုႏွစ္၊ ဇန္န၀ါရီလ (၁၇-၂၃)ရက္။
ေရႊတိဂံု အလယ္ပစၥယံ၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ့။
ရာသီဥတုသည္ ရွင္း၍ေနသည္။ ေကာင္းကင္သည္ လင္း၍၊ လင္း၍ ----။ တိမ္ဆုိင္ တိမ္အုပ္မ်ား မရွိ။ ေနျခည္သည္ အတားအဆီးမရွိ ေျမကမၻာေပၚသို႔ ျဖန္႔က်က္၍ ဆင္းလာ၏။ ေရႊတိဂံု ေစတီေတာ္ႀကီးသည္ ေနျခည္ႏွင့္ လိမ္းက်ံထားသျဖင့္ ေရႊအိုေရာင္ ၀င္းပ၍ ေနသည္။ ထိုးက်ေနသည့္ ေရႊတိဂံု ေစတီေတာ္၏ အရိပ္သည္ အဆုိတင္သြင္းေနသူ အေပၚသို႔ အုပ္မိုးထားသည္။ ဘီဒီေအ ယူနီေဖာင္းႏွင့္ (ဖ ဆ ပ လ) ဥကၠဌ ဦးေအာင္ဆန္းသည္ ပထမအႀကိမ္ (ဖ ဆ ပ လ) ျပည္လံုးကြ်တ္ ညီလာခံႀကီးသို႔ အဆုိ တင္သြင္း၍ ေနသည္။
“ ---- ဟုတ္လား ။ အလုပ္သမား၊ လယ္သမား၊ ၿမိဳ့ေနဆင္းရဲသား၊ ကုန္သည္ပြဲစားမ်ားႏွင့္ တုိင္းရင္းသား အရင္းရွင္ လူတန္းစားေတြဟာ ---- ။ ဟုတ္လား----။ နယ္ခ်ဲ့ အရင္းရွင္ကို အျပဳတ္တုိက္ႏိုင္ဖို႔ ကိုယ့္ဆုိင္ရာ လူတန္းစား အဖြဲ႔အစည္းေတြ တည္ေထာင္ၿပီး လူတန္းစား ညီညႊတ္ေရးေတြ တည္ေဆာက္ၾကရမယ္။ အဲဒီ လူတန္းစား အဖြဲ႔အစည္း အသီးသီးက ကိုယ္စားးလွယ္ေတြနဲ႔ ---- ဟုတ္လား ----။ တသီးပုဂၢလ ပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ ဒီ (ဖ ဆ ပ လ) တပ္ေပါင္းစုႀကီး အတြင္းမွာ ညီညႊတ္စြာနဲ႔ လုပ္ကိုင္ သြားၾကပါရန္ ဒီညီညႊတ္ေရးအဆိုကို တင္သြင္းပါတယ္ ----”
လက္ခုပ္သံမ်ားက ေရႊတိဂံု အလယ္ပစၥယံ အတြင္း၌ ဆူညံ၍ ေနေတာ့သည္။ အဆိုအား ကန္႔ကြက္သူမရွိ အားလံုး ေထာက္ခံၾကသည္။ လူတန္းစား ညီညႊတ္ေရး ၊ ၿပီးလွ်င္ တပ္ေပါင္းစုႀကီးအတြင္း ညီညႊတ္ေရး၊ ထိုမွ အမ်ဳိးသား လြတ္ေျမာက္ေရးဆီသို႔ ----။
ရဟန္း၊ သံဃာ၊ လူထုလူတန္းစား ၊ စုစုေပါင္း ေလးသိန္းေက်ာ္ တက္ေရာက္ၾကသည့္ အႀကီးမားဆံုး ႏိုင္ငံေရး အစည္းအေ၀းပြဲႀကီး ျဖစ္သည္။
“ဒိုမီနီယံ အလိုမရွိ”
“လံုး၀လြတ္လပ္ေရး ခ်က္ခ်င္းေပး”
“တုိင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ အျမန္ေခၚ”
(၆)
၁၉၄၆ ခုႏွစ္ မတ္ (၂၇)ရက္။
အလံုလမ္း၊ ဘုရင္ခံေနအိမ္၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ့။
(ဂ်ပန္ကင္ဒို ဓါးရွည္သည္ အေပၚသို႔ ေျမွာက္၍ တက္သြားသည္။ ေျပာင္လက္ေသာ ကင္ဒုိဓါးရွည္သည္ ေနေရာင္ေအာက္၌ လင္းလက္သြား၏။ ခဏတာအတြင္း ဓါးရွည္သည္ ေအာက္သို႔ စုိက္ဆင္းလာၿပီး ခုတ္ပိုင္းလိုက္သည္။ တိခနဲ ျပတ္မသြား---။ သထံုုခရိုင္၊ ေပါင္ၿမိဳ့နယ္မွ အဂၤလိပ္သူလွ်ဳိ သဲျဖဴကုန္းရြာ၏ ကုလားသူႀကီးသည္ အေရွ႔သို႔ ငိုက္၍ လဲက်သြားသည္။ သို႔႔ေသာ္ ခ်က္ခ်င္း မေသ။ အဂၤလိပ္သူလွ်ိ၏ အသက္က ျပင္းလွသည္။
ေသြးစြန္းေနေသာ ကင္ဒုိဓါးရွည္အား ဓါးအိမ္အတြင္းသို႔ ထုိးသြင္းလုိက္ရင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ အသက္ျပင္းလြန္းလွသည့္ အဂၤလိပ္သူလွ်ဳိ ကုလားသူႀကီးအား ေသနတ္ႏွင့္ ပစ္သတ္ရန္ သူ႔ရဲေဘာ္မ်ားအား အမိန္႔ေပးလုိက္သည္။ အနိဌာရုံျမင္းကြင္းအား ၾကည့္ရႈေနၾကေသာ ပရိတ္သတ္ႀကီးသည္ အဂၤလိပ္သူလွ်ဳိတဦး ေသဒဏ္ စီရင္ျခင္းအေပၚ၌ ေက်နပ္၍ ေနၾကသည္။)
ဘုရင္ခံ အမႈေဆာင္ေကာင္စီ ဒု-ဥကၠဌ ဆာရိုက္၀ုိက္စ္သည္ ဘီအုိင္ေအ စစ္ေၾကာင္းမ်ား ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းသို႔ ၀င္ေရာက္ခဲ့စဥ္ အေပါင္ၿမိဳ့နယ္ မုတၱမ ေဘာလံုးကြင္းအတြင္္း သဲျဖဴေခ်ာင္း ရြာသူႀကီးအား သတ္မႈႏွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအား တရားစြဲဆုိႏိုင္ရန္ အခ်က္အလက္ဖုိင္တြဲကို အစည္းအေ၀းတြင္ ဖတ္ျပ၍ ေနသည္။
အလံုလမ္း ဘုရင္ခံ၏ အိမ္ေတာ္၌ ျပဳလုပ္ေသာ အစည္းအေ၀း ျဖစ္ေသာ္လည္း ဘုရင္ခံကိုယ္တုိင္က မတက္ေရာက္။ ေမၿမိဳ့သို႔ အနားယူ သြားေန၏။ ၿဗိတိသွ် စစ္ဘက္မွ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ဘရစ္ႏွင့္ သူ၏ စစ္ဦးစီး အရာရွိႀကီးမ်ား၊ ပုလိ္ပ္မင္းႀကီးႏွင့္ အရပ္ဖက္ အဂၤလိပ္ အရာရွိႀကီးမ်ား တက္ေရာက္ၾကသည္။
အမ်ဳိးသား လြတ္ေျမာက္ေရး တုိက္ပြဲ၏ တပ္ဦးတြင္ ရွိေနသည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအား ႏိုင္ငံေရးနယ္ပယ္မွ ဖယ္ရွားႏိုင္ရန္ လူသတ္မႈျဖင့္ ေထာင္သြင္း ဖမ္းဆီးႏိုင္ရန္ ၾကံစည္ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။
ျမန္မာျပည္ပုလိပ္မင္းႀကီး မစၥတာ ခ်က္တယ္လ္က -----
“ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို စီအုိင္ဒီိက ဖမ္းတာနဲ႔ ျမန္မာျပည္ သူပုန္ထၾကမွာပဲ။ ေနာက္ၿပီး စစ္အတြင္းက က်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့ ျပစ္မႈေတြကို အေထြေထြ လြတ္ၿငိမ္ခ်မ္းသာခြင့္ေပးဖို႔ လန္ဒန္မွာ အခု စဥ္းစားေနၾကၿပီး မၾကာခင္ ဥပေဒ ထြက္လာမယ္။ ဒီေတာ့ မၿပီးစီးေသးဘဲ ဆိုင္းငံ့ထားသင့္တယ္”
ပုလိပ္မင္းၾကီး၏ ေဆြးေႏြးခ်က္အေပၚ တပ္မေတာ္ ေသနာပတိခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဘရစ္ကလည္း ေထာက္ခံ၏။
“ဟုတ္တယ္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို ဖမ္းတာနဲ႔ လူထုႀကီးက သူပုန္ထၾကမွာပဲ။ အထူးသျဖင့္ ေက်းလက္ေဒသေတြမွာ ဆုိးဆုိး၀ါး၀ါး တု႔ံျပန္ၾကလိမ့္မယ္။ ေနာက္ၿပီး --- ဗမာ့ တပ္မေတာ္အတြင္းမွာ ရွိေနတဲ့ တပ္မေတာ္သား ေလးေထာင္၊ ငါးေထာင္က က်ဳပ္တုိ႔ကို စတုိက္မွာပဲ။ သူတုိ႔မွာ လက္နက္ အျပည့္အစံု ရွိတယ္။ စစ္ပညာ ရွိတယ္။ စစ္ပြဲ အေတြ႔အႀကဳံ ရင့္က်က္ေနၿပီ ျဖစ္တယ္။ ဆရာစံ ဂဠဳန္တပ္လိုမ်ဳိး မဟုတ္ဘူး -----“
အစည္းအေ၀း ခန္းမအတြင္း တိတ္ဆိတ္၍ သြားသည္။ အားလံုးက ေတြးဆ၍ ေနၾကသည္။ ေနမ၀င္ အင္ပါယာႀကီးအတြက္ -----။
(၇)
၁၉၄၆ ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လ (၂၀)ရက္။
အမွတ္ (၂၅) တာ၀ါလိန္လမ္း၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ့။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ေနအိမ္၏ အေပၚထပ္တြင္ (ဖ ဆ ပ လ) အမႈေဆာင္ အဖြဲ႔အစည္းအေ၀း ထုိင္ေနၾကသည္။ ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးသည္ ေျပာင္းလဲ ျဖစ္ေပၚလ်က္ ရွိ၏။ ရန္ကုန္ၿမိဳ့သည္ မၿငိမ္သက္။ ၁၉၄၆ ခုႏွစ္ ေမလ (၁၄) ရက္ေန႔တြင္ အင္းစိန္ခရိုင္၊ ထန္းတပင္ ၿမိဳ့၌ ျပည္သူ႔ရဲေဘာ္မ်ားအား တားျမစ္မိန္႔ကို ဖီဆန္၍ စစ္ေရး ေလ့က်င့္သည္ ဟူ၍ အစိုးရက ဖမ္းသည္။ မေက်နပ္ၾက။ မတရားေသာ အမိန္႔အာဏာႏွင့္ ဖိႏွိပ္ျခင္းဟု ျမင္ၾကသည္။ ေမလ (၁၈) ရက္ေန႔တြင္ ျပည္သူ႔ရဲေဘာ္မ်ားက မတရားဖမ္းဆီးမႈအား ကန္႔ကြက္သည့္ စီတန္းလွည့္လည္ ဆႏၵျပပြဲႀကီးအား က်င္းပၾကသည္။ လယ္သမားမ်ား ပါသည္။ ေက်ာင္းသားမ်ားလည္း ပါသည္။ ရဟန္း၊ သံဃာမ်ားလည္း ပါၾကသည္။ မတရား အမိန္႔အာဏာ ဟူသမွ် တာ၀န္အရ ဖီဆန္၍ ျပျခင္းျဖစ္၏။ ပုလိပ္အဖြဲ႔က ပစ္ခတ္ေတာ့သည္။ ဆႏၵျပသူ လယ္သမားႀကီးသံုးဦး ေသဆံုးၿပီး (၁၅)ဦးခန္႔ ဒဏ္ရာရၾကသည္။ ဤမွစ၍ တုိင္းျပည္သည္ မၿငိမ္သက္ေတာ့ ----။ အာဏာ ဖီဆန္မႈမ်ား ျဖစ္ေပၚ၍ လာေတာ့သည္။ လူထု သိန္းႏွင့္ခ်ီ၍ ရန္ကုန္ၿမိဳ့တြင္ ဆႏၵျပၾကသည္။ (ဖ ဆ ပ လ)၏ ဦးေဆာင္မႈ ေအာက္၌ စနစ္တက် လူထုတုိက္ပြဲ ဆင္ႏႊဲလ်က္ ရွိသည္။
လူထု၏ အက်ပ္အတည္းက ႀကီးမားလွသည္။ မတရားသည့္ အမိန္႔အာဏာေအာက္ မလူးသာ မလႈပ္သာ ရွိေနသည့္အျပင္ အေျခခံ စားသံုးကုန္ ေစ်းႏႈန္းက အဆမတန္ တက္၍လာသည္။ ဂ်ပန္ ေငြစကၠဴမ်ားအား တရားမ၀င္ ေၾကျငာလိုက္သျဖင့္ ေငြေၾကး အက်ပ္အတည္း ျဖစ္ရသည္။ လက္နက္ပုန္းမ်ားက ေနရာအႏွံ ----။ လုယက္မႈ၊ ဓါးျပတုိက္မႈတုိ႔က တုိး၍လာသည္။ လမ္းပန္း ဆက္သြယ္ေရးက လံုၿခဳံ ေခ်ာေမြ႔မႈမရွိ။ ျပည္သူလူထုသည္ က်ီးလန္႔စာ၊ စားဘ၀ေရာက္၍ ေနသည္။
အေျခအေန အရပ္ရပ္အား ဘုရင္ခံ ဆာေဒၚမန္စမစ္ႏွင့္ ဆာေပၚထြန္း အစုိးရသည္ မည္သို႔မွ် မေျဖရွင္းႏိုင္။ အက်ပ္ေတြ႔၍ ေနသည္။
(ဖ ဆ ပ လ) ဗဟို အလုပ္မႈေဆာင္ အဖြဲ႔သည္ လက္ရွိ ျဖစ္ေပၚေနေသာ ႏုိင္ငံေရး အေျခအေနမ်ားကို ရႈျမင္ရာ၌ မကြဲလြဲ။ အျမင္တူညီၾက၏။ ေရွ႔လုပ္ငန္းစဥ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ သူေရးဆြဲထားသည့္ စီမံခ်က္အၾကမ္းအား ဗဟို အလုပ္မႈေဆာင္မ်ားသို႔ ဖတ္ၾကားျပေနသည္။
“ျပည္သူ႔လြတ္လပ္ေရး ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈ ကန္႔ကြက္ပြဲအတြက္ “
၁။ ၾသဂုတ္လ (၂၅) ရက္ မတိုင္မွီ စီတန္း လမ္းေလွ်ာက္ပြဲ လုပ္ႏုိင္က လုပ္ေစလိုသည္။ မျဖစ္ႏုိင္က အစည္းေ၀းပြဲ လုပ္ေစလိုသည္။
၂။ အထက္ပါ ကန္႔ကြက္ပြဲမွာ အာဏာဖီဆန္ေရး မဟုတ္ေသးသျဖင့္ လက္ရွိ ဥပေဒမ်ားကို ေဖာက္ဖ်က္ျခင္း စေသာ ကိစၥမ်ဳိး မလိုေသးပါ။
၃။ ေႂကြးေႀကာ္သံမ်ားမွာ ေအာက္ပါအတုိင္း ျဖစ္သင့္ပါသည္။
- ခ်ဳပ္ခ်ယ္တဲ့ ဥပေဒေတြ ပယ္ဖ်က္
- ခ်ဳပ္ခ်ယ္တဲ့ အမိန္႔ေတြ ပယ္ဖ်က္
- ကာကြယ္ေရးဥပေဒ အလိုမရွိ
- လက္္တေလာ ဥပေဒ ေတြ အလိုမရွိ
- သတင္းစာေတြ မခ်ဳပ္ခ်ယ္ႏွင့္
- ျပည္သူ႔ရဲေဘာ္ေတြကို လႊတ္ေပး
(၈)
၁၉၄၆ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလ (၂၀)ရက္။
စက္တင္ဘာလ (၅) ရက္ေန႔တြင္ ရန္ကုန္ ပုလိပ္အစည္းအရုံးမွ ဦးေဆာင္၍ ပုလိပ္သပိတ္ႀကီးအား စတင္သည္။ စက္တင္ဘာ (၁၅) ရက္ေန႔တြင္ စာတုိက္အမႈထမ္းမ်ား သပိတ္ေမွာက္ၾကျပန္သည္။ ၿပီးလွ်င္ ---- ေၾကးနန္း၊ မီးရထား၊ စည္ပင္သာယာ စေသာ အစုိးရဌာနမ်ား လိုက္၍ သပိတ္ေမွာက္ၾကေတာ့သည္။ ၀န္ထမ္းေပါင္းစံု သပိတ္ႀကီး -----။ သပိတ္ႀကီးေၾကာင့္ နယ္ခဲ့်အစုိးရ ယႏၱရားႀကီး ပ်က္မည္ကဲ့သို႔ ျဖစ္၍လာသည္။ ဘုရင္ခံသစ္ ဆာဟူးဘတ္ရန္႔စ္သည္ မေျဖရွင္းတတ္။ အက်ပ္ေတြ႔၍ ေနသည္။ မည္သို႔ ကိုင္တြယ္ ေျဖရွင္းမည္နည္း။ ဘုရင္ခံသစ္သည္ စက္တင္ဘာ (၁၇) ရက္ေန႔တြင္ ဆာေပၚထြန္း အစိုးရအဖြဲ႔ကို ဖ်က္သိမ္းလုိက္သည္။ ဘုရင္ခံ အမႈေဆာင္ ေကာင္စီသစ္ ဖြဲ႔စည္းေရးအတြက္ ဆားဟူးဘတ္ရန္႔စ္သည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ေတြ႔သည္။ ဘုရင္ခံ၏ အမႈေဆာင္ ေကာင္စီသစ္တြင္ (ဖ ဆ ပ လ) ကိုယ္စားလွယ္ အေရအတြက္ တုိးေပးမည့္အေၾကာင္္း ကမ္းလွမ္း၍လာသည္။
ထုိအခ်ိန္၌ ဂဠဳန္ဦးေစာသည္လည္း ယူဂႏၵာေထာင္မွ ျပန္ေရာက္၍ ေနၿပီ။ အလိုေတာ္ရိေဟာင္းႀကီး ဦးေစာအားလည္း ဘုရင္ခံသစ္က ေခၚ၍ေတြ႔သည္။ ဘုရင္ခံ အမႈေဆာင္ ေကာင္စီသစ္ ဖြဲ႔စည္းေရးအား ေဆြြးေႏြးသည္။ အမႈေဆာင္ ေကာင္စီသစ္တြင္ ပါ၀င္ရန္ ဘုရင္ခံက ဦးေစာအား ကမ္းးလွမ္းသည္။ ဦးေစာက မျငင္း။ သေဘာတူမႈ ရသြားေတာ့သည္။
ဘုရင္ခံအိမ္၀င္း အတြင္းမွ ျပန္ထြက္လာေသာ ဦးေစာ၏ကားသည္ အလံုလမ္းအတုိင္း ေမာင္းႏွင္္၍ လာခဲ့သည္။ သူရိယ သတင္းစာတုိက္သို႔ ေရာက္သည့္အခါ ကားရပ္ၿပီး သတင္းတိုက္အတြင္းသို႔ ဦးေစာ ၀င္၍သြားသည္။ သူရိယ သတင္းစာတုိက္မွ ျပန္ထြက္လာေသာ ဦးေစာ၏ကားေနာက္၌ အစိ္မ္းေရာင္ ဂ်စ္ကားတစင္း လုိက္ပါ၍လာၿပီ။ ဦးေစာက သတိမထားမိ။ ျပည္လမ္းအတုိင္း ေမာင္းႏွင္လာၾကေသာ ကားႏွစ္စင္းသည္ နီးသြားလိုက္၊ ေ၀းသြားလုိက္ႏွင့္ ေျမနီကုန္း အ၀ိုင္းႀကီးအနီးသို႔ ေရာက္၍လာသည္။ အစိမ္းေရာင္ဂ်စ္ကားသည္ အရွိန္ျမွင့္ၿပီး ဦးေစာ၏ကားအား ေက်ာ္တတ္သည္။ ကားႏွစ္စီး ေဘးခ်င္းယွဥ္မိသည္ႏွင့္ အစိမ္းေရာင္ဂ်စ္ကားေပၚမွ ဦးေစာအား ေသနတ္ႏွင့္ ပစ္ေတာ့သည္။ တခ်က္ -------။ ဦးေစာကား၏ မွန္ကို ထိသည္။ မွန္မ်ား ေၾကမြ လႊင့္စင္ကုန္၏။ ေနာက္တခ်က္ ထပ္ပစ္သည္။ ဦးေစာအား မထိ။ ဦးေစာက ကားအတြင္း၀ပ္၍ ေနလိုက္ၿပီ ျဖစ္သည္။ တတိယ တခ်က္ ထပ္ပစ္ျပန္သည္။ ၿပီးလွ်င္ အရွိန္ႏွင့္ေမာင္း၍ ထြက္သြားေတာ့သည္။ ဦးေစာတုိ႔၏ကားက အေ၀းတြင္ က်န္ခဲ့ၿပီ။
(၉)
၁၉၄၆ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလ (၂၃)ရက္။
အမွတ္ (၁၀) ၊ ေဒါင္းနင္းလမ္း၊ လန္ဒန္ၿမိဳ့။
ရန္ကုန္တြင္ ျဖစ္ေပၚေနေသာ ႏုိင္ငံေရး မၿငိမ္သက္မႈမ်ားအား လန္ဒန္ရွိ ေလဘာအစုိးရသည္ သူ၏ တပ္အင္အားႏွင့္ ေခ်မႈန္းလို၏။ (ဖ ဆ ပ လ) ႏွင့္ ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးရန္ ဆႏၵမရွိ။ လြတ္လပ္ေရးေပးရန္ မစဥ္းစား။ ကိုလိုနီစနစ္ကိုသာ အခိုင္အမာႏွင့္ တည္ေဆာက္ ခ်င္ေနၾကသည္။ လြတ္လပ္ေရးအတြက္ ေတာင္းဆုိ တုိက္ပြဲ၀င္ေနမႈအား စစ္အင္အား ႏွင့္ ႏွိမ္နင္းလိုေလသည္။ သို႔ေသာ္ ျဖစ္ႏိုင္ ၊ မျဖစ္ႏုိင္ ခ်ိန္ဆ၍ ေနၾကသည္။ ေဒါင္းနင္းလမ္းမွ ၿဗိတိသွ် စစ္ဦးစီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားထံသို႔ ထင္ျမင္ခ်က္ ေတာင္း၏။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားမွ ေဒါင္းနင္းလမ္း အမွတ္ (၁၀)သို႔ ၎တုိ႔၏ ထင္ျမင္ခ်က္မ်ားအား အစီရင္ခံ တင္ျပၾက၏။
“ဒုတိယ ကမၻာစစ္ႀကီးတြင္ ကမၻာ့ အေရွ႔တလႊားသို႔ သြားေရာက္ကာ ေလးႏွစ္နီးပါး ၾကာေအာင္ ရန္သူ ဂ်ပန္မ်ားအား တုိက္ခိုက္ရၿပီးမွ စစ္ႏုိင္ေသာ ၿဗိတိသွ်စစ္တပ္မ်ားႏွင့္ ၿဗိတိသွ် လက္ေအာက္ခံ အာဖရိကတုိက္သား တပ္မ်ားသည္ အိမ္ျပန္ခ်င္ေနၾကသည္။ ျမန္မာ အမ်ဳိးသား စစ္တပ္ႏွင့္ တသားတည္း စည္းလံုးညီညႊတ္လ်က္ရွိေသာ ျပည္သူလူထု အင္အားႀကီးကို ၿဖိဳခြင္း အႏိုင္ယူရန္မွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာဖြယ္ရွိသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ မိုးရာသီ ရႊံႏြံမ်ားအတြင္း၌ ၿဗိတိသွ် စစ္သားမ်ားက ေလးငါးႏွစ္ ဆက္၍ စစ္တုိက္ေနလိုေသာ စိတ္ဓါတ္ မရွိေတာ့ၿပီ။ ထုိ႔အျပင္ အိႏၵိယျပည္ႀကီးသည္ မၾကာမီေသာ ကာလအတြင္း၌ လြတ္လပ္ေရး ရသြားေတာ့မည္။ ဤအေျခအေန၌ အိႏၵိယျပည္၏ ႏုိင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္မ်ား ျဖစ္ၾကေသာ ဂႏၵီ၊ ေန႐ူး အစရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားသည္ ျမန္မာ့ လြတ္လပ္ေရး တုိက္ပြဲကို ႏွိမ္နင္းရန္အတြက္ အိႏၵိယ စစ္တပ္မ်ားအား အသံုးခ်ျခင္းကို ခြင့္ျပဳၾကလိမ့္မည္ မဟုတ္ေခ်။ ထုိေၾကာင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံအား အသားတၾကည္ႏွင့္ လြတ္လပ္ေရး ေပးလုိက္ျခင္းသည္သာလွ်င္ အေကာင္းဆံုး နည္းလမ္း ျဖစ္သည္”
(၁၀)
၁၉၄၆ ခုႏွစ္ ၊ စက္တင္ဘာလ (၂၆)ရက္။
စက္တင္ဘာ (၅) ရက္ေန႔မွ စတင္ခဲ့ေသာ “စက္တင္ဘာ အေရးေတာ္ပံုႀကီး” သည္ အားေကာင္း၍ သာလာ၏။ ဘုရင္ခံသည္ (ဖ ဆ ပ လ) အား အမႈေဆာင္ ေကာင္စီသစ္တြင္ ပါ၀င္ရန္ ကမ္းလွမ္းေနေသာ္လည္း (ဖ ဆ ပ လ) ၏ ေတာင္းဆုိခ်က္မ်ားအား ေစ်းဆစ္၍သာ ေနေလသည္။ မလုိက္ေလ်ာ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ ဘုရင္ခံအား ---
“က်ဳပ္ေတာင္းတာ ေအးေအးေဆးေဆး မေပးရင္ လူထုကို က်ဳပ္ထိန္းႏုိင္ေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး။ ထ ခ်ကုန္လိမ့္မယ္”
ဟူ၍ တဖက္မွ အားကိုျပ၍ ၿခိမ္းေျခာက္၏။ တဖက္မွ ေတာင္းဆုိခ်က္မ်ားကို ေအးေဆးစြာႏွင့္ ရရွိႏိုင္ရန္ ေစ့စပ္ ၫွိႏႈိင္း၏။ အေလ်ာ့အတင္း လုပ္ၾက၏။ စက္တင္ဘာလ (၂၉) ရက္ေန႔တြင္ လူထုသိန္းႏွင့္ခ်ီ၍ စကၠဴျဖဴစာတမ္း ကန္႔ကြက္ပြဲ ျပဳလုပ္မည္ဟု ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ေၾကျငာလုိက္၏။ ဘုရင္ခံ တင္းမထားႏုိင္ေတာ့။ ေလ်ာ့ေပးရေတာ့သည္။
ဘုရင္ခံ၏ အမႈေဆာင္ ေကာင္စီအား (၁၁) ဦးႏွင့္ ဖြဲ႔စည္းမည္။ (ဖ ဆ ပ လ) မွ (၇)ဦး ပါ၀င္မည္။ ေကာင္စီကို အစုိးရအဖြဲ႔ ပံုသ႑ာန္ႏွင့္ လုပ္ကိုင္ ေဆာင္ရြက္မည္။ ဘုုရင္ခံက အမႈေဆာင္ေကာင္စီ၏ သဘာပတိ၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ဒုတိိယ သဘာပတိ၊ ကာကြယ္ေရးႏွင့္ ႏုိင္ငံျခားေရးဌာနကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္္ဆန္းက တာ၀န္ယူၿပီး ေတာင္တန္းေဒသမ်ားကို ဘုရင္ခံမွ တုိက္ရိုက္ တာ၀န္ခံမည္။
ဘုရင္ခံႏွင္ (ဖ ဆ ပ လ) တို႔ ၫွိႏႈိင္း၍ ရသြားၾကၿပီ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ အစုိးရ အဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္ တာ၀န္ကို အလံုလမ္း၊ ဘုရင္ခံေနအိမ္၌ လက္မွတ္ေရးထိုး ရယူခဲ့ၿပီးေနာက္ တာ၀ါလိန္းလမ္း ေနအိမ္သို႔ ျပန္လာခဲ့သည္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတို႔ ပါ၀င္ေသာ အစုိးရ၊ ညီၫႊတ္ေသာ (ဖ ဆ ပ လ)ႏွင့္ လူထုသည္ ယာယီ အမ်ဳိးသားအစုိးရအျဖစ္ အခ်ဳပ္အခ်ာ အာဏာပိုင္ တုိင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္သို႔ အေရာက္ ခ်ီတက္ေတာ့မည္။
(၁၁)
၁၉၄၆ ခုႏွစ္၊ ႏို၀င္ဘာလ (၄) ရက္။
အမွတ္ (၂၅) ၊ တာ၀ါလိန္းလမ္း၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ့။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ေနအိမ္ အေပၚထပ္၌ (ဖ ဆ ပ လ) အလုပ္အမႈေဆာင္ အဖြဲ႔အစည္းအေ၀း ျပဳလုပ္ေနသည္မွာ ႏွစ္ရက္ရွိၿပီ။ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ မခ်ႏိုင္ေသး။ မေန႔ညကလည္း သန္းေခါင္ေက်ာ္မွ အစည္းအေ၀း ရပ္နားလုိက္ရသည္။ လူေတြက ပန္း၍ေန၏။ (ဖ ဆ ပ လ) အဖြဲ႔မွ ဘုရင္ခံ အမႈေဆာင္ ေကာင္စီအစုိးရ အဖြဲ႔တြင္၀င္ၿပီး တလေက်ာ္ေက်ာ္ ကာလအတြင္း (ဖ ဆ ပ လ) အေနျဖင့္ ေနာက္တဆင့္ လြတ္လပ္ေရးအတြက္ လန္ဒန္ အစုိးရကို ေတာင္းဆိုမည့္အေၾကာင္း ေဆြးေႏြးေနၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ မေန႔ညက သခင္ႏုသည္ (ဖ ဆ ပ လ) ဗဟို အလုပ္မႈေဆာင္ အဖြဲ႔သို႔ အဆိုတရပ္ တင္၍ ေဆြးေႏြးသည္။
ၿဗိတိသွ် အစုိးရ အေနႏွင့္ ျမန္မာျပည္၏ လြတ္လပ္ေရးကို တႏွစ္အတြင္း ေပးပါမည္ဟု ၁၉၄၇ခုႏွစ္၊ ဇန္န၀ါရီလ (၃၁) ရက္ေန႔ မတုိင္မွီ လန္ဒန္ရွိ ေလဘာအစိုးရက ေၾကျငာေပးရန္။
ၿဗိတိသွ်အစုိးရက မေၾကျငာေပးပါက ဘုရင္ခံ အမႈေဆာင္ ေကာင္စီ အစိုးရအဖြဲ႔မွ (ဖ ဆ ပ လ) ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ႏႈတ္ထြက္မည္။ ၿပီးလ်ွင္ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးအတြက္ အႏုနည္းျဖင့္ အာဏာဖီဆန္ေရး တုိက္ပြဲမ်ား ဆင္ႏႊဲသြားမည္။
သခင္ႏု၏ ေဆြးေႏြးခ်က္မ်ားအား ဆုိရွယ္လစ္ပါတီမွ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းက ေထာက္ခံသည္။ ဦးဘေဘတုိ႔က ကန္႔ကြက္၏။ က်န္လူမ်ားမွာေတာ့ မည္သည့္ သေဘာထားမွ မေျပာၾက။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ သေဘာထားအား သိခ်င္ၾကပံုရ၏။ သူ႔သေဘာထားအား ေဆြးေႏြးလုိက္ပါက က်န္လူမ်ားက ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ သေဘာထားအတုိင္း ရပ္တည္ၾကမည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ေထာက္ခံပါက သေဘာမတူေသာ္လည္း ေထာက္ခံၾကမည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ကန္႔ကြက္ပါက ေထာက္ခံခ်င္ေသာ္လည္း သူတုိ႔ ကန္႔ကြက္ၾကမည္။ ထိုေၾကာင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက သူ႔၏ သေဘာထားအား အရင္ မတင္ျပျခင္း ျဖစ္္သည္။ ဤသို႔ႏွင့္ မေန႔က အစည္းေ၀းသည္ ညနက္ သန္းေခါင္ေက်ာ္ခဲ့၏။ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ဟူ၍ မခ်မွတ္ႏို္င္ခဲ့။ ဒုတိယည ဗဟို အလုပ္အမႈေဆာင္အဖြဲ႔ အစည္းအေ၀း စသည္ႏွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းမွစ၍ ေဆြးေႏြးေတာ့သည္။
“လြတ္လပ္ေရးဟာ အေရးအႀကီးဆံုး ျပႆနာ ျဖစ္တယ္။ အဲဒီေတာ့ ဒီျပႆနာကို ဦးစားေပးၿပီး ေဆာင္ရြက္ရမယ္။ ဒီလို ဦးစားေပးၿပီး မေဆာင္ရြက္ရင္ လြတ္လပ္ေရးကို က်ေနာ္တုိ႔ မ်က္ေျခပ်က္သြားမယ္။ ဒီလြတ္လပ္ေရး ေပးပါမယ္လို႔ ၿဗိတိသွ်အစုိးရကို ၁၉၄၇ ခုႏွစ္၊ ဇန္န၀ါရီလ (၃၁) ရက္ေန႔မတိုင္မီ ေၾကျငာခိုင္းရုံနဲ႔ မလံုေလာက္ဘူး။ မေၾကျငာရင္ က်ေနာ္တုိ႔ ဘာလုပ္မယ္ဆုိတာ ပါရမယ္။ အဲဒါမပါရင္ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ၿဗိတိသွ်အစုိးရက ဖုိင္တြဲခ်င္လည္း တြဲထားလိုက္မယ္။ စကၠဴစုတ္ထဲ့တဲ့ ျခင္းထဲကို စုတ္ပစ္ၿပီး ထည့္ခ်င္ ထည့္ထား လိုက္လိမ့္မယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ၿဗိတိသွ် အစုိးရက မေၾကျငာရင္ က်ေနာ္တို႔ ဘာလုပ္မယ္ ဆိုတာကို ထည့္ရမယ္။ မထည့္လို႔ မျဖစ္ဘူး။ အာဏာ ဖီဆန္တယ္ဆုိတာ မလုပ္ရင္ မျဖစ္လုိ႔ လုပ္ရတာ လြယ္တဲ့ကိစၥ မဟုတ္ဘူး။ အိႏၵိယမွာ မဟတၱမဂႏၵီဟာ အႏုနည္း အာဏာဖီဆန္ဖို႔ သူ႔လူေတြကို ၫႊန္ၾကားတယ္။ လူတခ်ဳိ႔သာ နားေထာင္တယ္။ တခ်ဳိ႔က နားမေထာင္ဘူး။ က်ေနာ္တို႔ ဗမာေတြက သိပ္စိတ္ဆပ္တယ္။ အႏုနည္းနဲ႔ ဘယ္ေလာက္ထိ အာဏာ ဖီဆန္ႏို္င္မလဲ ဆိုတာကို ေစာင့္ၾကည့္ရမွာပဲ။ အိႏၵိယမွာ တခ်ဳိ႔လူေတြဟာ အၾကမ္းဖက္လာတဲ့အခါ ဂႏၵီဟာ အာဏာဖီဆန္ေရးကို ရုပ္သိမ္းပစ္လုိက္ရတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ လူေတြက က်ေနာ္တို႔စကားကို နားမေထာင္ဘဲ အၾကမ္းဖက္လာရင္ အာဏာဖီဆန္ေရးကို ခ်က္ခ်င္း ရပ္ပစ္ရမွာပဲ ----“
ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ေဆြးေႏြးၿပီးသည့္ေနာက္ (ဖ ဆ ပ လ) အလုပ္မႈေဆာင္အဖြဲ႔မွ သခင္ႏု၏ အဆုိကို မကန္႔ကြက္ၾကေတာ့။ အားလံုးမွ ေထာက္ခံလုိက္ၾကသည္။ (ဖ ဆ ပ လ) အလုပ္ အမႈေဆာင္ အဖြဲ႔အစည္းအေ၀းကား ၿပီးေလၿပီ။ ရန္ကုန္ၿမိဳ့က ၿငိမ္သက္စြာ လဲေလ်ာင္း၍ ေနသည္။ တခါတခါ တာ၀ါလိန္းလမ္းမေပၚမွ ေမာင္းႏွင္သြားေသာ ေမာ္ေတာ္ကားသံမ်ားအား ၾကားရသည္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ အိပ္ခန္းအတြင္းသို႔ ၀င္လာသည္။ သမီးငယ္ မစုက မိခင္၏ေဘး၌ ႏွစ္ႏွစ္ၿခဳိက္ၿခိဳက္ အိပ္ေပ်ာ္၍ ေနေလၿပီ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ ႏွစ္ၿခိဳက္စြာ အိပ္ေမာက်ေနသည့္ သမိီးငယ္ မစု၏ နဖူးျပင္သို႔ ညင္သာစြာ နမ္းလုိက္၏။
(၁၂)
၁၉၄၆ ခုႏွစ္၊ ႏို၀င္ဘာလ (၂၀) ရက္။
ေလာင္း၀စၥလမ္း၊ ျပည္သူ႔ရဲေဘာ္ ဌာနခ်ဳပ္။
ကြန္ျမဴနစ္ပါတီအား (ဖ ဆ ပ လ)အတြင္းမွ ထုတ္ပယ္ ပစ္လုိက္ၿပီးသည့္ေနာက္ (ဖ ဆ ပ လ) တြင္ ျပည္သူ႔ရဲေဘာ္အဖြဲ႔ႏွင့္ ဆုိရွယ္လစ္ ပါတီတုိ႔သာလွ်င္ အင္အားႀကီးမားစြာႏွင့္ က်န္ရိွခဲ့ေတာ့သည္။ (ဖ ဆ ပ လ) အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ႀကီး အတြင္း၌ အဖြဲ႔အစည္း အလံမ်ားအား တိုးေ၀ွ႔၍ စုိက္ထူေနၾကသည္။ (ဖ ဆ ပ လ) အတြင္း စစ္ေရးအရ ဖြဲ႔စည္းထားေသာ ျပည္သူ႔ရဲေဘာ္အဖြဲ႔ ရွိပါလ်က္ႏွင့္ ဆုိရွယ္လစ္ပါတီက လယ္သမား ရွပ္နီတပ္အား စင္ၿပိဳင္ေထာင္၏။ ျပည္ထဲေရးဌာနသည္ ဆုိရွယ္လစ္ ပါတီ၀င္မ်ားအား ေသနတ္လိုင္စင္ ထုတ္ေပးသည္။ ျပည္သူ႔ရဲေဘာ္မ်ားကိုမူ မထုတ္ေပး။ ထိုစဥ္က ျပည္ထဲေရး ၀န္ႀကီးက ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း ျဖစ္သည္။ သူက ဆုိရွယ္လစ္ပါတီမွ ေခါင္းေဆာင္။ ဤျပႆနာမ်ဳိးက ခရိုင္တုိင္း၌ ျဖစ္ေပၚ၍ေန၏။ ျပႆနာက ႀကီး၍သာ လာသည္။ မေပါက္ကြဲၾကမွီ ေစ့စပ္ ေျဖရွင္းေပးရန္ လိုေပမည္။ သခင္ႏုက ေမၿမိဳ့တြင္ ေရာက္ေနေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအား ေၾကးနန္းရိုက္၍ ရန္ကုန္သို႔ အျမန္ျပန္လာရန္ ေခၚလိုက္သည္။ ျပည္သူ႔ရဲေဘာ္ႏွင့္ ဆိုရွယ္လစ္ပါတီတုိ႔ ညီၫႊတ္ေရးအတြက္ (ဖ ဆ ပ လ)က ေစ့စပ္ေရး ျပဳလုပ္ေပးသည္။
ျပည္သူ႔ရဲေဘာ္အဖြဲ႔ ဌာနခ်ဳပ္၀င္းတ၀ိုက္ လူမ်ား တျဖည္းျဖည္း စံုလာၾကၿပီ။ ေယာလံုခ်ည္အကြက္ ရင္ဖံုးအက်ႌႏွင့္ ဆရာဦးဘခ်ဳိသည္ ၫႈိးငယ္ေသာ မ်က္ႏွာျဖင့္ ျပည္သူ႔ရဲေဘာ္မ်ားအား လွမ္း၍ ၾကည့္ေနသည္။ ဆရာခ်ဳိမွာ တုိင္းျပည္အတြက္ စုိးရိမ္စိတ္ ၀င္ေနသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ ထုိင္ေနရင္း သခင္ႏုႏွင့္ ရယ္ေမာ၍ စကားေျပာေန၏။ တခါ တခါ ဆရာဦးဘခ်ဳိကို လွမ္း၍ စကားေျပာသည္။ ဆိုရွယ္လစ္ပါတီမွ ခရိုင္ တာ၀န္ခံမ်ားလည္း စံုၿပီ။ ျပည္္သူ႔ရဲေဘာ္မွ ခရိုင္ေခါင္းေဆာင္မ်ားလည္း စံုၾကၿပီ။ သခင္ႏုကစ၍ ေစ့စပ္ေရးစကား ေျပာသည္။ ၿပီးေနာက္ ဗိုလ္စိန္မွန္၊ ဦးဗေဆြတို႔က ေျပာၾကသည္။ ညီၫႊတ္ၾကရန္ အေၾကာင္းမ်ားအား ႏႈတ္ဖ်ားမွ ေျပာေနၾကသည္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ စကားေျပာရန္ ရယ္ေမာကာ ထ၍လာသည္။ သူ႔လက္ထဲတြင္ ဒုိင္ယာရီ စာအုပ္ငယ္ေလးအား ကိုင္ထားသည္။ သူ႔ေရွ႔ရွိ ဆိုရွယ္လစ္ ပါတီ၀င္မ်ားႏွင့္ ျပည္သူ႔ရဲေဘာ္မ်ားအား ၾကည့္ၿပီး တံုးတိစကားအား ဆုိေလ၏။
“ ---- မဟုတ္ပါဘူး။ ဘာစကားမ်ားေနဖို့ ရွိလဲ။ မင္းတုိ႔ အလကား စကားမ်ားေနတာပဲ။ ဒီေလာက္ မိုက္တြင္းမနက္ၾကနဲ႔။ ငါသာ အာဏာရွင္လုပ္ခ်င္ရင္ မင္းတုိ႔ကို ခြစီးထားရုံပဲ။ ရဲေဘာ္ေတြထဲကလည္း ေသာက္သံုးမက်ေကာင္ေတြ အမ်ားႀကီးပဲ။ ဆုိရွယ္လစ္ထဲကလည္း ဘ၀င္ျမင့္ၿပီး အလကား အထင္ႀကီးေနတာေတြ တပံုႀကီးပဲ။ ေျပာခ်င္ေသးတာက ငါဟာ ဘယ္ေတာ့မွ ေနာက္လုိက္ မရွာဘူး။ ကိုယ္ယံုၾကည္ခ်က္အတုိင္း လုပ္သြားမွာပဲ။ တခ်ဳိ႔ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ရာထူးေပး အာဏာေပးၿပီး ေနာက္လုိက္ စုေနၾကတယ္။ ငါဘယ္ေတာ့မွ ဒီလုိမလုပ္ဘူး။ ကိုယ့္ယံုၾကည္ခ်က္အတုိင္း လုပ္သြားမွာပဲ။ ဘယ္ေတာ့မွ ေနာက္လုိက္မေမြးလုိ႔ အခုလည္း တေယာက္တည္း၊ ထီးထီးပဲ”
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ စကားဆံုးသည္ႏွင့္ ျပန္၍ ထုိင္လိုက္သည္။ ၿပီးလွ်င္ သခင္ႏုႏွင့္ ရယ္ေမာ၍ စကားေျပာေန၏။ ေမွာင္ရိပ္က သန္း၍ လာေလၿပီ။ စိန္ေ၀လ်ံ တူရိယာအဖြဲ႔မွ `ညီၫႊတ္ေရး ေသြးဗိမာန္` သီခ်င္းသံသည္ ျပည္သူ႔ရဲေဘာ္ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္၏ ဌာနခ်ဳပ္၀င္းအတြင္း ပ်ံႏွံ႔၍ ေနသည္။
(၁၃)
၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ၊ ဇန္န၀ါရီလ (၂၇) ရက္။
အမွတ္ (၁၀) ၊ ေဒါင္းနင္းလမ္း၊ လန္ဒန္ၿမိဳ့။
ေဒါင္းနင္းလမ္း အမွတ္ (၁၀)က ၿဗိတိသွ်၀န္ႀကီးခ်ဳပ္တုိ႔ ေနထုိင္ရာအိမ္ ျဖစ္သည္။ အဂၤလိပ္ ဗိသုကာ ဆန္ေသာ သာမန္တုိက္ႀကီးမွ်သာ။ ထူးထူးျခားျခား ထည္၀ါ ခန္႔ညားျခင္းမ်ား မရွိလွ။ အျပင္ဖက္မွ ျမင္ရေသာ အျမင္ျဖစ္၏။ အတြင္း၌မူ ခမ္းနား၏ ၊ ထည္၀ါ၏၊ ခန္းလံုးျပည့္ ခင္းထားေသာ ေကာေဇာႀကီးမ်ား။ ၿဗိတိသွ် ပါလီမန္လႊတ္ေတာ္၊ ၿဗိတိသွ် ႏိုင္ငံေရးသမိုင္းတုိ႔ႏွင့္ ပါတ္သတ္ စပ္ဆုိင္ေသာ ပန္းခ်ီကားမ်ား၊ ဓါတ္ပံုႀကီးမ်ားအား အခန္းနံရံမ်ားတြင္ ခ်ိတ္ဆြဲ၍ ထားသည္။ အစည္းအေ၀း ခန္းမက က်ယ္၀န္းၿပီး ခမ္းနားသပ္ရပ္ သန္႔ရွင္း၏။ ပရိေဘာဂမ်ားသည္လည္း ေခတ္မီပံုစံမ်ား မဟုတ္။ ၀ိတုိရိယ ဘုရင္မေခတ္ ပရိေဘာဂ အသံုးအေဆာင္မ်ား ျဖစ္သည္။ ထုထည္ႀကီးသည္။ ခိုင္ခန္႔သည္။ ၿပီးလွ်င္ ---- ေတာ္၀င္ဆန္ၿပီး လက္ရာေျမွာက္လွ၏။ ဤေနရာတြင္ပင္ ၿပီးခဲ့သည့္ ဇန္န၀ါရီ (၁၃) ရက္ေန႔မွ စ၍ ျမန္မာ့ လြတ္လပ္ေရးအတြက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ဦးေဆာင္ေသာ ျမန္မာ့ ကိုယ္စားလွယ္ အဖြဲ႔ႏွင့္ ၿဗိတိသွ်အစုိးရတုိ႔ ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကသည္။ ေန႔စဥ္ရက္ဆက္ ----။ ယခုမူ အၿပီးသတ္ သေဘာတူညီခ်က္ပင္ ရရွိခဲ့ၿပီ။
လန္ဒန္ ရာသီဥတုက ညေနပိုင္းသို႔ ေရာက္လာသည္ႏွင့္ ေအးခဲ၍ လာေတာ့သည္။ စႏုိးေခၚ မိုးပြင့္မ်ားက အဆက္မျပတ္ သိပ္သည္းစြာ က်လ်က္ရွိသည္။ သေဘာတူညီခ်က္တြင္က အပိုဒ္ (၉) ပိုဒ္သာ ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ---- ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရး အတြက္မူ အာမခံခ်က္ ရွိသည္။ စည္းေႏွာင္မႈ ခိုင္ခန္႔၏။ အျပင္တြင္ ေအးခဲေနေသာ္လည္း အစည္းအေ၀း ခန္းမတြင္းတြင္မူ ေႏြး၍ေနသည္။ (ဖ ဆ ပ လ) ကိုယ္စားလွယ္ သခင္ျမႏွင့္ ဦးဘေဘတုိ႔က သေဘာတူညီခ်က္ အပိုဒ္ (၈) အပိုဒ္ခြြဲ (ခ)ႏွင့္ ပတ္သတ္၍ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအား ထပ္၍ ေဆြးေႏြြးေစလုိသည္။ အပိုဒ္ (၈) အပိုဒ္ခြဲ(ခ) က ----
“နယ္ျခားေဒသရွိ တုိင္းရင္းသားမ်ား၏ ေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားအား ၎တို႔၏ ဆႏၵသေဘာထားကို ေရွးဦးစြာ ေမးျမန္းရမည္။ ယင္းသို႔ ဆႏၵ သေဘာထား ေမးျမန္းျခင္းကို ေရွ႔လ (၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလ) ပင္လံုၿမိဳ့၌ က်င္းပမည့္ အစည္းအေ၀းတြင္ ျဖစ္ေစ ေမးျမန္း၍ ဆႏၵသေဘာထား ယူရမည္။ ေမးျမန္းရမည့္ အခ်က္က ေတာင္တန္းေဒသ ျပည္နယ္မ်ား အေနႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အစုိးရႏွင့္ ဆက္ဆံေရးကို မည္သည့္ပံုစံျဖင့္ ဆက္ဆံလုိေၾကာင္း ၎တုိ႔၏ ဆႏၵသေဘာထားကို ေမးျမန္းရန္ပင္ ျဖစ္သည္”
အဓိပၸါယ္က ေတာင္တန္းေဒသ တုိင္းရင္းသားမ်ား အေနျဖင့္ ျမန္မာတုိ႔ အင္ပါယာအတြင္း ဒိုမီနီယံ အဆင့္ႏွင့္ ေနမလား။ ဒါမွမဟုတ္ ခြဲထြက္ၿပီး သီးျခား လြတ္လပ္ေရး ရယူမလား။ ဟူ၍ သေဘာထား ေတာင္းခံရန္ ျဖစ္သည္။ ဤသည္ကို သခင္ျမႏွင့္ ဦးဘေဘတို႔မွ စုိးရိမ္စိတ္ျဖင့္ ဘ၀င္မက်ျခင္း ျဖစ္သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကမူ” ဒီကိစၥအတြက္ ဘာမွမပူၾကပါနဲ႔ ပင္လံုက်ရင္ ၾကည့္ပါ။ အဂၤလိပ္ေတြ ေမွ်ာ္လင့္သလုိ မျဖစ္ပါဘူး” ဟု ေျပာၿပီး ထပ္ေဆြးေႏြးရန္ မလိုေတာ့ဟု ဆုိသည္။ ဤတြင္ ----- သေဘာတူစာခ်ဳပ္က လက္မွတ္ ေရးထိုးရန္သာ က်န္ေတာ့၏။ ၿပီးၿပီ။ သို႔ေသာ္ ---- ဂဠဳန္ဦးေစာႏွင့္ သခင္ဗစိန္တို႔ ႏွစ္ဦးက စာခ်ဳပ္ပါ အခ်က္မ်ားကို သေဘာမတူ၍ လက္မွတ္ ေရးမထုိးႏိုင္ဟု တစခန္း ထလာၾကသည္။ သူတို႔က (ဖ ဆ ပ လ) ကိုယ္စားလွယ္မ်ားမဟုတ္။ အလိုေတာ္ရိမ်ား ျဖစ္၏။ ျငင္းဆန္ျခင္းမွာ အပိုဒ္ (၈) အပုိဒ္ခြဲ (ခ) ေၾကာင့္လည္း မဟုတ္။ (ဖ ဆ ပ လ) ႏွင့္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအား တမင္ ဆန္႔က်င္ၾကျခင္းသာ ျဖစ္္သည္။ ဤစာခ်ဳပ္က ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးသို႔ သြားရာလမ္း ျဖစ္သည္။ ဤသည္ကို အလိုေတာ္ရိမ်ား မေလွ်ာက္လို။ လြတ္လပ္ေရးက အလိုေတာ္ရိမ်ား၏ ႏုိင္ငံေရး သခၤ်ဳိင္းေျမျဖစ္ၿပီး ဤစာခ်ဳပ္က သူတုိ႔အတြက္ ေသဒဏ္ စီရင္ခ်က္မ်ဳိး ျဖစ္၏။ ဤသည္ကို အက္တလီတို႔ကလည္း သိ၏။ သို႔ျဖင့္ စာခ်ဳပ္အား ဂဠဳန္ဦးေစာႏွင့္ သခင္ဗစိန္တို႔ ႏွစ္ဦးမွ သေဘာမတူေၾကာင္း မွတ္ခ်က္ႏွင့္ လက္မွတ္ေရးထိုးၿပီး ခ်ဳပ္ဆိုခဲ့ၾကသည္။
“ ေအာင္ဆန္း-အက္တလီ စာခ်ဳပ္”
(၁၄)
၁၉၄၇ခုႏွစ္ ၊ ေဖေဖာ္၀ါရီလ (၁၅)ရက္။
(ဖ ဆ ပ လ) ဌာနခ်ဳပ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက တုိ္င္းျပည္ လြတ္လပ္ေရးအတြက္ အပင္ပန္းခံႏိုင္သူ ျဖစ္၏။ ေဖေဖာ္၀ါရီလ(၂) ရက္ေန႔တြင္ လန္ဒန္မွ ရန္ကုန္သို႔ ျပန္ေရာက္ခဲ့သည္။ ၿပီးလွ်င္ ---- ရွမ္းျပည္သို႔ ခရီးထြက္ျပန္သည္။ မနား ---။ ပင္လံုတြင္ တုိင္းရင္းသားမ်ားႏွင့္ ေတြ႔သည္။ ေစာ္ဘြားႀကီးမ်ားႏွင့္ ေတြ႔၏။ ဒူး၀ါးႀကီးမ်ားႏွင့္ ေဆြးေႏြး၏။ တုိင္းရင္းသား လူထု ကိုယ္စားလွယ္မ်ားႏွင့္ ၫွိႏႈိင္း၏။ ကိုလိုနီ စနစ္ေအာက္မွ လြတ္လပ္ေရး ရယူရာတြင္ ျမန္မာမ်ားႏွင့္အတူ လက္တြဲၿပီး ေအးေအးပူပူ အတူတူ ေသြးစည္း၍ လြတ္လပ္ေရးႀကီးအား ရယူသင့္ေၾကာင္္း စည္းရုံး၏။ တင္ျပ၏။ တုိင္းရင္းသား ကိုယ္စားလွယ္မ်ားကလည္း သေဘာတူ လက္ခံၾက၏။ ဤသို႔ႏွင့္ပင္လံု၌ ျပည္ေထာင္စု စာခ်ဳပ္ႀကီးအား ခ်ဳပ္ဆိုႏို္င္ခဲ့ေတာ့သည္။ ပင္လံုစာခ်ဳပ္-----။
ၿဗိတိသွ်အစိုးရမ်ား အံ့အားသင့္၍ သြားေတာ့သည္။ ျပည္တြင္း အလိုေတာ္ရိမ်ား မ်က္ႏွာ ပ်က္ခဲ့ၾကသည္။ ၿဗိတိသွ်တုိ႔မွ ေအာင္ဆန္း - အက္တလီ စာခ်ဳပ္တြင္ သြင္းခဲ့ေသာ အပိုဒ္ (၈) အပိုဒ္ခြဲ(ခ) ႏွပ္ေၾကာင္းကား ထင္သလုိ ျဖစ္မလာခဲ့။ ၿဗိတိသွ်တုိ႔၏ ခံစစ္ကုန္းမ်ား ၿပိဳေလၿပီ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ ပင္လံုစာခ်ဳပ္အား ခ်ဳပ္ဆုိၿပီးသည္ႏွင့္ ရန္ကုန္သို႔ ျပန္ခဲ့သည္။ ရန္ကုန္တြင္ လူထုအား ရွင္းျပသည္။ ေအာင္ဆန္း-အက္တလီ စာခ်ဳပ္ႏွင့္ ပင္လံုစာခ်ဳပ္တုိ႔ အေၾကာင္း-----။ ၿပီးလွ်င္ ---- (ဖ ဆ ပ လ) ဦးစီးအဖြဲ႔ အစည္းအေ၀း ေခၚျပန္သည္။ ေဖေဖာ္၀ါရီလ (၁၅) ရက္။ (ဖ ဆ ပ လ) ဌာနခ်ဳဳပ္၌ ေအာင္ဆန္း-အက္တလီ စာခ်ဳပ္၏ အႏွစ္သာရအား ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းမွ ဦးစီးအဖြဲ႔ အစည္းအေ၀းတြင္ ရွင္းျပသည္။
“ေအာင္ဆန္း-အက္တလီ စာခ်ဳပ္အရ ျမန္မာျပည္က ရရွိခဲ့ေသာ အခ်က္မ်ားက အဘယ္နည္း။ ၾကားျဖတ္ အစုိးရသည္ အမ်ဳိးသား ၾကားျဖတ္အစိုးရ အာဏာကို ရရွိခဲ့သည္။
ၿဗိတိသွ်ပါလီမန္က ဥပေဒျပဳ ျပဳလုပ္ေပးျခင္းက မဟုတ္ေပ။ ထံုးတမ္းစဥ္လာအရ တုိင္းျပည္အာဏာပုိင္ အခြင့္အေရး ရခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
ၾကားျဖတ္ အစုိးရသည္ ကာကြယ္ေရးႏွင့္ ႏို္င္ငံျခားေရး ဌာနမ်ားကို အုပ္ခ်ဳပ္ႏိုင္သည္။ ႏိုင္ငံျခားသို႔ သံတမန္မ်ား ေစလႊတ္ႏို္င္ခြင့္ ရွိသည္။
တိုင္းရင္းသား စစ္တပ္မ်ားကို လံုး၀ အုပ္ခ်ဳပ္ႏို္င္ၿပီး ႏိုင္ငံျခား စစ္တပ္မ်ားမွာက ၾကားျဖတ္အစုိးရ လက္ေအာက္မွာ မရွိေသး။
တုိင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္သည္ ၁၉၃၅ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ဥပေဒအရ ေရြးေကာက္ျခင္းမ်ဳိး မဟုတ္ပဲ အရြယ္ေရာက္သူတုိင္း မဲဆႏၵေပး၍ ႏိုင္ငံသားမ်ားသာ ၀င္ေရာက္ အေရြးခံႏို္င္ေသာ လႊတ္ေတာ္ ျဖစ္ရေပမည္။
တုိင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္သည္ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာပိုင္ ၊ မပိုင္ကိုက မဆံုးျဖတ္ရေသး။ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာ ရွိသလားဆိုတာ လူထုအင္အား အေပၚမွာ တည္တယ္။”
(၁၅)
၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလ (၁၉) ရက္။
ရန္ကုန္ၿမိဳ့။
ဘုရင္ခံေဟာင္း ဆာေပၚထြန္း၊ ဂဠဳန္ဦးေစာ၊ ေဒါက္တာဘေမာ္တို႔မွ သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲ ျပဳလုပ္ၾကသည္။ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆိုအၿပီး တပါတ္အၾကာတြင္ ျပဳလုပ္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ကိုလိုနီစနစ္ႏွင့္ ျမန္မာ့ လြတ္လပ္ေရး တုိက္ပြဲအတြင္း ပင္လံု ခံစစ္ကုန္းအား ၿဗိတိသွ်တုိ႔ လက္လႊတ္ၿပီး ကာလအတြင္း ျဖစ္သည္။ ဦးေစာမွ ေအာင္ဆန္းအား စြပ္စြဲ တုိက္ခိုက္ေတာ့သည္။
ေအာင္ဆန္းသည္ ကိုလိုနီအစုိးရႏွင့္ ေစ့စပ္ၿပီး အမ်ဳိးသား လြတ္လပ္ေရးအား သစၥာေဖာက္သည္ဟု သတင္းစာ ဆရာမ်ားအား ေျပာသည္။ ဦးေစာမွ ေအာင္ဆန္း-အက္တလီ စာခ်ဳပ္အား ေဒါင္းနင္းလမ္း ေနအိမ္၌ လက္မွတ္ေရးထုိးစဥ္ ေအာင္ဆန္းသည္ အက္တလီအား မလြန္ဆန္ႏိ္ုင္၍ ေရးထိုးခဲ့ရေၾကာင္း လက္မွတ္ထိုးစဥ္ ေအာင္ဆန္းသည္ လက္တုန္တုန္ႏွင့္ ေရးထုိးခဲ့ရျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ဂဠဳန္ဦးေစာမွ ေျပာသည္။ ၿပီးလွ်င္ ----- ဂဠဳန္ဦးေစာ၊ သခင္ဗစိန္၊ ေစာဘဦးႀကီးတုိ႔ သံုးေယာက္တို႔သည္ အစုိးရအဖြဲ႔မွ ႏုတ္ထြက္ ခဲ့ၾကေတာ့သည္။ အမ်ဳိးသား လြတ္ေျမာက္ေရးလမ္းႏွင့္ ခြဲထြက္ခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္္္သည္။ အလိုေတာ္ရိတုိ႔၏ သြားရာလမ္း -----။
(၁၆)
၁၉၄၇ ခုႏွစ္၊ ဧၿပီ (၉) ရက္။
အတြင္း၀န္႐ုံုး၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ့။
အတြင္း၀န္ရုံးမွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ (ဖ ဆ ပ လ) ဌာနခ်ဳပ္သို႔ တယ္လီဖုန္းဆက္၏။
“ဟယ္လုိ --- သခင္ႏုလား။ ခင္ဗ်ားနာမည္ အမတ္ေလာင္း စာရင္းထဲမွာ မေတြ႔ဘူး”
သခင္ႏုက ျပန္ေျပာ၏။ ဟုတ္တယ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ က်ေနာ္ ေရြးေကာက္ပြဲ မ၀င္ဘူး။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းသည္ တယ္လီဖုန္းမွ သခင္ႏုအား ေဒါသႀကီးစြာႏွင့္ ေအာ္၍ေျပာ၏။
“ခင္ဗ်ား မ၀င္လုိ႔ မျဖစ္ဘူး။ The Country is doomed. “
သခင္ႏုက တယ္လီဖုန္းခြက္အား ခ်လိုက္သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေဒါသထြက္ေနစဥ္ သူႏွင့္ စကားေျပာ၍ မျဖစ္။
တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ ေရြးေကာက္ပြဲက ဗမာျပည္၏ ပထမဦးဆံုးအႀကိမ္ လြတ္လပ္၍ တရားမွ်တသည့္ ေရြးေကာက္ပြဲႀကီး ျဖစ္သည္။ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ( ဖ ဆ ပ လ)မွ အေရြးခ်ယ္ ခံသည္။ ကြန္ျမဴနစ္ ပါတီမွလည္း ၀င္ေရာက္ အေရြးခ်ယ္ခံသည္။ ေကအင္ယူႏွင့္ ဂဠဳန္ဦးေစာ၏ မ်ဳိးခ်စ္ပါတီတို႔မွ ေရြးေကာက္ပြဲအား မ၀င္ေရာက္။ သပိတ္ေမွာက္ၾကသည္။ သခင္စုိး၏ အလံနီ ကြန္ျမဳနစ္ ပါတီကလည္း ေရြးေကာက္ပြဲအား ဆန္႔က်င္သည္။ ထားေတာ့ -----။ တုိင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ အမတ္ ေနရာ (၁၈၂) ေနရာ ရွိသည့္အနက္ (ဖ ဆ ပ လ)မွ (၁၇၁) ေနရာ အႏုိင္ရသည္။ ဗမာျပည္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီက (၇)ေနရာ အႏုိင္ရရွိသည္။ ျပည္သူမ်ားက လြတ္လပ္ေရးအတြက္ အသဲၾကားက မဲတျပားႏွင့္ သူတုိ႔ ယံုၾကည္ရာ ( ဖ ဆ ပ လ) သို႔ ဆႏၵျပဳခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္္သည္။
(၁၇)
၁၉၄၇ခုႏွစ္၊ ဇြန္လ (၉)ရက္။
တုိင္းျပဳျပည္ျပဳလႊတ္ေတာ္၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ့။
လႈိင္ျမစ္အတြင္း ျဖတ္သန္းလာသည့္ မုတ္သုန္မိုးသည္ ရန္ကုန္ၿမိဳ့ေပၚသို႔ တဖြဲဖြဲႏွင့္ မစဲေတာ့။ မိုးဖြဲမ်ားေအာက္၌ ရန္ကုန္ ၿမိဳ့သူၿမိဳ့သားမ်ားသည္ မဟာဗႏၵဳလ ပန္းျခံအတြင္း စုေ၀း၍ ေနၾကသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ဦးေဆာင္သည့္ (ဖ ဆ ပ လ) တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ားသည္ မဟာ ဗႏၵဳလ ပန္းျခံအတြင္း စုရုံၿပီး တုိင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ တည္ရွိရာ အတြင္း၀န္မ်ားရုံးသို႔ ခ်ီတက္ၾကမည္။ ပရိတ္သတ္ႀကီးသည္ (ဖ ဆ ပ လ) လႊတ္ေတာ္ အမတ္မ်ားအား ေထာက္ခံ အားေပးေနၾကသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ ပန္းႏုေရာင္ ေခါင္းေပါင္းႏွင့္ တုိက္ပံုအင္က်ီ အျဖဴေရာင္ ၀တ္ဆင္ၿပီး ပန္းႏုေရာင္ ခ်ိတ္အဆင္ ပုဆုိးအား ခါးတြင္ စည္းထားသည္။ ယခင္က ဘီဒီေအ စစ္ယူနီေဖာင္း အၿမဲ၀တ္ဆင္ေလ့ ရွိသည့္ ဗိုလ္္ခ်ဳပ္သည္ ပန္းႏုေရာင္ ေခါင္းေပါင္းႏွင့္ ထူးဆန္း၍ ေနသည္။ ပရိတ္သတ္ႀကီးသည္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ( ဖ ဆ ပ လ) လႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ားအား ---- ။
“ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း က်န္းမာပါေစ”
“ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း က်န္းမာပါေစ” ဟု ေၾကြးေၾကာ္ေနၾကသည္။
နံနက္ (၁၁) နာရီအခ်ိန္တြင္ တုိင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ အစည္းအေ၀း စသည္။ လႊတ္ေတာ္ အစည္းအေ၀း စသည့္အခါ၌ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ လႊတ္ေတာ္ အစည္းအေ၀းအတြင္း ေရွးဦးစြာ ထုိင္ရာမွ ထၿပီး -
“က်ေနာ္ အဆိုတခု တင္ခ်င္ပါတယ္။ တုိင္းျပဳျပည္ျပဳ အမတ္မ်ား ခင္ဗ်ား- ဒီေန႔ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ အစည္းအေ၀းမွာ ထံုးစံအတုိင္း အစည္းအေ၀းကို ထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္သြားရန္အတြက္ သဘာပတိ လိုပါတယ္။ ဒီလို သဘာပတီအျဖစ္ တင္ေျမွာက္ဖို႔ က်ေနာ္က ဘ႑ာေရး၀န္ႀကီး သခင္ျမကို အဆို တင္သြင္းပါတယ္”
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ အဆုိအား မန္းဘခိုင္က ေထာက္ခံလိုက္သည္။
(၁၈)
ဂဠဳန္ဦးေစာက ယူဂႏၵာႏိုင္ငံမွ ျပန္ေရာက္ၿပီးသည္ႏွင့္ မ်ဳိးခ်စ္ပါတီအား ျပန္လည္ ဖြဲ႔စည္းေတာ့သည္။ (ဖ ဆ ပ လ) အတြင္း ေရာက္ေနၾကသည့္ မ်ဳိးခ်စ္ ပါတီ၀င္မ်ားအား ျပန္ေခၚသည္။ ဦးေစာ၏ အႀကံက ႀကီး၏။ ၁၉၄၆ ႏွစ္ဦးမွစ၍ ဦးေစာသည္ ႏို္င္ငံေတာ္ အာဏာအား ရယူႏိုင္ရန္ ႀကံခဲ့၏။ (ဖ ဆ ပ လ)အား ႏုိင္ငံေရးအရ အတုိက္အခံ လုပ္၏။ ၿဗိတိသွ် စစ္ဖက္ႏွင့္ ေပါင္း၍ ေသနတ္မ်ားအား စု၏။ အိႏၵိယစစ္တပ္ လွ်ပ္စစ္ႏွင့္ စက္မႈလက္မႈ အလုပ္ရုံတပ္မွဴး ေမဂ်ာယန္း ထံမွ ဆပ္မရွင္းဂန္း တလက္၊ ကာဘုိင္ သံုးလက္၊ စတင္းဂန္းတလက္၊ ေတာ္မီဂန္း ႏွစ္လက္၊ လူးဂါး ပစၥတို တလက္၊ ေျခာက္လံုးျပဴး တလက္ႏွင့္ က်ည္ဆံမ်ားအား ၀ယ္ယူခဲ့သည္။ ၿပီးေနာက္ သူ၏ ျမန္မာျပည္သိမ္း စီမံကိန္းအား ေရးဆြဲေတာ့သည္။
(၁) လက္နက္မ်ား စုေဆာင္းရန္
(၂) ခဲယမ္းမီးေက်ာက္မ်ား စုေဆာင္းရန္
(၃) ေငြေၾကး အေျမာက္အမ်ား စုေဆာင္းရန္
(၄) လက္နက္ ခဲယမ္းမ်ားကို မ်ဳိးခ်စ္ဂဠဳန္ တပ္ဖြဲ႔မ်ားထံ လွ်ဳိ၀ွက္ ျဖန္႔ခ်ီထားရန္
(၅) ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားကို သုတ္သင္ရွင္းလင္းရန္
(၆) နယ္မ်ားမွ အေရးပါေသာ ေခါင္းေဆာင္မ်ားကိုလည္း သုတ္သင္ရွင္းလင္းရန္
(၇) (ဖ ဆ ပ လ) စည္းရုံးေရး ဖရိုဖရဲ ျဖစ္လာေစရန္
(၈) (ဖ ဆ ပ လ) ေခါင္းေဆာင္မ်ား ေသဆံုးသြားလွ်င္ (ဖ ဆ ပ လ) သည္ ျပည္သူ႔အေပၚ ၾသဇာ ရွိေတာ့မည္မဟုတ္
(၉) ထိုအခါ ဘုရင္ခံက မ်ဳိးခ်စ္ပါတီကို အာဏာအပ္လိမ့္မည္
(၁၀) မိ်ဳးခ်စ္ပါတီ အာဏာရလာလွ်င္ လူထုကို ဆြဲေဆာင္ စည္းရုံးႏိုင္မည္။
ဤကား ဦးေစာ၏ အာဏာသိမ္းေရး အနာဂတ္ေျမပံု လမ္းၫြန္(၁၀) ခ်က္ ျဖစ္သည္။ သို႔မဟုတ္---- ဦးေစာ၏ Road Map ------။
(၁၉)
၁၉၄၇ ခုႏွစ္၊ ဇန္န၀ါရီလ။
အမွတ္ (၂၂၆)၊ ဗိုလ္တေထာင္လမ္း၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ့။
အဂၤလိပ္အရာရွိ ဗိုလ္ႀကီး ဗီဗီယန္းသည္ ဂဠဳန္ဦးေစာ၏လူ ဘၫႊန္႔အား ေဖာ္ေရြစြာ ႏႈတ္ဆက္၏။ ဘၫႊန္႔က ထုတ္ျပသည့္ စာရြက္အား ၾကည့္ၿပီး လက္မွတ္ထိုးလုိက္သည္။ အားလံုးက အတုမ်ားသာ ျဖစ္သည္။ ဘရန္းဂန္း ေသနတ္ ႏွစ္ရာႏွင့္ ေျပာင္းပို ႏွစ္ရာ ၊ မဂၢဇင္းက်ည္ကတ္ ရွစ္ရာ တုိ႔အား ထုတ္ယူျခင္း ျဖစ္သည္။ ၿပီးလွ်င္ ---- ကားနံပါတ္ အာဘီ ၃၁၁၅ ႏွင့္ ဂဠဳန္ဦးေစာ၏ ေနအိမ္သို႔ သယ္ေဆာင္ သြားေတာ့သည္။ ရွစ္မိုင္လမ္း ဂဠဳန္ဦးေစာ၏ ေနအိမ္သို႔ လက္နက္မ်ား သယ္ေဆာင္လာသည့္ ကားသည္ အခက္အခဲမရွိ ၀င္ေရာက္ခဲ့သည္။ ဂဠဳန္ဦးေစာမွ ဘၫႊန္႔အား ၾကည့္ၿပီး ----
“ဂဠဳန္ကြ” ဟူ၍ ေႂကြးေၾကာ္သည္။ ၿပီးလွ်င္ ---- လက္နက္မ်ားအား အင္းယားကန္ အတြင္း၌ စည္းပိုင္းမ်ားျဖင့္ ထည့္ၿပီး ဖြတ္၏။ အခ်ဳိ႔အား သာယာ၀တီ ခရိုင္ဖက္သို႔ ပို႔၏။ မ်ဳိးခ်စ္တပ္မ်ားအား လက္နက္ တပ္ဆင္ျခင္း ျဖစ္သည္။ အၾကမ္းဖက္၍ ႏို္င္ငံေတာ္ အာဏာအား ရယူရန္ ဂဠဳန္တို႔ ၾကံၾကေလၿပီ။
(၂၀)
၁၉၄၇ ခုႏွစ္၊ ဇူလိုင္လ (၁၆) ရက္။
အလံုလမ္း၊ ဘုရင္ခံေနအိမ္။
မုတ္သံုမိုးက သြန္းၿဖိဳး၍ ေနဆဲ။ ဂဠဳန္ဦးေစာ၏ အႀကံအစည္အား ရန္ကုန္ၿမိဳ့သားမ်ား သိ၍ ေနၾကသည္။ ဂဠဳန္တပ္မ်ား လက္နက္ စုေနသည္ကို ရန္ကုန္အတြင္း ေျပာ၍ေနၾကသည္။ အတြင္း၀န္ရုံး၌လည္း ဤ သတင္းက ျပန္႔ႏွံ၍ေနသည္။ ၿဗိတိသွ် အာဏာပိုင္မ်ားလည္း သိၾကသည္။ ရဲမင္းႀကီးလည္း သိသည္။ မည္သို႔ လုပ္ၾကမည္နည္း။ မည္သူမွ် လုပ္ကိုင္ ေဆာင္ရြက္မႈမရွိ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ ေပ်ာ္ဘြယ္ ဦးျမႏွင့္အတူ ဘုရင္ခံ ဆာဟူးဘတ္ရန္႔စ္ထံသို႔ သြား၍ေတြ႔သည္။ ဂဠဳန္တပ္၏ အေျခအေနအား ရွင္းျပသည္။ ဘုရင္ခံမွ ထိေရာက္သည့္ အေရးယူမႈ မျပဳလုပ္ခဲ့။ ႏွာေစး၍ ေနေတာ့သည္။
ဇူလုိင္လ (၁၈) ရက္ေန႔တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ သခင္ႏုႏွင့္အတူ ဘုရင္ခံထံသို႔ ထပ္မံသြားေရာက္ၿပီး ဂဠဳန္ဦးေစာ၏ လက္နက္ကိစၥမ်ားအား ေျပာျပျပန္သည္။ ဘုရင္ခံ၏ တုံ႔ျပန္မႈက အားမရ။ ဤသို႔ႏွင့္ ------။
(၂၁)
၁၉၄၇ ခုႏွစ္၊ ဇူလုိင္လ (၁၉) ရက္။
ေအဒီလမ္း၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ့။
ရန္ကုန္ၿမိဳ့က တညလံုး ေစြခဲ့သည့္ မိုးေၾကာင့္ စုိစြတ္၍ ေနသည္။ အင္းယားေရျပင္အား ျဖတ္တုိက္၍ လာေသာ ေလသည္ မိုးေငြ႔ေၾကာင့္ ေအးစိမ့္၍ေနသည္။ ဦးေစာသည္ မနက္ လက္ဖက္ရည္ ေသာက္ၿပီးသည္ႏွင့္ ေမာင္စုိး၊ သက္ႏွင္းႏွင့္ စိန္ႀကီးတုိ႔အား သူ႔အခန္းအတြင္းသို႔ ေခၚလုိက္၏။ သူ႔အခန္း အတြင္း၌ကား စတင္းဂန္း၊ ေတာ္မီဂန္းႏွင့္ အမွတ္ (၁၂) အဂၤလိပ္တပ္မေတာ္ ယူနီေဖာင္းမ်ားအား ပံုထားသည္။ ဦးေစာႏွင့္ ေမာင္စိုးတုိ႔ ေဆြးေႏြး၍ ေနသည္။ ပစ္ခတ္မည့္ သူမ်ားအတြင္း လူတေယာက္ လုိေန၏။ မည္သူကို ေရြးမည္နည္း ။ ေနာက္ဆံုး ဦးေစာမွ ရန္ႀကီးေအာင္အား ေရြးလိုက္သည္။ ရန္ႀကီးေအာင္က ဦးေစာ၏ ညီ၀မ္းကြဲမွ ေမြးေသာ ဦးေစာ၏ တူျဖစ္သည္။ အသက္မွာ (၁၆)ႏွစ္သာ ရွိေသး၏။ ရန္ႀကီးေအာင္အား ဦးေစာ၏ အခန္းတြင္းသို႔ ေခၚလုိက္၏။ စစ္ယူနီေဖာင္းမ်ားက ရန္ႀကီးေအာင္ထက္ ႀကီး၍ေနသည္။ ေတာ္မီဂန္း တလက္အား ရန္ႀကီးေအာင္သို႔ ေပးလုိက္သည္။ ေလ့က်င့္ထားၿပီး ျဖစ္သည့္အတြက္ ပစ္ခတ္မႈတြင္ ကြ်မ္းက်င္၍ ေနၿပီ ျဖစ္သည္။ မိုးကမစဲေသး။ တဖြဲဖြဲႏွင့္ ရြာ၍ေကာင္းေနဆဲ။ ဦးေစာသည္ အခန္းအတြင္းမွ ထြက္သြားသည္။ ဘၫႊန္႔ႏွင့္ ခင္ေမာင္ရင္တို႔အား ဧည့္ခန္းအတြင္း ေတြ႔ၿပီး ရွင္းျပ၍ေနသည္။ ခင္ေမာင္ရင္က အတြင္း၀န္ရုံး၌ ဒီေန႔ ၀န္ႀကီးအစည္းအေ၀း ျပဳလုပ္ျဖစ္၊ မျဖစ္အား ေနာက္ဆံုး အတည္ျပဳခ်က္ ရယူရန္----။ ဘၫႊန္႔က လႊတ္ေတာ္ဥကၠဌ သခင္ႏု သူ၏ ရုံးခန္းတြင္ ရွိ ၊ မရွိ စံုစမ္းရန္ ျဖစ္သည္။ ေအဒီလမ္း ဦးေစာ၏ေနအိမ္မွ ေဒါ့ဂ်စ္ အမ်ဳိးအစား ကားငယ္ေလးသည္ ၿမိဳ့အတြင္းသို႔ ေမာင္း၍ ထြက္သြားသည္။ ကားေပၚ၌ ဘၫႊန္႔၊ ခင္ေမာင္ရင္ႏွင့္ ေမာင္နီတုိ႔ ပါသြားသည္။
ဦးေစာ ဧည့္ခန္းအတြင္းမွ တယ္လီဖုန္း ျမည္္လာသည္။ မိုးသံေလသံမ်ား ေအာက္မွ တယ္လီဖုန္းသံသည္ စူးစူးရဲရဲ ----။ မိိစၧာတေကာင္ ေအာ္ဟစ္ေနသကဲ့သို႔ ----။
ဦးေစာသည္ တယ္လီဖုန္းအား ေကာက္၍ ကိုင္လုိက္သည္ ။ ခင္ေမာင္ရင္ႏွင့္ ဘၫႊန္႔တုိ႔ထံမွ တယ္လီဖုန္း ျဖစ္သည္။ အစုိးရအဖြဲ႔ အစည္းအေ၀းအား အတြင္း၀န္ရုံး၌ လုပ္ျဖစ္သည္။ သခင္ႏုကမူ သူ၏ လႊတ္ေတာ္ဥကၠဌ ရုံးခန္း၌ မရွိ။ ဦးေစာသည္ တယ္လီဖုန္းအား ခ်လိုက္သည္။
“ေအာင္ဆန္းတုိ႔ အစည္းအေ၀း လုပ္ျဖစ္တယ္။ ကဲ --- သြားၾကမယ္။ ထၾက၊ ျပင္ၾက”
ဂဠဳန္ဦးေစာမွ ေမာင္စိုး၊ သက္ႏွင္း၊ စိန္ႀကီးတုိ႔အား ေျပာလုိက္သည္။ မိုးက ဖြဲဖြဲႏွင့္ ရြာ၍ ေကာင္းေနဆဲ။ သုခသည္ ကင္းဗတ္ဖိနပ္အား စီးထားသည္။ သူက ပစ္ခတ္မည့္သူမ်ားအား ကား ျဖင့္ ေမာင္းပို႔ရမည္။ ပစ္ခတ္မည့္သူမ်ားက ေမာင္စုိး၊ သက္ႏွင္း၊ စိန္ႀကီးႏွင့္ ရန္ႀကီးေအာင္တုိ႔ ျဖစ္သည္။
(၂၂)
၁၉၄၇ ခုႏွစ္၊ ဇူလုိင္လ (၁၉) ရက္
အတြင္း၀န္ရုံး၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ့။
အဂၤလိပ္ ဗိသုကာ ဆရာမ်ား၏ လက္ရာ အုတ္ရုိးနီနီမ်ားျဖင့္ ထုထည္ႀကီးမားလွသည့္ အတြင္း၀န္ရုံး အေဆာက္အဦးႀကီးသည္ မိုးေရမ်ားေအာက္၌ ခန္႔ထည္၍ ေနသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ သနပ္ခါးေရာင္ ပိုးေပ်ာ့ရင္ဖံုအက်ႌအား ၀တ္ထား၏။ ယခင္ေန႔မ်ားကဲ့သို႔ ဘီဒီေအ စစ္ယူနီေဖာင္းႏွင့္ မဟုတ္။ ဘန္ေကာက္လံုခ်ည္၊ ပိုးေပ်ာ့ ရင္ဖံုး၊ ပန္းႏုေရာင္ ေခါင္းေပါင္းႏွင့္ တဘာသာ ဆန္း၍ေနသည္။ ဂငယ္ပံုစံ စားပြဲရွည္၏ ထိပ္တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ထုိင္၏။ သခင္ျမ၊ ဦးဘ၀င္းစသည့္ ၀န္ႀကီးမ်ားက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ လက္၀ဲဖက္တြင္ ထုိင္ၾကၿပီး၊ လက္ယာဖက္ စားပြဲတြင္မူ ၀န္ႀကီး ဦးဗဂ်မ္း၊ ေပ်ာ္ဘြယ္ ဦးျမတုိ႔ ထုိင္ၾက၏။ ၀န္ႀကီး ေစာစံဖုိးသင္ႏွင့္ ခ်င္းအမ်ဳိးသား၀န္ႀကီး ၀မ္ကိုေဟာတုိ႔ ႏွစ္ေယာက္က အစည္းအေ၀းသို႔ မတတ္ေရာက္ႏုိင္ၾက။ ခရီးလြန္ေနၾကသည္။ ျပည္ထဲေရး၀န္ႀကီး ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းသည္လည္း ဥေရာပသို႔ ေရာက္ေန၍ အစည္းအေ၀းတြင္ မရွိ။
၁၀း ၃၇နာရီ -----။
အတြင္း၀န္ ဦးအံုးေမာင္သည္ ၀န္ႀကီး၏ကိုယ္စား ၎ဌာန အေျခအေနမ်ားအား သခင္ျမ၏ေဘးမွ မတ္တပ္ရပ္၍ အစီရင္ခံေႏသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက သူ၏ အေရွ႔မ်က္ေစာင္းထိုးတြင္ ထုိင္၍ေနသည္။ သူ၏ အေရွ႔တည့္တည့္၌က ၀န္ႀကီး ဦးဗဂ်မ္းႏွင့္ ေပ်ာ္ဘြယ္ဦးျမတုိ႔ ရွိသည္။
အစည္းအေ၀းအတြင္းသို႔ ၿဗိတိသွ်အမွတ္ (၁၂) တပ္မေတာ္ ယူနီေဖာင္းႏွင့္ လက္နက္ကိုင္လူ (၄) ေယာက္ ၀င္၍လာသည္။ အတြင္း၀န္ ဦးအံုးေမာင္က မသိ။ သူ၏ ေနာက္ေက်ာဘက္မွ ၀င္လာျခင္းျဖစ္၍ မေတြ႔ရ။ အစည္းအေ၀းသို႔ ဆက္၍ အစီရင္ခံ တင္ျပ၍ ေနသည္။ ၀င္လာသူ ေလးေယာက္သည္ ဂငယ္ပံု စားပြဲထိပ္၀သို႔ သြား၏။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ ၊ တည့္တည့္ အေနအထာ ----။ ေသနတ္မ်ားႏွင့္ ထုိး၍ ခ်ိန္သည္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ ထုိင္ရာမွ ထ၍ တား၏။ အသံမ်ားက လံုးေထြး၍ သြားေတာ့၏။
ေမာင္စုိးက အမိန္႔ေပး၏။
“ပစ္ ပစ္”
ေတာ္မီဂန္းျဖင့္ ရန္ႀကီးေအာင္သည္ ပစ္၏။ ယမ္းေပါက္ကြဲသံမ်ားက ဆူညံ၍ ေနသည္။ စိန္ႀကီး၏ ေသနတ္ေျပာင္း၀မွ မီးပြင့္မ်ားက ခုန္ေပါက္၍ ထြက္ေနသည္။ သက္ႏွင္း၏ ဘယ္ဘက္လက္ျဖင့္ ေပြ႔ကိုင္ထားေသာ စတင္းဂန္း ေသနတ္ငယ္သည္ ေပါက္ကြဲမႈေၾကာင့္ ရမ္းခါ၍ ေနသည္။ သူ၏ ညာဖက္လက္ၫႈိးမွာမူ “ေထြကာ” ကြင္းအတြင္းရွိ ေမာင္းခလုတ္ငယ္အား ေကြး၍ ထားသည္။ မရပ္ေတာ့ -----။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ မတ္မတ္ ရပ္ေနရာမွ အေနာက္သို႔ လန္၍ က်သြားသည္။ သူထုိင္သည့္ ကုလားထုိင္ ေနာက္မီွမွ ကေဒါင္းရုပ္သည္ က်ည္သင့္၍ ပဲ့ထြက္သြားသည္။ တခ်က္ ----၊ ႏွစ္ခ်က္ ---- မေရမတြက္ႏုိင္ေတာ့။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ ကုလားထုိင္ႏွင့္အတူ ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႔ လဲ၍ က်သြားသည္။ ေသြးမ်ားက `တာ` က်ဳိးသည့္အလား။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ကိုယ္မွ ေသြးမ်ား သြန္းက်၍ ေနသည္။ ရန္ႀကီးေအာင္သည္ ၀ပ္ေနသည့္သူမ်ားအား မုဆုိးဒူးေထာက္ ထုိင္၍ ပစ္ျပန္၏။ ေတာ္မီဂန္း ေသနတ္သံမ်ားက ဆူညံ၍ ေနေတာ့သည္။ ယမ္းေငြ႔မ်ားက မႊန္ထူ၍ ေနေတာ့သည္။ ေသြးနံ႔ႏွင့္ယမ္းနံ႔ ေရာ၍သြားေတာ့၏။
ဦးရာဇတ္၏ သက္ေတာ္ေစာင့္ ရဲေဘာ္ ကိုေထြးသည္ ေသနတ္သံမ်ား ၾကား၍ ေျပးလာသည္။ ၀န္ႀကီးမ်ား အစည္းအေ၀း ျပဳလုပ္ေနသည့္ အခန္း၏အျပင္တြင္ ၿဗိတိသွ်အမွတ္ (၁၂) တံဆိပ္ တပ္ထားသည့္ စစ္ယူနီေဖာင္း၀တ္ ေသနတ္ကိုင္ ေလးေယာက္ႏွင့္ေတြ႔၏။ အံ့အားသင့္ေနေသာ ရဲေဘာ္ကိုေထြးအား ရန္ႀကီးေအာင္မွ ေတာ္မီဂန္းႏွင့္ ပစ္၏။ အတြင္း၀န္ရုံးက ယမ္းႏွင့္ေသြး လႊမ္း၍ သြားေတာ့သည္။ မိုးကမစဲေတာ့။ တဖြဲဖြဲႏွင့္ ေစြ၍ ေကာင္းေနဆဲပင္။
(၂၃)
၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ၊ ဇူလုိင္လ (၁၉) ရက္။
အတြင္း၀န္ရုံး၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ့။
ယမ္းေပါက္ကြဲသည့္ အသံမ်ားသည္ မိုးသံေလသံတုိ႔ႏွင့္ ေရာေထြးၿပီး စီအုိင္ဒီ ရဲမင္းႀကီး ဦးထြန္းလွေအာင္၏ ရုံးခန္းအတြင္းသို႔ စီး၀င္၍ လာသည္။ စီအိုင္ဒီရဲမင္းႀကီး ဦးထြန္းလွေအာင္၏ ရုံးခန္းသည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ ရုံးခန္းေအာက္ တည့္တည့္တြင္ ရွိသည္။ ၿဗိတိသွ် တပ္မေတာ္၏ ျမန္မာႏိုင္ငံ ကြပ္ကဲမႈ ဌာနခ်ဳပ္ေအာက္တြင္ ရွိသည့္ ေတာင္ပိုင္းတုိင္း တုိင္းမွဴး ဗုိလ္မွဴးခ်ဳပ္ နက္(ရွ္)ႏွင့္ ၿဗိတိသွ် စစ္ေထာက္လွမ္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ ဗုိလ္မႉးခ်ဳပ္ ႏုိက္ (၂) ဦးသည္ ရဲမင္းႀကီး ဦးထြန္းလွေအာင္ႏွင့္ စကားေျပာလ်က္ ရွိသည္။ ၿပီးလွ်င္ ---- အဂၤလိပ္ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ႏွစ္ဦးသည္ ရဲမင္းႀကီး ဦးထြန္းလွေအာင္အား ႏႈတ္ဆက္၍ အခန္းတြင္းမွ ထြက္သြားၾကေတာ့သည္။ လွ်ဳိ႔လွ်ဳိ႔၀ွက္၀ွက္ ----။
(၂၄)
၁၉၄၇ ခုႏွစ္၊ ဇူလုိင္လ (၁၉) ရက္။
ေအဒီလမ္း၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ့။
စီအိုင္ဒီ ရဲမင္းႀကီး ဦးထြန္းလွေအာင္ႏွင့္ ဗုိလ္မွဴးေအးေငြ (ဒဂံုျမတ္ေလးႏြယ္) တုိ႔ ဦးေဆာင္သည့္ စစ္ရဲတပ္ႏွင့္ ေသာင္းက်န္းမႈ ႏွိမ္နင္းေရး တပ္ဖြဲ႔တုိ႔သည္ ေအဒီလမ္းရွိ ဦးေစာ၏အိမ္သို႔ ၀ိုင္းလုိက္ၾကသည္။ ဦးေစာျခံ၏ ျခံတံခါးအား လံုၿခံဳေရးတပ္မ်ားက ဖြင့္ခိုင္း၏။ မႈန္ႀကီးက မဖြင့္ေပး။ လံုၿခံဳေရး တပ္သားမ်ားအား ေသနတ္ႏွင့္ စတင္၍ ပစ္၏။ ပစ္ခတ္မႈက ခဏငယ္ အတြင္းၿပီး၏။ ၿခံအတြင္းသို႔ လံုၿခံဳေရးတပ္သားမ်ား စီးနင္း ၀င္ေရာက္သြားၾကၿပီး ျဖစ္သည္။ မႈန္ႀကီးက လက္တြင္ ဒဏ္ရာရ၏။ ဦးေစာက အေျခမပ်က္။ ဟန္ေဆာင္ေကာင္းလွ၏။ သူတုိ႔ အားလံုးအား ဖမ္းဆီးလုိက္ၾကသည္။ သူတို႔အား ရန္ကုန္ေထာင္ႏွင့္ အင္းစိန္ေထာင္တို႔တြင္ ခြဲ၍ ခ်ဳပ္ထားလိုက္ၾကသည္။
(၂၅)
၁၉၄၇ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလ (၁) ရက္။
အင္းစိန္ စီအိုင္ဒီရုံး။
စီအိုင္ဒီမွ ရဲမွဴးႀကီး ဦးလွေအာင္သည္ ဘၫႊန္႔ ၊ ခင္ေမာင္ရင္ႏွင့္ ရန္ႀကီးေအာင္တို႔၏ေျဖာင့္ခ်က္ လက္ေရးမူအား ဦးေစာ၏အမႈအား ကိုင္တြယ္ စစ္ေဆးေနၾကသည့္ ရဲမွဴးႀကီး ဦးသိန္းအုန္း၊ ရဲအုပ္ ဦးထြန္းေမာင္၊ ဦးေအာင္ခ်ီ၊ ဦးကိုက္ုိႀကီးႏွင့္ ဒုရဲအုပ္ဦးႏြယ္တုိ႔အား ျပ၏။ တရားခံအခ်ဳိ႔အား ျပန္လည္ စစ္ေဆးရန္လိုသည့္ ေမးခြန္းတုိ႔အား ထုတ္ၾက၏။ သက္ႏွင္းႏွင့္ ေမာင္စိုးတုိ႔ ႏွစ္ေယာက္က ေခါင္းမာခ်င္ၾကသည္။ အမွန္အတုိင္း မထြက္ဆုိခ်င္ၾကေသး။ ဂဠဳန္ဦးေစာကမူ ဟန္ေဆာင္မႈ ေကာင္းေကာင္းႏွင့္ အခ်ိန္ဆြဲထားလုိ၏။ အဂၤလန္ကြ်န္းမွ ဆရာသခင္မ်ား၏ ကယ္တင္ခ်ိန္အား ေမွ်ာ္ေနဆဲ ျဖစ္၏။
(၂၆)
၁၉၄၇ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလ (၅) ရက္။
အင္းစိန္ေထာင္၊ အထူးခံုရုံး။
ဂဠဳန္ဦးေစာသည္ ရွမ္းေဘာင္ဘီ အနက္ေရာင္အား ၀တ္ဆင္၍ ထားသည္။ ေနကာမ်က္မွန္ အနက္ေရာင္အား တပ္ဆင္ထားၿပီး သူ႔မ်က္လံုး၏ အတြင္းသ႑ာန္အား ဖံုးကြယ္ထားရန္ ႀကိဳးစား၏။ တရားခံမ်ားထုိင္သည့္ ၀က္ၿခံအတြင္း၌ သူသည္ အိေျႏၵရရ ထုိင္၍ေနသည္။ ေမာင္စိုး၊သက္ႏွင္း၊ မႈန္ႀကီးတုိ႔က ဦးေစာ၏ေဘး ၀က္ၿခံငယ္ တခုအတြင္း၌ ထုိင္ေနၾကသည္။ မႈန္ႀကီး၏လက္က ေသနတ္ဒဏ္ရာေၾကာင့္ ျဖတ္ပစ္ခဲ့ရသည္။ ရန္ႀကီးေအာင္၊ စိန္ႀကီး၊ ခင္ေမာင္ရင္ႏွင့္ သုခတုိ႔က သက္ႏွင္းတုိ႔၏ေဘး ၀က္ၿခံငယ္ တခုတြင္ ထိုင္ေနၾကသည္။ သီးသီးသန္႔သန္႔စီ ----။ သတင္းေထာက္မ်ားမွ ဓါတ္ပံုမ်ား ရိုက္ၾက၏။ အထူးခံုရုံးအဖြဲ႔၏ ဥကၠဌျဖစ္သူ တရားေရး၀န္ႀကီး ဦးေက်ာ္ျမင့္ႏွင့္ အဖြဲ႔၀င္မ်ားျဖစ္ေသာ ဦးေအာင္သာေက်ာ္ ၊ ဦးစီဘူးတုိ႔သည္ ရုံးခန္းအတြင္းသို႔ ၀င္လာၾကသည္။ တရားခံမ်ားအားလံုး မတ္တပ္ရပ္ၾက၏။ အထူးခံုရုံးအဖြဲ႔သည္ ႏို္င္ငံေတာ္ လုုုပ္ႀကံမႈႀကီး၏ တရားလိုျပသက္ေသ (၇၈) ဦးႏွင့္ တရားခံျပ သက္ေသ (၃၁) ဦးတုိ႔အား ရုံးေတာ္မွ ေခၚယူ စစ္ေဆး၏။ ဦးေစာမွ သူ႔အတြက္ ေရွ႔ေနအား ၀တ္လံုေတာ္ရ မစၥတာ ဗတားနစ္ႏွင့္ အဂၤလန္မွ ၀တ္လံုေတာ္ မစၥတာ ကာတဘင္းနက္တုိ႔ ႏွစ္ဦးအား ငွား၏။ မစၥတား ကာတဘင္းနက္က အဂၤလန္မွ ဘုရင္ေတာ္၀င္ ေကာင္စီ၀င္ တဦးလည္း ျဖစ္သည္။ က်န္သည့္ လူသတ္သမား တရားခံမ်ားအတြက္မူ သာယာ၀တီမွ ဦးသူငယ္အား ဦးေစာမွ ငွားေပးသည္။ (၃၇) ရက္တုိင္ ရုံးထိုင္၍ စစ္ေဆးၿပီးေနာက္ ဦးေစာႏွင့္ အေပါင္းအပါတုိ႔၏ ႏို္င္ငံေတာ္ လုပ္ႀကံမႈႀကီးအား ရုံးေတာ္မွ စီရင္ခ်က္ခ်ေတာ့သည္။ ေသဒဏ္ႏွင့္ တသက္တကြ်န္း ----။
(၂၇)
၁၉၄၈ ခုႏွစ္၊ ေမလ (၈) ရက္။
အင္းစိန္ေထာင္။
ေထာင္ပိုင္ႀကီးသည္ ဦးေစာ၏ အခန္းေရွ႔မွ ေသာ့ခေလာက္ႀကီးအား ဖြင့္လုိက္သည္။ မီးေရာင္ မွိန္ပ်ပ်ေအာက္၌ ဦးေစာသည္ သံတုိင္အားကိုင္လ်က္ မတ္တပ္ရပ္လ်က္ ရွိ၏။ ကုတ္အက်ႌအနက္ႏွင့္ ပိုးေပ်ာ့ ရွမ္းေဘာင္ဘီအရွည္အား ၀တ္ထားသည္။ တညလံုး အိပ္စက္ထားဟန္ မတူ။ မ်က္လံုးမ်ားက နီ၍ ေနသည္။ ဂဠဳန္ဦးေစာသည္ သံတုိင္အား ဆုပ္ကိုင္ရင္း ေထာင္ပိုင္ႀကီးအား အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ေမး၏။
"Any Message from London"
ေထာင္ပိုင္ႀကီးမွ ဦးေစာအား ၾကည့္ၿပီး တုိးၫွင္စြာ အေျဖေပး၏။
"No Nothing, Very Sorry ---"
အင္းစိန္ေထာင္၀င္း တခုလံုး တိတ္ဆိတ္၍ ေနသည္။ ဦးေစာ၏ အိမ္မက္က ၿပီးဆံုး၍ သြားသည္။ မရေတာ့ ----။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ကင္းမဲ့သြားသည့္ ဦးေစာ၏ မ်က္ႏွာသည္ လူေသတဦးကဲ့သို႔ ----။ ေသြးေရာင္ ဆုတ္ေလ်ာ့ၿပီး ျဖဴေဖ်ာ့၍ ေနေတာ့သည္။ ေထာင္အာဏာပိုင္မ်ား၏ ေခၚရာသို႔ ဦးေစာသည္ လုိက္၍ ပါလာခဲ့သည္။ တလွမ္းခ်င္း ----။
အင္းစိန္ေထာင္ အုတ္ရုိးနီနီမ်ားေပၚ၌ က်ီးတို႔သည္ ငိုက္ျမည္း၍ ေနၾကသည္။ အာရုံက မေပၚေသး ---။ အေမွာင္ထုသည္ အင္းစိန္ေထာင္၀င္းႀကီးအား လႊမ္းၿခံဳ၍ မိုးထားဆဲ ----။
တလွမ္း ---၊ ႏွစ္လွမ္း ----။
တေရြ႔ေရြ႔ႏွင့္ ဦးေစာသည္ အင္းစိန္ေထာင္တုိက္ (၃)မွ ႀကိဳးစင္ဆီသို႔ ေထာင္အာဏာပိုင္မ်ား ေခၚယူရာအတုိင္း လုိက္ပါ၍ လာခဲ့သည္။ အသိမဲ့စြာ ----။ အင္းစိန္ေထာင္ ႀကိဳးစင္၀န္းက်င္၌ လွ်ပ္စစ္ မီးေရာင္မ်ားျဖင့္ လင္းလင္းပပ ----။ ေဘဘီေစာသည္ ဖခင္အား ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္အျဖစ္ ကန္ေတာ့၏။ ဦးေစာ၏ ရုပ္သြင္က အသက္ကင္းမဲ့သည့္ အရုပ္တခုကဲ့သို႔ ----။ ဦးေစာအား ေထာင္အာဏာပိုင္မ်ားက ေခၚ၍သြားသည္။ ႀကိဳးေပးသတ္မည့္သူအတြက္ ၀တ္ရုံအျဖဴႀကီးအား ဦးေစာအား စြပ္၍ ေပးၾကသည္။ ၿပီးလွ်င္ ---- ဦးေစာ၏ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းအား ႀကိဳးႏွင့္ စည္း၏။ ေထာင္၀န္ထမ္းတဦးမွ ဦးေစာ၏ လည္ပင္းသို႔ ႀကိဳးကြင္းအား စြပ္သည္။ ၿပီးလွ်င္---- ဦးေစာ၏ ဦးေခါင္းအား အ၀တ္ျဖဴႏွင့္ စြပ္ရန္ ျပဳလုပ္၏။
ဦးေစာမွ ----
“ရပါတယ္။ က်ေနာ္ ရင္ဆုိင္ရဲပါတယ္” ဟု ေျပာသည္။ ေထာင္ပိုင္ႀကီးမွ လုပ္ရိုးလုပ္စဥ္အရ ျပဳလုပ္ရေၾကာင္း ေျပာသည္။ ဦးေစာမွ မျငင္း ----။ သူ၏ ေဘးသို႔ ေနာက္ဆံုး ငဲ့၍ၾကည့္၏။ ေမာင္စိုး၊ သက္ႏွင္းႏွင့္ မႈန္ႀကီးတုိ႔က အ၀တ္ျဖဴအုပ္၍ ႀကိဳးေပးရန္ အသင့္ျဖစ္၍ ေနၾကၿပီ။
“ဂ်ဳိင္း”
မင္းဟန္
------------------------------
ကိုးကား ----
* ကိုသန္း (ၾကည့္ျမင္တုိင္) ၏ ကိုယ္ေတြ႔ႀကံဳခဲ့ရေသာ ႏို္င္ငံေတာ္ လုပ္ႀကံမႈႀကီး
* ဦးႏု၏ တာေတစေနသား
* သိန္းေဖျမင့္၏ ေတာ္လွန္ေရးကာလ ႏုိ္င္ငံေရး အေတြ႔အႀကံဳမ်ား
* နတ္ေမာက္ဘုန္းေက်ာ္၏ ငမုိးမေသေသး ေဆာင္းပါး (ျမ၀တီမဂၢဇင္း၊ ၁၉၅၇ခုႏွစ္ ၊ ဇူလုိင္လ)
* ေမာရစ္ေကာလစ္၏ Last And First in Burma
* တကၠသိုလ္ေန၀င္း၏ လြတ္္လပ္ေရးဗိသုကာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း
* အင္ဒီဒီမွ ထုတ္ေ၀သည့္ ျမန္မာျပည္ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားႏွင့္ ျပည္သူတုိ႔ ႏုိင္ငံေရးအရ ပါ၀င္မႈ
ၾကာသပေတးေန႔၊ ဂ်ဴလုိင္လ 17 2008
(၆၁) ႏွစ္ေျမာက္ အာဇာနည္ေန႔ အထိမ္းအမွတ္ ေဆာင္းပါး
“အမ်ဳိးသားသူရဲေကာင္း တေယာက္ဟာ ဒီတုိင္းျပည္မွာ သိပ္တာရွည္မခံဘူး။ ရန္သူမ်ားတယ္။ အမ်ားဆံုး သံုးႏွစ္ပဲ ခံမယ္။ က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့ --- ေနာက္ (၁၈) လထက္ မပိုဘူးလို႔ ယူဆတယ္”
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း
(ေမာရစ္ေကာလစ္၏ Last And First in Burma စာအုပ္၊ စာမ်က္ႏွာ ၂၆၉၊ ၂၇၀) မွ
(၁)
၁၉၄၈ ခုႏွစ္၊ ေမလ (၈) ရက္။
အင္းစိန္ေထာင္ ---။
“ဂ်ဳိင္း” ----။
က်ယ္ေလာင္သည့္ ေဒါက္ျဖဳတ္သံေၾကာင့္ အုတ္ရိုးနီနီေပၚမွ က်ီးမ်ားလန္႔၍ ထပ်ံကုန္ၾကသည္။ ေရာင္နီက မေပၚေသး။ အင္းစိန္ေထာင္၀င္းအတြင္း အေမွာင္ထုက ႀကီးစုိးေနဆဲ။ အင္းစိန္ေထာင္၏ ႀကိဳးစင္ရွိရာတြင္မူ လ်ပ္စစ္မီးေရာင္မ်ားေၾကာင့္ လင္းလင္းပပ ရွိ၍ေနသည္။ ေဒါက္ျဖဳတ္သံႏွင့္အတူ ႀကိဳးစင္ေပၚမွ ျဖဴျဖဴအရိပ္ ေလးခုသည္ ႀကိဳးစင္တြင္း အတြင္းသို႔ ရိပ္ခနဲ ထိုးဆင္းသြားသည္။ လ်ပ္တျပတ္ ----။ ႀကိဳးတုိင္မွ တြဲေလာင္းက်ေနသည့္ ႀကိဳးေလးေခ်ာင္းက ေလးလံသည့္ အရာ၀တၱဳမ်ားအား ဆြဲထားရသည့္အတြက္ “ တန္း” ၍ ေနသည္။ မလႈပ္ရွား ----။ ၿငိမ္သက္လ်က္။
အင္းစိန္ေထာင္ႀကီးႏွင့္ (၁၂) မိုင္ခန္႔ ေ၀းကြာသည့္ ရန္ကုန္ေထာင္ ႀကိဳးစင္အတြင္း၌လည္း က်ယ္ေလာင္သည့္ ေဒါက္ျဖဳတ္သံ --- ။ ၿပီးလ်င္ ---- ႀကိဳးစင္တုိင္မွ ႀကိဳးစင္တြင္း၊ အတြင္းသို႔ တြဲေလာင္းက်ေနသည့္ ႀကိဳးႏွစ္ေခ်ာင္းသည္လည္း ---။ မလႈပ္ရွား ---၊ ၿငိမ္သက္လ်က္ ---။
(၂)
၁၉၄၅ ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လ (၁၉) ရက္။
ေနသူရိန္ ကဇာတ္ရုံ ၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ႔။
စစ္ၿပီးစ --- ရန္ကုန္ၿမိ့ဳသည္ နာတာရွည္ သူနာတေယာက္၏ နာလန္ထ လူနာကဲ့သို႔ ျဖစ္၍ေနသည္။ အားအင္ကမရွိ ။ ဟိုနားထိလည္းနာ၊ ဒီနားထိလည္းနာႏွင့္ အရာရာသည္ ယိုယြင္း၍ ေန၏။ ယမ္းေငြ႔မ်ားက အုပ္ဆိုင္းဆဲ။ လမ္းမထက္ ေသြးကြက္မ်ားက မုတ္သုန္မိုးအား အာခံ၍ ေနဆဲ။ မုတ္သုန္မိုးသည္ စစ္၏ ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္တုိ႔အား မေဆးေၾကာ မသုတ္သင္ႏုိင္ေသး။ အုပ္မႈိင္းေသာ မိုးသားတိမ္ထုတုိ႔၏ ေအာက္၌ ေနသူရိန္ကဇာတ္ရုံၾကီးသည္ ယခင္က အထီးတည္း ။ ယခုမူ ----။
“(ဖ ဆ ပ လ) အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ရဲ့ ကိုယ္စား က်ေနာ္ ဒီလူထု အစည္းအေ၀းႀကီးမွာ အဆုိသံုးရပ္ကို တင္သြင္းသြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ပထမဦးစြာ ဗမာ့ တပ္မေတာ္သစ္ကို မ်ဳးိခ်စ္ ဗမာ့တပ္မေတာ္သားမ်ားႏွင့္သာ ဖြဲ႔စည္းသြားရန္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒုတိယ အဆိုအေနနဲ႔ လြတ္လပ္တဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ တရပ္ ေရးဆြဲႏိုင္ေရးအတြက္ တုိင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္္ေတာ္တရပ္ ေခၚယူသြားေရး ျဖစ္္ပါတယ္။ တတိယ အေနနဲ႔ ျမန္မာတႏိုင္ငံလံုး၊ လံုး၀လြတ္လပ္တဲ့ ႏိုင္ငံတခု ျဖစ္ဖုိ႔အတြက္ ႀကိဳးပမ္း လုပ္ေဆာင္ၾကတဲ့အခါမွာ အဖြဲ႔အစည္းေပါင္းစံု တုိင္းရင္းသားေပါင္းစုံ စည္းလံုးညီွညႊတ္ၾကဖုိ႔ လိုပါတယ္။ ---- ဒီအတြက္ အားလံုး ညီညီညႊတ္ညႊတ္နဲ႔ လုပ္ကိုင္သြားၾကရန္ ျဖစ္ပါတယ္။”
ေနသူရိန္ လူထု အစည္းအေ၀းပြဲႀကီးသို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းမွ တင္သြင္းေသာ အဆုိျပဳသံႏွင့္ ေထာက္ခံသည့္ ၾသဘာသံမ်ားသည္ ကဇာတ္ရုံႀကီးအတြင္းမွ လ်ံထြက္၍လာသည္။ `ဤမွ ---- ကန္ေတာ္ႀကီးေရျပင္ကို ျဖတ္တိုက္၍ ျမန္မာႏိုင္ငံ တနံတလ်ားသို႔ ----။
ေနသူရိန္ လူထု အစည္းအေ၀းပြဲႀကီးက ဗမာ့လြတ္လပ္ေရး တုိက္ပြဲအား လက္နက္ကိုင္ တုိက္ပြဲမွ လူထုတိုက္ပြဲ သဏၭာန္ဆီသို႔ ခ်ဳိးေကြ႔လိုက္သည္။
(၃)
၁၉၄၅ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလ( ၂)ရက္။
ကာလကတၱားၿမိဳ့ ၊ အိႏၵိယႏုိင္ငံ။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေလာ့လူ၀ီ ေမာင့္ဘတ္တန္က ဗမာ့တပ္မေတာ္သစ္ ဖြဲ႔စည္းေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေဆြးေႏြးရန္ ျမန္မာကိုယ္စားလွယ္ အဖြဲ႔ကို ဖိတ္ေခၚသည္။ သူက ၿဗိတိသွ် အစိုးရ၏ အေရွ့ေတာင္အာရွ မဟာမိတ္တပ္ေပါင္းစု စစ္္ေသနာပတိခ်ဳပ္။ ၿပီးေနာက္ ျမန္မာ့အေရးအား မွန္မွန္ကန္ကန္ အကဲျဖတ္ႏို္င္သည့္ စစ္ဘက္ အရာရွိတဦး ျဖစ္သည္။ ျမန္မာ ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔တြင္ ဘီဒီေအမွ ဗိုလ္လက်္ာ၊ ဗိုလ္ေဇယ်၊ ဗိုလ္ေက်ာ္ေဇာ၊ ဗိုလ္ေဇာ္မင္း၊ ဗုိလ္ေန၀င္း၊ ဗိုလ္ေမာင္ေမာင္တို႔ ပါၿပီး ႏိုင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္မ်ားမွ ဦးဘေဘ၊ ဦးၫိုထြန္း၊ သခင္သန္းထြန္းႏွင့္ ေစာဘဦးႀကီးတုိ႔ ပါသည္။ အဖြဲ႔၏ေခါင္းေဆာင္က ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ျဖစ္္သည္။ ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔သည္ ရန္ကုန္မွ ကာလကတၱား ----။ ကာလကတၱားမွတဆင့္ သိရီိလကၤာႏိုင္ငံ ကႏၷီသို႔ သြားၾကမည္။ ျမန္မာကိုယ္စားလွယ္ အဖြ႔ဲသည္ ကာလကတၲားတြင္ ခတၱနားသည္။ ထုိစဥ္က သခင္သိန္းေဖ (ဦးသိန္းေဖျမင့္) သည္ ကာလကတၲားတြင္ ရွိေနသည္။ သခင္သန္းထြန္း၊ သခင္သိန္းေဖ (ဦးသိန္းေဖျမင့္) ေတြ႔ဆံုၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ အနာဂတ္အေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေဆြးေႏြးၾကသည္။ အနာဂတ္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအား မည္သည့္ အခန္းက႑မွ ပါ၀င္ေစမည္နည္း။ စစ္ေခါင္းေဆာင္လား။ ႏုိင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္လား။ အျမင္ႏွစ္မ်ဳိး ကြဲ၍ေနသည္။ သခင္စိုး၊ သခင္သန္းထြန္း စသည့္ ကြန္ျမဳနစ္မ်ားက ေအာင္ဆန္းသည္ ႏို္င္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္ တဦးရွိသင့္သည့္ အရည္အခ်င္း ေပါင္းစံုမရွိ။ ႏိုင္ငံေရး ပရိယာယ္ မကြ်မ္းက်င္။ လူမႈဆက္ဆံေရး ညံ့ဖ်င္းသည္။ ထုိေၾကာင့္ တပ္မေတာ္ထဲတြင္သာ ေနသင့္သည္။ ဤအျမင္ကို ဗိုလ္လက်ာ္ႏွင့္ သခင္သိန္းေဖ (ဦးသိန္းေဖျမင့္) တုိ႔က လက္မခံ။ ေအာင္ဆန္းသည္သာ အမ်ဳိးသားေရး အင္အားစု အေပါင္းကို ညီညႊတ္ေသာ တပ္ဦးတရပ္ ျဖစ္လာေစရန္ စြမ္းေဆာင္ၿပီး ေခါင္းေဆာင္မႈ ေပးႏိုင္မည့္ တဦးတည္းေသာ ပုဂၢဳိလ္ျဖစ္သည္။ ထုိေၾကာင့္ စစ္တပ္မွ ထြက္ၿပီး ႏိုင္ငံေရးတြင္သာ တာ၀န္ယူရမည္။
အဆံုးအျဖတ္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္အေပၚတြင္သာ တည္ေတာ့၏။ ဗမာ့မ်ဳိးခ်စ္ တပ္မေတာ္သစ္တြင္ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္အဆင့္ႏွင့္ ( ဒုတိယ တပ္မေတာ္ စစ္ေဆးေရး အရာရွိခ်ဳပ္) ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအား ရာထူးလက္ခံရန္ ေမာင့္ဘတ္တန္က လမ္းေၾကာင္းျပန္၏။ မည္သို႔နည္း ----။
(၄)
၁၉၄၅ ခုႏွစ္၊ ေအာက္တိုဘာလ (၁၉)ရက္။
အလံုလမ္း ၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ့။
ဘုရင္ခံ ဆာေဒၚမန္စမစ္သည္ ၁၉၄၅ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလ (၁၆) ရက္ေန႔တြင္ ရန္ကုန္သို႔ ေရာက္ရွိလာသည္။ အိႏၵိယႏိုင္ငံ ဆင္းမလားမွ ျပန္လာျခင္း ျဖစ္ၿပီး ဘုရင္ခံသည္ ရန္ကုန္ ျပန္ေရာက္ၿပီး ေနာက္တေန႔မွာပင္ ၎၏အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ပံုစံသစ္အား ထုတ္ျပန္ ေၾကျငာေတာ့သည္။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးက မသစ္ဆန္း။ မဲျပာပုဆိုးပင္။ ဘုရင္ခံ အမႈေဆာင္ ေကာင္စီကို အဖြဲ႔၀င္ (၁၅) ဦးႏွင့္ ဖြဲ႔စည္းမည္။ ဘုရင္ခံအလုိက် ခန္႔ႏိုင္၏။ ထုတ္ပယ္ႏိုင္၏။ စကၠဴျဖဴစာတမ္း၏ အစြမ္းသတၱိျဖင့္ ကိုလိုနီိစနစ္အား ထိန္းသိမ္းရန္သာ ျဖစ္သည္။ မိုးေႏွာင္ရက္က်န္ ရန္ကုန္ၿမိဳ့က ၿငိမ္သက္လ်က္။
ဘုရင္ခံ ဆာေဒၚမန္စမစ္ႏွင့္ ( ဖ ဆ ပ လ) အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ ေဆြးေႏြးပြဲက အခ်ိန္မၾကာ ---။ ဘုရင္ခံက (ဖ ဆ ပ လ) အား ဘုရင္ခံ၏ အမႈေဆာင္ေကာင္စီ အဖြဲ႔တြင္ ပါ၀င္ရန္ ကမ္းလွမ္းသည္။ (ဖ ဆ ပ လ) မွ ဘုရင္ခံအမႈေဆာင္ ေကာင္စီအား ၾကားျဖတ္ယာယီ အမ်ဳိးသား အစိုးရအေနျဖင့္ ဖြဲ႔စည္းရန္ ရည္ရြယ္၏။ အမႈေဆာင္ေကာင္စီ (၁၅)ေနရာတြင္ (၁၁) ေနရာအား (ဖ ဆ ပ လ) သို႔ ေပးရန္ ေတာင္းဆိုသည္။ ျပည္ထဲေရး ဌာနကိုလည္း (ဖ ဆ ပ လ) ေကာင္စီ၀င္ တဦးမွ တာ၀န္ယူမည္။ ဘုရင္ခံမွ ခ်က္ခ်င္း အေျဖမေပးႏိုင္။ မၾကာမွီ အေၾကာင္းျပန္ေပးပါမည္ဟု ယဥ္ေက်းစြာျဖင့္ ဆုိသည္။ ၿပီးၿပီ။ ေဆြြးေႏြးပြဲက ဤမွ်သာ ---။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၊ သခင္သန္းထြန္း၊ ႏွင့္ ဦးဘေဘတုိ႔ ဘုရင္ခံအား ႏႈတ္ဆက္ၿပီး ဘုရင္ခံ၏ အိမ္ေတာ္မွ ထြက္ခဲ့ၾကသည္။ အလံုလမ္းမႀကီးက စန္႔စန္႔ႀကီး ၀ပ္ဆင္း၍ ေနသည္။ မိုးစက္မ်ားက သူ႔အေပၚ၌ ခုန္ေပါက္၍ ေနၾကသည္။ တပါတ္ခန္႔ ၾကာသည့္အခါ၌ ဘုရင္ခံမွ အေၾကာင္းျပန္သည္။ ( ဖ ဆ ပ လ)၏ ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားအား ျငင္းပယ္သည့္အေၾကာင္း ----။ ၿပီးလွ်င္ --- ဘုရင္ခံသည္ အလိုေတာ္ရိမ်ားႏွင့္ စကၠဴျဖဴစာတမ္းအား ထုဆစ္ေတာ့၏။ ဆာေပၚထြန္း နန္းရင္း၀န္ ျဖစ္လာသည္။
(၅)
၁၉၄၆ခုႏွစ္၊ ဇန္န၀ါရီလ (၁၇-၂၃)ရက္။
ေရႊတိဂံု အလယ္ပစၥယံ၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ့။
ရာသီဥတုသည္ ရွင္း၍ေနသည္။ ေကာင္းကင္သည္ လင္း၍၊ လင္း၍ ----။ တိမ္ဆုိင္ တိမ္အုပ္မ်ား မရွိ။ ေနျခည္သည္ အတားအဆီးမရွိ ေျမကမၻာေပၚသို႔ ျဖန္႔က်က္၍ ဆင္းလာ၏။ ေရႊတိဂံု ေစတီေတာ္ႀကီးသည္ ေနျခည္ႏွင့္ လိမ္းက်ံထားသျဖင့္ ေရႊအိုေရာင္ ၀င္းပ၍ ေနသည္။ ထိုးက်ေနသည့္ ေရႊတိဂံု ေစတီေတာ္၏ အရိပ္သည္ အဆုိတင္သြင္းေနသူ အေပၚသို႔ အုပ္မိုးထားသည္။ ဘီဒီေအ ယူနီေဖာင္းႏွင့္ (ဖ ဆ ပ လ) ဥကၠဌ ဦးေအာင္ဆန္းသည္ ပထမအႀကိမ္ (ဖ ဆ ပ လ) ျပည္လံုးကြ်တ္ ညီလာခံႀကီးသို႔ အဆုိ တင္သြင္း၍ ေနသည္။
“ ---- ဟုတ္လား ။ အလုပ္သမား၊ လယ္သမား၊ ၿမိဳ့ေနဆင္းရဲသား၊ ကုန္သည္ပြဲစားမ်ားႏွင့္ တုိင္းရင္းသား အရင္းရွင္ လူတန္းစားေတြဟာ ---- ။ ဟုတ္လား----။ နယ္ခ်ဲ့ အရင္းရွင္ကို အျပဳတ္တုိက္ႏိုင္ဖို႔ ကိုယ့္ဆုိင္ရာ လူတန္းစား အဖြဲ႔အစည္းေတြ တည္ေထာင္ၿပီး လူတန္းစား ညီညႊတ္ေရးေတြ တည္ေဆာက္ၾကရမယ္။ အဲဒီ လူတန္းစား အဖြဲ႔အစည္း အသီးသီးက ကိုယ္စားးလွယ္ေတြနဲ႔ ---- ဟုတ္လား ----။ တသီးပုဂၢလ ပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ ဒီ (ဖ ဆ ပ လ) တပ္ေပါင္းစုႀကီး အတြင္းမွာ ညီညႊတ္စြာနဲ႔ လုပ္ကိုင္ သြားၾကပါရန္ ဒီညီညႊတ္ေရးအဆိုကို တင္သြင္းပါတယ္ ----”
လက္ခုပ္သံမ်ားက ေရႊတိဂံု အလယ္ပစၥယံ အတြင္း၌ ဆူညံ၍ ေနေတာ့သည္။ အဆိုအား ကန္႔ကြက္သူမရွိ အားလံုး ေထာက္ခံၾကသည္။ လူတန္းစား ညီညႊတ္ေရး ၊ ၿပီးလွ်င္ တပ္ေပါင္းစုႀကီးအတြင္း ညီညႊတ္ေရး၊ ထိုမွ အမ်ဳိးသား လြတ္ေျမာက္ေရးဆီသို႔ ----။
ရဟန္း၊ သံဃာ၊ လူထုလူတန္းစား ၊ စုစုေပါင္း ေလးသိန္းေက်ာ္ တက္ေရာက္ၾကသည့္ အႀကီးမားဆံုး ႏိုင္ငံေရး အစည္းအေ၀းပြဲႀကီး ျဖစ္သည္။
“ဒိုမီနီယံ အလိုမရွိ”
“လံုး၀လြတ္လပ္ေရး ခ်က္ခ်င္းေပး”
“တုိင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ အျမန္ေခၚ”
(၆)
၁၉၄၆ ခုႏွစ္ မတ္ (၂၇)ရက္။
အလံုလမ္း၊ ဘုရင္ခံေနအိမ္၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ့။
(ဂ်ပန္ကင္ဒို ဓါးရွည္သည္ အေပၚသို႔ ေျမွာက္၍ တက္သြားသည္။ ေျပာင္လက္ေသာ ကင္ဒုိဓါးရွည္သည္ ေနေရာင္ေအာက္၌ လင္းလက္သြား၏။ ခဏတာအတြင္း ဓါးရွည္သည္ ေအာက္သို႔ စုိက္ဆင္းလာၿပီး ခုတ္ပိုင္းလိုက္သည္။ တိခနဲ ျပတ္မသြား---။ သထံုုခရိုင္၊ ေပါင္ၿမိဳ့နယ္မွ အဂၤလိပ္သူလွ်ဳိ သဲျဖဴကုန္းရြာ၏ ကုလားသူႀကီးသည္ အေရွ႔သို႔ ငိုက္၍ လဲက်သြားသည္။ သို႔႔ေသာ္ ခ်က္ခ်င္း မေသ။ အဂၤလိပ္သူလွ်ိ၏ အသက္က ျပင္းလွသည္။
ေသြးစြန္းေနေသာ ကင္ဒုိဓါးရွည္အား ဓါးအိမ္အတြင္းသို႔ ထုိးသြင္းလုိက္ရင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ အသက္ျပင္းလြန္းလွသည့္ အဂၤလိပ္သူလွ်ဳိ ကုလားသူႀကီးအား ေသနတ္ႏွင့္ ပစ္သတ္ရန္ သူ႔ရဲေဘာ္မ်ားအား အမိန္႔ေပးလုိက္သည္။ အနိဌာရုံျမင္းကြင္းအား ၾကည့္ရႈေနၾကေသာ ပရိတ္သတ္ႀကီးသည္ အဂၤလိပ္သူလွ်ဳိတဦး ေသဒဏ္ စီရင္ျခင္းအေပၚ၌ ေက်နပ္၍ ေနၾကသည္။)
ဘုရင္ခံ အမႈေဆာင္ေကာင္စီ ဒု-ဥကၠဌ ဆာရိုက္၀ုိက္စ္သည္ ဘီအုိင္ေအ စစ္ေၾကာင္းမ်ား ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းသို႔ ၀င္ေရာက္ခဲ့စဥ္ အေပါင္ၿမိဳ့နယ္ မုတၱမ ေဘာလံုးကြင္းအတြင္္း သဲျဖဴေခ်ာင္း ရြာသူႀကီးအား သတ္မႈႏွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအား တရားစြဲဆုိႏိုင္ရန္ အခ်က္အလက္ဖုိင္တြဲကို အစည္းအေ၀းတြင္ ဖတ္ျပ၍ ေနသည္။
အလံုလမ္း ဘုရင္ခံ၏ အိမ္ေတာ္၌ ျပဳလုပ္ေသာ အစည္းအေ၀း ျဖစ္ေသာ္လည္း ဘုရင္ခံကိုယ္တုိင္က မတက္ေရာက္။ ေမၿမိဳ့သို႔ အနားယူ သြားေန၏။ ၿဗိတိသွ် စစ္ဘက္မွ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ဘရစ္ႏွင့္ သူ၏ စစ္ဦးစီး အရာရွိႀကီးမ်ား၊ ပုလိ္ပ္မင္းႀကီးႏွင့္ အရပ္ဖက္ အဂၤလိပ္ အရာရွိႀကီးမ်ား တက္ေရာက္ၾကသည္။
အမ်ဳိးသား လြတ္ေျမာက္ေရး တုိက္ပြဲ၏ တပ္ဦးတြင္ ရွိေနသည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအား ႏိုင္ငံေရးနယ္ပယ္မွ ဖယ္ရွားႏိုင္ရန္ လူသတ္မႈျဖင့္ ေထာင္သြင္း ဖမ္းဆီးႏိုင္ရန္ ၾကံစည္ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။
ျမန္မာျပည္ပုလိပ္မင္းႀကီး မစၥတာ ခ်က္တယ္လ္က -----
“ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို စီအုိင္ဒီိက ဖမ္းတာနဲ႔ ျမန္မာျပည္ သူပုန္ထၾကမွာပဲ။ ေနာက္ၿပီး စစ္အတြင္းက က်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့ ျပစ္မႈေတြကို အေထြေထြ လြတ္ၿငိမ္ခ်မ္းသာခြင့္ေပးဖို႔ လန္ဒန္မွာ အခု စဥ္းစားေနၾကၿပီး မၾကာခင္ ဥပေဒ ထြက္လာမယ္။ ဒီေတာ့ မၿပီးစီးေသးဘဲ ဆိုင္းငံ့ထားသင့္တယ္”
ပုလိပ္မင္းၾကီး၏ ေဆြးေႏြးခ်က္အေပၚ တပ္မေတာ္ ေသနာပတိခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဘရစ္ကလည္း ေထာက္ခံ၏။
“ဟုတ္တယ္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို ဖမ္းတာနဲ႔ လူထုႀကီးက သူပုန္ထၾကမွာပဲ။ အထူးသျဖင့္ ေက်းလက္ေဒသေတြမွာ ဆုိးဆုိး၀ါး၀ါး တု႔ံျပန္ၾကလိမ့္မယ္။ ေနာက္ၿပီး --- ဗမာ့ တပ္မေတာ္အတြင္းမွာ ရွိေနတဲ့ တပ္မေတာ္သား ေလးေထာင္၊ ငါးေထာင္က က်ဳပ္တုိ႔ကို စတုိက္မွာပဲ။ သူတုိ႔မွာ လက္နက္ အျပည့္အစံု ရွိတယ္။ စစ္ပညာ ရွိတယ္။ စစ္ပြဲ အေတြ႔အႀကဳံ ရင့္က်က္ေနၿပီ ျဖစ္တယ္။ ဆရာစံ ဂဠဳန္တပ္လိုမ်ဳိး မဟုတ္ဘူး -----“
အစည္းအေ၀း ခန္းမအတြင္း တိတ္ဆိတ္၍ သြားသည္။ အားလံုးက ေတြးဆ၍ ေနၾကသည္။ ေနမ၀င္ အင္ပါယာႀကီးအတြက္ -----။
(၇)
၁၉၄၆ ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လ (၂၀)ရက္။
အမွတ္ (၂၅) တာ၀ါလိန္လမ္း၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ့။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ေနအိမ္၏ အေပၚထပ္တြင္ (ဖ ဆ ပ လ) အမႈေဆာင္ အဖြဲ႔အစည္းအေ၀း ထုိင္ေနၾကသည္။ ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးသည္ ေျပာင္းလဲ ျဖစ္ေပၚလ်က္ ရွိ၏။ ရန္ကုန္ၿမိဳ့သည္ မၿငိမ္သက္။ ၁၉၄၆ ခုႏွစ္ ေမလ (၁၄) ရက္ေန႔တြင္ အင္းစိန္ခရိုင္၊ ထန္းတပင္ ၿမိဳ့၌ ျပည္သူ႔ရဲေဘာ္မ်ားအား တားျမစ္မိန္႔ကို ဖီဆန္၍ စစ္ေရး ေလ့က်င့္သည္ ဟူ၍ အစိုးရက ဖမ္းသည္။ မေက်နပ္ၾက။ မတရားေသာ အမိန္႔အာဏာႏွင့္ ဖိႏွိပ္ျခင္းဟု ျမင္ၾကသည္။ ေမလ (၁၈) ရက္ေန႔တြင္ ျပည္သူ႔ရဲေဘာ္မ်ားက မတရားဖမ္းဆီးမႈအား ကန္႔ကြက္သည့္ စီတန္းလွည့္လည္ ဆႏၵျပပြဲႀကီးအား က်င္းပၾကသည္။ လယ္သမားမ်ား ပါသည္။ ေက်ာင္းသားမ်ားလည္း ပါသည္။ ရဟန္း၊ သံဃာမ်ားလည္း ပါၾကသည္။ မတရား အမိန္႔အာဏာ ဟူသမွ် တာ၀န္အရ ဖီဆန္၍ ျပျခင္းျဖစ္၏။ ပုလိပ္အဖြဲ႔က ပစ္ခတ္ေတာ့သည္။ ဆႏၵျပသူ လယ္သမားႀကီးသံုးဦး ေသဆံုးၿပီး (၁၅)ဦးခန္႔ ဒဏ္ရာရၾကသည္။ ဤမွစ၍ တုိင္းျပည္သည္ မၿငိမ္သက္ေတာ့ ----။ အာဏာ ဖီဆန္မႈမ်ား ျဖစ္ေပၚ၍ လာေတာ့သည္။ လူထု သိန္းႏွင့္ခ်ီ၍ ရန္ကုန္ၿမိဳ့တြင္ ဆႏၵျပၾကသည္။ (ဖ ဆ ပ လ)၏ ဦးေဆာင္မႈ ေအာက္၌ စနစ္တက် လူထုတုိက္ပြဲ ဆင္ႏႊဲလ်က္ ရွိသည္။
လူထု၏ အက်ပ္အတည္းက ႀကီးမားလွသည္။ မတရားသည့္ အမိန္႔အာဏာေအာက္ မလူးသာ မလႈပ္သာ ရွိေနသည့္အျပင္ အေျခခံ စားသံုးကုန္ ေစ်းႏႈန္းက အဆမတန္ တက္၍လာသည္။ ဂ်ပန္ ေငြစကၠဴမ်ားအား တရားမ၀င္ ေၾကျငာလိုက္သျဖင့္ ေငြေၾကး အက်ပ္အတည္း ျဖစ္ရသည္။ လက္နက္ပုန္းမ်ားက ေနရာအႏွံ ----။ လုယက္မႈ၊ ဓါးျပတုိက္မႈတုိ႔က တုိး၍လာသည္။ လမ္းပန္း ဆက္သြယ္ေရးက လံုၿခဳံ ေခ်ာေမြ႔မႈမရွိ။ ျပည္သူလူထုသည္ က်ီးလန္႔စာ၊ စားဘ၀ေရာက္၍ ေနသည္။
အေျခအေန အရပ္ရပ္အား ဘုရင္ခံ ဆာေဒၚမန္စမစ္ႏွင့္ ဆာေပၚထြန္း အစုိးရသည္ မည္သို႔မွ် မေျဖရွင္းႏိုင္။ အက်ပ္ေတြ႔၍ ေနသည္။
(ဖ ဆ ပ လ) ဗဟို အလုပ္မႈေဆာင္ အဖြဲ႔သည္ လက္ရွိ ျဖစ္ေပၚေနေသာ ႏုိင္ငံေရး အေျခအေနမ်ားကို ရႈျမင္ရာ၌ မကြဲလြဲ။ အျမင္တူညီၾက၏။ ေရွ႔လုပ္ငန္းစဥ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ သူေရးဆြဲထားသည့္ စီမံခ်က္အၾကမ္းအား ဗဟို အလုပ္မႈေဆာင္မ်ားသို႔ ဖတ္ၾကားျပေနသည္။
“ျပည္သူ႔လြတ္လပ္ေရး ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈ ကန္႔ကြက္ပြဲအတြက္ “
၁။ ၾသဂုတ္လ (၂၅) ရက္ မတိုင္မွီ စီတန္း လမ္းေလွ်ာက္ပြဲ လုပ္ႏုိင္က လုပ္ေစလိုသည္။ မျဖစ္ႏုိင္က အစည္းေ၀းပြဲ လုပ္ေစလိုသည္။
၂။ အထက္ပါ ကန္႔ကြက္ပြဲမွာ အာဏာဖီဆန္ေရး မဟုတ္ေသးသျဖင့္ လက္ရွိ ဥပေဒမ်ားကို ေဖာက္ဖ်က္ျခင္း စေသာ ကိစၥမ်ဳိး မလိုေသးပါ။
၃။ ေႂကြးေႀကာ္သံမ်ားမွာ ေအာက္ပါအတုိင္း ျဖစ္သင့္ပါသည္။
- ခ်ဳပ္ခ်ယ္တဲ့ ဥပေဒေတြ ပယ္ဖ်က္
- ခ်ဳပ္ခ်ယ္တဲ့ အမိန္႔ေတြ ပယ္ဖ်က္
- ကာကြယ္ေရးဥပေဒ အလိုမရွိ
- လက္္တေလာ ဥပေဒ ေတြ အလိုမရွိ
- သတင္းစာေတြ မခ်ဳပ္ခ်ယ္ႏွင့္
- ျပည္သူ႔ရဲေဘာ္ေတြကို လႊတ္ေပး
(၈)
၁၉၄၆ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလ (၂၀)ရက္။
စက္တင္ဘာလ (၅) ရက္ေန႔တြင္ ရန္ကုန္ ပုလိပ္အစည္းအရုံးမွ ဦးေဆာင္၍ ပုလိပ္သပိတ္ႀကီးအား စတင္သည္။ စက္တင္ဘာ (၁၅) ရက္ေန႔တြင္ စာတုိက္အမႈထမ္းမ်ား သပိတ္ေမွာက္ၾကျပန္သည္။ ၿပီးလွ်င္ ---- ေၾကးနန္း၊ မီးရထား၊ စည္ပင္သာယာ စေသာ အစုိးရဌာနမ်ား လိုက္၍ သပိတ္ေမွာက္ၾကေတာ့သည္။ ၀န္ထမ္းေပါင္းစံု သပိတ္ႀကီး -----။ သပိတ္ႀကီးေၾကာင့္ နယ္ခဲ့်အစုိးရ ယႏၱရားႀကီး ပ်က္မည္ကဲ့သို႔ ျဖစ္၍လာသည္။ ဘုရင္ခံသစ္ ဆာဟူးဘတ္ရန္႔စ္သည္ မေျဖရွင္းတတ္။ အက်ပ္ေတြ႔၍ ေနသည္။ မည္သို႔ ကိုင္တြယ္ ေျဖရွင္းမည္နည္း။ ဘုရင္ခံသစ္သည္ စက္တင္ဘာ (၁၇) ရက္ေန႔တြင္ ဆာေပၚထြန္း အစိုးရအဖြဲ႔ကို ဖ်က္သိမ္းလုိက္သည္။ ဘုရင္ခံ အမႈေဆာင္ ေကာင္စီသစ္ ဖြဲ႔စည္းေရးအတြက္ ဆားဟူးဘတ္ရန္႔စ္သည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ေတြ႔သည္။ ဘုရင္ခံ၏ အမႈေဆာင္ ေကာင္စီသစ္တြင္ (ဖ ဆ ပ လ) ကိုယ္စားလွယ္ အေရအတြက္ တုိးေပးမည့္အေၾကာင္္း ကမ္းလွမ္း၍လာသည္။
ထုိအခ်ိန္၌ ဂဠဳန္ဦးေစာသည္လည္း ယူဂႏၵာေထာင္မွ ျပန္ေရာက္၍ ေနၿပီ။ အလိုေတာ္ရိေဟာင္းႀကီး ဦးေစာအားလည္း ဘုရင္ခံသစ္က ေခၚ၍ေတြ႔သည္။ ဘုရင္ခံ အမႈေဆာင္ ေကာင္စီသစ္ ဖြဲ႔စည္းေရးအား ေဆြြးေႏြးသည္။ အမႈေဆာင္ ေကာင္စီသစ္တြင္ ပါ၀င္ရန္ ဘုရင္ခံက ဦးေစာအား ကမ္းးလွမ္းသည္။ ဦးေစာက မျငင္း။ သေဘာတူမႈ ရသြားေတာ့သည္။
ဘုရင္ခံအိမ္၀င္း အတြင္းမွ ျပန္ထြက္လာေသာ ဦးေစာ၏ကားသည္ အလံုလမ္းအတုိင္း ေမာင္းႏွင္္၍ လာခဲ့သည္။ သူရိယ သတင္းစာတုိက္သို႔ ေရာက္သည့္အခါ ကားရပ္ၿပီး သတင္းတိုက္အတြင္းသို႔ ဦးေစာ ၀င္၍သြားသည္။ သူရိယ သတင္းစာတုိက္မွ ျပန္ထြက္လာေသာ ဦးေစာ၏ကားေနာက္၌ အစိ္မ္းေရာင္ ဂ်စ္ကားတစင္း လုိက္ပါ၍လာၿပီ။ ဦးေစာက သတိမထားမိ။ ျပည္လမ္းအတုိင္း ေမာင္းႏွင္လာၾကေသာ ကားႏွစ္စင္းသည္ နီးသြားလိုက္၊ ေ၀းသြားလုိက္ႏွင့္ ေျမနီကုန္း အ၀ိုင္းႀကီးအနီးသို႔ ေရာက္၍လာသည္။ အစိမ္းေရာင္ဂ်စ္ကားသည္ အရွိန္ျမွင့္ၿပီး ဦးေစာ၏ကားအား ေက်ာ္တတ္သည္။ ကားႏွစ္စီး ေဘးခ်င္းယွဥ္မိသည္ႏွင့္ အစိမ္းေရာင္ဂ်စ္ကားေပၚမွ ဦးေစာအား ေသနတ္ႏွင့္ ပစ္ေတာ့သည္။ တခ်က္ -------။ ဦးေစာကား၏ မွန္ကို ထိသည္။ မွန္မ်ား ေၾကမြ လႊင့္စင္ကုန္၏။ ေနာက္တခ်က္ ထပ္ပစ္သည္။ ဦးေစာအား မထိ။ ဦးေစာက ကားအတြင္း၀ပ္၍ ေနလိုက္ၿပီ ျဖစ္သည္။ တတိယ တခ်က္ ထပ္ပစ္ျပန္သည္။ ၿပီးလွ်င္ အရွိန္ႏွင့္ေမာင္း၍ ထြက္သြားေတာ့သည္။ ဦးေစာတုိ႔၏ကားက အေ၀းတြင္ က်န္ခဲ့ၿပီ။
(၉)
၁၉၄၆ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလ (၂၃)ရက္။
အမွတ္ (၁၀) ၊ ေဒါင္းနင္းလမ္း၊ လန္ဒန္ၿမိဳ့။
ရန္ကုန္တြင္ ျဖစ္ေပၚေနေသာ ႏုိင္ငံေရး မၿငိမ္သက္မႈမ်ားအား လန္ဒန္ရွိ ေလဘာအစုိးရသည္ သူ၏ တပ္အင္အားႏွင့္ ေခ်မႈန္းလို၏။ (ဖ ဆ ပ လ) ႏွင့္ ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးရန္ ဆႏၵမရွိ။ လြတ္လပ္ေရးေပးရန္ မစဥ္းစား။ ကိုလိုနီစနစ္ကိုသာ အခိုင္အမာႏွင့္ တည္ေဆာက္ ခ်င္ေနၾကသည္။ လြတ္လပ္ေရးအတြက္ ေတာင္းဆုိ တုိက္ပြဲ၀င္ေနမႈအား စစ္အင္အား ႏွင့္ ႏွိမ္နင္းလိုေလသည္။ သို႔ေသာ္ ျဖစ္ႏိုင္ ၊ မျဖစ္ႏုိင္ ခ်ိန္ဆ၍ ေနၾကသည္။ ေဒါင္းနင္းလမ္းမွ ၿဗိတိသွ် စစ္ဦးစီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားထံသို႔ ထင္ျမင္ခ်က္ ေတာင္း၏။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားမွ ေဒါင္းနင္းလမ္း အမွတ္ (၁၀)သို႔ ၎တုိ႔၏ ထင္ျမင္ခ်က္မ်ားအား အစီရင္ခံ တင္ျပၾက၏။
“ဒုတိယ ကမၻာစစ္ႀကီးတြင္ ကမၻာ့ အေရွ႔တလႊားသို႔ သြားေရာက္ကာ ေလးႏွစ္နီးပါး ၾကာေအာင္ ရန္သူ ဂ်ပန္မ်ားအား တုိက္ခိုက္ရၿပီးမွ စစ္ႏုိင္ေသာ ၿဗိတိသွ်စစ္တပ္မ်ားႏွင့္ ၿဗိတိသွ် လက္ေအာက္ခံ အာဖရိကတုိက္သား တပ္မ်ားသည္ အိမ္ျပန္ခ်င္ေနၾကသည္။ ျမန္မာ အမ်ဳိးသား စစ္တပ္ႏွင့္ တသားတည္း စည္းလံုးညီညႊတ္လ်က္ရွိေသာ ျပည္သူလူထု အင္အားႀကီးကို ၿဖိဳခြင္း အႏိုင္ယူရန္မွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာဖြယ္ရွိသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ မိုးရာသီ ရႊံႏြံမ်ားအတြင္း၌ ၿဗိတိသွ် စစ္သားမ်ားက ေလးငါးႏွစ္ ဆက္၍ စစ္တုိက္ေနလိုေသာ စိတ္ဓါတ္ မရွိေတာ့ၿပီ။ ထုိ႔အျပင္ အိႏၵိယျပည္ႀကီးသည္ မၾကာမီေသာ ကာလအတြင္း၌ လြတ္လပ္ေရး ရသြားေတာ့မည္။ ဤအေျခအေန၌ အိႏၵိယျပည္၏ ႏုိင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္မ်ား ျဖစ္ၾကေသာ ဂႏၵီ၊ ေန႐ူး အစရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားသည္ ျမန္မာ့ လြတ္လပ္ေရး တုိက္ပြဲကို ႏွိမ္နင္းရန္အတြက္ အိႏၵိယ စစ္တပ္မ်ားအား အသံုးခ်ျခင္းကို ခြင့္ျပဳၾကလိမ့္မည္ မဟုတ္ေခ်။ ထုိေၾကာင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံအား အသားတၾကည္ႏွင့္ လြတ္လပ္ေရး ေပးလုိက္ျခင္းသည္သာလွ်င္ အေကာင္းဆံုး နည္းလမ္း ျဖစ္သည္”
(၁၀)
၁၉၄၆ ခုႏွစ္ ၊ စက္တင္ဘာလ (၂၆)ရက္။
စက္တင္ဘာ (၅) ရက္ေန႔မွ စတင္ခဲ့ေသာ “စက္တင္ဘာ အေရးေတာ္ပံုႀကီး” သည္ အားေကာင္း၍ သာလာ၏။ ဘုရင္ခံသည္ (ဖ ဆ ပ လ) အား အမႈေဆာင္ ေကာင္စီသစ္တြင္ ပါ၀င္ရန္ ကမ္းလွမ္းေနေသာ္လည္း (ဖ ဆ ပ လ) ၏ ေတာင္းဆုိခ်က္မ်ားအား ေစ်းဆစ္၍သာ ေနေလသည္။ မလုိက္ေလ်ာ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ ဘုရင္ခံအား ---
“က်ဳပ္ေတာင္းတာ ေအးေအးေဆးေဆး မေပးရင္ လူထုကို က်ဳပ္ထိန္းႏုိင္ေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး။ ထ ခ်ကုန္လိမ့္မယ္”
ဟူ၍ တဖက္မွ အားကိုျပ၍ ၿခိမ္းေျခာက္၏။ တဖက္မွ ေတာင္းဆုိခ်က္မ်ားကို ေအးေဆးစြာႏွင့္ ရရွိႏိုင္ရန္ ေစ့စပ္ ၫွိႏႈိင္း၏။ အေလ်ာ့အတင္း လုပ္ၾက၏။ စက္တင္ဘာလ (၂၉) ရက္ေန႔တြင္ လူထုသိန္းႏွင့္ခ်ီ၍ စကၠဴျဖဴစာတမ္း ကန္႔ကြက္ပြဲ ျပဳလုပ္မည္ဟု ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ေၾကျငာလုိက္၏။ ဘုရင္ခံ တင္းမထားႏုိင္ေတာ့။ ေလ်ာ့ေပးရေတာ့သည္။
ဘုရင္ခံ၏ အမႈေဆာင္ ေကာင္စီအား (၁၁) ဦးႏွင့္ ဖြဲ႔စည္းမည္။ (ဖ ဆ ပ လ) မွ (၇)ဦး ပါ၀င္မည္။ ေကာင္စီကို အစုိးရအဖြဲ႔ ပံုသ႑ာန္ႏွင့္ လုပ္ကိုင္ ေဆာင္ရြက္မည္။ ဘုုရင္ခံက အမႈေဆာင္ေကာင္စီ၏ သဘာပတိ၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ဒုတိိယ သဘာပတိ၊ ကာကြယ္ေရးႏွင့္ ႏုိင္ငံျခားေရးဌာနကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္္ဆန္းက တာ၀န္ယူၿပီး ေတာင္တန္းေဒသမ်ားကို ဘုရင္ခံမွ တုိက္ရိုက္ တာ၀န္ခံမည္။
ဘုရင္ခံႏွင္ (ဖ ဆ ပ လ) တို႔ ၫွိႏႈိင္း၍ ရသြားၾကၿပီ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ အစုိးရ အဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္ တာ၀န္ကို အလံုလမ္း၊ ဘုရင္ခံေနအိမ္၌ လက္မွတ္ေရးထိုး ရယူခဲ့ၿပီးေနာက္ တာ၀ါလိန္းလမ္း ေနအိမ္သို႔ ျပန္လာခဲ့သည္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတို႔ ပါ၀င္ေသာ အစုိးရ၊ ညီၫႊတ္ေသာ (ဖ ဆ ပ လ)ႏွင့္ လူထုသည္ ယာယီ အမ်ဳိးသားအစုိးရအျဖစ္ အခ်ဳပ္အခ်ာ အာဏာပိုင္ တုိင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္သို႔ အေရာက္ ခ်ီတက္ေတာ့မည္။
(၁၁)
၁၉၄၆ ခုႏွစ္၊ ႏို၀င္ဘာလ (၄) ရက္။
အမွတ္ (၂၅) ၊ တာ၀ါလိန္းလမ္း၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ့။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ေနအိမ္ အေပၚထပ္၌ (ဖ ဆ ပ လ) အလုပ္အမႈေဆာင္ အဖြဲ႔အစည္းအေ၀း ျပဳလုပ္ေနသည္မွာ ႏွစ္ရက္ရွိၿပီ။ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ မခ်ႏိုင္ေသး။ မေန႔ညကလည္း သန္းေခါင္ေက်ာ္မွ အစည္းအေ၀း ရပ္နားလုိက္ရသည္။ လူေတြက ပန္း၍ေန၏။ (ဖ ဆ ပ လ) အဖြဲ႔မွ ဘုရင္ခံ အမႈေဆာင္ ေကာင္စီအစုိးရ အဖြဲ႔တြင္၀င္ၿပီး တလေက်ာ္ေက်ာ္ ကာလအတြင္း (ဖ ဆ ပ လ) အေနျဖင့္ ေနာက္တဆင့္ လြတ္လပ္ေရးအတြက္ လန္ဒန္ အစုိးရကို ေတာင္းဆိုမည့္အေၾကာင္း ေဆြးေႏြးေနၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ မေန႔ညက သခင္ႏုသည္ (ဖ ဆ ပ လ) ဗဟို အလုပ္မႈေဆာင္ အဖြဲ႔သို႔ အဆိုတရပ္ တင္၍ ေဆြးေႏြးသည္။
ၿဗိတိသွ် အစုိးရ အေနႏွင့္ ျမန္မာျပည္၏ လြတ္လပ္ေရးကို တႏွစ္အတြင္း ေပးပါမည္ဟု ၁၉၄၇ခုႏွစ္၊ ဇန္န၀ါရီလ (၃၁) ရက္ေန႔ မတုိင္မွီ လန္ဒန္ရွိ ေလဘာအစိုးရက ေၾကျငာေပးရန္။
ၿဗိတိသွ်အစုိးရက မေၾကျငာေပးပါက ဘုရင္ခံ အမႈေဆာင္ ေကာင္စီ အစိုးရအဖြဲ႔မွ (ဖ ဆ ပ လ) ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ႏႈတ္ထြက္မည္။ ၿပီးလ်ွင္ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးအတြက္ အႏုနည္းျဖင့္ အာဏာဖီဆန္ေရး တုိက္ပြဲမ်ား ဆင္ႏႊဲသြားမည္။
သခင္ႏု၏ ေဆြးေႏြးခ်က္မ်ားအား ဆုိရွယ္လစ္ပါတီမွ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းက ေထာက္ခံသည္။ ဦးဘေဘတုိ႔က ကန္႔ကြက္၏။ က်န္လူမ်ားမွာေတာ့ မည္သည့္ သေဘာထားမွ မေျပာၾက။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ သေဘာထားအား သိခ်င္ၾကပံုရ၏။ သူ႔သေဘာထားအား ေဆြးေႏြးလုိက္ပါက က်န္လူမ်ားက ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ သေဘာထားအတုိင္း ရပ္တည္ၾကမည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ေထာက္ခံပါက သေဘာမတူေသာ္လည္း ေထာက္ခံၾကမည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ကန္႔ကြက္ပါက ေထာက္ခံခ်င္ေသာ္လည္း သူတုိ႔ ကန္႔ကြက္ၾကမည္။ ထိုေၾကာင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက သူ႔၏ သေဘာထားအား အရင္ မတင္ျပျခင္း ျဖစ္္သည္။ ဤသို႔ႏွင့္ မေန႔က အစည္းေ၀းသည္ ညနက္ သန္းေခါင္ေက်ာ္ခဲ့၏။ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ဟူ၍ မခ်မွတ္ႏို္င္ခဲ့။ ဒုတိယည ဗဟို အလုပ္အမႈေဆာင္အဖြဲ႔ အစည္းအေ၀း စသည္ႏွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းမွစ၍ ေဆြးေႏြးေတာ့သည္။
“လြတ္လပ္ေရးဟာ အေရးအႀကီးဆံုး ျပႆနာ ျဖစ္တယ္။ အဲဒီေတာ့ ဒီျပႆနာကို ဦးစားေပးၿပီး ေဆာင္ရြက္ရမယ္။ ဒီလို ဦးစားေပးၿပီး မေဆာင္ရြက္ရင္ လြတ္လပ္ေရးကို က်ေနာ္တုိ႔ မ်က္ေျခပ်က္သြားမယ္။ ဒီလြတ္လပ္ေရး ေပးပါမယ္လို႔ ၿဗိတိသွ်အစုိးရကို ၁၉၄၇ ခုႏွစ္၊ ဇန္န၀ါရီလ (၃၁) ရက္ေန႔မတိုင္မီ ေၾကျငာခိုင္းရုံနဲ႔ မလံုေလာက္ဘူး။ မေၾကျငာရင္ က်ေနာ္တုိ႔ ဘာလုပ္မယ္ဆုိတာ ပါရမယ္။ အဲဒါမပါရင္ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ၿဗိတိသွ်အစုိးရက ဖုိင္တြဲခ်င္လည္း တြဲထားလိုက္မယ္။ စကၠဴစုတ္ထဲ့တဲ့ ျခင္းထဲကို စုတ္ပစ္ၿပီး ထည့္ခ်င္ ထည့္ထား လိုက္လိမ့္မယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ၿဗိတိသွ် အစုိးရက မေၾကျငာရင္ က်ေနာ္တို႔ ဘာလုပ္မယ္ ဆိုတာကို ထည့္ရမယ္။ မထည့္လို႔ မျဖစ္ဘူး။ အာဏာ ဖီဆန္တယ္ဆုိတာ မလုပ္ရင္ မျဖစ္လုိ႔ လုပ္ရတာ လြယ္တဲ့ကိစၥ မဟုတ္ဘူး။ အိႏၵိယမွာ မဟတၱမဂႏၵီဟာ အႏုနည္း အာဏာဖီဆန္ဖို႔ သူ႔လူေတြကို ၫႊန္ၾကားတယ္။ လူတခ်ဳိ႔သာ နားေထာင္တယ္။ တခ်ဳိ႔က နားမေထာင္ဘူး။ က်ေနာ္တို႔ ဗမာေတြက သိပ္စိတ္ဆပ္တယ္။ အႏုနည္းနဲ႔ ဘယ္ေလာက္ထိ အာဏာ ဖီဆန္ႏို္င္မလဲ ဆိုတာကို ေစာင့္ၾကည့္ရမွာပဲ။ အိႏၵိယမွာ တခ်ဳိ႔လူေတြဟာ အၾကမ္းဖက္လာတဲ့အခါ ဂႏၵီဟာ အာဏာဖီဆန္ေရးကို ရုပ္သိမ္းပစ္လုိက္ရတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ လူေတြက က်ေနာ္တို႔စကားကို နားမေထာင္ဘဲ အၾကမ္းဖက္လာရင္ အာဏာဖီဆန္ေရးကို ခ်က္ခ်င္း ရပ္ပစ္ရမွာပဲ ----“
ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ေဆြးေႏြးၿပီးသည့္ေနာက္ (ဖ ဆ ပ လ) အလုပ္မႈေဆာင္အဖြဲ႔မွ သခင္ႏု၏ အဆုိကို မကန္႔ကြက္ၾကေတာ့။ အားလံုးမွ ေထာက္ခံလုိက္ၾကသည္။ (ဖ ဆ ပ လ) အလုပ္ အမႈေဆာင္ အဖြဲ႔အစည္းအေ၀းကား ၿပီးေလၿပီ။ ရန္ကုန္ၿမိဳ့က ၿငိမ္သက္စြာ လဲေလ်ာင္း၍ ေနသည္။ တခါတခါ တာ၀ါလိန္းလမ္းမေပၚမွ ေမာင္းႏွင္သြားေသာ ေမာ္ေတာ္ကားသံမ်ားအား ၾကားရသည္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ အိပ္ခန္းအတြင္းသို႔ ၀င္လာသည္။ သမီးငယ္ မစုက မိခင္၏ေဘး၌ ႏွစ္ႏွစ္ၿခဳိက္ၿခိဳက္ အိပ္ေပ်ာ္၍ ေနေလၿပီ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ ႏွစ္ၿခိဳက္စြာ အိပ္ေမာက်ေနသည့္ သမိီးငယ္ မစု၏ နဖူးျပင္သို႔ ညင္သာစြာ နမ္းလုိက္၏။
(၁၂)
၁၉၄၆ ခုႏွစ္၊ ႏို၀င္ဘာလ (၂၀) ရက္။
ေလာင္း၀စၥလမ္း၊ ျပည္သူ႔ရဲေဘာ္ ဌာနခ်ဳပ္။
ကြန္ျမဴနစ္ပါတီအား (ဖ ဆ ပ လ)အတြင္းမွ ထုတ္ပယ္ ပစ္လုိက္ၿပီးသည့္ေနာက္ (ဖ ဆ ပ လ) တြင္ ျပည္သူ႔ရဲေဘာ္အဖြဲ႔ႏွင့္ ဆုိရွယ္လစ္ ပါတီတုိ႔သာလွ်င္ အင္အားႀကီးမားစြာႏွင့္ က်န္ရိွခဲ့ေတာ့သည္။ (ဖ ဆ ပ လ) အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ႀကီး အတြင္း၌ အဖြဲ႔အစည္း အလံမ်ားအား တိုးေ၀ွ႔၍ စုိက္ထူေနၾကသည္။ (ဖ ဆ ပ လ) အတြင္း စစ္ေရးအရ ဖြဲ႔စည္းထားေသာ ျပည္သူ႔ရဲေဘာ္အဖြဲ႔ ရွိပါလ်က္ႏွင့္ ဆုိရွယ္လစ္ပါတီက လယ္သမား ရွပ္နီတပ္အား စင္ၿပိဳင္ေထာင္၏။ ျပည္ထဲေရးဌာနသည္ ဆုိရွယ္လစ္ ပါတီ၀င္မ်ားအား ေသနတ္လိုင္စင္ ထုတ္ေပးသည္။ ျပည္သူ႔ရဲေဘာ္မ်ားကိုမူ မထုတ္ေပး။ ထိုစဥ္က ျပည္ထဲေရး ၀န္ႀကီးက ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း ျဖစ္သည္။ သူက ဆုိရွယ္လစ္ပါတီမွ ေခါင္းေဆာင္။ ဤျပႆနာမ်ဳိးက ခရိုင္တုိင္း၌ ျဖစ္ေပၚ၍ေန၏။ ျပႆနာက ႀကီး၍သာ လာသည္။ မေပါက္ကြဲၾကမွီ ေစ့စပ္ ေျဖရွင္းေပးရန္ လိုေပမည္။ သခင္ႏုက ေမၿမိဳ့တြင္ ေရာက္ေနေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအား ေၾကးနန္းရိုက္၍ ရန္ကုန္သို႔ အျမန္ျပန္လာရန္ ေခၚလိုက္သည္။ ျပည္သူ႔ရဲေဘာ္ႏွင့္ ဆိုရွယ္လစ္ပါတီတုိ႔ ညီၫႊတ္ေရးအတြက္ (ဖ ဆ ပ လ)က ေစ့စပ္ေရး ျပဳလုပ္ေပးသည္။
ျပည္သူ႔ရဲေဘာ္အဖြဲ႔ ဌာနခ်ဳပ္၀င္းတ၀ိုက္ လူမ်ား တျဖည္းျဖည္း စံုလာၾကၿပီ။ ေယာလံုခ်ည္အကြက္ ရင္ဖံုးအက်ႌႏွင့္ ဆရာဦးဘခ်ဳိသည္ ၫႈိးငယ္ေသာ မ်က္ႏွာျဖင့္ ျပည္သူ႔ရဲေဘာ္မ်ားအား လွမ္း၍ ၾကည့္ေနသည္။ ဆရာခ်ဳိမွာ တုိင္းျပည္အတြက္ စုိးရိမ္စိတ္ ၀င္ေနသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ ထုိင္ေနရင္း သခင္ႏုႏွင့္ ရယ္ေမာ၍ စကားေျပာေန၏။ တခါ တခါ ဆရာဦးဘခ်ဳိကို လွမ္း၍ စကားေျပာသည္။ ဆိုရွယ္လစ္ပါတီမွ ခရိုင္ တာ၀န္ခံမ်ားလည္း စံုၿပီ။ ျပည္္သူ႔ရဲေဘာ္မွ ခရိုင္ေခါင္းေဆာင္မ်ားလည္း စံုၾကၿပီ။ သခင္ႏုကစ၍ ေစ့စပ္ေရးစကား ေျပာသည္။ ၿပီးေနာက္ ဗိုလ္စိန္မွန္၊ ဦးဗေဆြတို႔က ေျပာၾကသည္။ ညီၫႊတ္ၾကရန္ အေၾကာင္းမ်ားအား ႏႈတ္ဖ်ားမွ ေျပာေနၾကသည္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ စကားေျပာရန္ ရယ္ေမာကာ ထ၍လာသည္။ သူ႔လက္ထဲတြင္ ဒုိင္ယာရီ စာအုပ္ငယ္ေလးအား ကိုင္ထားသည္။ သူ႔ေရွ႔ရွိ ဆိုရွယ္လစ္ ပါတီ၀င္မ်ားႏွင့္ ျပည္သူ႔ရဲေဘာ္မ်ားအား ၾကည့္ၿပီး တံုးတိစကားအား ဆုိေလ၏။
“ ---- မဟုတ္ပါဘူး။ ဘာစကားမ်ားေနဖို့ ရွိလဲ။ မင္းတုိ႔ အလကား စကားမ်ားေနတာပဲ။ ဒီေလာက္ မိုက္တြင္းမနက္ၾကနဲ႔။ ငါသာ အာဏာရွင္လုပ္ခ်င္ရင္ မင္းတုိ႔ကို ခြစီးထားရုံပဲ။ ရဲေဘာ္ေတြထဲကလည္း ေသာက္သံုးမက်ေကာင္ေတြ အမ်ားႀကီးပဲ။ ဆုိရွယ္လစ္ထဲကလည္း ဘ၀င္ျမင့္ၿပီး အလကား အထင္ႀကီးေနတာေတြ တပံုႀကီးပဲ။ ေျပာခ်င္ေသးတာက ငါဟာ ဘယ္ေတာ့မွ ေနာက္လုိက္ မရွာဘူး။ ကိုယ္ယံုၾကည္ခ်က္အတုိင္း လုပ္သြားမွာပဲ။ တခ်ဳိ႔ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ရာထူးေပး အာဏာေပးၿပီး ေနာက္လုိက္ စုေနၾကတယ္။ ငါဘယ္ေတာ့မွ ဒီလုိမလုပ္ဘူး။ ကိုယ့္ယံုၾကည္ခ်က္အတုိင္း လုပ္သြားမွာပဲ။ ဘယ္ေတာ့မွ ေနာက္လုိက္မေမြးလုိ႔ အခုလည္း တေယာက္တည္း၊ ထီးထီးပဲ”
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ စကားဆံုးသည္ႏွင့္ ျပန္၍ ထုိင္လိုက္သည္။ ၿပီးလွ်င္ သခင္ႏုႏွင့္ ရယ္ေမာ၍ စကားေျပာေန၏။ ေမွာင္ရိပ္က သန္း၍ လာေလၿပီ။ စိန္ေ၀လ်ံ တူရိယာအဖြဲ႔မွ `ညီၫႊတ္ေရး ေသြးဗိမာန္` သီခ်င္းသံသည္ ျပည္သူ႔ရဲေဘာ္ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္၏ ဌာနခ်ဳပ္၀င္းအတြင္း ပ်ံႏွံ႔၍ ေနသည္။
(၁၃)
၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ၊ ဇန္န၀ါရီလ (၂၇) ရက္။
အမွတ္ (၁၀) ၊ ေဒါင္းနင္းလမ္း၊ လန္ဒန္ၿမိဳ့။
ေဒါင္းနင္းလမ္း အမွတ္ (၁၀)က ၿဗိတိသွ်၀န္ႀကီးခ်ဳပ္တုိ႔ ေနထုိင္ရာအိမ္ ျဖစ္သည္။ အဂၤလိပ္ ဗိသုကာ ဆန္ေသာ သာမန္တုိက္ႀကီးမွ်သာ။ ထူးထူးျခားျခား ထည္၀ါ ခန္႔ညားျခင္းမ်ား မရွိလွ။ အျပင္ဖက္မွ ျမင္ရေသာ အျမင္ျဖစ္၏။ အတြင္း၌မူ ခမ္းနား၏ ၊ ထည္၀ါ၏၊ ခန္းလံုးျပည့္ ခင္းထားေသာ ေကာေဇာႀကီးမ်ား။ ၿဗိတိသွ် ပါလီမန္လႊတ္ေတာ္၊ ၿဗိတိသွ် ႏိုင္ငံေရးသမိုင္းတုိ႔ႏွင့္ ပါတ္သတ္ စပ္ဆုိင္ေသာ ပန္းခ်ီကားမ်ား၊ ဓါတ္ပံုႀကီးမ်ားအား အခန္းနံရံမ်ားတြင္ ခ်ိတ္ဆြဲ၍ ထားသည္။ အစည္းအေ၀း ခန္းမက က်ယ္၀န္းၿပီး ခမ္းနားသပ္ရပ္ သန္႔ရွင္း၏။ ပရိေဘာဂမ်ားသည္လည္း ေခတ္မီပံုစံမ်ား မဟုတ္။ ၀ိတုိရိယ ဘုရင္မေခတ္ ပရိေဘာဂ အသံုးအေဆာင္မ်ား ျဖစ္သည္။ ထုထည္ႀကီးသည္။ ခိုင္ခန္႔သည္။ ၿပီးလွ်င္ ---- ေတာ္၀င္ဆန္ၿပီး လက္ရာေျမွာက္လွ၏။ ဤေနရာတြင္ပင္ ၿပီးခဲ့သည့္ ဇန္န၀ါရီ (၁၃) ရက္ေန႔မွ စ၍ ျမန္မာ့ လြတ္လပ္ေရးအတြက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ဦးေဆာင္ေသာ ျမန္မာ့ ကိုယ္စားလွယ္ အဖြဲ႔ႏွင့္ ၿဗိတိသွ်အစုိးရတုိ႔ ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကသည္။ ေန႔စဥ္ရက္ဆက္ ----။ ယခုမူ အၿပီးသတ္ သေဘာတူညီခ်က္ပင္ ရရွိခဲ့ၿပီ။
လန္ဒန္ ရာသီဥတုက ညေနပိုင္းသို႔ ေရာက္လာသည္ႏွင့္ ေအးခဲ၍ လာေတာ့သည္။ စႏုိးေခၚ မိုးပြင့္မ်ားက အဆက္မျပတ္ သိပ္သည္းစြာ က်လ်က္ရွိသည္။ သေဘာတူညီခ်က္တြင္က အပိုဒ္ (၉) ပိုဒ္သာ ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ---- ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရး အတြက္မူ အာမခံခ်က္ ရွိသည္။ စည္းေႏွာင္မႈ ခိုင္ခန္႔၏။ အျပင္တြင္ ေအးခဲေနေသာ္လည္း အစည္းအေ၀း ခန္းမတြင္းတြင္မူ ေႏြး၍ေနသည္။ (ဖ ဆ ပ လ) ကိုယ္စားလွယ္ သခင္ျမႏွင့္ ဦးဘေဘတုိ႔က သေဘာတူညီခ်က္ အပိုဒ္ (၈) အပိုဒ္ခြြဲ (ခ)ႏွင့္ ပတ္သတ္၍ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအား ထပ္၍ ေဆြးေႏြြးေစလုိသည္။ အပိုဒ္ (၈) အပိုဒ္ခြဲ(ခ) က ----
“နယ္ျခားေဒသရွိ တုိင္းရင္းသားမ်ား၏ ေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားအား ၎တို႔၏ ဆႏၵသေဘာထားကို ေရွးဦးစြာ ေမးျမန္းရမည္။ ယင္းသို႔ ဆႏၵ သေဘာထား ေမးျမန္းျခင္းကို ေရွ႔လ (၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလ) ပင္လံုၿမိဳ့၌ က်င္းပမည့္ အစည္းအေ၀းတြင္ ျဖစ္ေစ ေမးျမန္း၍ ဆႏၵသေဘာထား ယူရမည္။ ေမးျမန္းရမည့္ အခ်က္က ေတာင္တန္းေဒသ ျပည္နယ္မ်ား အေနႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အစုိးရႏွင့္ ဆက္ဆံေရးကို မည္သည့္ပံုစံျဖင့္ ဆက္ဆံလုိေၾကာင္း ၎တုိ႔၏ ဆႏၵသေဘာထားကို ေမးျမန္းရန္ပင္ ျဖစ္သည္”
အဓိပၸါယ္က ေတာင္တန္းေဒသ တုိင္းရင္းသားမ်ား အေနျဖင့္ ျမန္မာတုိ႔ အင္ပါယာအတြင္း ဒိုမီနီယံ အဆင့္ႏွင့္ ေနမလား။ ဒါမွမဟုတ္ ခြဲထြက္ၿပီး သီးျခား လြတ္လပ္ေရး ရယူမလား။ ဟူ၍ သေဘာထား ေတာင္းခံရန္ ျဖစ္သည္။ ဤသည္ကို သခင္ျမႏွင့္ ဦးဘေဘတို႔မွ စုိးရိမ္စိတ္ျဖင့္ ဘ၀င္မက်ျခင္း ျဖစ္သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကမူ” ဒီကိစၥအတြက္ ဘာမွမပူၾကပါနဲ႔ ပင္လံုက်ရင္ ၾကည့္ပါ။ အဂၤလိပ္ေတြ ေမွ်ာ္လင့္သလုိ မျဖစ္ပါဘူး” ဟု ေျပာၿပီး ထပ္ေဆြးေႏြးရန္ မလိုေတာ့ဟု ဆုိသည္။ ဤတြင္ ----- သေဘာတူစာခ်ဳပ္က လက္မွတ္ ေရးထိုးရန္သာ က်န္ေတာ့၏။ ၿပီးၿပီ။ သို႔ေသာ္ ---- ဂဠဳန္ဦးေစာႏွင့္ သခင္ဗစိန္တို႔ ႏွစ္ဦးက စာခ်ဳပ္ပါ အခ်က္မ်ားကို သေဘာမတူ၍ လက္မွတ္ ေရးမထုိးႏိုင္ဟု တစခန္း ထလာၾကသည္။ သူတို႔က (ဖ ဆ ပ လ) ကိုယ္စားလွယ္မ်ားမဟုတ္။ အလိုေတာ္ရိမ်ား ျဖစ္၏။ ျငင္းဆန္ျခင္းမွာ အပိုဒ္ (၈) အပုိဒ္ခြဲ (ခ) ေၾကာင့္လည္း မဟုတ္။ (ဖ ဆ ပ လ) ႏွင့္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအား တမင္ ဆန္႔က်င္ၾကျခင္းသာ ျဖစ္္သည္။ ဤစာခ်ဳပ္က ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးသို႔ သြားရာလမ္း ျဖစ္သည္။ ဤသည္ကို အလိုေတာ္ရိမ်ား မေလွ်ာက္လို။ လြတ္လပ္ေရးက အလိုေတာ္ရိမ်ား၏ ႏုိင္ငံေရး သခၤ်ဳိင္းေျမျဖစ္ၿပီး ဤစာခ်ဳပ္က သူတုိ႔အတြက္ ေသဒဏ္ စီရင္ခ်က္မ်ဳိး ျဖစ္၏။ ဤသည္ကို အက္တလီတို႔ကလည္း သိ၏။ သို႔ျဖင့္ စာခ်ဳပ္အား ဂဠဳန္ဦးေစာႏွင့္ သခင္ဗစိန္တို႔ ႏွစ္ဦးမွ သေဘာမတူေၾကာင္း မွတ္ခ်က္ႏွင့္ လက္မွတ္ေရးထိုးၿပီး ခ်ဳပ္ဆိုခဲ့ၾကသည္။
“ ေအာင္ဆန္း-အက္တလီ စာခ်ဳပ္”
(၁၄)
၁၉၄၇ခုႏွစ္ ၊ ေဖေဖာ္၀ါရီလ (၁၅)ရက္။
(ဖ ဆ ပ လ) ဌာနခ်ဳပ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက တုိ္င္းျပည္ လြတ္လပ္ေရးအတြက္ အပင္ပန္းခံႏိုင္သူ ျဖစ္၏။ ေဖေဖာ္၀ါရီလ(၂) ရက္ေန႔တြင္ လန္ဒန္မွ ရန္ကုန္သို႔ ျပန္ေရာက္ခဲ့သည္။ ၿပီးလွ်င္ ---- ရွမ္းျပည္သို႔ ခရီးထြက္ျပန္သည္။ မနား ---။ ပင္လံုတြင္ တုိင္းရင္းသားမ်ားႏွင့္ ေတြ႔သည္။ ေစာ္ဘြားႀကီးမ်ားႏွင့္ ေတြ႔၏။ ဒူး၀ါးႀကီးမ်ားႏွင့္ ေဆြးေႏြး၏။ တုိင္းရင္းသား လူထု ကိုယ္စားလွယ္မ်ားႏွင့္ ၫွိႏႈိင္း၏။ ကိုလိုနီ စနစ္ေအာက္မွ လြတ္လပ္ေရး ရယူရာတြင္ ျမန္မာမ်ားႏွင့္အတူ လက္တြဲၿပီး ေအးေအးပူပူ အတူတူ ေသြးစည္း၍ လြတ္လပ္ေရးႀကီးအား ရယူသင့္ေၾကာင္္း စည္းရုံး၏။ တင္ျပ၏။ တုိင္းရင္းသား ကိုယ္စားလွယ္မ်ားကလည္း သေဘာတူ လက္ခံၾက၏။ ဤသို႔ႏွင့္ပင္လံု၌ ျပည္ေထာင္စု စာခ်ဳပ္ႀကီးအား ခ်ဳပ္ဆိုႏို္င္ခဲ့ေတာ့သည္။ ပင္လံုစာခ်ဳပ္-----။
ၿဗိတိသွ်အစိုးရမ်ား အံ့အားသင့္၍ သြားေတာ့သည္။ ျပည္တြင္း အလိုေတာ္ရိမ်ား မ်က္ႏွာ ပ်က္ခဲ့ၾကသည္။ ၿဗိတိသွ်တုိ႔မွ ေအာင္ဆန္း - အက္တလီ စာခ်ဳပ္တြင္ သြင္းခဲ့ေသာ အပိုဒ္ (၈) အပိုဒ္ခြဲ(ခ) ႏွပ္ေၾကာင္းကား ထင္သလုိ ျဖစ္မလာခဲ့။ ၿဗိတိသွ်တုိ႔၏ ခံစစ္ကုန္းမ်ား ၿပိဳေလၿပီ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ ပင္လံုစာခ်ဳပ္အား ခ်ဳပ္ဆုိၿပီးသည္ႏွင့္ ရန္ကုန္သို႔ ျပန္ခဲ့သည္။ ရန္ကုန္တြင္ လူထုအား ရွင္းျပသည္။ ေအာင္ဆန္း-အက္တလီ စာခ်ဳပ္ႏွင့္ ပင္လံုစာခ်ဳပ္တုိ႔ အေၾကာင္း-----။ ၿပီးလွ်င္ ---- (ဖ ဆ ပ လ) ဦးစီးအဖြဲ႔ အစည္းအေ၀း ေခၚျပန္သည္။ ေဖေဖာ္၀ါရီလ (၁၅) ရက္။ (ဖ ဆ ပ လ) ဌာနခ်ဳဳပ္၌ ေအာင္ဆန္း-အက္တလီ စာခ်ဳပ္၏ အႏွစ္သာရအား ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းမွ ဦးစီးအဖြဲ႔ အစည္းအေ၀းတြင္ ရွင္းျပသည္။
“ေအာင္ဆန္း-အက္တလီ စာခ်ဳပ္အရ ျမန္မာျပည္က ရရွိခဲ့ေသာ အခ်က္မ်ားက အဘယ္နည္း။ ၾကားျဖတ္ အစုိးရသည္ အမ်ဳိးသား ၾကားျဖတ္အစိုးရ အာဏာကို ရရွိခဲ့သည္။
ၿဗိတိသွ်ပါလီမန္က ဥပေဒျပဳ ျပဳလုပ္ေပးျခင္းက မဟုတ္ေပ။ ထံုးတမ္းစဥ္လာအရ တုိင္းျပည္အာဏာပုိင္ အခြင့္အေရး ရခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
ၾကားျဖတ္ အစုိးရသည္ ကာကြယ္ေရးႏွင့္ ႏို္င္ငံျခားေရး ဌာနမ်ားကို အုပ္ခ်ဳပ္ႏိုင္သည္။ ႏိုင္ငံျခားသို႔ သံတမန္မ်ား ေစလႊတ္ႏို္င္ခြင့္ ရွိသည္။
တိုင္းရင္းသား စစ္တပ္မ်ားကို လံုး၀ အုပ္ခ်ဳပ္ႏို္င္ၿပီး ႏိုင္ငံျခား စစ္တပ္မ်ားမွာက ၾကားျဖတ္အစုိးရ လက္ေအာက္မွာ မရွိေသး။
တုိင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္သည္ ၁၉၃၅ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ဥပေဒအရ ေရြးေကာက္ျခင္းမ်ဳိး မဟုတ္ပဲ အရြယ္ေရာက္သူတုိင္း မဲဆႏၵေပး၍ ႏိုင္ငံသားမ်ားသာ ၀င္ေရာက္ အေရြးခံႏို္င္ေသာ လႊတ္ေတာ္ ျဖစ္ရေပမည္။
တုိင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္သည္ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာပိုင္ ၊ မပိုင္ကိုက မဆံုးျဖတ္ရေသး။ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာ ရွိသလားဆိုတာ လူထုအင္အား အေပၚမွာ တည္တယ္။”
(၁၅)
၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလ (၁၉) ရက္။
ရန္ကုန္ၿမိဳ့။
ဘုရင္ခံေဟာင္း ဆာေပၚထြန္း၊ ဂဠဳန္ဦးေစာ၊ ေဒါက္တာဘေမာ္တို႔မွ သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲ ျပဳလုပ္ၾကသည္။ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆိုအၿပီး တပါတ္အၾကာတြင္ ျပဳလုပ္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ကိုလိုနီစနစ္ႏွင့္ ျမန္မာ့ လြတ္လပ္ေရး တုိက္ပြဲအတြင္း ပင္လံု ခံစစ္ကုန္းအား ၿဗိတိသွ်တုိ႔ လက္လႊတ္ၿပီး ကာလအတြင္း ျဖစ္သည္။ ဦးေစာမွ ေအာင္ဆန္းအား စြပ္စြဲ တုိက္ခိုက္ေတာ့သည္။
ေအာင္ဆန္းသည္ ကိုလိုနီအစုိးရႏွင့္ ေစ့စပ္ၿပီး အမ်ဳိးသား လြတ္လပ္ေရးအား သစၥာေဖာက္သည္ဟု သတင္းစာ ဆရာမ်ားအား ေျပာသည္။ ဦးေစာမွ ေအာင္ဆန္း-အက္တလီ စာခ်ဳပ္အား ေဒါင္းနင္းလမ္း ေနအိမ္၌ လက္မွတ္ေရးထုိးစဥ္ ေအာင္ဆန္းသည္ အက္တလီအား မလြန္ဆန္ႏိ္ုင္၍ ေရးထိုးခဲ့ရေၾကာင္း လက္မွတ္ထိုးစဥ္ ေအာင္ဆန္းသည္ လက္တုန္တုန္ႏွင့္ ေရးထုိးခဲ့ရျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ဂဠဳန္ဦးေစာမွ ေျပာသည္။ ၿပီးလွ်င္ ----- ဂဠဳန္ဦးေစာ၊ သခင္ဗစိန္၊ ေစာဘဦးႀကီးတုိ႔ သံုးေယာက္တို႔သည္ အစုိးရအဖြဲ႔မွ ႏုတ္ထြက္ ခဲ့ၾကေတာ့သည္။ အမ်ဳိးသား လြတ္ေျမာက္ေရးလမ္းႏွင့္ ခြဲထြက္ခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္္္သည္။ အလိုေတာ္ရိတုိ႔၏ သြားရာလမ္း -----။
(၁၆)
၁၉၄၇ ခုႏွစ္၊ ဧၿပီ (၉) ရက္။
အတြင္း၀န္႐ုံုး၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ့။
အတြင္း၀န္ရုံးမွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ (ဖ ဆ ပ လ) ဌာနခ်ဳပ္သို႔ တယ္လီဖုန္းဆက္၏။
“ဟယ္လုိ --- သခင္ႏုလား။ ခင္ဗ်ားနာမည္ အမတ္ေလာင္း စာရင္းထဲမွာ မေတြ႔ဘူး”
သခင္ႏုက ျပန္ေျပာ၏။ ဟုတ္တယ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ က်ေနာ္ ေရြးေကာက္ပြဲ မ၀င္ဘူး။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းသည္ တယ္လီဖုန္းမွ သခင္ႏုအား ေဒါသႀကီးစြာႏွင့္ ေအာ္၍ေျပာ၏။
“ခင္ဗ်ား မ၀င္လုိ႔ မျဖစ္ဘူး။ The Country is doomed. “
သခင္ႏုက တယ္လီဖုန္းခြက္အား ခ်လိုက္သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေဒါသထြက္ေနစဥ္ သူႏွင့္ စကားေျပာ၍ မျဖစ္။
တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ ေရြးေကာက္ပြဲက ဗမာျပည္၏ ပထမဦးဆံုးအႀကိမ္ လြတ္လပ္၍ တရားမွ်တသည့္ ေရြးေကာက္ပြဲႀကီး ျဖစ္သည္။ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ( ဖ ဆ ပ လ)မွ အေရြးခ်ယ္ ခံသည္။ ကြန္ျမဴနစ္ ပါတီမွလည္း ၀င္ေရာက္ အေရြးခ်ယ္ခံသည္။ ေကအင္ယူႏွင့္ ဂဠဳန္ဦးေစာ၏ မ်ဳိးခ်စ္ပါတီတို႔မွ ေရြးေကာက္ပြဲအား မ၀င္ေရာက္။ သပိတ္ေမွာက္ၾကသည္။ သခင္စုိး၏ အလံနီ ကြန္ျမဳနစ္ ပါတီကလည္း ေရြးေကာက္ပြဲအား ဆန္႔က်င္သည္။ ထားေတာ့ -----။ တုိင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ အမတ္ ေနရာ (၁၈၂) ေနရာ ရွိသည့္အနက္ (ဖ ဆ ပ လ)မွ (၁၇၁) ေနရာ အႏုိင္ရသည္။ ဗမာျပည္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီက (၇)ေနရာ အႏုိင္ရရွိသည္။ ျပည္သူမ်ားက လြတ္လပ္ေရးအတြက္ အသဲၾကားက မဲတျပားႏွင့္ သူတုိ႔ ယံုၾကည္ရာ ( ဖ ဆ ပ လ) သို႔ ဆႏၵျပဳခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္္သည္။
(၁၇)
၁၉၄၇ခုႏွစ္၊ ဇြန္လ (၉)ရက္။
တုိင္းျပဳျပည္ျပဳလႊတ္ေတာ္၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ့။
လႈိင္ျမစ္အတြင္း ျဖတ္သန္းလာသည့္ မုတ္သုန္မိုးသည္ ရန္ကုန္ၿမိဳ့ေပၚသို႔ တဖြဲဖြဲႏွင့္ မစဲေတာ့။ မိုးဖြဲမ်ားေအာက္၌ ရန္ကုန္ ၿမိဳ့သူၿမိဳ့သားမ်ားသည္ မဟာဗႏၵဳလ ပန္းျခံအတြင္း စုေ၀း၍ ေနၾကသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ဦးေဆာင္သည့္ (ဖ ဆ ပ လ) တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ားသည္ မဟာ ဗႏၵဳလ ပန္းျခံအတြင္း စုရုံၿပီး တုိင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ တည္ရွိရာ အတြင္း၀န္မ်ားရုံးသို႔ ခ်ီတက္ၾကမည္။ ပရိတ္သတ္ႀကီးသည္ (ဖ ဆ ပ လ) လႊတ္ေတာ္ အမတ္မ်ားအား ေထာက္ခံ အားေပးေနၾကသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ ပန္းႏုေရာင္ ေခါင္းေပါင္းႏွင့္ တုိက္ပံုအင္က်ီ အျဖဴေရာင္ ၀တ္ဆင္ၿပီး ပန္းႏုေရာင္ ခ်ိတ္အဆင္ ပုဆုိးအား ခါးတြင္ စည္းထားသည္။ ယခင္က ဘီဒီေအ စစ္ယူနီေဖာင္း အၿမဲ၀တ္ဆင္ေလ့ ရွိသည့္ ဗိုလ္္ခ်ဳပ္သည္ ပန္းႏုေရာင္ ေခါင္းေပါင္းႏွင့္ ထူးဆန္း၍ ေနသည္။ ပရိတ္သတ္ႀကီးသည္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ( ဖ ဆ ပ လ) လႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ားအား ---- ။
“ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း က်န္းမာပါေစ”
“ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း က်န္းမာပါေစ” ဟု ေၾကြးေၾကာ္ေနၾကသည္။
နံနက္ (၁၁) နာရီအခ်ိန္တြင္ တုိင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ အစည္းအေ၀း စသည္။ လႊတ္ေတာ္ အစည္းအေ၀း စသည့္အခါ၌ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ လႊတ္ေတာ္ အစည္းအေ၀းအတြင္း ေရွးဦးစြာ ထုိင္ရာမွ ထၿပီး -
“က်ေနာ္ အဆိုတခု တင္ခ်င္ပါတယ္။ တုိင္းျပဳျပည္ျပဳ အမတ္မ်ား ခင္ဗ်ား- ဒီေန႔ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ အစည္းအေ၀းမွာ ထံုးစံအတုိင္း အစည္းအေ၀းကို ထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္သြားရန္အတြက္ သဘာပတိ လိုပါတယ္။ ဒီလို သဘာပတီအျဖစ္ တင္ေျမွာက္ဖို႔ က်ေနာ္က ဘ႑ာေရး၀န္ႀကီး သခင္ျမကို အဆို တင္သြင္းပါတယ္”
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ အဆုိအား မန္းဘခိုင္က ေထာက္ခံလိုက္သည္။
(၁၈)
ဂဠဳန္ဦးေစာက ယူဂႏၵာႏိုင္ငံမွ ျပန္ေရာက္ၿပီးသည္ႏွင့္ မ်ဳိးခ်စ္ပါတီအား ျပန္လည္ ဖြဲ႔စည္းေတာ့သည္။ (ဖ ဆ ပ လ) အတြင္း ေရာက္ေနၾကသည့္ မ်ဳိးခ်စ္ ပါတီ၀င္မ်ားအား ျပန္ေခၚသည္။ ဦးေစာ၏ အႀကံက ႀကီး၏။ ၁၉၄၆ ႏွစ္ဦးမွစ၍ ဦးေစာသည္ ႏို္င္ငံေတာ္ အာဏာအား ရယူႏိုင္ရန္ ႀကံခဲ့၏။ (ဖ ဆ ပ လ)အား ႏုိင္ငံေရးအရ အတုိက္အခံ လုပ္၏။ ၿဗိတိသွ် စစ္ဖက္ႏွင့္ ေပါင္း၍ ေသနတ္မ်ားအား စု၏။ အိႏၵိယစစ္တပ္ လွ်ပ္စစ္ႏွင့္ စက္မႈလက္မႈ အလုပ္ရုံတပ္မွဴး ေမဂ်ာယန္း ထံမွ ဆပ္မရွင္းဂန္း တလက္၊ ကာဘုိင္ သံုးလက္၊ စတင္းဂန္းတလက္၊ ေတာ္မီဂန္း ႏွစ္လက္၊ လူးဂါး ပစၥတို တလက္၊ ေျခာက္လံုးျပဴး တလက္ႏွင့္ က်ည္ဆံမ်ားအား ၀ယ္ယူခဲ့သည္။ ၿပီးေနာက္ သူ၏ ျမန္မာျပည္သိမ္း စီမံကိန္းအား ေရးဆြဲေတာ့သည္။
(၁) လက္နက္မ်ား စုေဆာင္းရန္
(၂) ခဲယမ္းမီးေက်ာက္မ်ား စုေဆာင္းရန္
(၃) ေငြေၾကး အေျမာက္အမ်ား စုေဆာင္းရန္
(၄) လက္နက္ ခဲယမ္းမ်ားကို မ်ဳိးခ်စ္ဂဠဳန္ တပ္ဖြဲ႔မ်ားထံ လွ်ဳိ၀ွက္ ျဖန္႔ခ်ီထားရန္
(၅) ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားကို သုတ္သင္ရွင္းလင္းရန္
(၆) နယ္မ်ားမွ အေရးပါေသာ ေခါင္းေဆာင္မ်ားကိုလည္း သုတ္သင္ရွင္းလင္းရန္
(၇) (ဖ ဆ ပ လ) စည္းရုံးေရး ဖရိုဖရဲ ျဖစ္လာေစရန္
(၈) (ဖ ဆ ပ လ) ေခါင္းေဆာင္မ်ား ေသဆံုးသြားလွ်င္ (ဖ ဆ ပ လ) သည္ ျပည္သူ႔အေပၚ ၾသဇာ ရွိေတာ့မည္မဟုတ္
(၉) ထိုအခါ ဘုရင္ခံက မ်ဳိးခ်စ္ပါတီကို အာဏာအပ္လိမ့္မည္
(၁၀) မိ်ဳးခ်စ္ပါတီ အာဏာရလာလွ်င္ လူထုကို ဆြဲေဆာင္ စည္းရုံးႏိုင္မည္။
ဤကား ဦးေစာ၏ အာဏာသိမ္းေရး အနာဂတ္ေျမပံု လမ္းၫြန္(၁၀) ခ်က္ ျဖစ္သည္။ သို႔မဟုတ္---- ဦးေစာ၏ Road Map ------။
(၁၉)
၁၉၄၇ ခုႏွစ္၊ ဇန္န၀ါရီလ။
အမွတ္ (၂၂၆)၊ ဗိုလ္တေထာင္လမ္း၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ့။
အဂၤလိပ္အရာရွိ ဗိုလ္ႀကီး ဗီဗီယန္းသည္ ဂဠဳန္ဦးေစာ၏လူ ဘၫႊန္႔အား ေဖာ္ေရြစြာ ႏႈတ္ဆက္၏။ ဘၫႊန္႔က ထုတ္ျပသည့္ စာရြက္အား ၾကည့္ၿပီး လက္မွတ္ထိုးလုိက္သည္။ အားလံုးက အတုမ်ားသာ ျဖစ္သည္။ ဘရန္းဂန္း ေသနတ္ ႏွစ္ရာႏွင့္ ေျပာင္းပို ႏွစ္ရာ ၊ မဂၢဇင္းက်ည္ကတ္ ရွစ္ရာ တုိ႔အား ထုတ္ယူျခင္း ျဖစ္သည္။ ၿပီးလွ်င္ ---- ကားနံပါတ္ အာဘီ ၃၁၁၅ ႏွင့္ ဂဠဳန္ဦးေစာ၏ ေနအိမ္သို႔ သယ္ေဆာင္ သြားေတာ့သည္။ ရွစ္မိုင္လမ္း ဂဠဳန္ဦးေစာ၏ ေနအိမ္သို႔ လက္နက္မ်ား သယ္ေဆာင္လာသည့္ ကားသည္ အခက္အခဲမရွိ ၀င္ေရာက္ခဲ့သည္။ ဂဠဳန္ဦးေစာမွ ဘၫႊန္႔အား ၾကည့္ၿပီး ----
“ဂဠဳန္ကြ” ဟူ၍ ေႂကြးေၾကာ္သည္။ ၿပီးလွ်င္ ---- လက္နက္မ်ားအား အင္းယားကန္ အတြင္း၌ စည္းပိုင္းမ်ားျဖင့္ ထည့္ၿပီး ဖြတ္၏။ အခ်ဳိ႔အား သာယာ၀တီ ခရိုင္ဖက္သို႔ ပို႔၏။ မ်ဳိးခ်စ္တပ္မ်ားအား လက္နက္ တပ္ဆင္ျခင္း ျဖစ္သည္။ အၾကမ္းဖက္၍ ႏို္င္ငံေတာ္ အာဏာအား ရယူရန္ ဂဠဳန္တို႔ ၾကံၾကေလၿပီ။
(၂၀)
၁၉၄၇ ခုႏွစ္၊ ဇူလိုင္လ (၁၆) ရက္။
အလံုလမ္း၊ ဘုရင္ခံေနအိမ္။
မုတ္သံုမိုးက သြန္းၿဖိဳး၍ ေနဆဲ။ ဂဠဳန္ဦးေစာ၏ အႀကံအစည္အား ရန္ကုန္ၿမိဳ့သားမ်ား သိ၍ ေနၾကသည္။ ဂဠဳန္တပ္မ်ား လက္နက္ စုေနသည္ကို ရန္ကုန္အတြင္း ေျပာ၍ေနၾကသည္။ အတြင္း၀န္ရုံး၌လည္း ဤ သတင္းက ျပန္႔ႏွံ၍ေနသည္။ ၿဗိတိသွ် အာဏာပိုင္မ်ားလည္း သိၾကသည္။ ရဲမင္းႀကီးလည္း သိသည္။ မည္သို႔ လုပ္ၾကမည္နည္း။ မည္သူမွ် လုပ္ကိုင္ ေဆာင္ရြက္မႈမရွိ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ ေပ်ာ္ဘြယ္ ဦးျမႏွင့္အတူ ဘုရင္ခံ ဆာဟူးဘတ္ရန္႔စ္ထံသို႔ သြား၍ေတြ႔သည္။ ဂဠဳန္တပ္၏ အေျခအေနအား ရွင္းျပသည္။ ဘုရင္ခံမွ ထိေရာက္သည့္ အေရးယူမႈ မျပဳလုပ္ခဲ့။ ႏွာေစး၍ ေနေတာ့သည္။
ဇူလုိင္လ (၁၈) ရက္ေန႔တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ သခင္ႏုႏွင့္အတူ ဘုရင္ခံထံသို႔ ထပ္မံသြားေရာက္ၿပီး ဂဠဳန္ဦးေစာ၏ လက္နက္ကိစၥမ်ားအား ေျပာျပျပန္သည္။ ဘုရင္ခံ၏ တုံ႔ျပန္မႈက အားမရ။ ဤသို႔ႏွင့္ ------။
(၂၁)
၁၉၄၇ ခုႏွစ္၊ ဇူလုိင္လ (၁၉) ရက္။
ေအဒီလမ္း၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ့။
ရန္ကုန္ၿမိဳ့က တညလံုး ေစြခဲ့သည့္ မိုးေၾကာင့္ စုိစြတ္၍ ေနသည္။ အင္းယားေရျပင္အား ျဖတ္တုိက္၍ လာေသာ ေလသည္ မိုးေငြ႔ေၾကာင့္ ေအးစိမ့္၍ေနသည္။ ဦးေစာသည္ မနက္ လက္ဖက္ရည္ ေသာက္ၿပီးသည္ႏွင့္ ေမာင္စုိး၊ သက္ႏွင္းႏွင့္ စိန္ႀကီးတုိ႔အား သူ႔အခန္းအတြင္းသို႔ ေခၚလုိက္၏။ သူ႔အခန္း အတြင္း၌ကား စတင္းဂန္း၊ ေတာ္မီဂန္းႏွင့္ အမွတ္ (၁၂) အဂၤလိပ္တပ္မေတာ္ ယူနီေဖာင္းမ်ားအား ပံုထားသည္။ ဦးေစာႏွင့္ ေမာင္စိုးတုိ႔ ေဆြးေႏြး၍ ေနသည္။ ပစ္ခတ္မည့္ သူမ်ားအတြင္း လူတေယာက္ လုိေန၏။ မည္သူကို ေရြးမည္နည္း ။ ေနာက္ဆံုး ဦးေစာမွ ရန္ႀကီးေအာင္အား ေရြးလိုက္သည္။ ရန္ႀကီးေအာင္က ဦးေစာ၏ ညီ၀မ္းကြဲမွ ေမြးေသာ ဦးေစာ၏ တူျဖစ္သည္။ အသက္မွာ (၁၆)ႏွစ္သာ ရွိေသး၏။ ရန္ႀကီးေအာင္အား ဦးေစာ၏ အခန္းတြင္းသို႔ ေခၚလုိက္၏။ စစ္ယူနီေဖာင္းမ်ားက ရန္ႀကီးေအာင္ထက္ ႀကီး၍ေနသည္။ ေတာ္မီဂန္း တလက္အား ရန္ႀကီးေအာင္သို႔ ေပးလုိက္သည္။ ေလ့က်င့္ထားၿပီး ျဖစ္သည့္အတြက္ ပစ္ခတ္မႈတြင္ ကြ်မ္းက်င္၍ ေနၿပီ ျဖစ္သည္။ မိုးကမစဲေသး။ တဖြဲဖြဲႏွင့္ ရြာ၍ေကာင္းေနဆဲ။ ဦးေစာသည္ အခန္းအတြင္းမွ ထြက္သြားသည္။ ဘၫႊန္႔ႏွင့္ ခင္ေမာင္ရင္တို႔အား ဧည့္ခန္းအတြင္း ေတြ႔ၿပီး ရွင္းျပ၍ေနသည္။ ခင္ေမာင္ရင္က အတြင္း၀န္ရုံး၌ ဒီေန႔ ၀န္ႀကီးအစည္းအေ၀း ျပဳလုပ္ျဖစ္၊ မျဖစ္အား ေနာက္ဆံုး အတည္ျပဳခ်က္ ရယူရန္----။ ဘၫႊန္႔က လႊတ္ေတာ္ဥကၠဌ သခင္ႏု သူ၏ ရုံးခန္းတြင္ ရွိ ၊ မရွိ စံုစမ္းရန္ ျဖစ္သည္။ ေအဒီလမ္း ဦးေစာ၏ေနအိမ္မွ ေဒါ့ဂ်စ္ အမ်ဳိးအစား ကားငယ္ေလးသည္ ၿမိဳ့အတြင္းသို႔ ေမာင္း၍ ထြက္သြားသည္။ ကားေပၚ၌ ဘၫႊန္႔၊ ခင္ေမာင္ရင္ႏွင့္ ေမာင္နီတုိ႔ ပါသြားသည္။
ဦးေစာ ဧည့္ခန္းအတြင္းမွ တယ္လီဖုန္း ျမည္္လာသည္။ မိုးသံေလသံမ်ား ေအာက္မွ တယ္လီဖုန္းသံသည္ စူးစူးရဲရဲ ----။ မိိစၧာတေကာင္ ေအာ္ဟစ္ေနသကဲ့သို႔ ----။
ဦးေစာသည္ တယ္လီဖုန္းအား ေကာက္၍ ကိုင္လုိက္သည္ ။ ခင္ေမာင္ရင္ႏွင့္ ဘၫႊန္႔တုိ႔ထံမွ တယ္လီဖုန္း ျဖစ္သည္။ အစုိးရအဖြဲ႔ အစည္းအေ၀းအား အတြင္း၀န္ရုံး၌ လုပ္ျဖစ္သည္။ သခင္ႏုကမူ သူ၏ လႊတ္ေတာ္ဥကၠဌ ရုံးခန္း၌ မရွိ။ ဦးေစာသည္ တယ္လီဖုန္းအား ခ်လိုက္သည္။
“ေအာင္ဆန္းတုိ႔ အစည္းအေ၀း လုပ္ျဖစ္တယ္။ ကဲ --- သြားၾကမယ္။ ထၾက၊ ျပင္ၾက”
ဂဠဳန္ဦးေစာမွ ေမာင္စိုး၊ သက္ႏွင္း၊ စိန္ႀကီးတုိ႔အား ေျပာလုိက္သည္။ မိုးက ဖြဲဖြဲႏွင့္ ရြာ၍ ေကာင္းေနဆဲ။ သုခသည္ ကင္းဗတ္ဖိနပ္အား စီးထားသည္။ သူက ပစ္ခတ္မည့္သူမ်ားအား ကား ျဖင့္ ေမာင္းပို႔ရမည္။ ပစ္ခတ္မည့္သူမ်ားက ေမာင္စုိး၊ သက္ႏွင္း၊ စိန္ႀကီးႏွင့္ ရန္ႀကီးေအာင္တုိ႔ ျဖစ္သည္။
(၂၂)
၁၉၄၇ ခုႏွစ္၊ ဇူလုိင္လ (၁၉) ရက္
အတြင္း၀န္ရုံး၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ့။
အဂၤလိပ္ ဗိသုကာ ဆရာမ်ား၏ လက္ရာ အုတ္ရုိးနီနီမ်ားျဖင့္ ထုထည္ႀကီးမားလွသည့္ အတြင္း၀န္ရုံး အေဆာက္အဦးႀကီးသည္ မိုးေရမ်ားေအာက္၌ ခန္႔ထည္၍ ေနသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ သနပ္ခါးေရာင္ ပိုးေပ်ာ့ရင္ဖံုအက်ႌအား ၀တ္ထား၏။ ယခင္ေန႔မ်ားကဲ့သို႔ ဘီဒီေအ စစ္ယူနီေဖာင္းႏွင့္ မဟုတ္။ ဘန္ေကာက္လံုခ်ည္၊ ပိုးေပ်ာ့ ရင္ဖံုး၊ ပန္းႏုေရာင္ ေခါင္းေပါင္းႏွင့္ တဘာသာ ဆန္း၍ေနသည္။ ဂငယ္ပံုစံ စားပြဲရွည္၏ ထိပ္တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ထုိင္၏။ သခင္ျမ၊ ဦးဘ၀င္းစသည့္ ၀န္ႀကီးမ်ားက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ လက္၀ဲဖက္တြင္ ထုိင္ၾကၿပီး၊ လက္ယာဖက္ စားပြဲတြင္မူ ၀န္ႀကီး ဦးဗဂ်မ္း၊ ေပ်ာ္ဘြယ္ ဦးျမတုိ႔ ထုိင္ၾက၏။ ၀န္ႀကီး ေစာစံဖုိးသင္ႏွင့္ ခ်င္းအမ်ဳိးသား၀န္ႀကီး ၀မ္ကိုေဟာတုိ႔ ႏွစ္ေယာက္က အစည္းအေ၀းသို႔ မတတ္ေရာက္ႏုိင္ၾက။ ခရီးလြန္ေနၾကသည္။ ျပည္ထဲေရး၀န္ႀကီး ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းသည္လည္း ဥေရာပသို႔ ေရာက္ေန၍ အစည္းအေ၀းတြင္ မရွိ။
၁၀း ၃၇နာရီ -----။
အတြင္း၀န္ ဦးအံုးေမာင္သည္ ၀န္ႀကီး၏ကိုယ္စား ၎ဌာန အေျခအေနမ်ားအား သခင္ျမ၏ေဘးမွ မတ္တပ္ရပ္၍ အစီရင္ခံေႏသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက သူ၏ အေရွ႔မ်က္ေစာင္းထိုးတြင္ ထုိင္၍ေနသည္။ သူ၏ အေရွ႔တည့္တည့္၌က ၀န္ႀကီး ဦးဗဂ်မ္းႏွင့္ ေပ်ာ္ဘြယ္ဦးျမတုိ႔ ရွိသည္။
အစည္းအေ၀းအတြင္းသို႔ ၿဗိတိသွ်အမွတ္ (၁၂) တပ္မေတာ္ ယူနီေဖာင္းႏွင့္ လက္နက္ကိုင္လူ (၄) ေယာက္ ၀င္၍လာသည္။ အတြင္း၀န္ ဦးအံုးေမာင္က မသိ။ သူ၏ ေနာက္ေက်ာဘက္မွ ၀င္လာျခင္းျဖစ္၍ မေတြ႔ရ။ အစည္းအေ၀းသို႔ ဆက္၍ အစီရင္ခံ တင္ျပ၍ ေနသည္။ ၀င္လာသူ ေလးေယာက္သည္ ဂငယ္ပံု စားပြဲထိပ္၀သို႔ သြား၏။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ ၊ တည့္တည့္ အေနအထာ ----။ ေသနတ္မ်ားႏွင့္ ထုိး၍ ခ်ိန္သည္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ ထုိင္ရာမွ ထ၍ တား၏။ အသံမ်ားက လံုးေထြး၍ သြားေတာ့၏။
ေမာင္စုိးက အမိန္႔ေပး၏။
“ပစ္ ပစ္”
ေတာ္မီဂန္းျဖင့္ ရန္ႀကီးေအာင္သည္ ပစ္၏။ ယမ္းေပါက္ကြဲသံမ်ားက ဆူညံ၍ ေနသည္။ စိန္ႀကီး၏ ေသနတ္ေျပာင္း၀မွ မီးပြင့္မ်ားက ခုန္ေပါက္၍ ထြက္ေနသည္။ သက္ႏွင္း၏ ဘယ္ဘက္လက္ျဖင့္ ေပြ႔ကိုင္ထားေသာ စတင္းဂန္း ေသနတ္ငယ္သည္ ေပါက္ကြဲမႈေၾကာင့္ ရမ္းခါ၍ ေနသည္။ သူ၏ ညာဖက္လက္ၫႈိးမွာမူ “ေထြကာ” ကြင္းအတြင္းရွိ ေမာင္းခလုတ္ငယ္အား ေကြး၍ ထားသည္။ မရပ္ေတာ့ -----။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ မတ္မတ္ ရပ္ေနရာမွ အေနာက္သို႔ လန္၍ က်သြားသည္။ သူထုိင္သည့္ ကုလားထုိင္ ေနာက္မီွမွ ကေဒါင္းရုပ္သည္ က်ည္သင့္၍ ပဲ့ထြက္သြားသည္။ တခ်က္ ----၊ ႏွစ္ခ်က္ ---- မေရမတြက္ႏုိင္ေတာ့။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ ကုလားထုိင္ႏွင့္အတူ ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႔ လဲ၍ က်သြားသည္။ ေသြးမ်ားက `တာ` က်ဳိးသည့္အလား။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ကိုယ္မွ ေသြးမ်ား သြန္းက်၍ ေနသည္။ ရန္ႀကီးေအာင္သည္ ၀ပ္ေနသည့္သူမ်ားအား မုဆုိးဒူးေထာက္ ထုိင္၍ ပစ္ျပန္၏။ ေတာ္မီဂန္း ေသနတ္သံမ်ားက ဆူညံ၍ ေနေတာ့သည္။ ယမ္းေငြ႔မ်ားက မႊန္ထူ၍ ေနေတာ့သည္။ ေသြးနံ႔ႏွင့္ယမ္းနံ႔ ေရာ၍သြားေတာ့၏။
ဦးရာဇတ္၏ သက္ေတာ္ေစာင့္ ရဲေဘာ္ ကိုေထြးသည္ ေသနတ္သံမ်ား ၾကား၍ ေျပးလာသည္။ ၀န္ႀကီးမ်ား အစည္းအေ၀း ျပဳလုပ္ေနသည့္ အခန္း၏အျပင္တြင္ ၿဗိတိသွ်အမွတ္ (၁၂) တံဆိပ္ တပ္ထားသည့္ စစ္ယူနီေဖာင္း၀တ္ ေသနတ္ကိုင္ ေလးေယာက္ႏွင့္ေတြ႔၏။ အံ့အားသင့္ေနေသာ ရဲေဘာ္ကိုေထြးအား ရန္ႀကီးေအာင္မွ ေတာ္မီဂန္းႏွင့္ ပစ္၏။ အတြင္း၀န္ရုံးက ယမ္းႏွင့္ေသြး လႊမ္း၍ သြားေတာ့သည္။ မိုးကမစဲေတာ့။ တဖြဲဖြဲႏွင့္ ေစြ၍ ေကာင္းေနဆဲပင္။
(၂၃)
၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ၊ ဇူလုိင္လ (၁၉) ရက္။
အတြင္း၀န္ရုံး၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ့။
ယမ္းေပါက္ကြဲသည့္ အသံမ်ားသည္ မိုးသံေလသံတုိ႔ႏွင့္ ေရာေထြးၿပီး စီအုိင္ဒီ ရဲမင္းႀကီး ဦးထြန္းလွေအာင္၏ ရုံးခန္းအတြင္းသို႔ စီး၀င္၍ လာသည္။ စီအိုင္ဒီရဲမင္းႀကီး ဦးထြန္းလွေအာင္၏ ရုံးခန္းသည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ ရုံးခန္းေအာက္ တည့္တည့္တြင္ ရွိသည္။ ၿဗိတိသွ် တပ္မေတာ္၏ ျမန္မာႏိုင္ငံ ကြပ္ကဲမႈ ဌာနခ်ဳပ္ေအာက္တြင္ ရွိသည့္ ေတာင္ပိုင္းတုိင္း တုိင္းမွဴး ဗုိလ္မွဴးခ်ဳပ္ နက္(ရွ္)ႏွင့္ ၿဗိတိသွ် စစ္ေထာက္လွမ္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ ဗုိလ္မႉးခ်ဳပ္ ႏုိက္ (၂) ဦးသည္ ရဲမင္းႀကီး ဦးထြန္းလွေအာင္ႏွင့္ စကားေျပာလ်က္ ရွိသည္။ ၿပီးလွ်င္ ---- အဂၤလိပ္ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ႏွစ္ဦးသည္ ရဲမင္းႀကီး ဦးထြန္းလွေအာင္အား ႏႈတ္ဆက္၍ အခန္းတြင္းမွ ထြက္သြားၾကေတာ့သည္။ လွ်ဳိ႔လွ်ဳိ႔၀ွက္၀ွက္ ----။
(၂၄)
၁၉၄၇ ခုႏွစ္၊ ဇူလုိင္လ (၁၉) ရက္။
ေအဒီလမ္း၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ့။
စီအိုင္ဒီ ရဲမင္းႀကီး ဦးထြန္းလွေအာင္ႏွင့္ ဗုိလ္မွဴးေအးေငြ (ဒဂံုျမတ္ေလးႏြယ္) တုိ႔ ဦးေဆာင္သည့္ စစ္ရဲတပ္ႏွင့္ ေသာင္းက်န္းမႈ ႏွိမ္နင္းေရး တပ္ဖြဲ႔တုိ႔သည္ ေအဒီလမ္းရွိ ဦးေစာ၏အိမ္သို႔ ၀ိုင္းလုိက္ၾကသည္။ ဦးေစာျခံ၏ ျခံတံခါးအား လံုၿခံဳေရးတပ္မ်ားက ဖြင့္ခိုင္း၏။ မႈန္ႀကီးက မဖြင့္ေပး။ လံုၿခံဳေရး တပ္သားမ်ားအား ေသနတ္ႏွင့္ စတင္၍ ပစ္၏။ ပစ္ခတ္မႈက ခဏငယ္ အတြင္းၿပီး၏။ ၿခံအတြင္းသို႔ လံုၿခံဳေရးတပ္သားမ်ား စီးနင္း ၀င္ေရာက္သြားၾကၿပီး ျဖစ္သည္။ မႈန္ႀကီးက လက္တြင္ ဒဏ္ရာရ၏။ ဦးေစာက အေျခမပ်က္။ ဟန္ေဆာင္ေကာင္းလွ၏။ သူတုိ႔ အားလံုးအား ဖမ္းဆီးလုိက္ၾကသည္။ သူတို႔အား ရန္ကုန္ေထာင္ႏွင့္ အင္းစိန္ေထာင္တို႔တြင္ ခြဲ၍ ခ်ဳပ္ထားလိုက္ၾကသည္။
(၂၅)
၁၉၄၇ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလ (၁) ရက္။
အင္းစိန္ စီအိုင္ဒီရုံး။
စီအိုင္ဒီမွ ရဲမွဴးႀကီး ဦးလွေအာင္သည္ ဘၫႊန္႔ ၊ ခင္ေမာင္ရင္ႏွင့္ ရန္ႀကီးေအာင္တို႔၏ေျဖာင့္ခ်က္ လက္ေရးမူအား ဦးေစာ၏အမႈအား ကိုင္တြယ္ စစ္ေဆးေနၾကသည့္ ရဲမွဴးႀကီး ဦးသိန္းအုန္း၊ ရဲအုပ္ ဦးထြန္းေမာင္၊ ဦးေအာင္ခ်ီ၊ ဦးကိုက္ုိႀကီးႏွင့္ ဒုရဲအုပ္ဦးႏြယ္တုိ႔အား ျပ၏။ တရားခံအခ်ဳိ႔အား ျပန္လည္ စစ္ေဆးရန္လိုသည့္ ေမးခြန္းတုိ႔အား ထုတ္ၾက၏။ သက္ႏွင္းႏွင့္ ေမာင္စိုးတုိ႔ ႏွစ္ေယာက္က ေခါင္းမာခ်င္ၾကသည္။ အမွန္အတုိင္း မထြက္ဆုိခ်င္ၾကေသး။ ဂဠဳန္ဦးေစာကမူ ဟန္ေဆာင္မႈ ေကာင္းေကာင္းႏွင့္ အခ်ိန္ဆြဲထားလုိ၏။ အဂၤလန္ကြ်န္းမွ ဆရာသခင္မ်ား၏ ကယ္တင္ခ်ိန္အား ေမွ်ာ္ေနဆဲ ျဖစ္၏။
(၂၆)
၁၉၄၇ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလ (၅) ရက္။
အင္းစိန္ေထာင္၊ အထူးခံုရုံး။
ဂဠဳန္ဦးေစာသည္ ရွမ္းေဘာင္ဘီ အနက္ေရာင္အား ၀တ္ဆင္၍ ထားသည္။ ေနကာမ်က္မွန္ အနက္ေရာင္အား တပ္ဆင္ထားၿပီး သူ႔မ်က္လံုး၏ အတြင္းသ႑ာန္အား ဖံုးကြယ္ထားရန္ ႀကိဳးစား၏။ တရားခံမ်ားထုိင္သည့္ ၀က္ၿခံအတြင္း၌ သူသည္ အိေျႏၵရရ ထုိင္၍ေနသည္။ ေမာင္စိုး၊သက္ႏွင္း၊ မႈန္ႀကီးတုိ႔က ဦးေစာ၏ေဘး ၀က္ၿခံငယ္ တခုအတြင္း၌ ထုိင္ေနၾကသည္။ မႈန္ႀကီး၏လက္က ေသနတ္ဒဏ္ရာေၾကာင့္ ျဖတ္ပစ္ခဲ့ရသည္။ ရန္ႀကီးေအာင္၊ စိန္ႀကီး၊ ခင္ေမာင္ရင္ႏွင့္ သုခတုိ႔က သက္ႏွင္းတုိ႔၏ေဘး ၀က္ၿခံငယ္ တခုတြင္ ထိုင္ေနၾကသည္။ သီးသီးသန္႔သန္႔စီ ----။ သတင္းေထာက္မ်ားမွ ဓါတ္ပံုမ်ား ရိုက္ၾက၏။ အထူးခံုရုံးအဖြဲ႔၏ ဥကၠဌျဖစ္သူ တရားေရး၀န္ႀကီး ဦးေက်ာ္ျမင့္ႏွင့္ အဖြဲ႔၀င္မ်ားျဖစ္ေသာ ဦးေအာင္သာေက်ာ္ ၊ ဦးစီဘူးတုိ႔သည္ ရုံးခန္းအတြင္းသို႔ ၀င္လာၾကသည္။ တရားခံမ်ားအားလံုး မတ္တပ္ရပ္ၾက၏။ အထူးခံုရုံးအဖြဲ႔သည္ ႏို္င္ငံေတာ္ လုုုပ္ႀကံမႈႀကီး၏ တရားလိုျပသက္ေသ (၇၈) ဦးႏွင့္ တရားခံျပ သက္ေသ (၃၁) ဦးတုိ႔အား ရုံးေတာ္မွ ေခၚယူ စစ္ေဆး၏။ ဦးေစာမွ သူ႔အတြက္ ေရွ႔ေနအား ၀တ္လံုေတာ္ရ မစၥတာ ဗတားနစ္ႏွင့္ အဂၤလန္မွ ၀တ္လံုေတာ္ မစၥတာ ကာတဘင္းနက္တုိ႔ ႏွစ္ဦးအား ငွား၏။ မစၥတား ကာတဘင္းနက္က အဂၤလန္မွ ဘုရင္ေတာ္၀င္ ေကာင္စီ၀င္ တဦးလည္း ျဖစ္သည္။ က်န္သည့္ လူသတ္သမား တရားခံမ်ားအတြက္မူ သာယာ၀တီမွ ဦးသူငယ္အား ဦးေစာမွ ငွားေပးသည္။ (၃၇) ရက္တုိင္ ရုံးထိုင္၍ စစ္ေဆးၿပီးေနာက္ ဦးေစာႏွင့္ အေပါင္းအပါတုိ႔၏ ႏို္င္ငံေတာ္ လုပ္ႀကံမႈႀကီးအား ရုံးေတာ္မွ စီရင္ခ်က္ခ်ေတာ့သည္။ ေသဒဏ္ႏွင့္ တသက္တကြ်န္း ----။
(၂၇)
၁၉၄၈ ခုႏွစ္၊ ေမလ (၈) ရက္။
အင္းစိန္ေထာင္။
ေထာင္ပိုင္ႀကီးသည္ ဦးေစာ၏ အခန္းေရွ႔မွ ေသာ့ခေလာက္ႀကီးအား ဖြင့္လုိက္သည္။ မီးေရာင္ မွိန္ပ်ပ်ေအာက္၌ ဦးေစာသည္ သံတုိင္အားကိုင္လ်က္ မတ္တပ္ရပ္လ်က္ ရွိ၏။ ကုတ္အက်ႌအနက္ႏွင့္ ပိုးေပ်ာ့ ရွမ္းေဘာင္ဘီအရွည္အား ၀တ္ထားသည္။ တညလံုး အိပ္စက္ထားဟန္ မတူ။ မ်က္လံုးမ်ားက နီ၍ ေနသည္။ ဂဠဳန္ဦးေစာသည္ သံတုိင္အား ဆုပ္ကိုင္ရင္း ေထာင္ပိုင္ႀကီးအား အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ေမး၏။
"Any Message from London"
ေထာင္ပိုင္ႀကီးမွ ဦးေစာအား ၾကည့္ၿပီး တုိးၫွင္စြာ အေျဖေပး၏။
"No Nothing, Very Sorry ---"
အင္းစိန္ေထာင္၀င္း တခုလံုး တိတ္ဆိတ္၍ ေနသည္။ ဦးေစာ၏ အိမ္မက္က ၿပီးဆံုး၍ သြားသည္။ မရေတာ့ ----။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ကင္းမဲ့သြားသည့္ ဦးေစာ၏ မ်က္ႏွာသည္ လူေသတဦးကဲ့သို႔ ----။ ေသြးေရာင္ ဆုတ္ေလ်ာ့ၿပီး ျဖဴေဖ်ာ့၍ ေနေတာ့သည္။ ေထာင္အာဏာပိုင္မ်ား၏ ေခၚရာသို႔ ဦးေစာသည္ လုိက္၍ ပါလာခဲ့သည္။ တလွမ္းခ်င္း ----။
အင္းစိန္ေထာင္ အုတ္ရုိးနီနီမ်ားေပၚ၌ က်ီးတို႔သည္ ငိုက္ျမည္း၍ ေနၾကသည္။ အာရုံက မေပၚေသး ---။ အေမွာင္ထုသည္ အင္းစိန္ေထာင္၀င္းႀကီးအား လႊမ္းၿခံဳ၍ မိုးထားဆဲ ----။
တလွမ္း ---၊ ႏွစ္လွမ္း ----။
တေရြ႔ေရြ႔ႏွင့္ ဦးေစာသည္ အင္းစိန္ေထာင္တုိက္ (၃)မွ ႀကိဳးစင္ဆီသို႔ ေထာင္အာဏာပိုင္မ်ား ေခၚယူရာအတုိင္း လုိက္ပါ၍ လာခဲ့သည္။ အသိမဲ့စြာ ----။ အင္းစိန္ေထာင္ ႀကိဳးစင္၀န္းက်င္၌ လွ်ပ္စစ္ မီးေရာင္မ်ားျဖင့္ လင္းလင္းပပ ----။ ေဘဘီေစာသည္ ဖခင္အား ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္အျဖစ္ ကန္ေတာ့၏။ ဦးေစာ၏ ရုပ္သြင္က အသက္ကင္းမဲ့သည့္ အရုပ္တခုကဲ့သို႔ ----။ ဦးေစာအား ေထာင္အာဏာပိုင္မ်ားက ေခၚ၍သြားသည္။ ႀကိဳးေပးသတ္မည့္သူအတြက္ ၀တ္ရုံအျဖဴႀကီးအား ဦးေစာအား စြပ္၍ ေပးၾကသည္။ ၿပီးလွ်င္ ---- ဦးေစာ၏ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းအား ႀကိဳးႏွင့္ စည္း၏။ ေထာင္၀န္ထမ္းတဦးမွ ဦးေစာ၏ လည္ပင္းသို႔ ႀကိဳးကြင္းအား စြပ္သည္။ ၿပီးလွ်င္---- ဦးေစာ၏ ဦးေခါင္းအား အ၀တ္ျဖဴႏွင့္ စြပ္ရန္ ျပဳလုပ္၏။
ဦးေစာမွ ----
“ရပါတယ္။ က်ေနာ္ ရင္ဆုိင္ရဲပါတယ္” ဟု ေျပာသည္။ ေထာင္ပိုင္ႀကီးမွ လုပ္ရိုးလုပ္စဥ္အရ ျပဳလုပ္ရေၾကာင္း ေျပာသည္။ ဦးေစာမွ မျငင္း ----။ သူ၏ ေဘးသို႔ ေနာက္ဆံုး ငဲ့၍ၾကည့္၏။ ေမာင္စိုး၊ သက္ႏွင္းႏွင့္ မႈန္ႀကီးတုိ႔က အ၀တ္ျဖဴအုပ္၍ ႀကိဳးေပးရန္ အသင့္ျဖစ္၍ ေနၾကၿပီ။
“ဂ်ဳိင္း”
မင္းဟန္
------------------------------
ကိုးကား ----
* ကိုသန္း (ၾကည့္ျမင္တုိင္) ၏ ကိုယ္ေတြ႔ႀကံဳခဲ့ရေသာ ႏို္င္ငံေတာ္ လုပ္ႀကံမႈႀကီး
* ဦးႏု၏ တာေတစေနသား
* သိန္းေဖျမင့္၏ ေတာ္လွန္ေရးကာလ ႏုိ္င္ငံေရး အေတြ႔အႀကံဳမ်ား
* နတ္ေမာက္ဘုန္းေက်ာ္၏ ငမုိးမေသေသး ေဆာင္းပါး (ျမ၀တီမဂၢဇင္း၊ ၁၉၅၇ခုႏွစ္ ၊ ဇူလုိင္လ)
* ေမာရစ္ေကာလစ္၏ Last And First in Burma
* တကၠသိုလ္ေန၀င္း၏ လြတ္္လပ္ေရးဗိသုကာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း
* အင္ဒီဒီမွ ထုတ္ေ၀သည့္ ျမန္မာျပည္ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားႏွင့္ ျပည္သူတုိ႔ ႏုိင္ငံေရးအရ ပါ၀င္မႈ
ျမန္မာေတးသံရွင္ ၂၂ ဦးက ေလေဘး ရန္ပံုေငြအတြက္ ေတးစီးရီးထုတ္မည္
ျမင့္ေမာင္
ဗုဒၶဟူးေန႔၊ ဂ်ဴလုိင္လ 16 2008
နယူးေဒလီ။ ။ မုန္တိုင္းသင့္ ျပည္သူမ်ား ကူညီေထာက္ပံ့ေရး ရန္ပံုေငြအတြက္ ျမန္မာႏုိင္ငံမွ စတူရီယို အဆိုေတာ္ ၂၂ ဦး သီဆိုသည့္ ေတးစီးရီးတခု မၾကာမီ ျဖန္႔ခ်ိသြားမည္ ျဖစ္သည္။
သီခ်င္း ၁၅ ပုဒ္ပါဝင္မည့္ အဆိုပါ ေတးစီးရီးအတြက္ ယခုအခါ ရန္ကုန္ရွိ နဝရတ္ စတူရီယုိတြင္ အင္ပါယာ (Emperor), Plus Three, Aurora ႏွင့္ Spectrum စသည့္ ဂီတဝိုင္းမ်ားက အဓိက တီးခတ္သြားမည္ ျဖစ္ၿပီး အသံသြင္းမႈကိုလည္း စတင္ေနၿပီ ျဖစ္သည္။
“က်ေနာ္တို႔ရဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ ေပါက္ေျမာက္ ေအာင္ျမင္ဖို႔ထက္ ရန္ပံုေငြရဖို႔အတြက္ ပိုရည္ရြယ္ပါတယ္။ ထို႔အတူ အႏုပညာသည္ေတြ အေနနဲ႔ တတပ္တအားေပါ့။ ဒီသီခ်င္းေတြကို နားေထာင္ၿပီးေတာ့ စိတ္ဓာတ္ခြန္အားေလး မုန္တိုင္းသင့္ ျပည္သူေတြ ျပန္ေပးႏိုင္ဖို႔အတြက္ ရည္ရြယ္တာပါ၊ ဒုတိယ အခ်က္ကေတာ့ ေငြေရးေၾကးေရးေလး ရၿပီး ျပန္လွဴဒါန္းႏိုင္ဖို႔ ရည္ရြယ္ထားပါတယ္။ ေအာင္ျမင္ဖို႔ ေတြးမထားပါဘူး” ဟု ေတးေရးဆရာႏွင့္ ေတးသံရွင္ ေဆာင္းဦးလႈိင္က မဇၩိမကို ေျပာသည္။
စတူရီယို ေတးသံရွင္ စည္သူလြင္ကလည္း “ေလေဘးသင့္ ျပည္သူေတြထဲမွာ က်ေနာ္တို႔ရဲ့ ပရိသတ္ေတြ အမ်ားႀကီးပါမယ္။ ကိုယ္က၊ အႏုပညာသည္ေတြက ျပည္သူေတြရဲ့ အားေပးမႈနဲ႔ ရပ္တည္ေနရတယ္။ တကယ္ ဒုကၡေရာက္ေနတဲ့ ျပည္သူေတြကို က်ေနာ္တို႔မွာ ျပန္ၿပီးေတာ့ ကူညီရမယ့္ ဝတၱရားရွိတယ္လို႔ ခံယူခ်က္နဲ႔ လုပ္တာပါ” ဟု ေျပာသည္။
ေခတ္ေပၚေတးသံရွင္ ရင္ဂို၊ ေဆာင္းဦးလႈိင္၊ စည္သူလြင္၊ ဂေရဟမ္၊ ထူးအယ္လ္လင္း၊ ႏြဲ႔ယဥ္ဝင္း၊ ေမခလာ၊ ေဟမာေနဝင္း၊ ေကာ္နီ၊ တင္ဇာေမာ္၊ ေလးေလးဝါး၊ ကဗ်ာဘြဲ႔မွဴး၊ ေခ်ာစုခင္၊ မီးမီးခဲ၊ ဆုန္သင္းပါရ္၊ မို႔မို႔ေဇာ္ဝင္း၊ သံသာဝင္း၊ ရွင္ဖုန္း၊ ခင္ဘုဏ္း၊ ဇမ္ႏူး၊ အားမူးႏွင့္ ကိုင္ဇာတို႔ သီဆိုသြားမည္ ျဖစ္ကာ ကိုေဝထြန္း (နဝရတ္) က ဦးေဆာင္ စီစဥ္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။
ထုတ္လုပ္မႈ ကုန္က်စရိတ္အတြက္ သမဝါယမ ဘဏ္လီမိတက္ ဥကၠ႒ ဦးခင္ေမာင္ေအးက အက်ဳိးအျမတ္ မယူဘဲ ကူညီသြားမည္ ျဖစ္သလုိ၊ အဆိုေတာ္မ်ားႏွင့္ တီးဝိုင္း အႏုပညာရွင္မ်ားကလည္း အခေၾကးေငြ မယူဘဲ ရရွိလာမည့္ အျမတ္အစြန္းမ်ားကို ေလေဘးသင့္ ျပည္သူမ်ားအား လွဴဒါန္းသြားမည္ ျဖစ္သည္။
ေဆာင္းဦးလႈိင္က “မႏွစ္က မာလာမုန္တိုင္း ျဖစ္ကတည္းက ေရႊျပည္သာမွာ ေရႀကီးသြားေတာ့ လူေတြ ဒုကၡေရာက္သြားပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက ေရးခဲ့တာ သီခ်င္း သံုးပုဒ္ ေရးထားခဲ့တယ္။ ဒီႏွစ္မွာ မုန္တိုင္း ထပ္တိုက္ေတာ့ နာဂစ္မုန္တိုင္းအေၾကာင္း ထပ္ျဖည့္လိုက္တာေပါ့။ နာဂစ္မုန္တိုင္းက ပိုဆိုးတာေပါ့။ ျပည္သူေတြကို အားေပးတဲ့ အေနနဲ႔ ဒီ သီခ်င္းကို ေရးခဲ့တာ ျဖစ္တယ္။ သီခ်င္းရဲ့ အဓိက အႏွစ္သာရကေတာ့ ျပန္ၿပီးေတာ့ ထူေထာင္ၾကဖို႔ အားေပးတဲ့ သေဘာမ်ဳိး ေရးစပ္ခဲ့တာပါ” ဟု ေျပာဆိုခဲ့သည္။
ဗုဒၶဟူးေန႔၊ ဂ်ဴလုိင္လ 16 2008
နယူးေဒလီ။ ။ မုန္တိုင္းသင့္ ျပည္သူမ်ား ကူညီေထာက္ပံ့ေရး ရန္ပံုေငြအတြက္ ျမန္မာႏုိင္ငံမွ စတူရီယို အဆိုေတာ္ ၂၂ ဦး သီဆိုသည့္ ေတးစီးရီးတခု မၾကာမီ ျဖန္႔ခ်ိသြားမည္ ျဖစ္သည္။
သီခ်င္း ၁၅ ပုဒ္ပါဝင္မည့္ အဆိုပါ ေတးစီးရီးအတြက္ ယခုအခါ ရန္ကုန္ရွိ နဝရတ္ စတူရီယုိတြင္ အင္ပါယာ (Emperor), Plus Three, Aurora ႏွင့္ Spectrum စသည့္ ဂီတဝိုင္းမ်ားက အဓိက တီးခတ္သြားမည္ ျဖစ္ၿပီး အသံသြင္းမႈကိုလည္း စတင္ေနၿပီ ျဖစ္သည္။
“က်ေနာ္တို႔ရဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ ေပါက္ေျမာက္ ေအာင္ျမင္ဖို႔ထက္ ရန္ပံုေငြရဖို႔အတြက္ ပိုရည္ရြယ္ပါတယ္။ ထို႔အတူ အႏုပညာသည္ေတြ အေနနဲ႔ တတပ္တအားေပါ့။ ဒီသီခ်င္းေတြကို နားေထာင္ၿပီးေတာ့ စိတ္ဓာတ္ခြန္အားေလး မုန္တိုင္းသင့္ ျပည္သူေတြ ျပန္ေပးႏိုင္ဖို႔အတြက္ ရည္ရြယ္တာပါ၊ ဒုတိယ အခ်က္ကေတာ့ ေငြေရးေၾကးေရးေလး ရၿပီး ျပန္လွဴဒါန္းႏိုင္ဖို႔ ရည္ရြယ္ထားပါတယ္။ ေအာင္ျမင္ဖို႔ ေတြးမထားပါဘူး” ဟု ေတးေရးဆရာႏွင့္ ေတးသံရွင္ ေဆာင္းဦးလႈိင္က မဇၩိမကို ေျပာသည္။
စတူရီယို ေတးသံရွင္ စည္သူလြင္ကလည္း “ေလေဘးသင့္ ျပည္သူေတြထဲမွာ က်ေနာ္တို႔ရဲ့ ပရိသတ္ေတြ အမ်ားႀကီးပါမယ္။ ကိုယ္က၊ အႏုပညာသည္ေတြက ျပည္သူေတြရဲ့ အားေပးမႈနဲ႔ ရပ္တည္ေနရတယ္။ တကယ္ ဒုကၡေရာက္ေနတဲ့ ျပည္သူေတြကို က်ေနာ္တို႔မွာ ျပန္ၿပီးေတာ့ ကူညီရမယ့္ ဝတၱရားရွိတယ္လို႔ ခံယူခ်က္နဲ႔ လုပ္တာပါ” ဟု ေျပာသည္။
ေခတ္ေပၚေတးသံရွင္ ရင္ဂို၊ ေဆာင္းဦးလႈိင္၊ စည္သူလြင္၊ ဂေရဟမ္၊ ထူးအယ္လ္လင္း၊ ႏြဲ႔ယဥ္ဝင္း၊ ေမခလာ၊ ေဟမာေနဝင္း၊ ေကာ္နီ၊ တင္ဇာေမာ္၊ ေလးေလးဝါး၊ ကဗ်ာဘြဲ႔မွဴး၊ ေခ်ာစုခင္၊ မီးမီးခဲ၊ ဆုန္သင္းပါရ္၊ မို႔မို႔ေဇာ္ဝင္း၊ သံသာဝင္း၊ ရွင္ဖုန္း၊ ခင္ဘုဏ္း၊ ဇမ္ႏူး၊ အားမူးႏွင့္ ကိုင္ဇာတို႔ သီဆိုသြားမည္ ျဖစ္ကာ ကိုေဝထြန္း (နဝရတ္) က ဦးေဆာင္ စီစဥ္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။
ထုတ္လုပ္မႈ ကုန္က်စရိတ္အတြက္ သမဝါယမ ဘဏ္လီမိတက္ ဥကၠ႒ ဦးခင္ေမာင္ေအးက အက်ဳိးအျမတ္ မယူဘဲ ကူညီသြားမည္ ျဖစ္သလုိ၊ အဆိုေတာ္မ်ားႏွင့္ တီးဝိုင္း အႏုပညာရွင္မ်ားကလည္း အခေၾကးေငြ မယူဘဲ ရရွိလာမည့္ အျမတ္အစြန္းမ်ားကို ေလေဘးသင့္ ျပည္သူမ်ားအား လွဴဒါန္းသြားမည္ ျဖစ္သည္။
ေဆာင္းဦးလႈိင္က “မႏွစ္က မာလာမုန္တိုင္း ျဖစ္ကတည္းက ေရႊျပည္သာမွာ ေရႀကီးသြားေတာ့ လူေတြ ဒုကၡေရာက္သြားပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက ေရးခဲ့တာ သီခ်င္း သံုးပုဒ္ ေရးထားခဲ့တယ္။ ဒီႏွစ္မွာ မုန္တိုင္း ထပ္တိုက္ေတာ့ နာဂစ္မုန္တိုင္းအေၾကာင္း ထပ္ျဖည့္လိုက္တာေပါ့။ နာဂစ္မုန္တိုင္းက ပိုဆိုးတာေပါ့။ ျပည္သူေတြကို အားေပးတဲ့ အေနနဲ႔ ဒီ သီခ်င္းကို ေရးခဲ့တာ ျဖစ္တယ္။ သီခ်င္းရဲ့ အဓိက အႏွစ္သာရကေတာ့ ျပန္ၿပီးေတာ့ ထူေထာင္ၾကဖို႔ အားေပးတဲ့ သေဘာမ်ဳိး ေရးစပ္ခဲ့တာပါ” ဟု ေျပာဆိုခဲ့သည္။
Thursday, July 10, 2008
“လူထုဆႏၵကို ဆန္႔က်င္သည့္ မဲျပားမ်ား” အစီရင္ခံစာ ပေလာင္က ထုတ္ျပန္
ျမင့္ေမာင္
ၾကာသပေတးေန႔၊ ဂ်ဴလုိင္လ 03 2008
နယူးေဒလီ။ ။ ေမလ ၁ဝ ရက္ လူထုဆႏၵ ခံယူပြဲတြင္ ေထာက္ခံမဲရရန္ အာဏာပိုင္မ်ားက နည္းမ်ဳိးစံုျဖင့္ ဖိအားေပး လုပ္ေဆာင္ခဲ့ေၾကာင္း ပေလာင္အလုပ္အဖြဲ႔က ယေန႔တြင္ ေျပာဆိုလုိက္သည္။
ပေလာင္လူထုမ်ား ေနထိုင္ရာ ရွမ္းျပည္နယ္ ၿမ့ဳိနယ္အခ်ဳိ့တြင္ အေျခခံဥပေဒ အတည္ျပဳေရး ဆႏၵခံယူပဲြ က်င္းပရာ ျပည္သူ႔သေဘာထား မပါရွိဘဲ ေထာက္ခံမဲရရန္ အာဏာပိုင္မ်ားက အတင္းအဓမၼ ျပဳလုပ္ခဲ့သည္မ်ားအား စံုစမ္း ေဖာ္ထုတ္ကာ “လူထုဆႏၵကို ဆန္႔က်င္သည့္ မဲျပားမ်ား” အမည္ရွိ အစီရင္ခံစာကို ပေလာင္အလုပ္အဖြဲ႔က ထုတ္ျပန္လိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။
“မဲ႐ံုေစာင့္တဲ့ သူေတြက မဲေပးတဲ့ သူေတြကို အဓမၼ ေထာက္ခံခိုင္းတယ္။ မဲပံုးထဲကို မထည့္ခင္အခ်ိန္မွာ အဲဒီ မဲျပားကို ဖြင့္ၾကည့္စစ္ေဆးတယ္။ တခ်ဳိ႔ေနရာေတြမွာ ဥကၠ႒ က တရြာလံုးကိုယ္စား မဲေပးတာေတြ ရွိတယ္။ မဲေပးဖို႔ အခ်ိန္ သတ္မွတ္ထားေပမယ့္ သတ္မွတ္တဲ့ အခ်ိန္အတိုင္း မလုပ္ဘူးဆိုတဲ့ မသမာမႈေတြ အမ်ားႀကီး ေတြ႔ေနရတယ္” ဟု ပေလာင္လူငယ္ လုပ္ငန္းကြန္ယက္အဖြဲ႔ ေျပာခြင့္ရ ကိုမိုင္းေအာင္ကို က ေျပာသည္။
ပေလာင္ အလုပ္အဖဲြ႔တြင္ ထိုင္းႏုိင္ငံအေျခစိုက္ ပေလာင္ျပည္နယ္ လြတ္ေျမာက္ေရး တပ္ဦး (PSLF)၊ ပေလာင္လူငယ္ လုပ္ငန္းကြန္ယက္အဖဲြ႔ (PYNG) ႏွင့္ ပေလာင္ အမ်ဳိးသမီး အစည္းအ႐ံုး (PWO) စုေပါင္းပါဝင္ၿပီး သူတို႔က ပေလာင္လူထုမ်ား ေနထုိင္ရာ နမ့္ဆန္၊ လားရႈိး၊ ေက်ာက္မဲ၊ မိုင္းေငါ့၊ သီေပါ၊ မန္တုန္၊ နမၼတူ၊ ကြတ္ခိုင္၊ နမ့္ခမ္းႏွင့္ မူဆယ္ၿမ့ဳိနယ္ တို႔တြင္ ကန္႔ကြက္မဲ ထည့္ဝင္ေရး လႈပ္ရွားမႈမ်ား၊ လူထုဆႏၵခံယူပဲြ ေစာင့္ၾကည့္ေရး လုပ္ငန္း စဥ္မ်ားအရ သက္ဆိုင္ရာ ေဒသမ်ားတြင္ စံုစမ္း ေဖာ္ထုတ္ကာ မွတ္တမ္းတင္ထားျခင္း ျဖစ္သည္။
အတင္းအဓမၼ ေထာက္ခံမဲ ထည့္ခိုင္းျခင္း၊ ႀကိဳတင္ ေထာက္ခံမဲေပးျခင္း၊ မဲလိမ္ျခင္း အစရွိသည့္ လူထု၏ ႐ိုးသားေသာ သေဘာထား ဆႏၵကို နည္းမ်ဳိးစံုျဖင့္ မတရား အာဏာအလႊဲသံုးစား လုပ္ခဲ့သည့္ နအဖ လုပ္ရပ္မ်ားကို အဆိုပါ ၿမ့ဳိနယ္မ်ား အတြင္းရွိ မဲ႐ံု ၅၇ ႐ံုကို အနီးကပ္ ေစာင့္ၾကည့္ကာ ေဒသခံျပည္သူမ်ား၊ မဲ႐ံုေစာင့္ၾကည့္ေရး တာဝန္ခံမ်ားႏွင့္ ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းခ်က္မ်ား၊ အခ်က္အလက္မ်ားကို စုစည္း၍ အစီရင္ခံစာတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။ အခ်ဳိ့ေနရာမ်ားတြင္ မဲ႐ံုတာဝန္ရွိမ်ား၏ ရင့္ဖြင့္ ေျပာဆိုခ်က္ႏွင့္ ဓာတ္ပံု အေထာက္အထားပါ ပါရွိသည္။
ကိုမုိင္းေအာင္ကုိ က ဓေက်ာက္မဲ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကုန္းမွာရွိတဲ့ ပေလာင္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႔ (ေက်ာက္မဲ) ဦးေက်ာ္ရင္ ေျပာတာက ဒီရြာထဲမွာ ေနၿပီးေတာ့ ကန္႔ကြက္မဲ ထြက္လာလို႔ရွိရင္ ဒီရပ္ကြက္ထဲကေန ႏွင္ထုတ္မယ္ ေျပာတယ္။ နမ့္ဆန္ဘက္မွာ ပေလာင္ လၻက္စက္႐ံု လုပ္တဲ့ ဗိုလ္ႀကီး သန္းထြဋ္က ေျပာတယ္။ ပေလာင္ေဒသမွာ ကန္႔ကြက္မဲေတြ မ်ားမယ္ဆိုရင္ ေအာက္ပိုင္းက တင္သြင္းတဲ့ ဆန္ေတြကို ပိတ္ျဖစ္မယ္ဆိုတဲ့ အမိန္႔စာ ထုတ္ျပန္တာေတြ ရွိတယ္တဲ့” ဟု ေျပာသည္။
အစီရင္ခံစာထဲတြင္ ပေလာင္ေဒသ အတြင္းရွိ မဲရံုေစာင့္ၾကည့္ေရးတြင္ ပါဝင္သူတဦးက “ပေလာင္ေဒသအတြင္း ေက်းရြာအုပ္စုမ်ားရွိ မဲေပးႏိုင္တဲ့သူရဲ့ ၃ဝ ရာခိုင္ႏႈန္း ဝန္းက်င္ေလာက္သာ မဲ႐ံုသို႔ ကိုယ္တိုင္လာေရာက္ မဲေပးခဲ့ၾကရၿပီး၊ က်န္တဲ့ သူေတြကေတာ့ ႀကိဳတင္မဲနဲ႔ ကိုယ္စားျပဳမဲေတြနဲ႔ပဲ အားလံုးၿပီးသြားတယ္။ မဲ႐ံုကို မဲလာေပးဖို႔ ေခၚလာတဲ့သူေတြဟာ ပေလာင္႐ိုးရာ ဝတ္စံုေတြဝတ္ၿပီး ဟန္ျပ ေထာက္ခံမဲေတြပဲ ေပးခဲ့ၾကရပါတယ္” ဟု ေျပာဆိုသည္ကိုလည္း ေဖာ္ျပထားသည္။
ထို႔အျပင္ ၿမ့ဳိတြင္းတြင္ ေနထိုင္သူမ်ားႏွင့္ နအဖ စစ္အုပ္စု၏ မတရားဖိႏွိပ္မႈကို မေၾကာက္မရြံ့ ဆန္႔က်င္သူမ်ားသည္ လူထုဆႏၵ ခံယူပဲြတြင္ ကန္႔ကြက္မဲမ်ား ထည့္ခဲ့ၾကေသာ္လည္း၊ လူထုဆႏၵခံယူပဲြ က်င္းပေရး ေကာ္မရွင္၏ လုပ္ထံုးလုပ္နည္း အဆင့္ဆင့္အရ နအဖ စစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ား ညႊန္ၾကားထားသည့္အတိုင္း ေထာက္ခံမဲျပားမ်ား အျဖစ္သို႔သာ ေျပာင္းလဲခဲ့ရသည္ဟုလည္း ဆိုထားေသးသည္။
နအဖ ၏ ျပည္သူမ်ားအေပၚ နည္းမ်ဳိးစံုျဖင့္ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္ေနသည္မ်ားကို ႏိုင္ငံတကာမွ သိရွိေစရန္၊ ႏိုင္ငံတကာ မိသားစုအေနျဖင့္ စုစည္းညီညြတ္စြာ ဝိုင္းဝန္း ကန္႔ကြက္ရန္ႏွင့္ ျမန္မာျပည္၏ ႏိုင္ငံေရး ျပႆနာကို ဝိုင္းဝန္းကူညီ အေျဖရွာရန္အတြက္ အစီရင္ခံစာကို ကမၻာ့ကုလသမဂၢ အပါအဝင္ အာဆီယံႏိုင္ငံမ်ားထံ ေပးပို႔သြားမည္ဟု ပေလာင္အလုပ္အဖဲြ႔က ေျပာသည္။
အိမ္ငွါးခမ်ား အဆမတန္တက္ ဟု အကူအညီေပးေရး အုပ္စုမ်ားက ေျပာ
ေဆာ္လမြန္ႏွင့္ျမင့္ေမာင္
စေနေန႔၊ ဂ်ဴလုိင္လ 05 2008
နယူးေဒလီ။ ။ မုန္တိုင္းေဘးမွ အသက္မေသ လြတ္ေျမာက္ခဲ့သူမ်ားကို ကူညီရန္အတြက္ ကုလသမဂၢ အပါအဝင္ အကူအညီေပးေရး ေအဂ်င္စီ အမ်ားအျပား ေရာက္လာခဲ့ၿပီးေနာက္ မုန္တိုင္းဒဏ္ခံ ဧရာဝတီ ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚေဒသတြင္ အိမ္ငွါးခမ်ား အဆမတန္ မၾကံဳဖူးေအာင္ တက္သြားသည္ဟု သိရသည္။
ယခင္က တလလွ်င္ က်ပ္ ၂ဝဝဝဝ မွ ၃ဝဝဝဝ (အေမရိကန္ေဒၚလာ ၂၃ ခန္႔) အထိသာ ေပးရေသာ ႐ိုး႐ိုးသာမန္ တထပ္အိမ္သည္ အဆိုပါ အကူအညီေပးေရး အုပ္စု အမ်ားအျပား ေရာက္လာၿပီးေနာက္ တလလွ်င္ က်ပ္ တသိန္း (အေမရိကန္ေဒၚလာ ၈ဝ ခန္႔) အထိ တက္သြားသည္ဟု လပြတၱာၿမ့ဳိခံ တဦးက ေျပာျပပါသည္။
“ပံုမွန္အတိုင္း ဆိုရင္ေတာ့ အိမ္ငွါးခေတြ ဒီလိုတခါမွ မတက္ဖူးပါဘူး၊ အိမ္ရွင္ေတြက အိမ္ငွါးမဲ့သူေတာင္ လိုက္ရွာေနရတာ” ဟု အဆိုပါ ၿမ့ဳိခံက ေျပာသည္။
ႀကိဳတင္ အားျဖည့္ကြန္ကရိ (RC) ႏွစ္ထပ္အိမ္ဆိုလွ်င္ ယခုအခါ တလလွ်င္ က်ပ္ ၄ သိန္း (အေမရိကန္ေဒၚလာ ၃ဝဝ) ျဖစ္ေနၿပီ ျဖစ္ၿပီး၊ ၿမ့ဳိေပၚတြင္ အေျခခ် ေနထိုင္လိုသည့္ အကူအညီေပးေရး အုပ္စုမ်ားႏွင့္ အစိုးရမဟုတ္သည့္ အဖြဲ႔အစည္းမ်ား ပိုမို ေရာက္ရွိလာေနသည့္အတြက္ အိမ္ငွါးလိုသူမ်ား ပို၍ပင္ မ်ားလာေနသည္ဟု အဆိုပါ ၿမ့ဳိခံက ဆက္လက္ ေျပာဆိုသြားပါသည္။
သူ႔အဆိုအရ ယခုအခါ ၿမ့ဳိေပၚတြင္ အနည္းဆံုး ႏိုင္ငံတကာ အန္ဂ်ီအို ၆ ခု၊ အျခား ျပည္တြင္းအန္ဂ်ီအို အမ်ားအျပားႏွင့္ ပုဂၢလိကအလႉရွင္မ်ား အေျခစိုက္ ေနထိုင္လ်က္ ရွိၾကသည္ဟု ဆိုသည္။
နာဂစ္ ဆိုင္ကလံုးမုန္တိုင္း ျမန္မာျပည္ ကမ္းရုိးတန္းေဒသကို ဝင္ေရာက္ ေမႊေႏွာက္ တိုက္ခတ္သြားသည္မွာ ၂ လၾကာျမင့္ခဲ့ၿပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း အေရးေပၚ ကယ္ဆယ္ေရး အကူအညီမ်ား မုန္တိုင္း ဒုကၡသည္ အားလံုးထံ ေရာက္ရွိျခင္း မရွိေသးဘဲ ျပန္လည္ တည္ေဆာက္ေရး လုပ္ငန္းမ်ားမွာ ယခုမွ စတင္ရန္ အစပ်ဳိးဆဲ ရွိသည္ဟု အကူအညီေပးေရး လုပ္သားမ်ားက ေျပာဆိုၾကပါသည္။
ကုလသမဂၢ ကမၻာ့စားနပ္ရိကၡာ အစီအစဥ္ (WFP) သည္ ဘိုကေလး၊ လပြတၱာ ႏွင့္ ဖ်ာပံုၿမ့ဳိမ်ားတြင္ ဂိုေဒါင္မ်ား ဖြင့္လွစ္ထားရွိၿပီ၊ အဆိုပါ ဂိုေဒါင္မ်ားမွ စားနပ္ရိကၡာမ်ားကို မုန္တိုင္း ဒုကၡသည္မ်ားထံ ျဖန္႔ေဝ ေပးပို႔ေနသည္။
“ၿမ့ဳိထဲမွာ အကူအညီေပးေရး လုပ္သားေတြ သြားေနတာ ေန႔တိုင္း ျမင္ေနရတယ္ဗ်ာ၊ အမ်ားႀကီး ရွိေနပံုရတယ္” ဟု ဖ်ာပံုၿမ့ဳိမွ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ ပိုင္ရွင္တဦးက မဇၩိမသို႔ ေျပာျပပါသည္။
ဤသို႔ မုန္တိုင္း ဒုကၡသည္မ်ားကို အကူအညီေပးရာ၌ ကုလသမဂၢ အကူအညီေပးေရး ေအဂ်င္စီမ်ား အပါအဝင္ လူသားခ်င္း စာနာသည့္ အကူအညီေပးေရး အုပ္စုမ်ားသည္ ျမင့္တက္ေနေသာ အိမ္ငွါးခကို သာမက အကူအညီေပးေရး ပစၥည္းမ်ား သယ္ယူရန္ ငွါးရမ္းရသည့္ ယာဥ္မ်ား၊ ေမာ္ေတာ္ဘုတ္မ်ား၏ ငွါးရမ္းခမ်ား တက္သည့္ ေထာက္ပို႔ စရိတ္စကမ်ားျမင့္ တက္သည့္ဒဏ္ကိုပါ ခံေနရသည္ဟု ဆိုသည္။
စပါးတင္း ၃ဝ မွ ၄ဝ အထိ သယ္ႏိုင္သည့္ ေမာ္ေတာ္ငယ္ေလးကို တေန႔လွ်င္ က်ပ္ ၅ဝဝဝဝ (အေမရိကန္ေဒၚလာ ၃၈) ေပးေနရၿပီး၊ အနည္းဆံုး စပါးတင္း ၁ဝဝ တင္ေဆာင္ႏိုင္သည့္ ေမာ္ေတာ္ႀကီး တစင္းလွ်င္ တရက္ က်ပ္ေငြ တသိန္း (အေမရိကန္ေဒၚလာ ၈ဝ) ေပး ငွါးရမ္းေနရသည္ဟု လပြတၱာၿမ့ဳိမွ ေဒသခံ အကူအညီေပးေရး လုပ္သားတဦးက ေျပာပါ သည္။
အလားတူပင္ ထရပ္ကားမ်ား၊ ေလးဘီးယက္ကားမ်ား ငွါးရမ္းခသည္လည္း တလလွ်င္ က်ပ္ ၁ဝ သိန္းမွ သိန္း ၂ဝ (အေမရိကန္ေဒၚလာ ၁၅ဝဝ) ေပးေနရၿပီး ဤမွ်မ်ားျပားသည့္ ကားငွါးခကို ကုလသမဂၢ ေအဂ်င္စီမ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာ အန္ဂ်ီအိုမ်ားကသာ တတ္ႏိုင္သည္ ဟုလည္း သူက ဆက္လက္ ေျပာဆိုသြားပါသည္။
ေဝးလံေခါင္ဖ်ားသည့္ အရပ္ေဒသမ်ားသို႔ ကယ္ဆယ္ေရး ပစၥည္းမ်ား ေပးပို႔ရန္ ဤ ေမာ္ေတာ္မ်ား၊ ယဥ္မ်ားျဖင့္သာ အေရာက္ ေပးပို႔ႏိုင္သည့္အတြက္ ဤသို႔ငွါးရမ္းခ ေစ်းႏံႈးမ်ား အဆမတန္ ျမင့္တက္ေနေသာ္လည္း ေမာ္ေတာ္ဘုတ္မ်ား၊ ယာဥ္မ်ားအားလံုး ငွါးရမ္းေနၾကရသည္ဟု ဆိုပါသည္။
“ေမာ္ေတာ္ႀကီးတစင္းကို တရက္ က်ပ္ တသိန္းေပး ငွါးေနရတယ္” ဟု အကူအညီေပးေရး လုပ္သားတဦးက ေျပာသြားပါသည္။
စေနေန႔၊ ဂ်ဴလုိင္လ 05 2008
နယူးေဒလီ။ ။ မုန္တိုင္းေဘးမွ အသက္မေသ လြတ္ေျမာက္ခဲ့သူမ်ားကို ကူညီရန္အတြက္ ကုလသမဂၢ အပါအဝင္ အကူအညီေပးေရး ေအဂ်င္စီ အမ်ားအျပား ေရာက္လာခဲ့ၿပီးေနာက္ မုန္တိုင္းဒဏ္ခံ ဧရာဝတီ ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚေဒသတြင္ အိမ္ငွါးခမ်ား အဆမတန္ မၾကံဳဖူးေအာင္ တက္သြားသည္ဟု သိရသည္။
ယခင္က တလလွ်င္ က်ပ္ ၂ဝဝဝဝ မွ ၃ဝဝဝဝ (အေမရိကန္ေဒၚလာ ၂၃ ခန္႔) အထိသာ ေပးရေသာ ႐ိုး႐ိုးသာမန္ တထပ္အိမ္သည္ အဆိုပါ အကူအညီေပးေရး အုပ္စု အမ်ားအျပား ေရာက္လာၿပီးေနာက္ တလလွ်င္ က်ပ္ တသိန္း (အေမရိကန္ေဒၚလာ ၈ဝ ခန္႔) အထိ တက္သြားသည္ဟု လပြတၱာၿမ့ဳိခံ တဦးက ေျပာျပပါသည္။
“ပံုမွန္အတိုင္း ဆိုရင္ေတာ့ အိမ္ငွါးခေတြ ဒီလိုတခါမွ မတက္ဖူးပါဘူး၊ အိမ္ရွင္ေတြက အိမ္ငွါးမဲ့သူေတာင္ လိုက္ရွာေနရတာ” ဟု အဆိုပါ ၿမ့ဳိခံက ေျပာသည္။
ႀကိဳတင္ အားျဖည့္ကြန္ကရိ (RC) ႏွစ္ထပ္အိမ္ဆိုလွ်င္ ယခုအခါ တလလွ်င္ က်ပ္ ၄ သိန္း (အေမရိကန္ေဒၚလာ ၃ဝဝ) ျဖစ္ေနၿပီ ျဖစ္ၿပီး၊ ၿမ့ဳိေပၚတြင္ အေျခခ် ေနထိုင္လိုသည့္ အကူအညီေပးေရး အုပ္စုမ်ားႏွင့္ အစိုးရမဟုတ္သည့္ အဖြဲ႔အစည္းမ်ား ပိုမို ေရာက္ရွိလာေနသည့္အတြက္ အိမ္ငွါးလိုသူမ်ား ပို၍ပင္ မ်ားလာေနသည္ဟု အဆိုပါ ၿမ့ဳိခံက ဆက္လက္ ေျပာဆိုသြားပါသည္။
သူ႔အဆိုအရ ယခုအခါ ၿမ့ဳိေပၚတြင္ အနည္းဆံုး ႏိုင္ငံတကာ အန္ဂ်ီအို ၆ ခု၊ အျခား ျပည္တြင္းအန္ဂ်ီအို အမ်ားအျပားႏွင့္ ပုဂၢလိကအလႉရွင္မ်ား အေျခစိုက္ ေနထိုင္လ်က္ ရွိၾကသည္ဟု ဆိုသည္။
နာဂစ္ ဆိုင္ကလံုးမုန္တိုင္း ျမန္မာျပည္ ကမ္းရုိးတန္းေဒသကို ဝင္ေရာက္ ေမႊေႏွာက္ တိုက္ခတ္သြားသည္မွာ ၂ လၾကာျမင့္ခဲ့ၿပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း အေရးေပၚ ကယ္ဆယ္ေရး အကူအညီမ်ား မုန္တိုင္း ဒုကၡသည္ အားလံုးထံ ေရာက္ရွိျခင္း မရွိေသးဘဲ ျပန္လည္ တည္ေဆာက္ေရး လုပ္ငန္းမ်ားမွာ ယခုမွ စတင္ရန္ အစပ်ဳိးဆဲ ရွိသည္ဟု အကူအညီေပးေရး လုပ္သားမ်ားက ေျပာဆိုၾကပါသည္။
ကုလသမဂၢ ကမၻာ့စားနပ္ရိကၡာ အစီအစဥ္ (WFP) သည္ ဘိုကေလး၊ လပြတၱာ ႏွင့္ ဖ်ာပံုၿမ့ဳိမ်ားတြင္ ဂိုေဒါင္မ်ား ဖြင့္လွစ္ထားရွိၿပီ၊ အဆိုပါ ဂိုေဒါင္မ်ားမွ စားနပ္ရိကၡာမ်ားကို မုန္တိုင္း ဒုကၡသည္မ်ားထံ ျဖန္႔ေဝ ေပးပို႔ေနသည္။
“ၿမ့ဳိထဲမွာ အကူအညီေပးေရး လုပ္သားေတြ သြားေနတာ ေန႔တိုင္း ျမင္ေနရတယ္ဗ်ာ၊ အမ်ားႀကီး ရွိေနပံုရတယ္” ဟု ဖ်ာပံုၿမ့ဳိမွ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ ပိုင္ရွင္တဦးက မဇၩိမသို႔ ေျပာျပပါသည္။
ဤသို႔ မုန္တိုင္း ဒုကၡသည္မ်ားကို အကူအညီေပးရာ၌ ကုလသမဂၢ အကူအညီေပးေရး ေအဂ်င္စီမ်ား အပါအဝင္ လူသားခ်င္း စာနာသည့္ အကူအညီေပးေရး အုပ္စုမ်ားသည္ ျမင့္တက္ေနေသာ အိမ္ငွါးခကို သာမက အကူအညီေပးေရး ပစၥည္းမ်ား သယ္ယူရန္ ငွါးရမ္းရသည့္ ယာဥ္မ်ား၊ ေမာ္ေတာ္ဘုတ္မ်ား၏ ငွါးရမ္းခမ်ား တက္သည့္ ေထာက္ပို႔ စရိတ္စကမ်ားျမင့္ တက္သည့္ဒဏ္ကိုပါ ခံေနရသည္ဟု ဆိုသည္။
စပါးတင္း ၃ဝ မွ ၄ဝ အထိ သယ္ႏိုင္သည့္ ေမာ္ေတာ္ငယ္ေလးကို တေန႔လွ်င္ က်ပ္ ၅ဝဝဝဝ (အေမရိကန္ေဒၚလာ ၃၈) ေပးေနရၿပီး၊ အနည္းဆံုး စပါးတင္း ၁ဝဝ တင္ေဆာင္ႏိုင္သည့္ ေမာ္ေတာ္ႀကီး တစင္းလွ်င္ တရက္ က်ပ္ေငြ တသိန္း (အေမရိကန္ေဒၚလာ ၈ဝ) ေပး ငွါးရမ္းေနရသည္ဟု လပြတၱာၿမ့ဳိမွ ေဒသခံ အကူအညီေပးေရး လုပ္သားတဦးက ေျပာပါ သည္။
အလားတူပင္ ထရပ္ကားမ်ား၊ ေလးဘီးယက္ကားမ်ား ငွါးရမ္းခသည္လည္း တလလွ်င္ က်ပ္ ၁ဝ သိန္းမွ သိန္း ၂ဝ (အေမရိကန္ေဒၚလာ ၁၅ဝဝ) ေပးေနရၿပီး ဤမွ်မ်ားျပားသည့္ ကားငွါးခကို ကုလသမဂၢ ေအဂ်င္စီမ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာ အန္ဂ်ီအိုမ်ားကသာ တတ္ႏိုင္သည္ ဟုလည္း သူက ဆက္လက္ ေျပာဆိုသြားပါသည္။
ေဝးလံေခါင္ဖ်ားသည့္ အရပ္ေဒသမ်ားသို႔ ကယ္ဆယ္ေရး ပစၥည္းမ်ား ေပးပို႔ရန္ ဤ ေမာ္ေတာ္မ်ား၊ ယဥ္မ်ားျဖင့္သာ အေရာက္ ေပးပို႔ႏိုင္သည့္အတြက္ ဤသို႔ငွါးရမ္းခ ေစ်းႏံႈးမ်ား အဆမတန္ ျမင့္တက္ေနေသာ္လည္း ေမာ္ေတာ္ဘုတ္မ်ား၊ ယာဥ္မ်ားအားလံုး ငွါးရမ္းေနၾကရသည္ဟု ဆိုပါသည္။
“ေမာ္ေတာ္ႀကီးတစင္းကို တရက္ က်ပ္ တသိန္းေပး ငွါးေနရတယ္” ဟု အကူအညီေပးေရး လုပ္သားတဦးက ေျပာသြားပါသည္။
Wednesday, July 2, 2008
ၾကံ့ဖံြ႔ႏွင့္ စြမ္းအားရွင္ကို ဥပေဒမဲ့ က်ဴးလြန္ခုိင္းေန
ျမင့္ေမာင္
အဂၤါေန႔၊ ဂ်ဴလုိင္လ 01 2008
နယူးေဒလီ။ ။ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေရး လႈပ္ရွားသူမ်ားကို ႏွိမ္နင္းရန္အတြက္ လူမႈေရးအသင္းကို ဥပေဒမဲ့ လုပ္ရပ္မ်ား က်ဴးလြန္ခိုင္းေနသည္ဟု အမ်ဳိးသား ဒီမုိကေရစီ အဖဲြ႔ခ်ဳပ္က ယေန႔ ေျပာဆိုသည္။
လြန္ခဲ့သည့္ ၁ဝ ရက္ေက်ာ္က ရန္ကုန္ရွိ ဗဟိုရံုးခ်ဳပ္အတြင္း စစ္အစိုးရ ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံျပဳ စြမ္းအားရွင္ႏွင့္ ၾကံ့ခိုင္ေရး အသင္းသားမ်ား သည္ အတင္းဝင္ေရာက္ကာ ပါတီဝင္မ်ားကို ဖမ္းဆီး ေခၚေဆာင္သြားၿပီး ေနာက္ပိုင္း အဖဲြ႔ခ်ဳပ္ သတင္းႏွင့္ ျပန္ၾကားေရးဌာနမွ တာဝန္ရွိသူ တဦးက ယခုလို ေျပာဆိုလုိက္ျခင္း ျဖစ္သည္။
“လံုျခံဳေရးအဖြဲ႔ဝင္ေတြ ေရွ့မွာ လူမႈေရး အသင္းအဖြဲ႔ျဖစ္တဲ့ ၾကံ့ခိုင္ေရးနဲ႔ စြမ္းအားရွင္ေတြက သူတို႔အေနနဲ႔ လံုျခံဳေရးသမားေတြလို အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ အဖြဲ႔ဝင္ေတြကို ရံုးေရွ႔မွာ အတင္းဝင္ၿပီးေတာ့ ႐ိုက္ႏွက္ ဖမ္းဆီးတာက စဖမ္းကတည္းက ဥပေဒနဲ႔ ညီမွ မညီတာ”ဟု သတင္းႏွင့္ ျပန္ၾကားေရး အဖြဲ႔ဝင္ ေဒါက္တာဝင္းႏိုင္က ေျပာသည္။
သူက ဆက္ၿပီး “ဒီတိုင္းျပည္မွာ ဥပေဒဆိုတာက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ေျပာထားတာပဲ ဥပေဒမွ မရွိတာပဲ။ ဒီပဲယင္းကိုပဲ ၾကည့္ပါလား။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ဦးတင္ဦး အပါအဝင္ ႐ိုက္ႏွက္ခံရတယ္။ ႐ိုက္တဲ့ႏွက္တဲ့ သူေတြကို အေရးမယူဘဲနဲ႔ အ႐ိုက္ခံရတဲ့ သူေတြကို အေရးယူထားတယ္ ဆိုတဲ့ဟာကို ၾကည့္လို႔ရွိရင္ ဒီတိုင္းျပည္မွာ ဥပေဒရွိလား၊ မရွိလားဆိုတာ သိႏိုင္တယ္” ဟု ေျပာသည္။
အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ လူငယ္တဦးကလည္း “ဒါက အခုမွ မဟုတ္ဘူး။ စက္တင္ဘာ ကတည္းက ဒီလိုပဲ သုံးတာျဖစ္တယ္” ဟု ေျပာသည္။
ၿပီးခဲ့သည့္လ ၁၉ ရက္ေန႔က ပါတီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ၆၃ ႏွစ္ေျမာက္ ေမြးေန႔ အခမ္းအနားကို ရန္ကုန္တုိင္း ဗဟန္းၿမ့ဳိနယ္ရွိ ပါတီ႐ံုးခ်ဳပ္တြင္ က်င္းပရာ နအဖ စစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ား ကိုယ္တုိင္ ဦးစီးကြပ္ကဲေနသည့္ လူမႈေရးအသင္း ႀကံ့ခိုင္ေရး အဖဲြ႔ဝင္မ်ားႏွင့္ စြမ္းအားရွင္ ဆိုသူမ်ားက လံုထိန္း၊ ရဲႏွင့္ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ား ေရွ့ေမွာက္တြင္ ႐ံုးခ်ဳပ္ဝန္းအတြင္း အတင္းအက်ပ္ ဝင္ေရာက္ကာ ပါတီဝင္အခ်ဳိ့ကို ဖမ္းဆီး ေခၚေဆာင္ခဲ့သည္။ ထိုေန႔က ႐ံုးဝန္း အတြင္းအျပင္ ဖမ္းဆီးမႈတြင္ ပါတီဝင္ အနည္းဆံုး ၁၄ ဦး ပါရွိသြားသည္။
ပါတီလူငယ္က “ႏိုင္ငံေရးသမားေတြကို သူတို႔က ကိုယ္တိုင္ ရင္မဆိုင္ေတာ့ဘူး။ က်ေနာ္တို႔နဲ႔ စြမ္းအားရွင္ေတြ၊ ႀကံ့ခိုင္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးေတြကို ထိပ္တိုက္ေတြ႔ခိုင္းတာ ျဖစ္တယ္။ ဒီသေဘာက ယုတ္မာတယ္၊ ဘယ္လို ယုတ္မာလဲဆိုေတာ့ သူတို႔လုပ္တာ မဟုတ္ဘူး၊ ျပည္သူအခ်င္းခ်င္း လုပ္တာ ျဖစ္တယ္လို႔ ေျပာေလ့ရွိတယ္။ ဒီလို ျပႆနာေတြကို အခုလို မရွင္းသင့္ဘူး။ ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးပြဲေတြ မလုပ္ႏိုင္သည့္တိုင္ေအာင္ ဒီလိုမ်ဳိး ယုတ္မာတဲ့ နည္းလမ္းေတြကို မလုပ္သင့္ဘူး” ဟု ေျပာသည္။
ေဒါက္တာဝင္းႏုိင္ကလည္း “အဲဒီလို ဥပေဒမဲ့ အၾကမ္းဖက္ လုပ္ရပ္ေတြကို လက္မခံဘူးလို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ ေျပာၿပီးပါၿပီ။ ဒီလို သတ္တာ ျဖတ္တာေတြ လုပ္လာတဲ့ ဟာေတြက သူတို႔တာဝန္ပဲေလ။ သူတို႔ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြေပၚ မူတည္ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႔ လုပ္စရာ ရွိတာကို လုပ္သြားမယ္” ဟု ေျပာဆိုသည္။
ပါတီ အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ ကမၻာ့ႏုိဘယ္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆုရွင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ၂ဝဝ၃ ခုႏွစ္ ေမလ ၃ဝ ရက္ေန႔က စစ္ကိုင္း တုိင္း ဒီပဲယင္း ေဒသအနီးတြင္ စစ္အာဏာပိုင္မ်ား အနီးကပ္ ႀကီးၾကပ္ကာ ၾကံ့ဖံြ႔အသင္းသားမ်ားက အၾကမ္းဖက္ ႐ိုက္ႏွက္ သတ္ျဖတ္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့သလို၊ ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလအတြင္းက သံဃာလူထု ဆႏၵျပပဲြကိုလည္း အဆိုပါ လူမႈေရး အသင္းသားမ်ားက အၾကမ္းဖက္ ၿဖိဳခဲြခဲ့သည္။
ၾကံ့ဖံြ႔အသင္းကို ၁၉၉၃ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ၁၅ ရက္ေန႔တြင္ အာဏာသိမ္း စစ္အစိုးရက ၎၏ ႏုိင္ငံေရး ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေပးရန္အတြက္ လူမႈေရးအသင္းအျဖစ္ သတ္မွတ္ ဖဲြ႔စည္းခဲ့ျခင္း ျဖစ္ၿပီး ယခုအခါ ႏုိင္ငံသားဦးေရ၏ ထက္ဝက္နီးပါးမွ် ရွိသည့္ လူဦးေရ ၂၄ သန္းသည္ အသင္းဝင္ျဖစ္သည္ဟု နအဖ စစ္အစိုးရက ေျပာဆိုေလ့ ရွိသည္။
အဂၤါေန႔၊ ဂ်ဴလုိင္လ 01 2008
နယူးေဒလီ။ ။ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေရး လႈပ္ရွားသူမ်ားကို ႏွိမ္နင္းရန္အတြက္ လူမႈေရးအသင္းကို ဥပေဒမဲ့ လုပ္ရပ္မ်ား က်ဴးလြန္ခိုင္းေနသည္ဟု အမ်ဳိးသား ဒီမုိကေရစီ အဖဲြ႔ခ်ဳပ္က ယေန႔ ေျပာဆိုသည္။
လြန္ခဲ့သည့္ ၁ဝ ရက္ေက်ာ္က ရန္ကုန္ရွိ ဗဟိုရံုးခ်ဳပ္အတြင္း စစ္အစိုးရ ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံျပဳ စြမ္းအားရွင္ႏွင့္ ၾကံ့ခိုင္ေရး အသင္းသားမ်ား သည္ အတင္းဝင္ေရာက္ကာ ပါတီဝင္မ်ားကို ဖမ္းဆီး ေခၚေဆာင္သြားၿပီး ေနာက္ပိုင္း အဖဲြ႔ခ်ဳပ္ သတင္းႏွင့္ ျပန္ၾကားေရးဌာနမွ တာဝန္ရွိသူ တဦးက ယခုလို ေျပာဆိုလုိက္ျခင္း ျဖစ္သည္။
“လံုျခံဳေရးအဖြဲ႔ဝင္ေတြ ေရွ့မွာ လူမႈေရး အသင္းအဖြဲ႔ျဖစ္တဲ့ ၾကံ့ခိုင္ေရးနဲ႔ စြမ္းအားရွင္ေတြက သူတို႔အေနနဲ႔ လံုျခံဳေရးသမားေတြလို အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ အဖြဲ႔ဝင္ေတြကို ရံုးေရွ႔မွာ အတင္းဝင္ၿပီးေတာ့ ႐ိုက္ႏွက္ ဖမ္းဆီးတာက စဖမ္းကတည္းက ဥပေဒနဲ႔ ညီမွ မညီတာ”ဟု သတင္းႏွင့္ ျပန္ၾကားေရး အဖြဲ႔ဝင္ ေဒါက္တာဝင္းႏိုင္က ေျပာသည္။
သူက ဆက္ၿပီး “ဒီတိုင္းျပည္မွာ ဥပေဒဆိုတာက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ေျပာထားတာပဲ ဥပေဒမွ မရွိတာပဲ။ ဒီပဲယင္းကိုပဲ ၾကည့္ပါလား။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ဦးတင္ဦး အပါအဝင္ ႐ိုက္ႏွက္ခံရတယ္။ ႐ိုက္တဲ့ႏွက္တဲ့ သူေတြကို အေရးမယူဘဲနဲ႔ အ႐ိုက္ခံရတဲ့ သူေတြကို အေရးယူထားတယ္ ဆိုတဲ့ဟာကို ၾကည့္လို႔ရွိရင္ ဒီတိုင္းျပည္မွာ ဥပေဒရွိလား၊ မရွိလားဆိုတာ သိႏိုင္တယ္” ဟု ေျပာသည္။
အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ လူငယ္တဦးကလည္း “ဒါက အခုမွ မဟုတ္ဘူး။ စက္တင္ဘာ ကတည္းက ဒီလိုပဲ သုံးတာျဖစ္တယ္” ဟု ေျပာသည္။
ၿပီးခဲ့သည့္လ ၁၉ ရက္ေန႔က ပါတီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ၆၃ ႏွစ္ေျမာက္ ေမြးေန႔ အခမ္းအနားကို ရန္ကုန္တုိင္း ဗဟန္းၿမ့ဳိနယ္ရွိ ပါတီ႐ံုးခ်ဳပ္တြင္ က်င္းပရာ နအဖ စစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ား ကိုယ္တုိင္ ဦးစီးကြပ္ကဲေနသည့္ လူမႈေရးအသင္း ႀကံ့ခိုင္ေရး အဖဲြ႔ဝင္မ်ားႏွင့္ စြမ္းအားရွင္ ဆိုသူမ်ားက လံုထိန္း၊ ရဲႏွင့္ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ား ေရွ့ေမွာက္တြင္ ႐ံုးခ်ဳပ္ဝန္းအတြင္း အတင္းအက်ပ္ ဝင္ေရာက္ကာ ပါတီဝင္အခ်ဳိ့ကို ဖမ္းဆီး ေခၚေဆာင္ခဲ့သည္။ ထိုေန႔က ႐ံုးဝန္း အတြင္းအျပင္ ဖမ္းဆီးမႈတြင္ ပါတီဝင္ အနည္းဆံုး ၁၄ ဦး ပါရွိသြားသည္။
ပါတီလူငယ္က “ႏိုင္ငံေရးသမားေတြကို သူတို႔က ကိုယ္တိုင္ ရင္မဆိုင္ေတာ့ဘူး။ က်ေနာ္တို႔နဲ႔ စြမ္းအားရွင္ေတြ၊ ႀကံ့ခိုင္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးေတြကို ထိပ္တိုက္ေတြ႔ခိုင္းတာ ျဖစ္တယ္။ ဒီသေဘာက ယုတ္မာတယ္၊ ဘယ္လို ယုတ္မာလဲဆိုေတာ့ သူတို႔လုပ္တာ မဟုတ္ဘူး၊ ျပည္သူအခ်င္းခ်င္း လုပ္တာ ျဖစ္တယ္လို႔ ေျပာေလ့ရွိတယ္။ ဒီလို ျပႆနာေတြကို အခုလို မရွင္းသင့္ဘူး။ ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးပြဲေတြ မလုပ္ႏိုင္သည့္တိုင္ေအာင္ ဒီလိုမ်ဳိး ယုတ္မာတဲ့ နည္းလမ္းေတြကို မလုပ္သင့္ဘူး” ဟု ေျပာသည္။
ေဒါက္တာဝင္းႏုိင္ကလည္း “အဲဒီလို ဥပေဒမဲ့ အၾကမ္းဖက္ လုပ္ရပ္ေတြကို လက္မခံဘူးလို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ ေျပာၿပီးပါၿပီ။ ဒီလို သတ္တာ ျဖတ္တာေတြ လုပ္လာတဲ့ ဟာေတြက သူတို႔တာဝန္ပဲေလ။ သူတို႔ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြေပၚ မူတည္ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႔ လုပ္စရာ ရွိတာကို လုပ္သြားမယ္” ဟု ေျပာဆိုသည္။
ပါတီ အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ ကမၻာ့ႏုိဘယ္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆုရွင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ၂ဝဝ၃ ခုႏွစ္ ေမလ ၃ဝ ရက္ေန႔က စစ္ကိုင္း တုိင္း ဒီပဲယင္း ေဒသအနီးတြင္ စစ္အာဏာပိုင္မ်ား အနီးကပ္ ႀကီးၾကပ္ကာ ၾကံ့ဖံြ႔အသင္းသားမ်ားက အၾကမ္းဖက္ ႐ိုက္ႏွက္ သတ္ျဖတ္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့သလို၊ ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလအတြင္းက သံဃာလူထု ဆႏၵျပပဲြကိုလည္း အဆိုပါ လူမႈေရး အသင္းသားမ်ားက အၾကမ္းဖက္ ၿဖိဳခဲြခဲ့သည္။
ၾကံ့ဖံြ႔အသင္းကို ၁၉၉၃ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ၁၅ ရက္ေန႔တြင္ အာဏာသိမ္း စစ္အစိုးရက ၎၏ ႏုိင္ငံေရး ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေပးရန္အတြက္ လူမႈေရးအသင္းအျဖစ္ သတ္မွတ္ ဖဲြ႔စည္းခဲ့ျခင္း ျဖစ္ၿပီး ယခုအခါ ႏုိင္ငံသားဦးေရ၏ ထက္ဝက္နီးပါးမွ် ရွိသည့္ လူဦးေရ ၂၄ သန္းသည္ အသင္းဝင္ျဖစ္သည္ဟု နအဖ စစ္အစိုးရက ေျပာဆိုေလ့ ရွိသည္။
Subscribe to:
Posts (Atom)
